Ο θεός Γιαχβέ και ο γιος του Χριστός παίζουν το παιχνίδι «ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ»

Ο μπαμπάς Γιαχβέ βάζει τα κακά πνεύματα στους ανθρώπους και ο γιός του ο Χριστός τα βγάζει. Ο μεγάλος αυτός φακίρης και πνευματιστής Γιαχβέ, ο θεός των Εβραίων και των Χριστιανών, φρόντισε να μάθει πολλά φακιρικά κόλπα στον γιό του, για να μαγεύει τους πιστούς του

Αλλά ας δούμε τώρα πώς παίζανε πατέρας και γιός το παιχνίδι  «ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ»:

 

Εξαγωγή κακού πνεύματος από δαιμονισμένο. (Μαρκ. θ´ 17-31)

Εκείνο τόν καιρό, κάποιος άνθρωπος πλησίασε τόν ᾿Ιησού καί τού είπε• «Διδάσκαλε, έφερα σ’ εσένα τόν γιό μου, γιατί έχει μέσα του δαιμονικό πνεύμα πού τόν κάνει άλαλο. Κάθε φορά πού τόν πιάνει, τόν ρίχνει κάτω καί τότε βγάζει αφρούς, τρίζει τά δόντια καί μένει ξερός. Είπα στούς μαθητές σου νά διώξουν αυτό τό πνεύμα, αλλά δέν μπόρεσαν». «῎Απιστη γενιά!» αποκρίθηκε ο ᾿Ιησούς.

«῝Ως πότε θά είμαι μαζί σας; Πόσον καιρό ακόμη θά σάς ανέχομαι; Φέρτε μου εδώ τό παιδί». ᾿Εκείνοι τού τό έφεραν. Μόλις τό πνεύμα είδε τόν ᾿Ιησού, αμέσως τάραξε τό παιδί, κι εκείνο έπεσε καταγής καί κυλιόταν βγάζοντας αφρούς. «Πόσος καιρός είναι πού τού συμβαίνει αυτό;» ρώτησε ο ᾿Ιησούς τόν πατέρα τού παιδιού. ᾿Εκείνος απάντησε•

«᾿Από μικρό παιδί. Πολλές φορές μάλιστα καί στή φωτιά τόν έριξε καί στά νερά γιά νά τόν εξολοθρέψει. ᾿Αλλά άν μπορείς νά κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας καί βοήθησέ μας». ῾Ο ᾿Ιησούς τού είπε τούτο• «᾿Εάν μπορείς νά πιστέψεις, όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν πού πιστεύει». ᾿Αμέσως τότε φώναξε δυνατά ο πατέρας τού παιδιού καί είπε μέ δάκρυα• «Πιστεύω, Κύριε! ᾿Αλλά βοήθησέ με, γιατί η πίστη μου δέν είναι δυνατή».

Βλέποντας ο ᾿Ιησούς ότι συγκεντρώνεται κόσμος, πρόσταξε τό δαιμονικό πνεύμα μ’ αυτά τά λόγια• «῎Αλαλο καί κουφό πνεύμα, εγώ σέ διατάζω• βγές απ’ αυτόν καί μήν ξαναμπείς πιά μέσα του». Βγήκε τότε τό πνεύμα, αφού κραύγασε δυνατά καί συντάραξε τό παιδί. ᾿Εκείνο έμεινε αναίσθητο, έτσι πού πολλοί έλεγαν ότι πέθανε. ῾Ο ᾿Ιησούς όμως τό έπιασε από τό χέρι του, τό σήκωσε, κι αυτό στάθηκε όρθιο.

῞Οταν μπήκε ο ᾿Ιησούς στό σπίτι, τόν ρώτησαν οι μαθητές του ιδιαιτέρως• «Γιατί εμείς δέν μπορέσαμε νά βγάλουμε αυτό τό δαιμονικό πνεύμα;» Κι εκείνος τούς απάντησε• «Αυτό τό δαιμονικό γένος δέν μπορεί κανείς νά τό βγάλει μέ τίποτε άλλο παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία».

ΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ:

Ο διαχειριστής του παρόντος ιστοτόπου Μιχάλης Μανιάτης την έψαξε καλά και βρήκε ότι ο πατέρας του Χριστού Γιαχβέ βάζει τα κακά πνεύματα μέσα στους ανθρώπους:

Από που προέρχονται τα «κακά πνεύματα»;

Φαίνεται σαν ανόητη αυτή η ερώτηση, έτσι δεν είναι;

Αυτό είναι βέβαιο για τους περισσότερους πιστούς της Αγίας Γραφής. Έχουν όλοι την πεποίθηση ότι τα κακά πνεύματα είναι έργο του Σατανά και όχι του πανάγαθου θεού Γιαχβέ.

Αν ερευνήσουν την Αγία τους Γραφή (όπου είναι σίγουρο πως οι περισσότεροι από αυτούς δεν έκαναν ποτέ), το θεόπνευστο βιβλίο της απόλυτης αλήθειας του εβραιοχριστιανικού ακραίου παραδοξολογήματος, θα απορήσουν και θα σοκαριστούν προφανώς, στο πως είναι δυνατόν να αναφέρονται μέσα στις άγιες σελίδες, τόσα απίστευτα πράγματα.

Μέσα από μια αναζήτηση στην Αγία Γραφή, της φράσης «κακό πνεύμα ή πνεύματα», εμφανίζεται συνολικά σε 11-12 εδάφια, σε 6-7 από τα οποία τα κακά αυτά πνεύματα, είχαν αποσταλεί απ ευθείας με εντολή του Γιαχβέ.

Σας φαίνεται απίστευτο… Ναι, με εντολή από τον Γιαχβέ!

Ας δούμε, αρχής γενομένης πρώτα τα εδάφια της γνησίως εβραϊκής Παλαιάς διαθήκης:

1) Το πρώτο κακό πνεύμα εστάλη από τον Θεό για να σκοτώσει ανθρώπους στον πόλεμο. Οι σατανάδες κάτω από τις εντολές του δημιουργού τους. «Και ο Θεός έστειλε ένα πονηρό πνεύμα ανάμεσα στον Αβιμέλεχ και τους άνδρες τής Συχέμ· και οι άνδρες τής Συχέμ στασίασαν ενάντια στον Αβιμέλεχ» (Κριτές 9: 23).

2) Ο αγαθός Γιαχβέ έστειλε το επόμενο κακό πνεύμα, να προκαλέσει ψυχική ταραχή στον βασιλιά Σαούλ. Στη συνέχεια ο Δαυίδ παίζει την κιθάρα του προκειμένου να ανακουφίσει τον Σαούλ και να το ξορκίσει εν τέλει· το κακό πνεύμα, που του εμφύτευσε ο «πανάγαθος» Γιαχβέ. Άξιο όμως απορίας παραμένει, γιατί; Ο ειδικός στην εκβολή δαιμόνων Γιεσούα, δεν εφάρμοσε αυτή την μέθοδο εξαγωγής δαιμόνων. Φαίνεται πως ίσως δεν ήξερε κιθάρα ο χριστιανός…

Να λοιπόν μια συνταγή για θεραπεία δαιμονισμένων, κιθάρες και νταούλια να πάνε οι σατανάδες στο διάβολο ή το αντίθετο: «Και το Πνεύμα τού Κυρίου αποσύρθηκε από τον Σαούλ, και ένα πονηρό πνεύμα από τον Κύριο τον τάραζε. Και οι δούλοι τού Σαούλ είπαν σ” αυτόν: Δες, τώρα, ένα πονηρό πνεύμα από τον Θεό σε ταράζει· ας προστάξει τώρα ο κύριός μας τους δούλους σου, που είναι μπροστά σου, να αναζητήσουμε έναν άνθρωπο ειδήμονα στο να παίζει κιθάρα· και όταν το πονηρό πνεύμα από τον Θεό είναι επάνω σου, να παίζει με το χέρι του, και θα σου κάνει καλό». (Α” Σαμουήλ 16: 14-16 ).
«Και όταν το πνεύμα από τον Θεό ήταν επάνω στον Σαούλ, ο Δαβίδ έπαιρνε την κιθάρα, και έπαιζε με το χέρι του· τότε, ο Σαούλ ανακουφιζόταν, και αναπαυόταν, και το πονηρό πνεύμα αποσυρόταν απ” αυτόν». (Α” Σαμουήλ 16: 23 ).

3) Επιμένει εδώ ο Θεός να στέλνει κακό πνεύμα και να προκαλεί τον Σαούλ: «Και την επόμενη ημέρα ήρθε επάνω στον Σαούλ ένα πονηρό πνεύμα από τον Θεό, και προφήτευε μέσα στο σπίτι· και ο Δαβίδ έπαιζε με το χέρι του κιθάρα, όπως κάθε ημέρα· και υπήρχε ένα μικρό δόρυ στο χέρι τού Σαούλ· και ο Σαούλ έρριξε το μικρό δόρυ, λέγοντας: Θα χτυπήσω τον Δαβίδ μέχρι και στον τοίχο. Αλλά, ο Δαβίδ παρεξέκλινε δύο φορές από μπροστά του». (Α” Σαμουήλ 18: 10 ).

4) Ξανά πάλι, πιο κάτω το ίδιο παραμύθι: «Και το πονηρό πνεύμα από τον Κύριο στάθηκε επάνω στον Σαούλ, ενώ καθόταν στο σπίτι του με το μικρό δόρυ στο χέρι του· και ο Δαβίδ έπαιζε με το χέρι του το όργανο. Και ο Σαούλ ζήτησε να χτυπήσει τον Δαβίδ με το μικρό δόρυ και μέχρι τον τοίχο· ξέκλινε, όμως, από μπροστά από τον Σαούλ, και χτύπησε με το μικρό δόρυ τον τοίχο· και ο Δαβίδ έφυγε, και διασώθηκε εκείνη τη νύχτα». (Α” Σαμουήλ 16: 14, 18: 10, 19: 09).

Στη συνέχεια τα επόμενα έξη «κακά πνεύματα», εμφανίζονται στα εδάφια της Καινής Διαθήκης: «Και κατά την ώρα εκείνη θεράπευσε πολλούς από αρρώστιες και βασανιστικές παθήσεις, και από πονηρά πνεύματα, και σε πολλούς τυφλούς χάρισε το φως για να βλέπουν». (Λουκάς 7: 21).
«…και μερικές γυναίκες, που είχαν θεραπευθεί από πονηρά πνεύματα και ασθένειες, η Μαρία, που λεγόταν Μαγδαληνή, από την οποία είχαν βγει επτά δαιμόνια» (Λουκάς 8: 02).
«…ώστε και επάνω στους ασθενείς φέρνονταν από το σώμα του μαντήλια ή περιζώματα, και έφευγαν απ” αυτούς οι ασθένειες, και τα πονηρά πνεύματα έβγαιναν απ” αυτούς. Και μερικοί από τους περιερχόμενους εξορκιστές (σκεφτείτε πόσοι ακόμη από αυτούς υπήρχαν) των Ιουδαίων επιχείρησαν να προφέρουν το όνομα του Κυρίου Ιησού επάνω σ” αυτούς που είχαν τα πονηρά πνεύματα, λέγοντας: Σας ορκίζουμε στον Ιησού, που ο Παύλος κηρύττει. Και εκείνοι που το έκαναν αυτό ήσαν επτά γιοι κάποιου Ιουδαίου αρχιερέα, που ονομαζόταν Σκευάς. Και το πονηρό πνεύμα, απαντώντας είπε: Τον Ιησού τον γνωρίζω, και τον Παύλο τον ξέρω· εσείς, όμως, ποιοι είστε; Και πηδώντας επάνω τους ο άνθρωπος, στον οποίο ήταν το πονηρό πνεύμα, και αφού τους κατανίκησε, υπερίσχυσε εναντίον τους, ώστε γυμνοί και τραυματισμένοι έφυγαν από το σπίτι εκείνο» (Πράξεις 19: 12-16 ).

Η Αγία Γραφή δεν ξεκαθαρίζει την σαφή προέλευση των κακών πνευμάτων, αλλά συνήθως τα συνδέει με κάποιο είδος ασθένειας, αλλά από πού προέρχεται η ασθένεια;
Δεν προέρχεται και αυτή όπως τα πάντα από τον δημιουργό Θεό, έτσι δεν είναι;
Κι αν δεν προέρχεται από τον παντοδύναμο Θεό, γιατί αυτός την επιτρέπει;

Έτσι καταλήγοντας, η Βίβλος γίνεται αρκετά σαφής ως προς την προέλευση των κακών πνευμάτων:
α) Αποστέλλονται απευθείας από τον Θεό (αφού έχουμε τις συγκεκριμένες αναφορές απ” αυτού),
β) ή επιπροσθέτως (για να μην είμαστε απόλυτοι) να υποθέσουμε (χωρίς καμιά τέτοια ένδειξη), ότι η πηγή τους παραμένει άγνωστη.

Αν δεν λάβουμε υπ όψιν την εκδοχή της αγνώστου αυτής προέλευσης του φαινομένου, μας απομένουν οι απ” ευθείας αναθέσεις, από το χέρι του Γιαχβέ που λαμβάνουν χώρα, μέσα από την Βίβλο.

Έτσι. Στην απάντηση του ερωτήματος, «από πού προέρχονται τα κακά πνεύματα;» και λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπ’ όψη μας την απουσία της οποιασδήποτε αναφοράς στην Αγία Γραφή περί της προέλευσης των κακών πνευμάτων από τον Σατανά δεν μένει άλλη απάντηση. O Γιαχβέ! Ο ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ