ΘΟΥΚ 2.23.1–2.24.2
(ΘΟΥΚ 2.10.1–2.24.2: Η εισβολή των Λακεδαιμονίων στην Αττική)
Αποχώρηση του πελοποννησιακού στρατού – Ενέργειες και αποφάσεις των Αθηναίων
[2.23.1] Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ οὐκ ἐπεξῇσαν αὐτοῖς οἱ
Ἀθηναῖοι ἐς μάχην, ἄραντες ἐκ τῶν Ἀχαρνῶν ἐδῄουν τῶν
δήμων τινὰς ἄλλους τῶν μεταξὺ Πάρνηθος καὶ Βριλησσοῦ
ὄρους. [2.23.2] ὄντων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ γῇ οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέστειλαν
τὰς ἑκατὸν ναῦς περὶ Πελοπόννησον ἅσπερ παρεσκευάζοντο
καὶ χιλίους ὁπλίτας ἐπ’ αὐτῶν καὶ τοξότας τετρακοσίους·
ἐστρατήγει δὲ Καρκίνος τε ὁ Ξενοτίμου καὶ Πρωτέας ὁ
Ἐπικλέους καὶ Σωκράτης ὁ Ἀντιγένους. [2.23.3] καὶ οἱ μὲν ἄραντες
τῇ παρασκευῇ ταύτῃ περιέπλεον, οἱ δὲ Πελοποννήσιοι χρόνον
ἐμμείναντες ἐν τῇ Ἀττικῇ ὅσου εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ἀνεχώ-
ρησαν διὰ Βοιωτῶν, οὐχ ᾗπερ ἐσέβαλον· παριόντες δὲ
Ὠρωπὸν τὴν γῆν τὴν Γραϊκὴν καλουμένην, ἣν νέμονται
Ὠρώπιοι Ἀθηναίων ὑπήκοοι, ἐδῄωσαν. ἀφικόμενοι δὲ ἐς
Πελοπόννησον διελύθησαν κατὰ πόλεις ἕκαστοι.
[2.24.1] Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν οἱ Ἀθηναῖοι φυλακὰς κατε-
στήσαντο κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν, ὥσπερ δὴ ἔμελλον
διὰ παντὸς τοῦ πολέμου φυλάξειν· καὶ χίλια τάλαντα ἀπὸ
τῶν ἐν τῇ ἀκροπόλει χρημάτων ἔδοξεν αὐτοῖς ἐξαίρετα
ποιησαμένοις χωρὶς θέσθαι καὶ μὴ ἀναλοῦν, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν
ἄλλων πολεμεῖν· ἢν δέ τις εἴπῃ ἢ ἐπιψηφίσῃ κινεῖν τὰ
χρήματα ταῦτα ἐς ἄλλο τι, ἢν μὴ οἱ πολέμιοι νηίτῃ στρατῷ
ἐπιπλέωσι τῇ πόλει καὶ δέῃ ἀμύνασθαι, θάνατον ζημίαν
ἐπέθεντο. [2.24.2] τριήρεις τε μετ’ αὐτῶν ἐξαιρέτους ἑκατὸν ἐποιή-
σαντο κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἕκαστον τὰς βελτίστας, καὶ τρι-
ηράρχους αὐταῖς, ὧν μὴ χρῆσθαι μηδεμιᾷ ἐς ἄλλο τι ἢ μετὰ
τῶν χρημάτων περὶ τοῦ αὐτοῦ κινδύνου, ἢν δέῃ.
***
[2.23.1] Οι Πελοποννήσιοι τότε, μια και δεν έβγαιναν οι Αθηναίοι να τους απαντήσουνε σε μάχη, σήκωσαν το στρατόπεδο από τις Αχαρνές και ρήμαξαν μερικούς άλλους δήμους ανάμεσα στην Πάρνηθα και στο βουνό Βριλησσό. [2.23.2] Ενώ όμως βρίσκονταν ακόμα οι εχτροί στο έδαφός τους, έστειλαν οι Αθηναίοι γύρω στην Πελοπόννησο τα εκατό πολεμικά πλοία που ετοίμαζαν και μ' αυτά χίλιους βαρειά αρματωμένους στρατιώτες, και τετρακόσιους τοξότες με στρατηγούς τον Καρκίνο γιο του Ξενότιμου, τον Πρωτέα γιο του Επικλή και το Σωκράτη γιο του Αντιγένη. [2.23.3] Αυτοί σήκωσαν άγκυρα και ξεκίνησαν, οι Πελοποννήσιοι όμως, αφού έμειναν στην Αττική όσον καιρό βαστούσαν οι προμήθειές τους γύρισαν πίσω μεσ' από τη χώρα των Βοιωτών, όχι από κει που είχαν εισβάλει· και στο δρόμο τους, περνώντας από τον Ωρωπό, λεηλάτησαν την περιοχή που λέγεται Γραϊκήν και που την κυβερνούν οι Ωρόπιοι υπήκοοι των Αθηναίων. Και φτάνοντας στην Πελοπόννησο διαλύθηκαν και πήγαν ο καθένας στον τόπο του.
[2.24.1] Αφού έφυγαν οι εχτροί, οι Αθηναίοι εγκατέστησαν φρουρές και στη στεριά και από τη θάλασσα, όπως έμελλαν να φρουρούν σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου τούτου· κι αποφάσισαν να ξεχωρίσουνε χίλια τάλαντα από τα χρήματα που φύλαγαν στην Ακρόπολη, και να τα βάλουνε σε χωριστό λογαριασμό, και να μην τα ξοδέψουν παρά να πολεμήσουν με τα υπόλοιπα. Κι αν κανείς προτείνει ή βάλει σε ψηφοφορία πρόταση ν' αγγίξουν αυτά τα χρήματα, εξόν σε περίσταση που θα 'ρχονταν οι εχτροί από τη θάλασσα με στρατό να κυριέψουν την πόλη και θα ήταν απόλυτη ανάγκη να τα μεταχειριστούν για ν' αμυνθούν, να τιμωρούν αυτόν που το προτείνει με θάνατο. [2.24.2] Και μαζί με τα χρήματα αποφάσισαν να ξεχωρίζουν και να 'χουν σε διαθεσιμότητα κάθε χρόνο εκατό πολεμικά πλοία τα καλύτερ' απ' όλα, και όριζαν πλοιάρχους γι' αυτά, που να μη χρησιμοποιηθούν με κανένα τρόπο σε τίποτ' άλλο, παρά για τον ίδιο κίντυνο όπως και τα χρήματα, αν σταθεί ανάγκη.
[2.23.1] Οι Πελοποννήσιοι τότε, μια και δεν έβγαιναν οι Αθηναίοι να τους απαντήσουνε σε μάχη, σήκωσαν το στρατόπεδο από τις Αχαρνές και ρήμαξαν μερικούς άλλους δήμους ανάμεσα στην Πάρνηθα και στο βουνό Βριλησσό. [2.23.2] Ενώ όμως βρίσκονταν ακόμα οι εχτροί στο έδαφός τους, έστειλαν οι Αθηναίοι γύρω στην Πελοπόννησο τα εκατό πολεμικά πλοία που ετοίμαζαν και μ' αυτά χίλιους βαρειά αρματωμένους στρατιώτες, και τετρακόσιους τοξότες με στρατηγούς τον Καρκίνο γιο του Ξενότιμου, τον Πρωτέα γιο του Επικλή και το Σωκράτη γιο του Αντιγένη. [2.23.3] Αυτοί σήκωσαν άγκυρα και ξεκίνησαν, οι Πελοποννήσιοι όμως, αφού έμειναν στην Αττική όσον καιρό βαστούσαν οι προμήθειές τους γύρισαν πίσω μεσ' από τη χώρα των Βοιωτών, όχι από κει που είχαν εισβάλει· και στο δρόμο τους, περνώντας από τον Ωρωπό, λεηλάτησαν την περιοχή που λέγεται Γραϊκήν και που την κυβερνούν οι Ωρόπιοι υπήκοοι των Αθηναίων. Και φτάνοντας στην Πελοπόννησο διαλύθηκαν και πήγαν ο καθένας στον τόπο του.
[2.24.1] Αφού έφυγαν οι εχτροί, οι Αθηναίοι εγκατέστησαν φρουρές και στη στεριά και από τη θάλασσα, όπως έμελλαν να φρουρούν σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου τούτου· κι αποφάσισαν να ξεχωρίσουνε χίλια τάλαντα από τα χρήματα που φύλαγαν στην Ακρόπολη, και να τα βάλουνε σε χωριστό λογαριασμό, και να μην τα ξοδέψουν παρά να πολεμήσουν με τα υπόλοιπα. Κι αν κανείς προτείνει ή βάλει σε ψηφοφορία πρόταση ν' αγγίξουν αυτά τα χρήματα, εξόν σε περίσταση που θα 'ρχονταν οι εχτροί από τη θάλασσα με στρατό να κυριέψουν την πόλη και θα ήταν απόλυτη ανάγκη να τα μεταχειριστούν για ν' αμυνθούν, να τιμωρούν αυτόν που το προτείνει με θάνατο. [2.24.2] Και μαζί με τα χρήματα αποφάσισαν να ξεχωρίζουν και να 'χουν σε διαθεσιμότητα κάθε χρόνο εκατό πολεμικά πλοία τα καλύτερ' απ' όλα, και όριζαν πλοιάρχους γι' αυτά, που να μη χρησιμοποιηθούν με κανένα τρόπο σε τίποτ' άλλο, παρά για τον ίδιο κίντυνο όπως και τα χρήματα, αν σταθεί ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου