Ο δεύτερος μοιάζει με χασάπη· είναι υπέρβαρος, με μεγάλα χέρια, μιλάει απότομα και φαίνεται απεριποίητος. Το πουκάμισό του κρέμεται από πίσω. Κανένας γνωστός ράφτης δεν μπορεί να κάνει το πουκάμισό του να κλείνει στον λαιμό. Μιλάει ανερυθρίαστα με μια βαριά προφορά, σαν να μην την αντιλαμβάνεται. Και όταν ανοίγει το στόμα του φαίνεται ένα χρυσό δόντι. Η απουσία πτυχίων στους τοίχους υποδηλώνει ότι δεν περηφανεύεται για την εκπαίδευσή του: μπορεί να πήγε σε κάποιο τοπικό κολέγιο. Αν ήταν χαρακτήρας σε ταινία, θα υποδυόταν έναν συνταξιούχο σωματοφύλακα κάποιου νεαρού γερουσιαστή ή έναν τρίτης γενιάς μάγειρα σε καφετέρια.
Αν έπρεπε να διαλέξω, θα ξεπερνούσα την τάση μου να με πιάνουν κορόιδο και θα διάλεγα αμέσως τον χασάπη. Και μάλιστα: θα έψαχνα για έναν χασάπη ως τρίτη επιλογή αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε δύο γιατρούς που έμοιαζαν με γιατροί. Γιατί; Επειδή αυτός που δεν μοιάζει με γιατρός, με την προϋπόθεση ότι έχει μια (σχετικά) επιτυχημένη καριέρα στον τομέα του, θα πρέπει να πάλεψε πολύ για να ξεπεράσει κάποια θέματα εμφάνισης. Και αν έχουμε την τύχη να βρίσκουμε ανθρώπους που δεν μοιάζουν με αυτό που κάνουν, οφείλεται στην παρουσία του προσωπικού διακυβεύματος, στην επαφή με την πραγματικότητα που φιλτράρει την ανικανότητα, αφού η πραγματικότητα αδιαφορεί για την εμφάνιση.
Όταν τα αποτελέσματα προέρχονται από την άμεση επαφή με την πραγματικότητα και όχι από την παρέμβαση εντυπώσεων, η εικόνα δεν μετράει τόσο, ακόμη και αν σχετίζεται με δεξιότητες. Ωστόσο η εικόνα έχει αρκετά μεγάλη σημασία όταν υπάρχει ιεραρχία και τυποποιημένη «αξιολόγηση της εργασίας». Σκεφτείτε τους διευθύνοντες συμβούλους εταιρειών: όχι μόνο μοιάζουν με αυτό που κάνουν, αλλά όλοι φαίνονται ίδιοι. Και, ακόμη χειρότερα, όταν τους ακούτε να μιλούν, ακούγονται ίδιοι, χρησιμοποιώντας μέχρι και το ίδιο λεξιλόγιο και μεταφορές. Αλλά αυτή είναι η δουλειά τους, όπως θα συνεχίσω να υπενθυμίζω στον αναγνώστη, σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, τα στελέχη διαφέρουν από τους επιχειρηματίες και υποτίθεται ότι πρέπει να μοιάζουν με ηθοποιούς.
Ενδεχομένως να υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην εμφάνιση και στις δεξιότητες (κάποιος που δείχνει αθλητικός τύπος πιθανώς να αθλείται), αλλά, αν κάποιος έχει σημειώσει κάποια επιτυχία, παρά το γεγονός ότι δεν μοιάζει με αυτό που κάνει, πρόκειται για μια ισχυρή, και μάλιστα κρίσιμη πληροφορία.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον εκατομμυριούχο της διπλανής πόρτας: το άτομο που είναι πλούσιο, γενικά, αλλά δεν μοιάζει με άτομο που θα περίμενε κανείς να είναι πλούσιο, και το αντίστροφο. Και σχεδόν όλοι οι τραπεζίτες έχουν μάθει να μην τους ξεγελάει η εμφάνιση του πελάτη και να μην κυνηγούν ιδιοκτήτες Ferrari στις λέσχες γκολφ, Καθώς γράφω αυτές τις αράδες, ένας γείτονας στο χωριό των προγόνων μου (και μακρινός συγγενής, όπως είναι σχεδόν όλοι εκεί), που έζησε μια λιτή αλλά άνετη ζωή, έτρωγε τρόφιμα που καλλιεργούσε μόνος του, έπινε το δικό του ρακί, τέτοιου είδους πράγματα, άφησε μια περιουσία εκατό εκατομμυρίων δολαρίων, εκατό φορές πάνω από αυτό που θα περίμενε κανείς. Οπότε την επόμενη φορά που θα διαλέξετε ένα μυθιστόρημα στην τύχη, μην πάρετε αυτό με τη φωτογραφία του συγγραφέα που στέκεται με ύφος σκεφτικό και φουλάρι στον λαιμό μπροστά από μια τεράστια βιβλιοθήκη.
Με την ίδια λογική, και αντιστρέφοντας τα επιχειρήματα, οι επιδέξιοι κλέφτες γενικά δεν πρέπει να μοιάζουν με κλέφτες. Όσοι μοιάζουν είναι πιθανότερο να βρίσκονται στη φυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου