Η Μηχανική της Σκέψης

Είναι στα αλήθεια ο μέσος άνθρωπος ελεύθερος να διευθετήσει τις ίδιες τις σκέψεις του; Μπορεί να πλάσει την δική του Μηχανική της Σκέψης;

 

Το μότο του Καρτέσιου «Σκέφτομαι άρα υπάρχω», φαντάζει η πλήρη επιβεβαίωση της ανωτερότητας της ανθρώπινης Φύσης έναντι στα υπόλοιπα πλάσματα που συγκατοικούν μαζί μας σε αυτόν τον κόσμο. Η πιό παραγωγική διαδικασία, αυτή της σκέψης, θεωρούμε πως είναι αέναη και δίχως περιορισμούς η κατευθύνσεις. Το άτομο σκέφτεται ατομικά, και κατόπιν δρα ατομικά, υποθέτοντας πως αυτές οι ιδέες πηγάζουν από το ίδιο το βαθύτερο εγώ που στην συνέχεια θα καθορίσει τις πράξεις του ατόμου παίρνοντας ως βάση τις ίδιες τις σκέψεις του… Είναι όμως ακριβώς έτσι;

 

Οι απαρχές για την Μηχανική της Σκέψης

 

Ας υποθέσουμε πως αποκλείουμε τον εαυτό μας από κάθε μορφή πληροφόρησης, που θεωρητικά θα  πυροδοτούσε στο νου χιλιάδες παράπλευρες συνάψεις που ίσως  θα επηρέαζαν την καθαρότητα της σκέψης.  Αρκεί κάτι τέτοιο; Η είναι εφικτό στην σύγχρονη αυτή εποχή όπου η πληροφορία διαχέεται με ραγδαίους ρυθμούς; Θα πει κανείς πως αυτά έχουν γραφτεί ξανά, πως η πληροφορία φιλτράρεται εύκολα και είτε απορρίπτεται από τις οργανικές η μη άμυνες του νου, είτε γίνεται αποδεκτή και βοηθά στην διαδικασία της εξέλιξης του νου.

 

 Η Μηχανική της Σκέψης όμως, έχει διαδικασίες που σίγουρα δεν είναι καθόλου γνωστές, παρεμβαίνει δε άμεσα στην ψυχική ευεξία του ατόμου, καθιστώντας το πρακτικά ανίκανο να  βρει διέξοδο σε δημιουργικές, θετικές σκέψεις με άμεσες επιπτώσεις στον ψυχισμό μα και στην φυσική υγεία του.

 

Οι κοινωνικές προεκτάσεις της Μηχανικής της σκέψεις είναι διάχυτες στο περιβάλλον μας, μα κρίνω πως ίσως άλλοι είναι ιδανικότεροι για να αναλύσουν το ζήτημα κοινωνιολογικά. Οι απόκρυφες προεκτάσεις του είναι αυτές που θα μας απασχολήσουν, μιας και είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει όλοι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, στην προσπάθεια να κάνουμε καλύτερο τον εαυτό μας,και κατ’επέκταση την πνευματική μας διαύγεια.

 

Ατομικές σκεπτομορφές

 

Όσοι έχουν ασχοληθεί σχετικά με τα ζητήματα του απόκρυφου, γνωρίζουν την θεωρία των σκεπτομορφών. Για όσους δεν γνωρίζουν, την παραθέτω : Αν αποδεχθούμε την ιδέα πως η σκέψη όταν γίνεται έντονη και στοχεύεται από το υποκείμενο αποκτά την δική της οντότητα και πραγματώνεται πρωτίστως σε πνευματικό επίπεδο και κατόπιν σε φυσικό, τότε θα πρέπει κυριολεκτικά να προσέχουμε πάρα πολύ σε ποιά σκέψη διοχετεύουμε την ενέργειά μας. Διότι η σκεπτομορφή αυτή, από την στιγμή που θα υλοποιηθεί θα τρέφεται από την ρευστή ουσία του ατόμου προκαλώντας δυσάρεστες ονειρικές εμπειρίες, αστοχίες στην προσωπική ζωή, καθιστά τον άνθρωπο ενεργειακό υποχείριο της ίδιας της σκοτεινής σκεπτομορφής που δημιούργησε!

 

Εδώ μπαίνει η τέχνη της μηχανικής της σκέψης, όπου το φιλτράρισμα της πληροφορίας είναι αρκετά δύσκολο να γίνει, μιας και ο σπόρος «cacodemonic spore» ριζώνει στα βαθύτερα νοητικά στρώματα κινούμενος κυριολεκτικά σε κάθε γωνία της καθημερινότητάς μας. Και δίνω ένα παράδειγμα: Κάποιον άνθρωπο, που δεν έχει παρακολουθήσει τηλεόραση εδώ και πολύ καιρό, δεν ασχολείται με το ίντερνετ. Επιστρέφοντας έπειτα από μία ηλιόλουστη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, κάνει την εξής διαπίστωση! Υπάρχει πρόβλημα στον Κόσμο. Η λέξη πρόβλημα, καθώς και δύο τρείς ακόμη που άκουσε στον περίπατο αυτό, σφηνώθηκαν στο βαθύτερο εγώ του πυροδοτώντας την διαδικασία δημιουργίας της ενεργειακής του ρουφήχτρας!
 

Και οφείλω να επισημάνω πως αυτή η διαδικασία πυροδοτείται 25%  από τις αυτούσιες σκέψεις του ατόμου, και κατά 75% από το σκοτεινό τάγμα που ασκεί την διοχέτευση αυτών των σπόρων στο συλλογικό ασυνείδητο! Μέσα από μία σειρά τελετουργικών διαδικασιών. Αναφέρω τα νούμερα παραπάνω, προσπαθώντας να δείξω πως το πρώτο ποσοστό αφορά και στην επικινδυνότητα των ατομικών σκεπτομορφών, και το δεύτερο αφορά τις Σκεπτομορφές που επιτίθονται μαζικά ως μία κοινή αρνητική ιδέα!

 

Συλλογικές Σκεπτομορφές

 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την τέχνη της Μηχανικής της σκέψης που όπως ανέφερα παραπάνω ιερουργείται ήδη στη χώρα μας  είναι οι Συλλογικές σκεπτομορφές. Εδώ διαπιστώνεται το εξής: Ο Σπόρος εξαπλώνεται είτε ονειρικά, είτε μέσω των κοινών διαδικασιών χειραγώγησης του νου και στοχεύουν στην εξομάλυνση και την εξάλειψη βασικών διαδικασιών της σκέψης ( Όπως η φαντασία, η δημιουργικότητα, η θέληση ακόμα και για ζωή, η πνευματική εξέλιξη), καθιστώντας μάζες ανθρώπων σε άβουλα κυριολεκτικά πλάσματα.

 

Φανταστείτε το εύρος μίας σκοτεινής σκεπτομορφής, όταν 1.000.000 άνθρωποι διοχετεύουν καθημερινά και με ένταση τις αρνητικές εκροές ενέργειας. Θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με ένα τεράστια σκοτεινή ρουφήχτρα που βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια μας και τρέφεται από την ενέργειά μας. Αν αναλογιστούμε λοιπόν πόσες είναι οι κοινές αρνητικές μας σκέψεις θα διαπιστώσουμε το εύρος του προβλήματος.

 

Κλειστές πύλες

 

Η Μηχανική της Σκέψης είναι ο ένας πυλώνας μέσα στο φάσμα του γενικότερου απόκρυφου σχεδίου σχετικά με τον πνευματικό σκοταδισμό και την «αφύπνιση» των δαιμονικών στοιχείων που σιγά σιγά εισχωρούν στην πολυδιαστατική πραγματικότητα. Ο γενικότερος στόχος που τείνει να επιτευχθεί, είναι το σφράγισμα των διόδων της φωτεινής σύναψης και της επαφής με τον φωτεινό πνευματικό κόσμο, άρα και της δημιουργικής έμπνευσης, και ταυτόχρονα η ενεργοποίηση των σκοτεινών διόδων προς την πραγματικότητά μας για τις ορδές των αρνητικών οντοτήτων.

 

Μερικές φευγαλέες ματιές στο περιβάλλον μας αρκούν εξάλλου για να διαπιστώσουμε αυτή την έκχυση  σκοτεινής ύλης. Η ίδια η διάταξη των πόλεων αλλάζει, ολόκληρες περιοχές βυθίζονται η μία μετά την άλλη στο σκότος, τα ρεύματα LEY αλλάζουν τον πόλο τους σε αυτή την ενεργειακή σκακιέρα. Πρόκειται για ένα θέμα που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ως την τελευταία λεπτομέρειά του, όμως χάριν χώρου περιορίζομαι προς το παρόν στις γενικές διαπιστώσεις.

 

Κλείνοντας αναφέρω πως το παραπάνω κείμενο είναι μία εισαγωγή στην πρακτική της Μηχανικής Της σκέψης, μιας διαδικασίας που αποτελεί μέρος ενός συνόλου από σκοτεινές  πρακτικές που έχουν ως απώτερο σκοπό την πνευματική υποδούλωσή μας.

 

Και γνωρίζουμε όλοι πως η Ελλάδα είναι ένας ιδιαίτερος ενεργειακά τόπος, με φιλοσοφικό και μυσταγωγικό παρελθόν, που όμως αντιτίθεται άμεσα στην Σκοτεινή σκιά με το να παροτρύνει τον άνθρωπο προς το φως!

 

Δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του το Φωτεινό Ον, οφείλει να το ανακαλύψει για να συνεχίσει την διαδρομή του προς την Γνώση. Έστω και αν η σκιερή αυτή επίθεση που αναλυτικότερα θα περιγράψω σε κάποιο άλλο άρθρο, μας έχει προς στιγμήν αδρανοποιήσει. Εξάλλου, Μία ακτίνα φωτός αρκεί για να σπάσει ακόμη και το πιό βαθύ σκοτάδι!