Η Μυγδονία, βόρεια της Χαλκιδικής και μεταξύ Αξιού και Στρυμόνα, οφείλει το όνομά της σε κάποιον Μύγδονα. Ένας Μύγδονας, αδελφός του Άμυκου, βασίλευε στους Βεβρύκους σε τμήμα της Φρυγίας, στις όχθες του ποταμού Σαγγάριου. Σε αντάλλαγμα της βοήθειας που του πρόσφερε ο Πρίαμος, όταν το βασίλειό του δέχτηκε επίθεση από τις Αμαζόνες*, και από ευγνωμοσύνη ο Μύγδονας, πήγε να υπερασπιστεί την Τροία, όταν της επιτέθηκαν οι Έλληνες, όπου και σκοτώθηκε από τον Ηρακλή, όπως ο ήρωας γιος του Κόροιβος από τον Διομήδη κατά την άλωση της Τροίας (Ιλιάδα Γ 186 κ.ε., Απολλόδωρος 2.100, Απολλών. Ρ. 2.786 κ.ε. και Σχόλια 2.786-7a). Ωστόσο, όπως και για την περίπτωση της Αίνειας, από τον Όμηρο γνωρίζουμε τον παίονα ευγενή Μύδωνα, που κι αυτός, όπως και ο Αίνιος, πολέμησε στο πλευρό των Τρώων και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Φ 205-210**). Και σε αυτήν την περίπτωση το όνομα Μυγδονία μπορεί να σχετίζεται με στοιχεία της τοπικής ιστορίας, τα οποία επικαλύφθηκαν πιθανόν από την προσπάθεια αιτιολόγησης της παρουσίας τωνΦρυγών στον χώρο, μέχρι που τελικώς επικράτησαν.
Η Μυγδονία, όπως και η Αίνεια, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μυθολογικού «συγκρητισμού» παλαιότερων και νεότερων στοιχείων της τοπικής ιστορίας και της διάχυσης πληθυσμών στα δυτικά.
-----------------------------
*Αμαζόνες
Το βασίλειό τους τοποθετείται στον Βορρά, στις πλαγιές του Καύκασου ή στη Θράκη ή στη νότια Σκυθία (στην αριστερή όχθη του Δούναβη)
**Όμηρος, Ιλιάδα Φ 205-210
Και αυτός στο πλήθος όρμησε των ιππικών Παιόνων,
που άμ’ είδαν απ’ το χτύπημα του ξίφους του Αχιλλέως
να πέσει ο πρώτος άνδρας τους εφεύγαν τρομασμένοι
στον ποταμόν ολόγυρα. Κι εκείνος τους ανδρείους
έστρωσ’ εκεί, Θερσίλοχον, Μύδωνα και Θρασίον
και Αστύπυλον και Αίνιον και Μνήσον και Οφελέστην.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου