Η εκτίμηση και η εξισορρόπηση των ατομικών αναφορών στη σχέση των δύο φύλων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν πολλές θεωρίες, πεποιθήσεις και μύθοι για τα δύο φύλα, που επηρεάζουν τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και μειώνουν την ικανότητά μας να δούμε καθαρά τις σχέσεις μας.
Οι μύθοι αυτοί καθώς μεγαλώνουμε γίνονται στερεότυπες, φορεμένες κι άψυχες προσωπικές «αλήθειες», οι οποίες είναι ξένα δημιουργήματα και έχουν ως αποτέλεσμα να μας οδηγούν σε συνεχή μπλοκαρίσματα στις ερωτικές ή φιλικές μας σχέσεις με το αντίθετο φύλο.
Ας δούμε τρεις μύθους με τους οποίους …παραμυθιαζόμαστε από τα γεννοφάσκια μας.
Πρώτος μύθος: Οι γυναίκες είναι καλές στο να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
Είναι αλήθεια πως οι γυναίκες είναι περισσότερο σε επαφή με τα συναισθήματά τους σε σχέση με τους άντρες, χρησιμοποιούν περισσότερο συναισθηματικό λόγο στην καθημερινότητά τους και αποζητούν περισσότερο συναίσθημα από την μεριά του άνδρα. Όμως, αποφεύγουν πολλές φορές να εκφράζουν τα δυσάρεστα συναισθήματα τους, τείνοντας να τα απωθούν ή να τα εκλογικεύουν.
Ένα από τα συναισθήματα που οι γυναίκες δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν είναι ο θυμός. Στις γυναίκες, η κατάθλιψη είναι περισσότερο αυξημένη σε σχέση με τους άνδρες. Αρκεί λοιπόν να σκεφτούμε τι σημαίνει κατάθλιψη. Με λίγα, σύντομα και σαφή λόγια, κατάθλιψη είναι ο καταπιεσμένος θυμός ο οποίος δεν έχει εξωτερικευτεί, αλλά αντιθέτως στρέφεται προς τον εαυτό με τη μορφή ενοχών ή και αυταπαξίωσης. Επίσης, πολλές φορές οι γυναίκες για διάφορους κοινωνικοψυχολογικούς λόγους δυσκολεύονται να εκφράσουν ή να έρθουν σε επαφή με τις πραγματικές τους ανάγκες. Γι αυτό, πολλές φορές συναντούμε άντρες αλλά και γυναίκες που παραδέχονται πως: «Οι γυναίκες, τελικά δεν ξέρουν τι θέλουν».
Καταλήγουμε, λοιπόν πως το ότι ένας από τους δυο συντρόφους εκφράζει μεγαλύτερη συγκίνηση δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχει μεγαλύτερη πρόσβαση και στα συναισθήματά του. Στην πραγματικότητα ορισμένες φορές ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Ο υπερβολικός συναισθηματισμός μπορεί να μας απομακρύνει από τις πραγματικές μας ανάγκες ή να τις διαστρεβλώσει.
Δεύτερος μύθος: Οι γυναίκες βάζουν πιο εύκολα στόχους στη ζωή τους γιατί είναι πιο κοντά στα συναισθήματά τους.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι γυναίκες μπορεί να είναι περισσότερο συναισθηματικές από τους άνδρες, αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι είναι και περισσότερο σε επαφή με τις πραγματικές τους ανάγκες. Στην συμβουλευτική ζευγαριών, συναντούμε πολύ συχνά άντρες οι οποίοι έχουν ξεκάθαρες ανάγκες και στόχους για το μέλλον, σε αντίθεση με τις γυναίκες οι οποίες πολλές φορές χάνονται μέσα στον υπέρμετρο συναισθηματισμό, με συνέπεια να συμπεριφέρονται λιγότερο οργανωτικά και περισσότερο πανικόβλητα. Βάσει της νευροψυχολογίας, ο ανδρικός εγκέφαλος φαίνεται να είναι περισσότερο πρακτικός, ενώ ο γυναικείος περισσότερο συναισθηματικός. Αυτό το στοιχείο της πρακτικότητας είναι που βοηθά στην οργάνωση των στόχων.
Άνδρες και γυναίκες μπορούν να αλληλοβοηθηθούν πολύ περισσότερο όταν επιδιώκουν να ισορροπήσουν μεταξύ τους και με τον εαυτό τους, παρά όταν ο καθένας θεωρεί ότι ο δικός του τρόπος αντίδρασης είναι ανώτερος από τον τρόπο του άλλου. Άλλωστε, φαίνεται πως άνδρας και γυναίκα είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Μήπως οι γυναίκες να υιοθετούσαμε λίγη από την πρακτικότητα της ανδρικής σκέψης κι οι άνδρες λίγο από τον συναισθηματισμό μας;
Τρίτος μύθος: Η αδιαφορία και η έλλειψη αγάπης μεταξύ των συζύγων οφείλεται στο ότι οι άντρες δεν αντιλαμβάνονται τις ανάγκες της συντρόφου τους.
Η πίστη σε αυτό το μύθο θεωρείται μια από τις πιο διαδεδομένες αιτίες σύγκρουσης και πόνου που παρατηρούνται στις σχέσεις των δύο φύλων. Πρόκειται για μια σιωπηρή υπόθεση που παίρνει την ακόλουθη μορφή:
‹‹Αν με αγαπούσες, θα ήξερες από ένστικτο τι χρειάζομαι και θα μου το έδινες. Δεν θα χρειαζόταν να στο ζητήσω. Δε με καταλαβαίνεις››.
Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι, ο καθένας τους μπορεί να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε να λέει ο άλλος, καθώς επίσης να γνωρίζει τι κρύβει στην καρδιά του, τι χρειάζεται. Εξαιτίας αυτού του τρόπου σκέψης, το άτομο δε ζητά ανοιχτά αυτά που επιθυμεί.
Είναι απαραίτητο να εκφράζουμε ανοιχτά τις ανάγκες μας, να συζητούμε και να επικοινωνούμε μεταξύ μας. Η έλλειψη της επικοινωνίας είναι αυτή που οδηγεί σε συγκρούσεις, παρεξηγήσεις κι άλυτες διαφωνίες. Αν λοιπόν οι γυναίκες γίνουν περισσότερο σαφείς στα αιτήματά τους κι οι άνδρες δείξουν περισσότερη ενσυναίσθηση και τις αφουγκραστούν συναισθηματικά, τότε οι συγκρούσεις θα είναι λιγότερες κι ηπιότερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου