Είστε ακόμη σε σοκ! Δεν πιστεύετε ότι η σχέση σας τέλειωσε. Είστε θυμωμένος/η και νιώθετε πληγωμένος/η και εγκαταλελειμμένος/η. Φοβάστε ότι δεν θα ξαναβρείτε ποτέ κάποιον που να σας αγαπάει πραγματικά και να σας φροντίζει. Θρηνείτε τη σχέση που νομίζατε ότι θα κρατήσει για πάντα... Η απώλεια ενός συντρόφου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στην προσπάθεια να ξεπεράσετε έναν χωρισμό θα περάσετε αναπόφευκτα από πέντε στάδια πένθους:
Άρνηση: “Δεν μου συμβαίνει εμένα αυτό”.
Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι από στιγμή σε στιγμή θα επικοινωνήσει και πάλι μαζί σας. Είστε ακόμη σε σοκ για αυτό που συνέβη. Είναι σαν να αρνείστε να αποδεχθείτε την αλήθεια. Αισθάνεστε σοκαρισμένος/η, φοβισμένος/η, μουδιασμένος/η. Δεν μπορείτε να αποδεχθείτε την απώλεια. Ελπίζετε να συμφιλιωθείτε με τον σύντροφό σας- και μάλιστα ότι θα εμφανιστεί μετανιωμένος στην πόρτα σας και θα σας διεκδικήσει.
Θυμός; “Γιατί μου συμβαίνει αυτό; Δεν μου αξίζει;”
Όταν οι παραλυτικές επιδράσεις της άρνησης αρχίσουν να υποχωρούν, θα δώσουν τη θέση τους στον πόνο. Και τότε αχίζετε να αισθάνεστε θυμό για τον σύντροφό σας, για την απάθειά του/της, για την προδοσία του/της. Έχετε ανάγκη να κατηγορήσετε κάποιον άλλο για αυτό που σας συνέβη και ο θυμός αυτός μπορεί να ξεσπάσει και σε οποιονδήποτε άλλο βρεθεί στον δρόμο σας.
Μπαίνετε στη διαδικασία του παζαρέματος: “Συγνώμη. Θα επανορθώσω”.
Εύχεστε να «τρακάρετε» τον/ την πρώην σας στα μαγαζιά, στην καφετέρια, στο γυμναστήριο ή βρίσκετε μία πρόφαση για να πάτε στο σπίτι του, ελπίζοντας ότι όταν ξαναειδωθείτε, το πάθος σας θα ζωντανέψει και πάλι.
Ζητάτε από τον/την πρώην σας να τα ξαναβρείτε, γιατί δεν αντέχετε την απώλεια. Μπορεί και να κατηγορείτε τον εαυτό σας για τον χωρισμό, ακόμη κι αν δεν συνέβη με δική σας υπαιτιότητα. Σκέφτεστε «τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά»; Ακόμη κι αν ο/η σύντροφός σας ήταν κατώτερος των περιστάσεων, εκπαιδεύετε τον εαυτό σας να ζητά λιγότερα από τη σχέση, αρκεί να επιστρέψει. Επιλέγοντας να είστε σε μία σχέση με έναν/μια σύντροφο που απατά, λέει ψέματα ή σας κακοποιεί, μην ξεχνάτε πως επιλέγετε τον πόνο.
Κατάθλιψη: “Δεν με ενδιαφέρει τίποτε πια. Το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι”.
Θλίψη, ενοχή, φόβος και μετάνοια αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της διαδικασίας του πένθους. Αν αισθάνεστε απελπισμένος/η, άδειος/α και πολύ πολύ μόνος, αν έχετε χάσει ή έχετε πάρει πολύ βάρος, αν έχετε κρίσεις άγχους ή κρίσεις πανικού, αϋπνία ή έντονη κόπωση, τότε μάλλον διανύετε το στάδιο της κατάθλιψης. Το μυαλό σας είναι θολό και το σώμα σας νωθρό, έχετε αδυναμία να αναπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας στο σπίτι, στη δουλειά και στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Αισθάνεστε ενοχικά για τη σχέση που τέλειωσε, σκεπτόμενος/η ότι θα μπορούσατε να είχατε κάνει διαφορετικό για να αποτρέψετε τον χωρισμό. Μάλλον θα πρέπει να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια. Ίσως μάλιστα χρειαστείτε και κάποιο φάρμακο για να τα βγάλετε πέρα με τη θλίψη σας.
Αποδοχή: “Πονάει ακόμη, αλλά ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά”.
Αποδέχεστε αυτό που έχει συμβεί και θεωρείτε πλέον ότι ήταν ευλογία όλο αυτό. Μπορεί να αισθάνεστε ακόμη ενοχή, θλίψη και θυμό, αλλά έχετε αποδεχθεί την πραγματικότητα. Αναγνωρίζετε ότι η σχέση τέλειωσε, ότι ο σύντροφός σας δεν αποτελεί πια μέρος της ζωής σας και ζείτε πλέον ανεξάρτητα. Ακόμη και σε αυτή τη φάση ωστόσο, μπορεί να έχετε στιγμές που να αισθάνεστε και όλα τα προηγούμενα συναισθήματα. Επιτρέψτε στον εαυτό σας μια κακή μέρα, κλάψτε ακόμη αν αυτό σας κάνει να νιώσετε καλύτερα και να ξεπεράσετε τον θυμό σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου