Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Τι θα συνέβαινε αν ένα σενάριο τρόμου εκτυλισσόταν σε πραγματικές συνθήκες ζωής;

Ακόμα και αν δεν το είχες σκεφτεί ποτέ, οι επιστήμονες είναι εδώ για να δώσουν τις απαντήσεις. Χημικοί εξηγούν πως ακριβώς είναι ο θάνατος!
 
Τι θα συνέβαινε λοιπόν αν ένα σενάριο τρόμου εκτυλισσόταν σε πραγματικές συνθήκες ζωής; Οι επιστήμονες εξηγούν αναλυτικά πώς αλλάζει η χημεία του εγκεφάλου μας λίγο πριν μας σκοτώσει ένας δολοφόνος με τσεκούρι. Το βίντεο από την American Chemical Society υπογραμμίζει πως η εμπειρία του να βλέπεις να κυνηγούν ανθρώπους σε μια ταινία τρόμου είναι στην πραγματικότητα παρόμοια με το να ήσουν στη θέση τους (αν και λιγότερο έντονη)!
Θα φοβηθείς και μάλιστα θα είναι τόσο έντονη η αίσθηση του φόβου που βρίσκεσαι σε ετοιμότητα να αντιδράσεις ή να τρέξεις μακριά. Ο φόβος πιστεύεται ότι ελέγχεται από ένα σύμπλεγμα νευρώνων που σχηματίζουν το PVT, γνωστό ω θάλαμο. Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στην πίεση, ενεργώντας σαν ένας αισθητήρας τόσο για την ψυχολογική όσο και για τη σωματική ένταση.

Ο φόβος θα μας οδηγήσει στην αντίδραση μάχης ή φυγής, κάτι που προκαλεί τα επινεφρίδιά μας να εκκρίνουν την ορμόνη της αδρεναλίνης. Αυτόματα αυξάνεται ο καρδιακός μας ρυθμός, οξύνονται οι αισθήσεις και παρέχεται πρόσβαση σε τεράστιες ποσότητες ενέργειας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις απειλές για την επιβίωσή μας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η απειλή είναι τόσο έντονη που μπορεί να μας κάνει να «παγώσουμε». Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως ο εγκέφαλός μας έχει κυριευθεί. Αν τελικά καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τον δολοφόνο με το τσεκούρι, πιθανότατα θα αρχίσουμε να ουρλιάζουμε. «Λαμβάνουμε τις κραυγές σε ένα εντελώς διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου. Σε αντίθεση με την ομιλία, οι κραυγές πηγαίνουν από τα αυτιά μας στην αμυγδαλή που είναι το κέντρο έκτακτης ανάγκης του εγκεφάλου».

Οι κραυγές ως επί το πλείστον είναι ενστικτώδεις και χρησιμοποιούνται για να προκαλέσουν φόβο στους άλλους και να αντιδράσουν. Αν πάλι μας προλάβει ο δολοφόνος με το τσεκούρι, θα αισθανθούμε έντονο πόνο. Όταν τραυματιστούμε, οι νευρώνες nociceptors στέλνουν μηνύματα στον εγκέφαλο. Συλλέγονται από τον θάλαμο που πει στον εγκέφαλο να κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσει τον τραυματισμό από το να συμβεί ξανά.

Αυτή τη στιγμή, όπως εξηγούν οι ερευνητές, είμαστε νεκροί στο έδαφος. «Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει μαζική εγκεφαλική βλάβη, θεωρούμαστε κλινικά νεκροί. Αλλά το μυαλό μας συνεχίζει να λειτουργεί. Ο εγκέφαλος, σύμφωνα με νεότερες μελέτες, φαίνεται να μπαίνει σε ένα τελικό στάδιο που μπορεί να σχετίζεται με τη συνείδηση. «Ίσως αυτή να είναι και μια εξήγηση για τις μεταθανάτιες εμπειρίες που έχουν ορισμένοι άνθρωποι». Στη συνέχεια έρχεται βιολογικός θάνατος. Το τι θα μπορούσε να συμβαίνει μετά τον θάνατο; Αυτό παραμένει εικασία για τον καθένα…


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου