Ο φλάρος

Όπως λέμε “τον κακό σου το φλάρο”. 
Οι φλάροι της Σίφνου, τα ιδιόμορφα και πρωτότυπα αυτά κεραμικά, αποτελούν ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σχήματα της περίφημης σιφνέικης αγγειοπλαστικής.
Ουσιαστικά πρόκειται για τις καμινάδες των σιφνέικων σπιτιών, μολονότι στις μέρες μας έχουν απολέσει τη χρηστική τους αξία και «καμαρώνουν» ως αισθητικά αντικείμενα, που αναλόγως το μέγεθος τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν από βάση για ρεσώ έως φωτιστικά στολίζοντας βεράντες, κήπους και εισόδους σπιτιών.
Οι φλάροι αρχικά ήταν μεγάλα κιούπια, στα οποία άνοιγαν τρύπες προκειμένου να βγαίνει ο καπνός και τα τοποθετούσαν ανάποδα. Όταν ο φλάρος δεν τραβούσε καλά, κυρίως λόγω των ισχυρών ανέμων, μαύριζε και από κει βγήκε και η έκφραση “τον κακό σου τον καιρό και το μαύρο σου το φλάρο».
Οι φλάροι, σύμφωνα με τη λαογραφία, οφείλουν το όνομα τους στους καθολικούς καλόγερους που κατέκλυσαν τις Κυκλάδες από την περίοδο της Φραγκοκρατίας και μετά.
Οι καλόγεροι αυτοί, κυρίως Ιησουίτες, ονομάζονταν frere (αδελφός) ήταν ψηλοί και καλυμμένοι με το ράσο από το κεφάλι μέχρι τα πόδια.
Το frere εξαιτίας της παραφθοράς μετατράπηκε σε φλάρος. Η ομοιότητα τους με τις καμινάδες “χάρισαν” στα πρωτότυπα αυτά κεραμικά, που σιγά-σιγά εξελίχθηκαν σε μικρά έργα τέχνης το νέο τους όνομα.
Εξάλλου ο φλάρος χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα από τις μαμάδες στη Σίφνο ως “μπαμπούλας”. “Μη βγείτε έξω, γιατί σας καραδοκά ο φλάρος”.