Από http://el.wiktionary.org/wiki/, διαβάζουμε: Άθλιος, πολύ κακός, που προκαλεί αρνητικά συναισθήματα (απόρριψη, αποστροφή, απέχθεια κλπ). δυστυχισμένος, που βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση, ερειπωμένος ή κουρελιασμένος κ.λπ. (Για την σχέση του με το άθλος,; Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!!! ).Αλλά, από http://el.wiktionary.org/wiki/, διαβάζουμε:
ἄθλιος ἀθλία ἄθλιον και ο,η ἄθλιος, το ἄθλιον
1. (με τη μορφή ἀέθλιος) αυτός που κερδίζει ένα βραβείο ή αγωνίζεται γι’αυτό δυστυχής, ταλαίπωρος
2. οἰκτρὰ σύ, τέκνον, ἀθλία δ᾽ ἐγὼ γυνή (Ευριπ. Εκάβη, 417)
(Εδώ λέγεται σχεδόν όλη η αλήθεια)
****************************************
Από το ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας του Σταύρου Βασδέκη (δωρεάν από ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ), διαβάζουμε:
άθλησις [α (επιτατ.) + τλάω (τ>θ, α>η)], αθλέω, αθλεύω, αθλητής, άθλημα, αθλητήρ, αθλητικός, αθλήτρια, αθληφόρος, αθλιόπαις (παις),
άθλιος, αθλιότης (διότι τλάω θα πει ταλαιπωρούμαι πολύ, υποφέρω, καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια-μέχρις ορίων),
αθλο-, άθλον, άθλος, αθλοσύνη, αθλοφορέω, αθλοφορικός, αεθλεύω (αέ = αεί), αέθλευμα, αεθλέω, αέθλιον, αέθλιος, αεθλητήρ, αεθλητής, άεθλον, αεθλοσύνη, εσθλός (εσ-μί = είμαι)- αγαθός, καλός στο είδος του, τυχερός, αίσιος, ευοίωνος, εσθλότης, εσθλο-.
ΕΡΩΤΗΜΑ: γιατί, πότε κι από ποιους μειώθηκε η έννοια της λέξεως μόνον στην αρνητική της σημασία; Ώστε να λησμονηθεί η πρωταρχική της, αυτή η του εκ του άθλου προερχομένη;
Μήπως είναι αναγκαίο να εξηγήσω ότι ο χριστιανισμός φρόντισε και για την έκβαση αυτή, όπως αναποδογύρισε όλες τις έννοιες της ελληνικής γλώσσας; Δεν αρκεί δηλαδή η αναφορά στην έννοια του αγαθός, η οποία απ’ εκεί που σήμαινε τον γενναίο την έφτασε σήμερα στο σημείο να σημαίνει τον χαζούλη; Τον βλάκα. Τον αφελή:
αγαθός [αγάσσομαι, μέλλ. του άγαμαι, σσ>θ]- θαυμαστός, εξαίρετος, καλός, ήπιος, ευγενής, ανδρείος. αγαθώς, αγαθ-, αγαθίζομαι, αγαθικός, αγαθο-, αγαθότης, αγαθόω, αγαθύνω, αγάθωμα, αγαθοσύνη, αγασός (θ>σ), αγαθά, Αγάθεια, αγαθεύω, Αγάθη, αγαθιάρης, αγαθόν, Αγαθόπολις, αγαθούλης, Αγάθων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου