Ο γονιός γεννιέται μαζί με το παιδί του

Πολλοί λένε πως ο καθένας μεγαλώνει το παιδί του όπως εκείνος θεωρεί σωστό, όπως εκείνος νομίζει. Όπως κανένας άνθρωπος στη ζωή μας, έτσι και τα παιδιά δεν έρχονται με εγχειρίδιο. Κάθε γονιός, κάθε παιδί, καθώς και η μεταξύ τους σχέση είναι μοναδικά.

Όμως όταν γίνεις γονιός διαπιστώνεις ότι πολλά από αυτά που πίστευες, αναθεωρούνται από την ύπαρξη του παιδιού και μόνο. Ένα μικρό πλασματάκι έρχεται να σου γκρεμίσει ό,τι μέχρι τώρα είχες χτίσει ως φιλοσοφία ζωής.

Πρώτα από όλα, σου μαθαίνει τι θα πει αγάπη και ότι μπορείς να αγαπήσεις με τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που αγαπούσες μέχρι σήμερα. Έπειτα, η ευθύνη του να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο, σε κάνει να ασχοληθείς με πράγματα που μέχρι τώρα ούτε που φανταζόσουν. Από το υλικό του να του αγοράσεις τα παπούτσια που θα ταιριάζουν στο ποδαράκι του, μέχρι το πνευματικό του να γνωρίζεις κάθε απάντηση στις αφελείς αλλά ευθείες ερωτήσεις του.

Αν επιδοθείς στον νέο σου ρόλο με βάση τα όσα μέχρι τώρα νόμιζες ή ήξερες, το σίγουρο είναι ότι θα βρεθείς πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Η υλική ανατροφή του παιδιού είναι πολύ πιο απαιτητική στην καθημερινότητα από ό,τι τη φανταζόσουν όταν με αγωνία περίμενες 9 μήνες για να γεννηθεί.

Από την άλλη, η πνευματική του ανατροφή, εκτός του ότι αρχίζει στην πραγματικότητα από τη γέννηση κι όχι από όταν το παιδί αρχίσει να μιλάει, χρειάζεται να είσαι συνεχώς σε επαγρύπνηση. Να μην επαναπαύεσαι στο «έτσι μεγάλωσα κι εγώ και τι έπαθα» ή να καταφεύγεις σε τιμωρίες, απειλές και φωνές μόλις το πιτσιρίκι γίνεται πολύ σκληρό για την υπομονή σου. Με λίγα λόγια, η ανατροφή του παιδιού χρειάζεται προσαρμοστικότητα.

Όταν γίνεσαι γονιός, έχεις έναν παραπάνω λόγο να είσαι φιλομαθής. Χρειάζεται να έχεις τη διάθεση να μάθεις καινούρια πράγματα και να αλλάξεις τα παλιά. Χρειάζεται να έχεις τη θέληση να μάθεις πρώτα από όλα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που μόλις μπήκε στη ζωή σου. Χρειάζεται να ανοίξεις το μυαλό σου και την καρδιά σου περισσότερο για να χωρέσει αυτός ο άνθρωπος μέσα, πετώντας εγωισμούς και παγιώσεις που μέχρι τώρα σε ακολουθούσαν στη ζωή σου.

Χρειάζεται να σταματήσεις να θέλεις να επιβάλλεσαι και να αρχίσεις να συζητάς. Χρειάζεται να σταματήσεις να νομίζεις ότι γνωρίζεις και να μάθεις να ακούς. Χρειάζεται να αρχίσεις να ζεις όχι όπως ήξερες, αλλά όπως βρήκες. Χρειάζεται πάνω από όλα να αρχίσεις να νιώθεις.

Να νιώθεις τι είναι ωφέλιμο και τι όχι να διδάξεις το παιδί σου. Τι θα του φανεί πραγματικά χρήσιμο στη ζωή του. Να του διδάξεις ηθικές αξίες που θα το βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές του να μείνει ακέραιο. Ηθικές αξίες που αν όλοι μας τηρούσαμε ο κόσμος μας θα γινόταν πραγματικά καλύτερος.

Αυτό που στην πραγματικότητα χρειάζεται για να μεγαλώσεις ένα παιδί είναι να έχεις τη θέληση να ανακαλύπτεις συνεχώς τον εαυτό σου μέσα από την επαφή σου μαζί του. Να παλεύεις για την αυτογνωσία σου. Και τότε η γνώση του πώς να μεγαλώσεις το παιδί σου θα βγει από μέσα σου.

Μην ψάχνεις λοιπόν να βρεις απαντήσεις σε γνώμες. Ούτε σε πράγματα που κουβαλάς από το παρελθόν. Εκεί μόνο να χαθείς μπορείς. Ο γονιός γεννιέται μαζί με το παιδί του. Αυτό να έχεις στο νου σου και τη δίψα να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος θα στην εμπνεύσει το ίδιο το παιδί σου.