Σάββατο 7 Ιουλίου 2018

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας (1005-1053)

ΕΞΟΔΟΣ


ΚΗΡΥΞ
1005 δοκοῦντα καὶ δόξαντ᾽ ἀπαγγέλλειν με χρὴ
δήμου προβούλοις τῆσδε Καδμείας πόλεως·
Ἐτεοκλέα μὲν τόνδ᾽ ἐπ᾽ εὐνοίᾳ χθονὸς
θάπτειν ἔδοξε γῆς φίλαις κατασκαφαῖς·
στέγων γὰρ ἐχθροὺς θάνατον εἵλετ᾽ ἐν πόλει,
1010 ἱερῶν πατρῴων δ᾽ ὅσιος ὢν μομφῆς ἄτερ
τέθνηκεν οὗπερ τοῖς νέοις θνῄσκειν καλόν.
οὕτω μὲν ἀμφὶ τοῦδ᾽ ἐπέσταλται λέγειν·
τούτου δ᾽ ἀδελφὸν τόνδε Πολυνείκους νεκρὸν
ἔξω βαλεῖν ἄθαπτον, ἁρπαγὴν κυσίν,
1015 ὡς ὄντ᾽ ἀναστατῆρα Καδμείων χθονός,
εἰ μὴ θεῶν τις ἐμποδὼν ἔστη δορὶ
τῷ τοῦδ᾽. ἄγος δὲ καὶ θανὼν κεκτήσεται
θεῶν πατρῴων, οὓς ἀτιμάσας ὅδε
στράτευμ᾽ ἐπακτὸν ἐμβαλὼν ᾕρει πόλιν.
1020 οὕτω πετηνῶν τόνδ᾽ ὑπ᾽ οἰωνῶν δοκεῖ
ταφέντ᾽ ἀτίμως τοὐπιτίμιον λαβεῖν,
καὶ μήθ᾽ ὁμαρτεῖν τυμβοχόα χειρώματα
μήτ᾽ ὀξυμόλποις προσσέβειν οἰμώγμασιν,
ἄτιμον εἶναι δ᾽ ἐκφορᾶς φίλων ὕπο.
1025 τοιαῦτ᾽ ἔδοξε τῷδε Καδμείων τέλει.
ΑΝ. ἐγὼ δὲ Καδμείων γε προστάταις λέγω·
ἢν μή τις ἄλλος τόνδε συνθάπτειν θέλῃ,
ἐγώ σφε θάψω κἀνὰ κίνδυνον βαλῶ
θάψασ᾽ ἀδελφὸν τὸν ἐμόν, οὐδ᾽ αἰσχύνομαι
1030 ἔχουσ᾽ ἄπιστον τήνδ᾽ ἀναρχίαν πόλει.
δεινὸν τὸ κοινὸν σπλάγχνον οὗ πεφύκαμεν,
μητρὸς ταλαίνης κἀπὸ δυστήνου πατρός.
τοιγὰρ θέλουσ᾽ ἄκοντι κοινώνει κακῶν,
ψυχή, θανόντι ζῶσα συγγόνῳ φρενί.
1035 τούτου δὲ σάρκας οὐδὲ κοιλογάστορες
λύκοι πάσονται· μὴ δοκησάτω τινί.
τάφον γὰρ αὐτὴ καὶ κατασκαφὰς ἐγώ,
γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,
κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος,
1040 καὐτὴ καλύψω· μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν.
θάρσει παρέσται μηχανὴ δραστήριος.
ΚΗ. αὐδῶ πόλιν σε μὴ βιάζεσθαι τάδε.
ΑΝ. αὐδῶ σε μὴ περισσὰ κηρύσσειν ἐμοί.
ΚΗ. τραχύς γε μέντοι δῆμος ἐκφυγὼν κακά.
1045 ΑΝ. τράχυν᾽· ἄθαπτος δ᾽ οὗτος οὐ γενήσεται.
ΚΗ. ἀλλ᾽ ὃν πόλις στυγεῖ, σὺ τιμήσεις τάφῳ;
ΑΝ. † ἤδη τὰ τοῦδ᾽ οὐ διατετίμηται θεοῖς.
ΚΗ. οὔ, πρίν γε χώραν τήνδε κινδύνῳ βαλεῖν.
ΑΝ. παθὼν κακῶς κακοῖσιν ἀντημείβετο.
1050 ΚΗ. ἀλλ᾽ εἰς ἅπαντας ἀνθ᾽ ἑνὸς τόδ᾽ ἔργον ἦν.
ΑΝ. Ἔρις περαίνει μῦθον ὑστάτη θεῶν.
ἐγὼ δὲ θάψω τόνδε· μὴ μακρηγόρει.
ΚΗ. ἀλλ᾽ αὐτόβουλος ἴσθ᾽, ἀπεννέπω δ᾽ ἐγώ.

***
ΚΗΡΥΚΑΣ
Να σας πω πρέπει, τί έκριναν κι αποφασίζουν
οι πρόκριτοι αυτής της πολιτείας του Κάδμου:
Αυτός ο Ετεοκλής, για όλη την τόση αγάπη
πόδειξε στην πατρίδα μας, αποφασίζουν
ταφή να λάβει μ᾽ όλες τις τιμές στη γη της.
γιατί αποκρούοντας τους εχθρούς, νεκρός να πέσει
στην πατρίδα του θέλησε· και στων θεών μας
1010 πιστός τους άγιους τους ναούς, δίχως ψεγάδι,
το θάνατο, που για τους νέους αξίζει, βρήκε.
Αυτή ᾽ναι που έχω η προσταγή να λέω για τούτον.
Μα όσο γι᾽ αυτόν, τον αδερφό του Πολυνείκη,
άταφος έξω θα ριχτεί θροφή στους σκύλους,
γιατ᾽ ήθελε τη χώρα των Καδμείων ρημάξει,
α δε στεκόταν στο κοντάρι εμπρός του εμπόδιο
κάποιος θεός· μα και νεκρός θα ᾽χει το κρίμα
στους θεούς των πατέρων μας, που έχει ατιμάσει
φέρνοντας ξένο στράτευμα να καταχτήσει
την πόλη τους· κι έτσι λοιπόν είν᾽ ορισμένο
άξια να λάβει επίχειρα κι άτιμο τάφο
1020 απ᾽ τα όρνια μόνο τ᾽ ουρανού, δίχως κανένα
χέρι ακλουθώντας να του ρίξει χώμα επάνω,
δίχως να τιμηθεί με οξύβοα μοιρολόγια,
μηδέ φίλοι το ξόδι του να συνοδέψουν.
Τέτοια αυτή η νέα αρχή της Θήβας έχει ορίσει.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Μα κι εγώ λέω σ᾽ αυτούς τους άρχοντες της Θήβας:
κι αν δε βρεθεί κανείς μαζί μου να τον θάψει,
πάνω μου εγώ τον κίντυνο μόνη θα πάρω
τον αδερφό μου θάβοντας· κι ούτε ντροπή μου
1030 τόχω να δείξω αντάρτισσα γνώμη στη πόλη.
Πολύ ισχυρός δεσμός το κοινό σπλάχνο, απ᾽ όπου
έχομε γεννηθεί, τέκνα μιανής μητέρας
δυστυχισμένης και ενός άμοιρου πατέρα.
Λοιπόν, ψυχή μου, θέλοντας στ᾽ αθέλητά του
πάρε μέρος κακά και, ζωντανή εσύ, δείξε
όλη σου την καρδιά αδερφής στον πεθαμένο.
Όχι, δε θα γευτούν οι λιμάντεροι λύκοι
τις σάρκες του· κανείς στο νου του ας μην το βάλει·
εγώ τον τάφο, εγώ το λάκκο να του σκάψω,
αν και γυναίκα, θα βρω τρόπο και θα φέρω
στου βύσσινου του πέπλου μου τον κόρφο χώμα
1040 να τον σκεπάσω, και μην πεις αλλιώς πως θα ᾽ναι·
τρόπο θα ᾽βρει το θάρρος μου για να το πράξει.
ΚΗΡΥΚΑΣ
Μη θες στην πόλη ενάντια, σου λέω, να κάμεις.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Σε με τα περιττά σου λέω κι εγώ μην κρίνεις.
ΚΗΡΥΚΑΣ
Σκληρός ο λαός, μια που απ᾽ τον κίντυνο γλιτώσει.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Σκλήριζε, μα όμως άταφος αυτός δε μένει.
ΚΗΡΥΚΑΣ
Εχθρό της χώρας θα τιμήσεις συ με τάφο;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Έκαμαν πια οι θεοί την κρίση τους για τούτον.
ΚΗΡΥΚΑΣ
Όχι όμως πριν τη χώρα του φέρει άνω κάτω.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Το άδικο θέλησε με άδικο να πλερώσει.
ΚΗΡΥΚΑΣ
1050 Μα ενάντια σ᾽ όλους στράφηκε αντίς στον ένα.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Στερνή από τους θεούς το λόγο κλείνει η Έρις·
μα εγώ θα θάψω αυτόν· κι άλλα μη χάνεις λόγια.
ΚΗΡΥΚΑΣ
Κάμε του κεφαλιού σου· εγώ — είπα κι απόειπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου