Δύο κόσμοι παράλληλοι με πολλούς υποστηριχτές. Από την μία δεσπόζει ο κόσμος της γνώσης, όπου κυριαρχεί η δύναμη και από την άλλη εκείνος της άγνοιας με πρωτοστάτη την ευτυχία. Και τώρα μπορείς να το παίξεις κορώνα γράμματα και να κάνεις την επιλογή σου. Με ποιο στρατόπεδο θες να’ σαι;Μέσα από την γνώση ο άνθρωπος έχει κατακτήσει πολλά στο πέρασμα των χρόνων. Κατέρριψε μύθους και δοξασίες, ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό. Είδε την αλήθεια στα μάτια και την αντιμετώπισε με όποιο κόστος. Πράγματι η αλήθεια πολλές φορές πονάει, μπορεί να γίνει οδυνηρή, μα είναι μονόδρομος. Δεν μπορούσε αλλιώς ο άνθρωπος να μάθει κάτι καινούριο και να αφήσει πίσω του, την όποια σκόπελο του έτρωγε το χρόνο. Πολύ αργότερα έμαθε πως αυτός ο υπερβάλλον ζήλος που τότε δεν ήξερε καν να ονομάσει, είχε κάποιο αντίκτυπο. Θα έβγαινε κάποιος και θα έλεγε πως τελικά ο χρόνος είναι χρήμα.
Και η γνώση στα χέρια εκείνων που την κατέκτησαν είναι δύναμη. Είναι ένα όπλο, φυσικά εδώ η λέξη είναι φορτισμένη θετικά. Είναι λοιπόν ένα όπλο που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους στην εξέλιξη, στην πρόοδο. Βέβαια, η ιστορία έχει αποδείξει πως καθετί νεωτεριστικό κουβαλάει στα βάθη του πυρήνα του και μια καταστροφή. Και εδώ έρχομαι να απαντήσω, ένα μεγαλόπρεπο όχι σε όσους πιστεύουν πως η καταστροφή της ανακάλυψης είναι αναπόφευκτη. Αν τα περισσότερα γίνονται με μέτρο, αν μάθουμε να σεβόμαστε ότι μας προσφέρεται, τότε ναι, υπάρχει ελπίδα.
Ας σκεφτούμε τώρα το περιβάλλον μας από έναν καλοσχηματισμένο αντίποδα, αυτόν της άγνοιας. Από πόσες σημερινές λύπες, θα ήμασταν απαλλαγμένοι, αν τελικά δεν γνωρίζαμε; Πόσο πιο απλός θα ήταν ο κόσμος μας, τότε; Οι άνθρωποι θα ήταν ολιγαρκής σε αυτήν την περίπτωση και η μάστιγα της νέας εποχής που έχει γίνει must, το άγχος απλά δεν θα ευδοκιμούσε. Δεν θα μπορούσε να βρει πρόσφορο έδαφος σε τόση ησυχία, θα κατορθώναμε με έναν περίεργο τρόπο να το αφανίσουμε. Γιατί, σε αυτόν τον κόσμο θα κυριαρχούσε η ευτυχία. Και οι άνθρωποι δεν θα την αντιμετώπιζαν σαν κάτι βαρετό, αλλά σαν κάτι άξιο θαυμασμού. Όλοι θα ήθελαν να την έχουν.
Κλείνοντας ας θυμόμαστε πως η γνώση είναι σπουδαίο πράγμα, όπως και η αλήθεια. Αρκεί να μην φέρνουν μαζί τους πόνο. Και ειδικά εκείνον τον πόνο που είναι μη διαχειρήσιμος. Κι αν θέλαμε να είμαστε ευτυχισμένοι μπορούμε να γινόμαστε για λίγο παιδιά και να βρούμε την ευτυχία κάπου εκεί στα μισά να μας κλείνει το μάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου