Οι φάλαινες Beluga είναι γνωστές για τα φωνητικά τους προσόντα, με ένα ευρύ φάσμα συλλαβών και λέξεων που γνωρίζουν ή μπορούν να μάθουν. Αλλά λίγες έρευνες έχουν γίνει προκειμένου να φανεί πόσο προσαρμοστικά είναι τα φωνητικά τους προσόντα. Έτσι, όταν μια τετράχρονη φάλαινα που ζει σε συνθήκες αιχμαλωσίας έπρεπε πρόσφατα να μετακινηθεί από μια δεξαμενή γεμάτη με φάλαινες σε μια δεξαμενή δελφινιών όπου ήταν η μόνη του είδους της, οι επιστήμονες βρήκαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν πώς θα μπορούσε να προσαρμοστεί.Η ταχύτητα με την οποία το έκανε ήταν αξιοσημείωτη και όχι μόνο από κοινωνική άποψη. Μετά από μερικούς μήνες, η φάλαινα κατάφερε να μάθει την… γλώσσα των δελφινιών και να επικοινωνεί μαζί τους. “Ήταν σαν να είχε μάθει πώς μιλά σαν δελφίνι”.
Η εκμάθηση μιας νέας γλώσσας είναι αρκετά δύσκολη ακόμα και για τον άνθρωπο. Αλλά αυτή η beluga δεν απλά έμαθε να μιλάει μια νέα γλώσσα, υιοθέτησε το σφύριγμα και τις φωνές ενός εντελώς διαφορετικού είδους. Φυσικά, είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τη διαφορά μεταξύ της μιμητικής και της γλωσσικής ικανότητας, αλλά έτσι ή αλλιώς αποτελείι μια συναρπαστική περίπτωση στη διαπροσωπική επικοινωνία.
Όταν η beluga μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στο δελφινάριο Koktebel στην Κριμαία, υπήρξε κάποια σύγχυση. «Η πρώτη εμφάνιση της φάλαινας ανάμεσα στα δελφίνια τούς προκάλεσε τρόμο», αναφέρουν οι Elena Panova και Alexandr Agafonov από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών στη Μόσχα.
Δεν χρειάστηκε, όμως, πολύς χρόνος για να καταλάβουν ότι η φάλαινα ήταν ακίνδυνη και πολύ φιλική, και άρχισαν να αναπτύσσουν δεσμό μεταξύ τους. Τις πρώτες μέρες της στη δεξαμενή των δελφινιών, έβγαζε μόνο τις δικές της κραυγές για να υποδηλώσει το είδος της. Αλλά μετά από μόλις δύο μήνες, υιοθέτησε τα σφυρίγματα των τριών ενηλίκων δελφινιών της ομάδας της. Μάλιστα, όταν ένα από τα ενήλικα θηλυκά δελφίνια γέννησε ένα μικρό, επέτρεψε στη φάλαινα να κολυμπά τακτικά μαζί του, σηματοδοτώντας ότι η φάλαινα είχε γίνει δεκτή στην ομάδα.
Η ταχύτητα με την οποία η beluga έμαθε την γλώσσα των δελφινιών είναι εντυπωσιακή, αν και δεν αποτελεί κάτι καινούριο. Οι φάλαινες αυτές είναι γνωστές ως “φωνητικοί βιρτουόζοι” και άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι είναι ικανές να μιμούνται ήχους, ακόμα και την ανθρώπινη ομιλία, τα πουλιά, ήχους του υπολογιστή και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα από τη στιγμή που θα τους ακούσουν.
Η φάλαινα έπρεπε να κοινωνικοποιηθεί με ένα εντελώς νέο είδος και σύντομα πέτυχε να έχει τουλάχιστον τη βασική επικοινωνία μεταξύ τους, ενώ έγινε δεκτή στην ομάδα. Το αν πρόκειται για πραγματική γλωσσική απόκτηση είναι θέμα περαιτέρω μελέτης, αλλά είναι ενθαρρυντικό σημάδι ότι η “γλώσσα” δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου