ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (1014-1043)

ΧΟ. ὁ ξεῖνος, ὦναξ, χρηστός· αἱ δὲ συμφοραὶ
1015 αὐτοῦ πανώλεις, ἄξιαι δ᾽ ἀμυναθεῖν.
ΘΗ. ἅλις λόγων· ὡς οἱ μὲν ἐξειργασμένοι
σπεύδουσιν, ἡμεῖς δ᾽ οἱ παθόντες ἕσταμεν.
ΚΡ. τί δῆτ᾽ ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν;
ΘΗ. ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ, πομπὸν δ᾽ ἐμὲ
1020 χωρεῖν, ἵν᾽, εἰ μὲν ἐν τόποισι τοῖσδ᾽ ἔχεις
τὰς παῖδας ἡμῖν, αὐτὸς ἐκδείξῃς ἐμοί·
εἰ δ᾽ ἐγκρατεῖς φεύγουσιν, οὐδὲν δεῖ πονεῖν·
ἄλλοι γὰρ οἱ σπεύδοντες, οὓς οὐ μή ποτε
χώρας φυγόντες τῆσδ᾽ ἐπεύξωνται θεοῖς.
1025 ἀλλ᾽ ἐξυφηγοῦ· γνῶθι δ᾽ ὡς ἔχων ἔχῃ
καί σ᾽ εἷλε θηρῶνθ᾽ ἡ τύχη· τὰ γὰρ δόλῳ
τῷ μὴ δικαίῳ κτήματ᾽ οὐχὶ σῴζεται.
κοὐκ ἄλλον ἕξεις εἰς τόδ᾽· ὡς ἔξοιδά σε
οὐ ψιλὸν οὐδ᾽ ἄσκευον ἐς τοσήνδ᾽ ὕβριν
1030 ἥκοντα τόλμης τῆς παρεστώσης τανῦν,
ἀλλ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ σὺ πιστὸς ὢν ἔδρας τάδε·
ἃ δεῖ μ᾽ ἀθρῆσαι, μηδὲ τήνδε τὴν πόλιν
ἑνὸς ποῆσαι φωτὸς ἀσθενεστέραν.
νοεῖς τι τούτων, ἢ μάτην τὰ νῦν τέ σοι
1035 δοκεῖ λελέχθαι χὤτε ταῦτ᾽ ἐμηχανῶ;
ΚΡ. οὐδὲν σὺ μεμπτόν, ἐνθάδ᾽ ὤν, ἐρεῖς ἐμοί·
οἴκοι δὲ χἠμεῖς εἰσόμεσθ᾽ ἃ χρὴ ποεῖν.
ΘΗ. χωρῶν ἀπείλει νῦν· σὺ δ᾽ ἡμίν, Οἰδίπους,
ἕκηλος αὐτοῦ μίμνε, πιστωθεὶς ὅτι,
1040 ἢν μὴ θάνω ᾽γὼ πρόσθεν, οὐχὶ παύσομαι
πρὶν ἄν σε τῶν σῶν κύριον στήσω τέκνων.
ΟΙ. ὄναιο, Θησεῦ, τοῦ τε γενναίου χάριν
καὶ τῆς πρὸς ἡμᾶς ἐνδίκου προμηθίας.

***
ΧΟ. Καλός ο ξένος, βασιλιά, οι συμφορές όμως1015τον ρήμαξαν, γι᾽ αυτό του αξίζει συμπαράσταση.ΘΗ. Φτάνουν τα λόγια πια. Αυτοί που κάναν το κακόσπεύδουν να φύγουν, κι εμείς καθόμαστε.ΚΡ. Και τί προστάζεις ένας άνθρωπος αδύναμος να κάνει;ΘΗ. Τον δρόμο πάρε τον σωστό, κι ακολουθώ εγώ,1020θέλω τον τόπο να μου δείξεις μόνος σου, όπου φαντάζομαικρατείς τις κόρες. Αν όμως πήραν οι φρουροί τους δρόμο,εσύ δεν έχεις τίποτε να κάνεις, άλλοι στο μεταξύ τρέχουνξωπίσω τους, και δεν υπάρχει ελπίδα να γλιτώσουν,να ευχαριστήσουν τους θεούς που ξέφυγαν από τη χώρα αυτή.1025Εμπρός, λοιπόν, οδήγησέ με. Κι έχε τον νου σου·πρώτα κρατούσες, τώρα κρατιέσαι, η τύχη από θηρευτήσ᾽ έπιασε θήραμα.Δεν σώζεται ποτέ ό,τι απόκτησε ο άδικος με δόλο,κι εσύ δεν πρόκειται σε τούτο να ᾽χεις άλλον βοηθό.Το ξέρω κι είμαι βέβαιος, γυμνός δεν έφτασες μήτε απαράσκευος1030ανέβηκες σ᾽ αυτήν την αλαζονική σου τόλμη που δείχνεις τώρα,κάποιον θα εμπιστεύτηκες κι έκανες ό,τι κάνεις.Πρέπει λοιπόν κι εγώ να ᾽χω τα μάτια μου ανοιχτά,να μην αφήσω πόλη ολόκληρη ν᾽ αποδειχτεί κατώτερηαπό έναν μόνον άντρα.Πιάνεις το νόημα; Μήπως τα λόγια μου σου φαίνονται και τώρα1035ανόητα, όπως και πριν, τότε που έστηνες τη μηχανή σου;ΚΡ. Μ᾽ εσένα εδώ μπροστά, δεν έχω τίποτε στα λόγια σου να ψέξω·όταν όμως κι εμείς βρεθούμε στην πατρίδα,τότε θα ξέρουμε το τί μας πρέπει.ΘΗ. Προχώρα τώρα, μαζί κι οι απειλές σου. Αλλά κι εσύήρεμος μείνε εδώ, Οιδίποδα,έχε μου εμπιστοσύνη· εκτός κι αν με προλάβει1040ο θάνατος· αλλιώς δεν πρόκειται να σταματήσω,προτού σε καταστήσω κύριο πάλι των δυο σου κοριτσιών.ΟΙ. Κάθε καλό, Θησέα. Σου πρέπει ευγνωμοσύνη,γιατί μας χάρισες τη γενναιοφροσύνη σου, κι ακόμηδίκαιη τη φροντίδα σου.