Όλη η Ζωή μας είναι μια μαγεία...

Μέσα της δρουν Δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους...

Και κάθε στιγμή ο κάθε άνθρωπος καλείται να επιλέξει την Αγάπη ή τον Φόβο...
Δεν υπάρχουν διαδρομές που περιέχουν μόνο το ένα ή μόνο το άλλο, η καθολικότητα της Ζωής μας, εδώ στον Φυσικό Κόσμο, περιέχει και τα δύο...
Αν επιλέξεις την Αγάπη, αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα σ' αυτήν την επιλογή δεν θα δρουν οι αντίθετες Δυνάμεις...
Δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να τις πολεμάς μέσα σου, κάθε φορά που μια δοκιμασία σε φέρνει αντιμέτωπο με προκλήσεις...

Ο φόβος είναι μια μαζική κατάσταση, εδώ στον Φυσικό Κόσμο, γιατί υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που ακολουθούν τις Δυνάμεις του Σκότους...Ίσως είναι οι περισσότεροι, γι' αυτό φαίνεται η Ζωή εδώ απειλητική...
Αυτό δεν σημαίνει ότι ακολουθούν κάποιον δαίμονα...Είναι μόνο θέμα δεισιδαιμονίας αυτή η αντίληψη...
Σημαίνει ότι δεν έχουν καμία επαφή με τον Θειότητα μέσα τους, ότι είναι περισσότερο προσανατολισμένοι προς την ζωώδη ζωή, την ενστικτώδη ή την συναισθηματική...Έχουν φιλοδοξίες, ιδιοτελείς σκοπούς και ασυνείδητες επιθυμίες ελέγχου...

Δεν υπάρχουν δαίμονες για να κατευθύνουν τους ανθρώπους προς την πλευρά του Σκότους, είναι μια πεποίθηση αυτό, που κάνει τους ανθρώπους να το πιστεύουν, μέσα από την θρησκεία από τα βάθη των αιώνων και της δεισιδαιμονίας...Ο μύθος εκκολάπτεται μέσα στον φόβο και γίνεται μια απειλητική συνήθεια…
Είναι τόσο βαθιά αυτή η αντίληψη στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας, που δημιουργεί όλες τις προκαταλήψεις για το Φως και το Σκοτάδι, ενώ στην ουσία όλα είναι θέμα συνειδητού-ασυνείδητου...

Όσοι ακολουθούν τις Δυνάμεις του Σκότους, σημαίνει ότι δρουν μόνο για το προσωπικό τους όφελος, ακόμα κι αν κάνουν αγαθοεργίες…Και ενώ η Ζωή εδώ είναι συνολική, οι αρνητικές Δυνάμεις την κάνουν ιδιοτελή, ανταγωνιστική και ασυναίσθητη…Την διαχωρίζουν σε καλό και σε κακό και καλούν τους ανθρώπους να επιλέξουν ένα από τα δύο, χωρίς βαθιά αντίληψη του Εαυτού τους και χωρίς πνευματική κρίση και Λογική….
Είναι αυτές οι Δυνάμεις που δημιουργούν προϋποθέσεις αδιαφορίας για την καθολικότητα της Ζωής και φροντίζουν για την εκπόρευση εστιών πόλωσης του καλού και του κακού, του αρνητικού και θετικού, του θηλυκού και του αρσενικού, έτσι ώστε να υπάρχουν πάντα δύο επιλογές που η μία πολεμάει την άλλη…
Χωρίς Σκοπό…
Αυτές οι Δυνάμεις επιδρούν μέσα στον κάθε άνθρωπο…Ο Φυσικός Κόσμος είναι Δημιουργία και Φθορά…Φως και Σκοτάδι…Πνεύμα και Ύλη…
Και με βάση αυτά τα δύο πάντα πορευόμαστε στην Ζωή και τον Θάνατο, μέχρι να καταφέρουμε να επιλέξουμε να Είμαστε Άνθρωποι…

Μπορούμε να πούμε ότι οι Δυνάμεις του Σκότους είναι επιβλητικές, επιδρούν στην Θέληση του κάθε ανθρώπου και τον καθοδηγούν, χωρίς δική του πρωτοβουλία…
Επηρεάζουν το ασυνείδητο και μέσω αυτού καθορίζουν και την επεμβατική τους διαδικασία, στις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα, παίρνοντας ηγετικό ρόλο στην συνείδηση του κάθε ανθρώπου…
Παίρνουν μορφές του οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου, ο οποίος μπορεί να μας επηρεάσει, επεμβαίνοντας στην Θέλησή μας…

Αντίθετα οι Δυνάμεις του Φωτός σέβονται την Ελεύθερη Βούληση και δεν επιβάλλουν υποκειμενικότητες, επιδρώντας στις Θελήσεις των ανθρώπων…
Τους επιτρέπουν να επιλέξουν μόνοι τους, δίνοντας τους απεριόριστες ευκαιρίες Αγάπης….

Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κακός, μα και ούτε γίνεται στην πορεία…
Αφήνεται, απλά, στις επιδράσεις των Δυνάμεων που του καθορίζουν την πορεία, αντί να την καθορίσει μόνος του…
Ενώ φαίνεται ότι είναι αυτάρκης και ώριμος, ο φυσικός άνθρωπος, μια πιο βαθιά παρατήρηση θα μας κάνει να αντιληφθούμε, ότι αποκτά ασυνείδητες «κληρονομικότητες» και πηγές εξάρτησης, συναισθηματικής ή πνευματικής φύσης.

Από εκεί ξεκινά και ο πόλεμος…
Γιατί εκτός από την συνείδηση του «εγώ», πάνω στην οποία επιδρούν οι Δυνάμεις του Σκότους, υπάρχει και η Ψυχή, που είναι δημιουργία του Φωτός και της Αγάπης…Αυτό που μας δένει με το Πνεύμα μας, με δεσμούς άρρηκτους και καταλυτικούς και θα κοιτά πάντα προς τον Θεό, σαν εσωτερική Πηγή Ελευθερίας και Ζωής…

Ο πόλεμος στον Φυσικό Κόσμο, δεν είναι παρά αυτή η ατέρμονη μάχη του συνειδητού και του ασυνείδητου…
Και αλίμονο, αν ένας άνθρωπος πιστέψει ότι είναι μόνο το «εγώ» του και χαρίσει την Ψυχή του στην ασυνειδησία του…Εκεί που θα χαρίσει την Ψυχή του, αφήνει όλον τον χώρο να γεννηθεί ο πόλεμος των πάντων, ακόμα και αν δεν πιάσει ποτέ όπλο στο χέρι του…
Σκοτώνει ασυνείδητα, ασυνείδητα τρέφει τον δυνάστη και τον δούλο, που προκύπτουν πρώτα μέσα του, σαν καλό και κακό και σαν χιλιάδες μικρά και αβάσιμα «θέλω»…Μετά νομίζει, ότι επιλέγει ο ίδιος…

Η Ζωή μας πια αποδεικνύει (τώρα περισσότερο από ποτέ) ότι κανείς δεν μπορεί να επιλέξει την Ειρήνη, την Αγάπη και την καθολικότητα της πνευματικής του ωριμότητας, επιλέγοντας θρησκεία, πολιτική παράταξη, ιδανικά, το καλό ή το κακό, ενόσω η Ψυχή του είναι αλλού…
Όσες επιλογές και να κάνει, αν η Θέλησή του αφήνεται σε καθοδηγητικούς παράγοντες, χωρίς βαθύτερη αντίληψη του Εαυτού του, αυτές οι επιλογές θα επηρεάζονται πάντα από την έλλειψη ολικής Συνειδητότητας…

Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, αυτό γίνεται ολοένα και πιο εμφανές στην Ζωή μας…
Μόνο να σκεφτούμε σε ποιους αφηνόμαστε να μας καθοδηγούν και να ορίζουν την πορεία μας…προς την Ζωή…προς τον Θεό…προς την Αγάπη…
Του καθενός μας την πορεία και όχι την μαζική πορεία της ανθρωπότητας…
Η μάχη τελικά είναι εντελώς ατομική, δεν μπορεί να είναι μαζική…

Η Ζωή είναι απλότητα…Αν φαίνεται πολύπλοκη είναι γιατί την κοιτάμε μόνο με την επιφανειακή ματιά μιας συνείδησης που λέει «εγώ», ενώ το ασυνείδητο λέει την ίδια στιγμή, «εσύ»…

Και την απλότητα την επιλέγουμε μόνο, όταν δεν έχουμε ανάγκη τους άλλους, για μπαστούνια της μη συνειδητής αναπηρίας μας…
Όταν, και κουτσός να είναι κανείς, θα συρθεί προς την Αγάπη, παρά θα επιλέξει να μείνει όρθιος με υποστυλώματα, στον φόβο...

Όχι δεν έχουμε χρόνο για περισσότερη α-νοησία...Έχουμε όσο χρόνο θέλουμε όμως να περπατήσουμε προς την Αγάπη, ακόμα και χωρίς πόδια να συρθούμε προς τα εκεί που η Ψυχή μας, μας δίνει Δύναμη και Ακεραιότητα να υπερβούμε τις προκλήσεις μας και να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνει η ολική Συνειδητότητα της Αγάπης…

Τότε ξέρεις…Ποτέ δεν ήσουν μόνος σου!

Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που μάθαμε να νιώθουμε την Αγάπη, είναι εντελώς έξω από την αληθινή Φύση μιας Ανθρώπινης Ύπαρξης και έτσι χρειάζεται υπομονή και παρατήρηση, μια και όλοι έχουμε μια λανθασμένη άποψη για την Αγάπη και όχι μόνο ο ένας ή ο άλλος.

Μεγαλωμένοι μέσα στον υπερβολικό φόβο και την υπερβολική απειλή, θα έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις από τους άλλους και αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί γι' αυτόν τον λόγο οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων διαλύονται, πριν προλάβει η Αγάπη να τους βρει...

Οι λογικοί συνειρμοί που κάνουμε, συνήθως αφορούν περισσότερο την επιφυλακτικότητα, παρά την εμπιστοσύνη, μια και μεγαλώσαμε με μια εξωτερική απειλή, που μας αποπροσανατολίζει από την καθολικότητα του Εαυτού μας…

Η ταυτοποίηση της Συνείδησης με το «εγώ» έχει περιορισμένη εμβέλεια στα οπτικά πεδία του ανθρώπου, η βαθιά αληθινή ενορατική του Φύση μπλοκάρεται στα μη συνειδητά επίπεδα και προσβάλλει την καθολικότητα της αντίληψης, που υπόκειται σε περιορισμό μέσω της υποκειμενικότητας.

Η πανοραμική θέα χρειάζεται ένα οπτικό πεδίο ευρείας αντιληπτικότητας. Αν ένα τηλεσκόπιο πχ. είναι σταθερό, και δεν περιστρέφεται, κάνει την μισή δουλειά από ότι έχει προγραμματιστεί για να κάνει…

Ενόσω το έχουμε σταθεροποιήσει, ήδη έχουμε περιορίσει τις δυνατότητες του…δείχνει συνεχώς προς μία κατεύθυνση, ενόσω οι άλλες κατευθύνσεις, ενώ υπάρχουν, δεν μας είναι ορατές.
Αυτό που θα δούμε όμως δεν θα είναι καθολικό, αλλά περιορισμένο και τα συμπεράσματα που θα βγάλουμε για την «εικόνα» της μίας κατεύθυνσης, θα είναι λειψά, γιατί θα μας λείπουν οι υπόλοιπες κατευθύνσεις…

Ό,τι όμως δεν βλέπουμε, το θεωρούμε σκοτεινό και απειλητικό…ίσως και ανύπαρκτο…
Και είναι μόνο υποκειμενική αυτή η άποψη και όχι αληθινή. Βασίζεται περισσότερο στην λειψή εικόνα που λαμβάνουμε, μέσω ενός εργαλείου, που το κάναμε να μην είναι ευέλικτο και λειτουργικό, του περιορίσαμε δηλαδή την αληθινή του Φύση…

Η αληθινή Φύση του Ανθρώπου δεν είναι ανώτερη ή κατώτερη, όπως και η Αγάπη δεν είναι ανώτερη ή κατώτερη…Δεν είναι το ένα ή το άλλο…Οι προσδοκίες και οι λανθασμένες ανάγκες τα κάνουν όλα να φαίνονται ή το ένα ή το άλλο…

Αυτό που θα μπορούσαμε όμως να πούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια είναι ότι αντιλαμβανόμαστε περιορισμένα τον αληθινό μας Εαυτό, και το ίδιο κάνουμε και με την Αγάπη…

Όπως η κάθε ταυτοποίηση περιορίζει την Αληθινή μας Φύση και προσδίδει υποκειμενικότητα μέσω των πεποιθήσεών μας, το ίδιο ακριβώς κάνουμε και με την Αγάπη, γι’ αυτό δεν μπορούμε ποτέ να συμφωνήσουμε όλοι μας στο τι είναι τελικά η Αγάπη…

Αν το «τηλεσκόπιο» μας κοιτά προς μία κατεύθυνση, το ίδιο κάνει και η Καρδιά μας, ενόσω όμως ο νους μας πηδάει σαν την μαϊμού από προσδοκία σε προσδοκία…
.
Η Δύναμη της Καρδιάς μας είναι η καθολική αντίληψη της Αγάπης και αν αυτό περιορίζεται από την μονομέρεια, ο νους φαίνεται να κυριαρχεί στις εντυπώσεις και τις ερμηνείες της λέξης, που πίσω της κρύβει πάντα μία αμυνόμενη ελπίδα…

Τι σπουδαίο πράγμα να μπορώ να σε «βλέπω», όσο σπουδαίο είναι να μπορώ να με «βλέπω»…Εκεί που οι ερμηνείες βαθαίνουν και βιώνονται χωρίς λέξεις…

Τότε ξέρεις…Ποτέ δεν ήσουν μόνος σου!

Η ιστορία του χαρταετού

Στην αρχαιότητα, 4ο αιώνα π.Χ., ο μαθηματικός και αρχιμηχανικός Αρχύτας (440-360 π.Χ.), από τον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας, καλός φίλος του Πλάτωνα και οπαδός του Πυθαγόρα, χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον χαρταετό και λέγεται ότι ήταν ο εφευρέτης του.

Ο Αρχύτας θεωρείται ο τελευταίος αλλά και ο σημαντικότερος των Πυθαγορείων. Κείμενα του Αρχύτα λένε ότι μελέτησε και ο Γαλιλαίος.

Ο χαρταετός φαίνεται να άνοιξε για πρώτη φορά τα πολύχρωμα εύθραυστα φτερά του περίπου στα 1000 π. Χ., και έκτοτε δεν έπαψε να χρωματίζει με του ξεχωριστό τρόπο τον ουράνιο θόλο, από την Ανατολή έως τη Δύση. Από την Κίνα, φτιαγμένος από μετάξι και μπαμπού, με τη μορφή του δράκου που ήταν ιερό, θεϊκό σύμβολο, αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας για τον λαό, πέταξε μακριά.
Πέταξε στην Κορέα κι από εκεί στην Ινδονησία και τη Μαλαισία, για να φτάσει στην Ιαπωνία, όπου εμπλουτίστηκε με περισσότερο έντονα χρώματα και πήρε τη μορφή των αυστηρών Σαμουράι. Στη Βόρεια Ινδία, εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι αιθέριοι χορευτές υποδέχονται την άνοιξη, σε γιορτές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία.

Τον 4ο π.Χ. αι., στην αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τις πηγές, ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό.
Παλαιότερη αναφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί η απεικόνιση σε Ελληνικό αγγείο της κλασικής περιόδου μιας κόρης που κρατά στα χέρια της λευκή σαΐτα δεμένη με νήμα, ένα είδος αϊτού δηλαδή, και την οποία ετοιμάζεται να πετάξει.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρήση του χαρτιού δεν ήταν ακόμη γνωστή, εικάζουμε ότι τα χρόνια εκείνα, τα όποια πειράματα ή παιχνίδια με αϊτούς θα πρέπει να τα έκαναν με πανί, αντίστοιχο με αυτό που χρησιμοποιούσαν στα πλοία έως και τα μεσαιωνικά χρόνια.
Πολύ αργότερα, ο Μάρκο Πόλο, γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στη Μεσαιωνική Ευρώπη.

O χαρακτήρας του εξαγνισμού, τον οποίο πολλοί απέδιδαν στο πέταγμα του χαρταετού, με τον καιρό γίνεται απολαυστικό παιχνίδι, επιστημονική έμπνευση και πηγή μιας διαρκούς ικανοποίησης του ανθρώπου για την υποταγή της ύλης στα πιο ευφάνταστα και τολμηρά του όνειρα.

Ο χαρταετός, στη μακραίωνη ιστορία του, χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: για τη μέτρηση της Θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και γιααεροφωτογραφίσεις. Έσωσε ναυαγούς, έστειλε στρατιωτικά σήματα, κίνησε κάρα, ακόμα και αυτοκίνητα.
Στην ιστορική διαδρομή του αγαπημένου χαρταετού, συνέβησαν πολλά και διάφορα:

• Το 1749 ο Σκωτσέζος μετεωρολόγος Alexander χρησιμοποίησε ,χαρταετούς με θερμόμετρα προκειμένου να καταγράψει και να μελετήσει τις θερμοκρασιακές μεταβολές σε μεγάλο υψόμετρο.
• Το 1752 ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμα με τον χαρταετό, προκειμένου να αποδείξει ότι οι αστραπές δεν είναι τίποτα άλλο παρά στατικός ηλεκτρισμός.
Τα χρόνια 1799-1809, ο σερ George Cayley άρχισε να πειραματίζεται με τους χαρταετούς, προκειμένου να κατασκευάσει μια μηχανή που να έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ανθρώπους στον αέρα. Και τα κατάφερε! Το 1853 πέτυχε να πετάξει το πρώτο ανεμοπλάνο, που μπόρεσε να σηκώσει το βάρος ενός ατόμου για σαράντα ολόκληρα δευτερόλεπτα.
• Το 1833 ένας Βρετανός, αυτή τη φορά, μετεωρολόγος, χρησιμοποίησε τους χαρταετούς για να ανυψώνει ανεμόμετρα, ώστε να καταγράφει και να μελετά τις ταχύτητες των ανέμων στα διάφορα υψόμετρα.
• Το 1887 ο Ε. Β. Archibald τράβηξε τις πρώτες αεροφωτογραφίες χρησιμοποιώντας χαρταετούς

Ιστορίες για χαρταετούς…

- Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν, ένας στρατηγός χρησιμοποίησε έναν χαρταετό μ’ έναν ιδιαίτερα έξυπνο και ενδιαφέροντα τρόπο. Προκειμένου να καταλάβει με τον στρατό του ένα παλάτι, έπρεπε να σκάψει ένα υπόγειο τούνελ. Μη γνωρίζοντας, όμως, το μήκος που θα έπρεπε να έχει το τούνελ, πέταξε τον χαρταετό έως πάνω από το παλάτι, κρατώντας την άκρη του νήματος στο σημείο απ όπου Θα ξεκινούσε το τούνελ, και έτσι έκανε τους απαραίτητους σχετικούς υπολογισμούς.
-Παλαιότερα, στην Κίνα, στην Κορέα και στην Ιαπωνία, πίστευαν ότι οι χαρταετοί είχαν τη δυνατότητα να διώχνουν τα κακά πνεύματα, γι’ αυτό και το πέταγμά τους, ακόμη και σήμερα, προϋποθέτει ολόκληρη τελετουργία. Σύμφωνα με κάποια παράδοση μάλιστα, μια νύχτα ένας Ιάπωνας στρατηγός πέταξε πάνω από το στρατόπεδο των εχθρών του έναν χαρταετό γεμάτο κουδούνια, με αποτέλεσμα οι εχθροί να νομίσουν ότι τους επιτέθηκαν τα κακά πνεύματα και να το βάλουν στα πόδια.
- 0 αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.
- 0 Μάρκο Πόλο περιγράφει τους χαρταετούς και τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις τους. Πολύ γρήγορα, στην Ιαπωνία απαγορεύτηκαν οι χαρταετοί πάνω από ένα μέγεθος, ώστε να αποφεύγονται τα επανδρωμένα μοντέλα και οι κίνδυνοι που συνεπάγονταν.

Οι χαρταετοί και χώρες…
Σε κάθε χώρα, το πέταγμα του χαρταετού παίρνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση, καθώς με διάφορους τρόπους, συσχετίζεται με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.

Πάντως, είτε ως παιχνίδι και συνήθεια του χθες είτε ως παιχνίδι του σήμερα μα και του αύριο, το πέταγμα του χαρταετού έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους του έτους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει σε όλο τον κόσμο μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό, αλλά πάντοτε πολύχρωμο πανηγύρι χαράς.

Για παράδειγμα, στην Κίνα διοργανώνονται κάθε χρόνο διαγωνισμοί για την ανάδειξη του πιο όμορφου χαρταετού• οι περισσότεροι από τους χαρταετούς αυτούς, όχι μόνο αναπαριστούν δράκους, ψάρια, πουλιά και άλλα αιώνια σύμβολα της μακρινής Ανατολής, αλλά συχνά έχουν ενσωματωμένες σφυρίχτρες ή σωλήνες που μπορούν να βγάζουν μουσικούς ήχους χάρη στον αέρα που περνά από μέσα τους, δημιουργώντας έτσι ένα μαγευτικό υπερθέαμα εικόνας και ήχου.
Στην Οσάκα της Ιαπωνίας, κάθε χρόνο, την Πέμπτη ημέρα του Μαΐου, οι μικροί Ιάπωνες περιμένουν με αγωνία το Κοντομόνο—χι ή αλλιώς τη Μέρα των Παιδιών.

Εκείνη την ημέρα, οι οικογένειες που έχουν μικρούς γιους συνηθίζουν να ανεμίζουν στον κήπο πολύχρωμες κορδέλες και πελώριους χαρταετούς σε σχήμα κυπρίνου, που τους έχουν δέσει σ’ ένα μεγάλο στύλο από μπαμπού μ’ έναν ανεμόμυλο στην κορυφή του.

Οι γιρλάντες και οι χαρταετοί-κυπρίνοι συμβολίζουν την οικογένεια: ο πρώτος χαρταετός τον πατέρα, ο δεύτερος τη μητέρα και ο τρίτος το παιδί-γιο. 0 κυπρίνος είναι ένα δυνατό και γερό ψάρι, γνωστό για την ενεργητικότητα και την αποφασιστικότητά του, καθώς κολυμπάει κόντρα στο ρεύμα και πετάγεται ψηλά πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Έτσι, ο κυπρίνος αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για τους μικρούς Ιάπωνες, που πρέπει να μάθουν και εκείνοι να ξεπερνούν κάθε εμπόδιο της ζωής με δύναμη και αποφασιστικότητα.

Ωστόσο, μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές των αιθέριων αιώνιων χορευτών πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία και παίρνει μοναδικές διαστάσεις στη γιορτή “Basant” η γιορτή γίνεται για την υποδοχή της άνοιξης κάθε Φεβρουάριο στη Λαχώρη στο σημερινό Πακιστάν και αντανακλά παγανιστικές συνήθειες του παρελθόντος. Πρόκειται για ένα ξέφρενο γλέντι, το οποίο προσμένουν με μεγάλη ανυπομονησία μικροί και μεγάλοι.

Σε αυτή τη γιορτή, όλοι λαχταρούν να κατακτήσουν με τον χαρταετό τους τον ουρανό, πράγμα που θα τους εξασφαλίσει η χρήση των πιο καλών υλικών, και ιδιαίτερα του ανθεκτικότερου σπάγγου, ο οποίος επικαλύπτεται με σκόνη γυαλιού. Μαζί με τα υλικά, αυτό που καθορίζει τη νίκη είναι η έξυπνη άμυνα, οι δυναμικές επιθέσεις και οι επιδέξιοι χειρισμοί που γίνονται κυρίως από τις ταράτσες των σπιτιών.

Η ομορφιά που προσφέρουν την ημέρα οι εκατομμύρια πολύχρωμοι χαρταετοί συνεχίζεται και τις νύχτες, καθώς συνεχίζεται και το παιχνίδι, με ολόλευκους χαρταετούς, λουσμένους όχι μόνο στο φως του φεγγαριού, αλλά και στο φως που πλημμυρίζει την πόλη, ειδικά για την περίσταση

Χαρταετών ονόματα…
Στα αγγλικά, η λέξη «Kite» είναι συγχρόνως το όνομα ενός υπέροχου πουλιού.
Στα ιαπωνικά, η λέξη «taco» σημαίνει «χταπόδι». Προφανώς, οι Ιάπωνες επέλεξαν αυτό το όνομα για τον χαρταετό τους, επειδή μοιάζει με χταπόδι, καθώς πετά με τη βοήθεια πολλών νημάτων, τα οποία εξασφαλίζουν την κίνηση τού συνήθως περίπλοκου σχήματός του.
Στα μεξικανικά, η λέξη «papalote», σημαίνει ταυτόχρονα «πεταλούδα»
Στα γερμανικά, η λέξη «Drachen» σημαίνει «δράκος». Προφανώς, η ονομασία αυτή καθιερώθηκε από τα χρόνια που οι γερμανικοί χαρταετοί είχαν μορφή άγριων ζώων που εκτόξευαν φωτιά από τα στόματά τους.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα ονόματα των χαρταετών δεν είναι διαφορετικά μόνο από χώρα σε χώρα, αλλά πολλές φορές και από περιοχή σε περιοχή μέσα στην ίδια χώρα. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, τον χαρταετό στη Θράκη τον λέμε και πετάκι, στα Επτάνησα και Φύσουνα, ενώ γενικά τους εξάγωνους αϊτούς τους λέμε και σμυρνάκια.

Για τα Ελληνικά κούλουμα, ο χαρταετός κατασκευαζόταν πάντα από τα ίδια τα παιδιά, με ή χωρίς τη βοήθεια των δικών τους, με απλά υλικά, όπως χαρτί, καλάμι ή λεπτό πηχάκι, σπάγγο και εφημερίδες και με περισσεύματα από τις αποκριάτικες κορδέλες.

Αγοράστε με προσοχή τα θαλασσινά της Σαρακοστής για απεριόριστη απόλαυση

Η αντίστροφη μέτρηση για την Σαρακοστή ξεκίνησε. Η Καθαρά Δευτέρα εκτός από τους χαρταετούς, το χαλβά, τη λαγάνα και τα παιχνίδια στην εξοχή, περιλαμβάνει και πολλά εδέσματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι θαλασσινά. Όσο υπέροχα όμως και να γαργαλάνε τον ουρανίσκο, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτική για την ποιότητα και τη φρεσκάδα τους.

Όσοι από εμάς αγοράσουμε θαλασσινά πρέπει να γνωρίζουμε:
1. Μαλάκια:
α. Κεφαλόποδα (Χταπόδια, Καλαμάρια, Σουπιές, Μοσχιοί, Θράψαλα, κ.λπ.). Τα βρίσκουμε στην αγορά, είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα.

- Νωπά: Προσέχουμε ιδίως την οσμή, η οποία πρέπει να είναι η οσμή της θάλασσας. Οποιαδήποτε άλλη οσμή θεωρείται μη φυσιολογική. Επίσης, η σάρκα πρέπει να είναι συμπαγής, ελαστική, γυαλιστερή και τα πλοκάμια-βεντούζες να είναι ανθεκτικά στο τράβηγμα.
- Κατεψυγμένα: Τα κατεψυγμένα πρέπει να συντηρούνται, στο σημείο πώλησης, σε καταψύκτη στους -18o C, να πωλούνται συσκευασμένα και με υγειονομικό σήμα, δηλαδή τη σφραγίδα της επιχείρησης, η οποία είναι μικρή και ελλειψοειδής. Στη σφραγίδα, της επιχείρησης παραγωγής αναφέρεται ο Κωδικός Αριθμός της επιχείρησης, πχ.EL 30.A.60. EU. Επί πλέον, στην συσκευασία, πρέπει να αναγράφονται όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις, που προβλέπονται, από την Νομοθεσία, δηλ. η ονομασία πώλησης, το καθαρό βάρος, η χρονολογία ανάλωσης, οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης, το όνομα, η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του κατασκευαστή ή συσκευαστή, ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης.

β. Δίθυρα (Μύδια, Κυδώνια, Γυαλιστερές, Στρείδια, κ.λπ.). Πωλούνται συσκευασμένα σε μικρές συσκευασίες, (συνήθως σε δίχτυ) οι οποίες φέρουν το υγειονομικό σήμα, καθώς και όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις. Σε κάθε περίπτωση τα οστρακοειδή πρέπει να είναι ζωντανά, πριν καταναλωθούν και ο έλεγχός τους είναι εύκολος. Τα κελύφη τους πρέπει να είναι κλειστά, ή, αν είναι μερικώς ανοιχτά, με την ελάχιστη πίεση, πάνω στο κέλυφος, πρέπει να κλείνουν μόνα τους.

Τα μύδια πωλούνται, με κέλυφος ή αποκελυφωμένα και, επίσης, κατεψυγμένα. Τα αποκελυφωμένα συσκευάζονται, μέσα σε πλαστικές σακούλες, με μια ποσότητα πόσιμου νερού. Στην συσκευασία τους, πρέπει να υπάρχει το υγειονομικό σήμα και όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις, που προαναφέρθηκαν. Η ημερομηνία ανάλωσης ορίζεται με ευθύνη του παραγωγού. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, ομοίως, όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις.

γ. Γαστερόποδα (σαλιγκάρια). Διατίθενται στην αγορά, είτε ως νωπά, χωρίς συσκευασία, είτε ως κατεψυγμένα. Τα νωπά πρέπει να είναι, οπωσδήποτε, ζωντανά. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, στη συσκευασία τους, όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις.

2. Εχινόδερμα:
Είναι οι γνωστοί μας αχινοί, oι οποίοι πρέπει να είναι ζωντανοί, όταν καταναλώνονται. Η διαπίστωση αυτή, γίνεται με απλή παρατήρηση, κατά την οποία βλέπουμε να κινούνται τα αγκάθια τους.

3. Μαλακόστρακα:
Συμπεριλαμβάνονται Γαρίδες, Καραβίδες, Αστακοί, Καβούρια, Ψείρες, Γάμπαρι, κ.λπ. Όταν είναι ζωντανά εμφανίζουν κινήσεις στις κεραίες και στα πόδια. Πρέπει να έχουν την οσμή της θάλασσας, τα αρθρωτά τους μέρη να είναι στερεά προσκολλημένα στο σώμα, η επιφάνειά τους να είναι γυαλιστερή και το κεφάλι τους δεν πρέπει να φέρει μαύρες κηλίδες ή να είναι μελανιασμένο. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, στη συσκευασία τους, όλες τις προβλεπόμενες ενδείξεις.

Ας πέσουν οι μάσκες

Αυτές τις Απόκριες ας πέσουν οι μάσκες

Δεν είναι ότι δεν μ’αρέσουν οι Απόκριες. Απολαμβάνω τα πάρτι και το κέφι που βλέπω στα «πρόσωπα» των μασκαράδων. Είναι όμως που δεν μπορώ να «δω» τι κρύβεται πίσω απ’ αυτά.

Ποιος ξέρει πόσα μάτια έχουν κλάψει πριν βγουν να «διασκεδάσουν»; Ποιος ξέρει πόσοι δεν πήραν τον μισθό τους για να πληρώσουν το ποτό τους; Ποιος ξέρει πόσοι λένε «καλά που είναι Απόκριες να μεταμφιεστώ, να νιώσω λίγο παιδί να χαρώ κι εγώ;»

Θα μου πείτε, αυτά συνέβαιναν και προ Αποκριών, αλλά μιας που οι «μεταμφιέσεις» έχουν την τιμητική τους, προτείνω αυτές τις Απόκριες να πέσουν οι μάσκες. Οι μάσκες που φοράμε ενίοτε σ’ αυτό που “φοβόμαστε” πιο πολύ και ίσως ίσως λέω εγώ, σ’αυτούς που αγαπάμε.

Άλλοι φοράμε μάσκα στον εργασιακό μας χώρο (μην απολυθούμε), στους συναδέλφους μας (μην χαλάσουμε το κλίμα), στον προϊστάμενο μας (δεν μπορούμε να τον ακούμε να φωνάζει). Άλλοι στους φίλους μας (μην τους ζαλίζουμε με τα δικά μας), άλλοι στους συντρόφους μας (μην φάμε τα μούτρα μας) ή σε αυτούς που θα θέλαμε να γίνουν (μην ανοίξουμε τα χαρτιά μας), άλλοι ακόμη και στην οικογένεια μας (μας νιώθουν αλλά μεγάλωσαν σε άλλες εποχές).

Χαμογελάμε σφίγγοντας τα δόντια, κρυβόμαστε πίσω από ένα τυπικό μήνυμα, «θάβουμε» τον πόνο μας ή την υπέρμετρη χαρά μας σε ένα ξερό «Τι κάνεις; Καλά». Ακόμη κι αν δεν είστε έτσι σαν άνθρωποι, δεν μπορεί να μην σας έχει συμβεί να «κρυφτείτε» πίσω από τέτοιες μάσκες, όχι οικειοθελώς αλλά γιατί κάτι άλλο θα σας είχε τραβήξει πίσω.

Φίλοι μου, για το μόνο πράγμα που δεν έχω μετανιώσει ως τώρα είναι για την αυθεντικότητα μου, αυτή που δεν μπορώ να κρύψω γιατί ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου (εντάξει έχω μετανιώσει κάποιες φορές που δεν μπορούσα να κρυφτώ). Όμως, πιστέψτε με δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα σ’ αυτή τη δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε, να ξέρεις πως αυτοί οι «5» άνθρωποι κι όχι οι «10» που είναι γύρω σου, σ’ αγαπούν το ίδιο, όταν μουτρώνεις, όταν φωνάζεις, όταν θυμώνεις, όταν τα «χώνεις» γιατί αυτοί οι «5» είναι που μπορούν να ξεχωρίζουν και να εκτιμούν το πιο λαμπερό και αληθινό σου χαμόγελο!

Καλές απόκριες χωρίς μάσκες λοιπόν!

Τα μυστικά των λιπαρών οξέων

Η σημασία των ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων
Τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα είναι σημαντικά συστατικά στις μεμβράνες των κυττάρων και πρόδρομες ενώσεις πολλών ουσιών στον οργανισμό, όπως ουσιών που εμπλέκονται στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και τη φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα βοηθούν στην προστασία ενάντια στις καρδιαγγειακές παθήσεις και είναι γνωστά για τις αντιφλεγμονώδεις δράσεις τους, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις παραπάνω, αλλά και σε πολλές άλλες παθήσεις. Υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον ρόλο των ω-3 λιπαρών οξέων στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη και συγκεκριμένων τύπων καρκίνου.

Το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό να παράγει όλα τα λιπαρά οξέα που χρειάζεται, εκτός από δύο: το λινελαϊκό οξύ (LA), ένα ω-6 λιπαρό οξύ, και το α-λινολεϊκό οξύ (ALA), ένα ω-3 λιπαρό οξύ. Τα παραπάνω είναι αναγκαίο να λαμβάνονται μέσω της διατροφής και γι’ αυτό τον λόγο ονομάζονται «απαραίτητα λιπαρά οξέα»

Και τα δύο είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη και ανάπλαση του οργανισμού, ενώ χρησιμοποιούνται επιπρόσθετα και για τη σύνθεση άλλων λιπαρών οξέων [π.χ. το αραχιδονικό οξύ (AA) σχηματίζεται από το λινελαϊκό οξύ (LA)]. Ωστόσο, λόγω του ότι μέσα στον οργανισμό η σύνθεση δύο εκ των ω-3 λιπαρών οξέων, του εικοσαπεντανοϊκού οξέως (EPA) και του δοκοσαεξανοϊκού οξέως (DHA) είναι περιορισμένη, συστήνεται η καθημερινή διατροφή να περιλαμβάνει και πηγές των παραπάνω λιπαρών οξέων.

Τα ALA και LA υπάρχουν σε φυτά και σε έλαια σπόρων. Αν και τα επίπεδα του LA είναι συνήθως υψηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα του ALA, το κραμβέλαιο και το λάδι από καρύδια είναι πολύ καλές πηγές για το τελευταίο. Τα EPA και DHA απαντώνται σε λιπαρά ψαριών (π.χ. σολομό, σκουμπρί, ρέγκα), ενώ το AA υπάρχει σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, όπως στο κρέας ή στον κρόκο του αβγού.

Αναλογία ω-3/ω-6 Στο ανθρώπινο σώμα το ALA και το LA ανταγωνίζονται για τον μεταβολισμό τους μέσω του ενζύμου δέλτα-6-δεσατουράση (Δ6 – desaturase). Το παραπάνω γεγονός θεωρείται σημαντικό για την υγεία, αφού υψηλή πρόσληψη LA θα μπορούσε να μειώσει την ποσότητα του ενζύμου που υπάρχει διαθέσιμη για τον μεταβολισμό του ALA, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η παραπάνω θεωρία βασίστηκε σε δεδομένα που έδειξαν ότι τα τελευταία 150 χρόνια, οι προσλήψεις ω-6 αυξήθηκαν, ενώ, αντίθετα, οι προσλήψεις ω-3 μειώθηκαν, παράλληλα με την αύξηση καρδιακών παθήσεων. Έτσι, αναπτύχθηκε η ιδέα της ύπαρξης μιας «ιδανικής» αναλογίας ω-6 προς ω-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή.

Παρ΄όλα αυτά, η ακριβής αναλογία ω-3/ω6 λιπαρών οξέων που σχετίζεται με το μειωμένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη και κάποιοι ειδικοί σήμερα πιστεύουν ότι τελικά αυτή καθεαυτή η αναλογία δεν είναι και τόσο σημαντική. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι τα απόλυτα επίπεδα πρόσληψης.

Μία εργαστηριακή έρευνα στον τομέα αυτό έδειξε ότι η αύξηση των επιπέδων πρόσληψης ALA, EPA και DHA μέσω της διατροφής θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιθυμητή αύξηση των παραπάνω λιπαρών οξέων στους ιστούς του σώματος ∙ συνεπώς, η μείωση πρόσληψης των ω-6 λιπαρών οξέων, LA και AA, αντίστοιχα, δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη.

Επιπλέον, η χρήση του λόγου ω-3 /ω-6 δεν παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να γίνει διάκριση μεταξύ της διατροφής που είναι συνολικά πλούσια σε ω-6 και ω-3 λιπαρά οξέα και της διατροφής που είναι ελλιπής και στους δύο παραπάνω τύπους λιπαρών οξέων.

Προσλήψεις: Οι συνιστώμενες προσλήψεις ω-3 λιπαρών οξέων διαφέρουν από χώρα σε χώρα, από 0.5 έως 2% της συνολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης: οι συνιστώμενες προσλήψεις για το ALA κυμαίνονται ανάμεσα σε 0.6 και 1.2 % της προσλαμβανόμενης ενέργειας ή 1 – 2 γρ. ανά ημέρα
Μία έρευνα που αφορούσε σε πρόσληψη διαφορετικών τύπων λίπους στη διατροφή, έδειξε ότι η πραγματική πρόσληψη του ALA μέσω της διατροφής κυμαίνεται περίπου από 0.6 γρ. ανά ημέρα (Γαλλία και Ελλάδα) έως 2.5 γρ. ανά ημέρα (Ιρλανδία) στους άντρες και από 0.5 γρ. ανά ημέρα (Γαλλία) έως 2.1 γρ. ανά ημέρα (Δανία) στις γυναίκες.

Οι προσλήψεις στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ χαμηλές και η αύξηση της κατανάλωσης τροφίμων πλούσιων σε ω-3 θα ήταν ευεργετική. Αυτή η αύξηση θα μπορούσε να επιτευχθεί, για παράδειγμα, με την κατανάλωση λιπαρών ψαριών 1 ή 2 φορές την εβδομάδα ή με την αντικατάσταση, ορισμένες φορές, του ηλιελαίου με κραμβέλαιο.

Κατανοώντας τη δομή των ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων: Περίπου το 90% του λίπους της διατροφής μας έχει τη μορφή τριγλυκεριδίων, τα οποία αποτελούνται από λιπαρά οξέα και γλυκερόλη. Τα λιπαρά οξέα αποτελούνται από μία αλυσίδα ατόμων άνθρακα, που στο ένα άκρο της έχει μία μεθυλική ομάδα (CH3) και στο άλλο μία καρβοξυλική ομάδα (COOH). Κάθε άτομο άνθρακα είναι συνδεδεμένο με μερικά άτομα υδρογόνου – ο ακριβής αριθμός των ατόμων υδρογόνου εξαρτάται από το κατά πόσο ο κάθε άνθρακας είναι κορεσμένος ή όχι.

Τα κορεσμένα λιπαρά οξέα περιέχουν τον μέγιστο δυνατό αριθμό ατόμων υδρογόνου, ενώ στα μη κορεσμένα λιπαρά οξέα, κάποια άτομα υδρογόνου λείπουν και έχουν αντικατασταθεί με διπλούς δεσμούς ανάμεσα στα άτομα άνθρακα.Το λίπος ονομάζεται «μονοακόρεστο», εάν περιέχει έναν διπλό δεσμό στη χημική του δομή, και «πολυακόρεστο», εάν περιέχει δύο ή/και περισσότερους διπλούς δεσμούς στη χημική του δομή. Τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα ανήκουν στα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

Η διαφορά ανάμεσα στα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα βρίσκεται στο σημείο, όπου εμφανίζεται ο πρώτος από τους διπλούς δεσμούς. Στα ω-3 λιπαρά οξέα, ο πρώτος διπλός δεσμός εμφανίζεται στο τρίτο άτομο άνθρακα, αλλά στα ω-6 λιπαρά οξέα, ο πρώτος διπλός δεσμός βρίσκεται στο έκτο άτομο άνθρακα, ξεκινώντας τη μέτρηση από το μεθυλικό άκρο (αναφέρεται ως ωμέγα).
***
Βιβλιογραφία
Lunn J and Theobald H. (2006) The health effects of dietary unsaturated fatty acids. Nutrition Bulletin 31:178-224
Simopoulos A. (2008) The importance of the omega-6/omega-3 fatty acid ratio in cardiovascular disease and other chronic diseases. Experimental Biology and Medicine. Published online 11 April 2008. DOI:10.3181/0711-MR-311
Stanley JC, Elsom RL, Calder PC, Griffin BA, Harris WS, Jebb SA, Lovegrove JA, Moore CS, Riemersma RA, Sanders TA. (2007) UK Food Standards Agency Workshop Report: the effects of the dietary n-6:n-3 fatty acid ratio on cardiovascular health. British Journal of Nutrition 98:1305-1310
Hulshof KF, van Erp-Baart MA, Anttolainen M, Becker W, Church SM, Couet C, Hermann-Kunz E, Kesteloot H, Leth T, Martins I, Moreiras O, Moschandreas J, Pizzoferrato L, Rimestad AH, Thorgeirsdottir H, van Amelsvoort JM, Aro A, Kafatos AG, Lanzmann-Petithory D, van Poppel G. (1999) Intake of fatty acids in Western Europe with emphasis on trans fatty acids: the TRANSFAIR study. European Journal of Clinical Nutrition 53:143-157

Η ύπαρξη βάθους σε μια γυναίκα

Η ύπαρξη βάθους σε μια γυναίκα και η βεβαιότητα ή έστω και η υποψία ότι για να έχει βάθος θα πρέπει να ασχολείται οπωσδήποτε με την ψυχολογία, προκαλεί αντιφατικές αντιδράσεις.

Σε έναν ορισμένο ανδρικό τύπο προκαλεί φόβο, επειδή νιώθει απογυμνωμένος κάτω από το εξονυχιστικό βλέμμα της γυναίκας. Αντιδρά αρνητικά σ’ αυτή την απογύμνωση, ίσως επειδή διαισθάνεται κάποιαν εσωτερική του κακομορφία ή δυσμορφία την οποία προσπαθεί να κρατήσει κρυμμένη πίσω από την επίφαση ενός πλαστού εαυτού. Αυτού του είδους οι άνδρες αρχίζουν να προβάλουν στη γυναίκα που διαθέτει βάθος και διεισδυτική ματιά όλες τις δικές τους δυσμορφίες.

Την βλέπουν σαν κακόβουλη μάγισσα που απειλεί την ακεραιότητα και την ελευθερία τους. Φαντάζονται ότι θέλει να τους επιβάλει τη δική της θέληση, να τους βγάλει από τον δρόμο τους, να τους κάνει υποχείριους και πειθήνια όργανά της, με λίγα λόγια, να τους εξουθενώσει, να τους εκμηδενίσει. Γι’αυτό φεύγουν έντρομοι από κοντά της για να βρουν καταφύγιο στην αγκαλιά μια απλής γυναίκας που βλέπει μόνο την ασβεστωμένη τους πρόσοψη, κατασιγάζοντας έτσι την βαθύτερη υποψία τους για την εσωτερική τους φτώχια.

Υπάρχει μια άλλη κατηγορία αντρών που, όχι μόνο ελκύονται από το βάθος και τη διεισδυτικότητα της γυναίκας, αλλά που νιώθουν μεγάλη, ζωτική ανάγκη γι’ αυτές της τις ιδιότητες, ίσως επειδή διαισθάνονται ότι μόνο μια τέτοια γυναίκα θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει το νυστέρι του χειρούργου για να επανορθώσει την εσωτερική διαστρέβλωση και δυσμορφία τους. Θέλουν να βρουν βαθιά κατανόηση απ’ τη γυναίκα του ιδανικού τους, να δουν τον βαθύτερο εαυτό τους μέσα από το δικό της διεισδυτικό βλέμμα, Αυτοί οι άντρες ζητούν βασικά την ψυχική τους υγεία και κάθαρση.

Η τρίτη και πιο σπάνια κατηγορία ανθρώπων περιλαμβάνει άντρες και γυναίκες του τύπου της Θ. που έχουν εισχωρήσει σε κάποιο βάθος μέσα τους και, όπως είναι φυσικό, αναζητούν έναν σύντροφο του άλλου φύλου που να ζει στο ίδιο βάθος με τους ίδιους.

Επειδή, ωστόσο, η συνάντηση δυο τέτοιων όντων είναι μάλλον σπάνια, το μόνο που απομένει στους ανθρώπους αυτής της κατηγορίας είναι να αναζητήσουν το όμοιό τους βάθος σ’ έναν ετερόφυλο που δεν γνωρίζει συνειδητά την ποιότητα της βαθύτερης φύσης τους, αλλά ελκύεται, αν είναι άντρας, από μια γυναίκα με βάθος και, αν είναι γυναίκα, από έναν άντρα με λανθάνον βάθος.

Όλα έμοιαζαν σωστά

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το `χω ξαναδεί

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ’ όνειρο μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά
έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει
είχα μια ζωή μπροστά.

Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακρυά
μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ’ οδηγούσε πέρα απ’ τη χαρά.

Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ’ την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να ‘ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές.

Νόμοι της Ατυχίας

Τύχη είναι η «δύναμη» που αποδίδεται σε έμψυχα ή άψυχα αντικείμενα και η οποία είναι σε θέση να επηρεάσει, πέρα από τον έλεγχο του ανθρώπου και τους φυσικούς νόμους του σύμπαντος, γεγονότα και καταστάσεις ώστε να έχουν θετική κατάληξη. Στην αρχαιότητα η Τύχη ήταν θεά, κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, και λατρευόταν από τους αρχαίους Έλληνες ως προστάτιδα των πόλεων. Η αντίστοιχη ρωμαϊκή θεότητα ονομαζόταν Φορτούνα.


Η αντίθετη έννοια της τύχης, είναι η ατυχία

Ετυμολογικά, πλην της ατυχίας, προκύπτει και μία σειρά λέξεων, όπως ευτυχία, δυστυχία, ατύχημα, δυστύχημα, τυχοδιώκτης, το επίρρημα τυχόν κλπ.

Δεισιδαιμονίες, προλήψεις, γούρια, μοίρα, πεπρωμένο και παρόμοιες έννοιες είναι άμεσα συνδεδεμένες με την τύχη και έχουν διαχρονικά οδηγήσει την ανθρωπότητα σε αναρίθμητες καταστροφές. Η απόδοση μαγικών ιδιοτήτων σε απλά νούμερα όπως το 13 παραδείγματος χάριν ή σε απλά αντικείμενα πως ένα λαγοπόδαρο είναι αποτέλεσμα πολλαπλών λογικών πλανών όπως η προσφυγή στην άγνοια, προσφυγή στην πιθανότητα, υποκειμενική επιβεβαίωση, προσφυγή στην αυθεντία, βεβιασμένη γενίκευση και πολλών άλλων που λειτουργούν έμμεσα.

Ο νόμος των πραγματικά μεγάλων αριθμών σε συνδυασμό με τον νόμο του Λίτλγουντ εξηγεί πλήρως το φαινόμενο τύχη και υπερφυσικών γεγονότων αλλά μόνο επιστημονικά. Ο ισχυρισμός ότι ο τυχερός άνθρωπος είναι σε θέση να επηρεάσει το πείραμα και να ευνοηθεί από το αποτέλεσμα του, είναι ένας από τους πολλούς ισχυρισμούς τους οποίους η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να αποδείξει ως παντελώς απίθανους.

Ο Βρετανός φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ για να αντιμετωπίσει παρόμοιους απίθανους ισχυρισμούς χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την παγκοσμίως γνωστή «Τσαγιέρα του Ράσελ» σύμφωνα με την οποία το βάρος της απόδειξης το φέρει αυτός που κάνει τον ισχυρισμό και όχι αυτός που προσπαθεί να τον καταρρίψει.

Ένα αντίστοιχο παράδειγμα της τσαγιέρας του Ράσελ θα ήταν ο ισχυρισμός ότι όντως το πεπρωμένο και η τύχη των ανθρώπων χειραγωγούνται από μια κινέζικη τσαγιέρα η οποία είναι σε τροχιά γύρω από τον αστέρα Μπετελγκέζ που βρίσκεται 650 έτη φωτός από την Γη. Η επιστήμη δεν είναι σε θέση να αποδείξει ότι αυτή η τσαγιέρα δεν υπάρχει. Μπορεί αυτό να σημαίνει ότι η τσαγιέρα αυτή έκανε από το υπερπέραν την εθνική Ελλάδος να κερδίσει το Euro 2004 επειδή ήταν σε σύνοδο με τον Ήλιο και την Γη;

Εάν αυτός ο συλλογισμός είναι γελοίος ποια λογική κάνει σοβαρό τον ισχυρισμό ότι η τυχερή γραβάτα του Θανάση σε συνδυασμό με τον τυχερό του αριθμό 33 του έφεραν εκατό χιλιάδες ευρώ στο καζίνο;

Πιθανώς το γεγονός ότι ο Θανάσης φόραγε την ίδια γραβάτα όταν τον προσέλαβαν στην θέση του διευθυντή και πάλι την ίδια όταν ήταν ο μόνος επιζών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα με 5 νεκρούς στο 33^ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Αυτό σημαίνει ανάλογα ότι επειδή η τσαγιέρα είχε ξανά σύνοδο με την Γη και τον Ήλιο στις 17 Ιουνίου του 2010, κέρδισε η εθνική Ελλάδος την Νιγηρία στο Μουντιάλ του 2010.

Είναι εμφανές ότι κάθε αναπόδειχτος ισχυρισμός μπορεί να αντισταθμιστεί από οποιοδήποτε άλλον εξ’ ίσου αναπόδειχτο. Ο λόγος που κάνει τον ισχυρισμό του Θανάση αποδεκτό είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω από τον Θανάση πιστεύουν και αυτοί στην τύχη και τα γούρια. Η αποδοχή γεγονότων από τον κοινωνικό περίγυρο είναι ο μηχανισμός που κάνει παραδείγματος χάριν τους έλληνες να μην τρώμε έντομα, μυρμήγκια, ακρίδες και αράχνες ενώ στην Ασία και Αφρική είναι πρώτης τάξης εδέσματα.

Εάν τα τρώγανε οι γονείς μας όταν ήμασταν παιδιά, θα τα τρώγαμε και εμείς τώρα και θα απορούσαμε με αυτούς που δεν τα τρώνε, όπως απορούν και οι ασιάτες με εμάς τώρα. Το λογικό αποτέλεσμα αυτού του συνειρμού είναι ότι εάν ο κοινωνικός μας περίγυρος κατά την παιδική μας ηλικία δεν πίστευε στην τύχη τότε δεν θα πιστεύαμε ούτε εμείς. Η λογική είναι ίδια με το γεγονός ότι οι έλληνες είναι χριστιανοί ορθόδοξοι ενώ οι ιρανοί είναι μουσουλμάνοι και οι ιταλοί καθολικοί.

Ο τρόπος που δουλεύει η επιρροή από το κοινωνικό περιβάλλον είναι εμφανής με το απλό παράδειγμα της Τρίτης και 13. Ενώ σχεδόν όλοι γνωρίζουν ότι είναι μια άτυχη και γρουσούζικη μέρα, λίγοι στην ουσία ξέρουν από που προέρχεται αυτή η δεισιδαιμονία. Ο καλλίτερος τρόπος επιβεβαίωσης αυτού του ισχυρισμού είναι να ρωτήσει κάνεις τον εαυτό του και τον άμεσο περίγυρο του και να δει πόσοι στους 100 γνωρίζουν την προέλευση αυτής της ρήσης.

Έρευνες που έχουν γίνει επισημαίνουν την νέτη ωφέλεια που μπορεί να έχουν άτομα που πιστεύουν στην καλή τύχη από άτομα που πιστεύουν στην κακή τύχη,γεγονός που αποδίδεται στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Ένας άνθρωπος που πιστεύει στην καλή του τύχη θα δαπανήσει περισσότερη ενέργεια ασχολούμενος με θέματα που θεωρεί ότι η τύχη του θα τον βοηθήσει να πετύχει, ενώ αντίστοιχα ο άνθρωπος που πιστεύει ότι είναι κακότυχος δεν θα ασχοληθεί καθόλου γιατί εκ των προτέρων ξέρει ότι θα αποτύχει.

Αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο και ενέργεια ασχολούμενος παραδείγματος χάριν στην δουλειά σου, αυξάνονται και οι πιθανότητες επιτυχίας ούτως η άλλως, εξ’ ου και ο όρος αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Είπαμε ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο. Εσένα πόσες φορές σου χει συμβεί κάτι από τα παρακάτω ή απολύτως αντίθετο του;

* Νόμος της μηχανικής επισκευής – Αφού τα χέρια σας καλυφθούν εξ ολοκλήρου με γράσο, τότε θα αρχίσει να σας τρώει η μύτη σας ή θα θέλετε να πάτε στην τουαλέτα.

* Νόμος της βαρύτητας – Οποιοδήποτε εργαλείο ή βίδα, όταν πέσει, θα… κυλήσει προς τη λιγότερο προσβάσιμη γωνία.

* Νόμος των πιθανοτήτων – Η πιθανότητα του να σας παρακολουθούν είναι ανάλογη της ηλιθιότητας της πράξης σας.

* Νόμος των Τυχαίων Αριθμών – Αν καλέσετε λάθος αριθμό,  η γραμμή ποτέ δεν είναι κατειλημμένη και κάποιος πάντα θα απαντήσει.

* Νόμος του Άλλοθι – Αν πείτε στον προϊστάμενό σας ότι καθυστερήσατε να πάτε στη δουλειά γιατί έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου σας, την επομένη όντως θα σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου σας.

* Νόμος των Αλλαγών – Όταν αλλάζετε λωρίδα κυκλοφορίας στο δρόμο, η λωρίδα που μόλις αφήσατε θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα από εκείνη στην οποία μετακινηθήκατε.

* Νόμος του Μπάνιου – Με το που βυθίζετε το σώμα σας στην μπανιέρα, είναι βέβαιο ότι το τηλέφωνο θα χτυπήσει.

* Νόμος των Συναντήσεων – Η πιθανότητα να συναντήσετε τυχαία κάποιον που γνωρίζετε αυξάνεται άρδην όταν βρίσκεστε με άτομο που δε θέλετε να σας δουν μαζί.

* Νόμος του αποτελέσματος – Όταν προσπαθήσετε να αποδείξετε σε κάποιον ότι ένα μηχάνημα δε δουλεύει, εκείνη τη στιγμή θα δουλέψει.

* Νόμος της Βιομηχανικής – Η ένταση της φαγούρας είναι ανάλογη του βαθμού δυσκολίας στο να ξύσετε το συγκεκριμένο σημείο.

* Νόμος θεάτρου, σινεμά – Τα άτομα των οποίων οι θέσεις απέχουν περισσότερο από το διάδρομο θα φτάσουν τελευταία και είναι πάντα εκείνα που θα εγκαταλείψουν τις θέσεις τους αρκετές φορές για να πάρουν ένα σνακ, κάτι να πιουν ή να πάνε στην τουαλέτα και που θα φύγουν πριν από το τέλος της παράστασης ή της προβολής. Εκείνοι που κάθονται δίπλα στο διάδρομο ουδέποτε μετακινούνται, έχουν πολύ μακριά πόδια ή μεγάλες κοιλιές και πάντα περιμένουν μέχρι να αδειάσει η αίθουσα για να σηκωθούν.

* Νόμος του Καφέ – Με το που καθίσετε να απολαύσετε ένα ζεστό καφέ στη δουλειά, ο προϊστάμενός σας θα σας ζητήσει να κάνετε κάτι που θα διαρκέσει έως ότου να κρυώσει ο καφές σας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον φραπέ το καλοκαίρι, που θα βράζει μέχρι να επιστρέψετε σε αυτόν.

* Νόμος των Αποδυτηρίων – Εάν υπάρχουν μόλις δύο άτομα σε αποδυτήρια, θα έχουν γειτονικά ντουλαπάκια.

* Νόμος Φυσικών Επιφανειών – Η πιθανότητα μιας φέτας ψωμί με μαρμελάδα να προσγειωθεί με την πλευρά της μαρμελάδας στο χαλί είναι ανάλογη του πόσο καινούριο και ακριβό είναι αυτό το χαλί.

* Νόμος των Λογικών Επιχειρημάτων – Τα πάντα είναι δυνατά όταν δεν έχετε ιδέα για τι μιλάτε.

* Νόμος της Ενδυματολογικής Εμφάνισης – Αν τα ρούχα σας κάνουν, δεν είναι ωραία.

* Νόμος του Εμπορικού Μάρκετινγκ – Μόλις ανακαλύψετε ένα προϊόν που σας αρέσει πάρα μα πάρα πολύ, θα σταματήσουν την παραγωγή του.

* Νόμος των Ιατρών – Εάν δεν αισθάνεστε καλά και κλείσετε ραντεβού με τον ιατρό σας, μέχρι να φτάσετε θα αισθάνεστε καλύτερα. Αν δεν κλείσετε ραντεβού θα παραμείνετε άρρωστοι.

* Νόμος επιστροφής από super market – Έχεις όλες τις σακούλες με τα ψώνια στο ένα χέρι ώστε με το άλλο να ανοίξεις την πόρτα της πολυκατοικίας σου και τα κλειδιά βρίσκονται στην ίδια πλευρά που κρατάς τα ψώνια.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΤΥΧΙΑ

Βγήκες από μια θέση πάρκινκ, να πας σε μια άλλη πιο ευρύχωρη, μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις ότι την έχουν ήδη πιάσει. Επιστρέφοντας στην παλιά, βλέπεις ότι την έχουν πιάσει και αυτή.

Θέλεις να στείλεις ένα επείγον e-mail στη δουλειά σου και ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις ιντερνέτ.

Έχεις σιχαθεί τα παντζούρια, το ρημάδι το λίνουξ δεν σου κάθεται με τίποτα, και δεν έχεις λεφτά για να πάρεις mac.

Παίρνεις συνέχεια ομπρέλα μαζί σου και βρέχει όταν τη ξεχνάς.

Όταν πας για μαλλί και βγαίνεις κουρεμένος.

Όταν θέλεις να κρυφτείς από κάποιον και τον βλέπεις μπροστά σου.

Όταν παντρεύεσαι και έξω από την εκκλησία στέκεται ο Μ.

Να έχεις χαρτάκια και καπνό, και να μην έχεις αναπτήρα.

Να σου ψοφήσει ο σκύλος που λέγεται Λάκυ

Να πάρεις μιά ασπιρίνη για τον ελαφρύ πονοκέφαλο που έχεις, η ασπιρίνη να αποδεικτεί ληγμένη κι εσύ να περάσεις όλη την μέρα ξερνώντας- αλλά χωρίς πονοκέφαλο.

Να ντυθείς αμαζόνα για το πάρτι μασκέ του γραφείου σου, μόνο και μόνο για να μάθεις μόλις φτάσεις πως είναι κλασσικό

Όταν το κινέζικο κουλουράκι σου γράφει «Λυπάμαι»

Να τρέχεις μόνος σου σε αγώνα ταχύτητας και να έρχεσαι δεύτερος.