«Χρώμα» στη φαντασία μας

Ως απλοί άνθρωποι, όλοι λίγο – πολύ γνωρίζουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορους κινδύνους, κοινωνικής, πολιτικής, διατροφικής φύσεως κ.α. Έχουμε γνώση, επίσης, των τρόπων με τους οποίους μπορούμε να προφυλαχτούμε ή να απαλύνουμε πολλά από αυτά. Κάποτε τα καταφέρνουμε, κάποτε όχι. Πολλές φορές, καν δεν προσπαθούμε. Αυτοί είναι οι νόμοι της ζωής.

Κι όμως, το μεγάλο πρόβλημα δεν έγκειται στη γνώση μας γι’ αυτά, αλλά στη φαντασία μας σχετικά με τις συνέπειες που μπορούν να αποφέρουν. Ξέρουμε, επί παραδείγματι, ότι το να τρέχουμε με τρελή ταχύτητα στην εθνική οδό είναι επικίνδυνο, αλλά αυτό που μας φοβίζει είναι το να φανταστούμε τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό.

Το χαρακτηριστικό της σύγχρονης κοινωνίας που έχει φθαρεί περισσότερο και που συνεχίζει να φθείρεται, είναι η φαντασία του. Ο έλεγχος της φαντασίας του ανθρώπου ισοδυναμεί με τον έλεγχο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Το άγχος θα μπορούσε να αποδοθεί ακόμη και ως απόρροια της αρνητικής μας φαντασίας. Είναι εύκολο για τον καθένα να σκεφτεί πως, ποιοι και γιατί στοχεύουν ακριβώς εκεί.

Παρ όλ’ αυτά, όσο κι αν το ανθρώπινο είδος είναι επιρρεπές στο να επηρεάζεται από τους εξωτερικούς παράγοντες, έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε – αν φυσικά το θέλουμε – τον απόλυτο έλεγχο της φαντασίας μας. Γιατί να μην προσπαθούμε να δώσουμε μια γεύση ευτυχίας σε αυτό το κινδυνολογικό περιβάλλον που ζούμε; Δεν πρόκειται περί μυθοπλασίας, ούτε περί ουτοπίας. Αφορά απλά την ίδια μας τη ζωή.

Έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία που της αρέσει να ζει μες τις φοβίες. Για το οτιδήποτε. Δε παραβλέπω ότι οι κίνδυνοι εκεί… έξω είναι υπαρκτοί, δε βλέπω το λόγο όμως να μην αντιμετωπίζονται με αισιοδοξία. Με τον πανικό, ένα πρόβλημα απλά επιδεινώνεται. Με την αισιοδοξία, μπορεί να μη λυθεί, όμως τουλάχιστον το βάρος του θα μοιάζει με… μαξιλαριού και όχι με κοτρόνας. Το θετικό σε αυτή τη περίπτωση, είναι ότι τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι μεταδιδόμενα. Πολλές φορές γρηγορότερα και από μια επιδημία.

Είσαι εσύ χαρούμενος, αρχίζω και γω να νιώθω καλύτερα, να μου ανεβαίνει η διάθεση. Πιστεύεις τόσο πολύ σε κάτι; Ξαφνικά τα «σκοτεινά» μου ένστικτα αρχίζουν από κάπου να φωτίζονται. Δεν είναι καθόλου τυχαία η θεωρία της συναισθηματικής μεταδοτικότητας. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να συμπαρασύρεται από τις απογοητευμένες γριούλες που εξοργιστικά εκμεταλλεύονται τα κανάλια.
Μη μιζεριάζετε, όσο και αν κάποιους τους βολεύει. Λίγο χαλαρότητα και λίγη θετική σκέψη χρειάζεται. Και αφήστε μετά τη φαντασία ελεύθερη. Τότε θα δείτε τι ωραία θα κάνετε τη βόλτα σας.