Ο Άρης παραμένει μυστήριο για τους επιστήμονες και μια νέα μελέτη προτείνει πως ένας που μύκητας που εντοπίστηκε στο Τσερνόμπιλ, ίσως βοηθά στην προστασία από την ακτινοβολία του «κόκκινου πλανήτη».
Ανατρεπτικά είναι τα δεδομένα μελέτης, που επικαλείται το «New Scientist» σύμφωνα με την οποία μύκητας που εντοπίστηκε στο Τσερνόμπιλ, εκεί όπου έγινε η πυρηνική καταστροφή, ίσως βοηθά στην προστασία των αστροναυτών στον Άρη.
Συγκεκριμένα, Αμερικανοί επιστήμονες προτείνουν τη χρήση ασπίδων ακτινοβολίας από μύκητα που ανακαλύφθηκε ότι αναπτύσσεται στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, το 1991μ και ο οποίος εμφανίζει προφανώς ικανότητα αποκλεισμού και απορρόφησης κοσμικής ακτινοβολίας.
Μάλιστα, ο Νιλς Άβερες, καθηγητής στο Στάνφορντ και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης επισημαίνει:
«Αυτό που κάνει τον μύκητα υπέροχο είναι ότι χρειάζεστε μόνο λίγα γραμμάρια για να αρχίσετε. Πολλαπλασιάζεται μόνος του και αυτο-θεραπεύεται, επομένως ακόμα και αν ακόμα και αν υπάρχει ηλιακή έκλαμψη που καταστρέφει σημαντικά την ασπίδα ακτινοβολίας, θα μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά σε λίγες ημέρες».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ακόμα, ότι ένα στρώμα μύκητα πάχους περίπου 21 εκατοστών θα μπορούσε «να αναιρέσει σε μεγάλο βαθμό το ισοδύναμο δόσης της ακτινοβολίας του περιβάλλοντος στην επιφάνεια του Άρη».
Προηγουμένως, ο Δρ. Καστούρι Βενκατεσβαράν, ανώτερος ερευνητής σε εργαστήριο της NASA, ο οποίος πραγματοποίησε επίσης πειράματα στον μύκητα, πρότεινε η δύναμη απορρόφησης της ακτινοβολίας του οργανισμού να εξαχθεί και να συντεθεί ακόμα και σε μορφή φαρμάκου.
Ανατρεπτικά είναι τα δεδομένα μελέτης, που επικαλείται το «New Scientist» σύμφωνα με την οποία μύκητας που εντοπίστηκε στο Τσερνόμπιλ, εκεί όπου έγινε η πυρηνική καταστροφή, ίσως βοηθά στην προστασία των αστροναυτών στον Άρη.
Συγκεκριμένα, Αμερικανοί επιστήμονες προτείνουν τη χρήση ασπίδων ακτινοβολίας από μύκητα που ανακαλύφθηκε ότι αναπτύσσεται στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, το 1991μ και ο οποίος εμφανίζει προφανώς ικανότητα αποκλεισμού και απορρόφησης κοσμικής ακτινοβολίας.
Μάλιστα, ο Νιλς Άβερες, καθηγητής στο Στάνφορντ και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης επισημαίνει:
«Αυτό που κάνει τον μύκητα υπέροχο είναι ότι χρειάζεστε μόνο λίγα γραμμάρια για να αρχίσετε. Πολλαπλασιάζεται μόνος του και αυτο-θεραπεύεται, επομένως ακόμα και αν ακόμα και αν υπάρχει ηλιακή έκλαμψη που καταστρέφει σημαντικά την ασπίδα ακτινοβολίας, θα μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά σε λίγες ημέρες».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ακόμα, ότι ένα στρώμα μύκητα πάχους περίπου 21 εκατοστών θα μπορούσε «να αναιρέσει σε μεγάλο βαθμό το ισοδύναμο δόσης της ακτινοβολίας του περιβάλλοντος στην επιφάνεια του Άρη».
Προηγουμένως, ο Δρ. Καστούρι Βενκατεσβαράν, ανώτερος ερευνητής σε εργαστήριο της NASA, ο οποίος πραγματοποίησε επίσης πειράματα στον μύκητα, πρότεινε η δύναμη απορρόφησης της ακτινοβολίας του οργανισμού να εξαχθεί και να συντεθεί ακόμα και σε μορφή φαρμάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου