Αμφισβητώντας τον Δαρβίνο

Αμφισβητώντας τον Δαρβίνο: Διαφωνία σχετικά με την εξέλιξη του Νου. Ενάμιση αιώνα μετά την δημοσίευση της  θεωρίας της Εξέλιξης από τον Κάρολο Δαρβίνο, κάποιοι εξακολουθούν να αμφιβάλλουν για τη δυνατότητά της να εξηγήσει το πώς δημιουργήθηκαν τα ανθρώπινα όντα και άλλες μορφές ζωής. Κάποιοι δε, που αμφισβητούν τη θεωρία αυτή, εστιάζουν τις αμφιβολίες τους στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Θεωρούν πως θα πρέπει να εμπλέκεται μια υψηλότερη δύναμη, αλλιώς, πως θα μπορούσε μια μάζα κυττάρων να παράγει τόσο περίπλοκες νοητικές διαδικασίες όπως η συνείδηση ή οι υποκειμενικές εμπειρίες; Πως θα μπορούσε κάτι, όπως η ελεύθερη βούληση, να είναι το αντικείμενο της εξέλιξης;

Καθώς οι αμφισβητίες του Δαρβίνου εστιάζονται στο πρόβλημα νου-εγκεφάλου, οι περισσότεροι νευροεπιστήμονες θεωρούν ότι υπάρχει πληθώρα στοιχείων που υποδηλώνουν ότι νοητικές διεργασίες όπως αυτή της συνείδησης, έχουν εξελιχθεί παράλληλα με την εξέλιξη του εγκεφάλου. Ο Steven Novella, νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Yale, μελετά τη σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου και του νου. Οι εργασίες του υποδεικνύουν ότι ο νους εξαρτάται από τον εγκέφαλο.

«Εάν αλλάξεις τον εγκέφαλο, αλλάζεις το νου. Εάν προκαλέσεις κάποια εγκεφαλική βλάβη, προκαλείται αντίστοιχα νοητική βλάβη. Και εάν σταματήσεις την εγκεφαλική λειτουργία, παύουν και οι νοητικές λειτουργίες,» δηλώνει. Και τώρα, με πιο εξελιγμένα εργαλεία, όταν εξετάζουμε τη λειτουργία του εγκεφάλου με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας για παράδειγμα, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως η εγκεφαλική δραστηριότητα προηγείται των νοητικών δράσεων, κάτι που φαίνεται λογικό, εφόσον οι αιτίες προηγούνται των αποτελεσμάτων τους.»

Τα στοιχεία που αποτελούν ενδείξεις για το ότι ο εγκέφαλος προκαλεί τη νοητική δραστηριότητα είναι πάρα πολλά, λέει ο Novella, αλλά η επιστήμη δεν είναι ακόμα σίγουρη. Και υπάρχει πραγματική διαφωνία αναφορικά με το πόσο ακόμα θα χρειαστεί η επιστήμη για να εξερευνήσει τη συγκεκριμένη ερώτηση.

Η πίστη σε ένα Θείο Χέρι: Κι εδώ είναι το σημείο όπου επεμβαίνουν όσοι δεν ασπάζονται τον Δαρβινισμό. Ένας από αυτούς είναι ο νευροχειρούργος Michael Egnor από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Stony Brook. «Είμαι νευροχειρούργος. Αναγνωρίζω το πόσο στενά συνδέονται ο νους με τον εγκέφαλο,» δηλώνει ο Egnor. «Αλλά η ερώτηση είναι, υπάρχει κάτι άλλο, σε συνδυασμό με τα υλικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου, που χρειάζεται να συνυπολογίσουμε για να έχουμε μια επαρκή εξήγηση για το νου; Πιστεύω, πως υπάρχει.»

Ο Egnor θεωρεί πως έχει αναμειχθεί ένας ευφυής σχεδιαστής για να παράγει όχι μόνο τον εγκέφαλο, αλλά όλα τα ζωντανά όντα και συγκεκριμένες ιδιότητες του σύμπαντος. Χωρίς αυτόν τον σχεδιαστή, ο εγκέφαλος θα ήταν απλά ένας υπολογιστής από κρέας, κατασκευασμένος από νευρικά κύτταρα, ισχυρίζεται ο Egnor.

«Δεν υπάρχει τίποτε σχετικό με τους νευρώνες, που θα μπορούσε να μας οδηγήσει να συμπεράνουμε επιστημονικά ότι η συνείδηση προκαλείται από αυτούς. Υπάρχουν μάζες από ζελατινώδη άνθρακα, υδρογόνο, άζωτο και οξυγόνο, όπως σε κάθε άλλο είδος σάρκας. Γιατί όμως να μπορεί η σάρκα να έχει εμπειρίες πρώτου προσώπου; Έτσι, ακόμα και αν το εξετάσει κανείς με τη λογική, δεν ταιριάζουν τα στοιχεία αυτά μεταξύ τους.»

Αντίπαλα blogs: Ο Egnor και ο Novella διαφωνούν εδώ και μήνες για το ζήτημα νου-εγκεφάλου μέσα από blogs που φιλοξενούν τις αντίπαλες επιχειρηματολογίες. Ο Egnor γράφει για ένα Blog που ονομάζεται ‘Evolution News & Views’ (Νέα και Οπτικές της Εξέλιξης) που φιλοξενείται από το Discovery Institute (Ινστιτούτο Εξερεύνησης), μια δεξαμενή σκέψεων που αποτελεί κομβικό σημείο για την κίνηση του Ευφυούς Σχεδιασμού και που απορρίπτει την Εξέλιξη του Δαρβίνου.

Ο Novella από την άλλη πλευρά, γράφει για ένα blog που λέγεται ‘NeuroLogica’ (Νευρολογική) που φιλοξενείται από την New England Skeptical Society (Σκεπτικιστική Εταιρία της Νέας Αγγλίας), μια οργάνωση της οποίας είναι συνιδρυτής. Κανένας από τους δυο δεν ασπάζεται τις ιδέες του άλλου.

«Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ενέργεια, μπορεί να διατηρήσει πληροφορίες, μπορεί να επικοινωνήσει, μπορεί να προσλάβει αισθητηριακά ερεθίσματα. Μπορεί ακόμα και να ενεργοποιήσει από μόνος του τον εαυτό του, δημιουργώντας έναν βρόχο από δραστηριότητα,» λέει ο Novella σε απάντηση στα επιχειρήματα του Egnor, σύμφωνα με τα οποία τα εγκεφαλικά κύτταρα από μόνα τους δεν μπορούν να προκαλέσουν νοητικές λειτουργίες. Ο εγκέφαλος «μπορεί να κάνει πράγματα που εύλογα μπορούν να προκαλέσουν συνειδητή εμπειρία και αυτεπίγνωση, έτσι το επιχείρημα του Egnor είναι αστήρικτο.»

Ο Novella συμπληρώνει ότι ο Egnor είναι στην πραγματικότητα δημιουργιστής που ανακυκλώνει τα θρησκευτικά επιχειρήματα που αρχικά είχαν χρησιμοποιηθεί για να επιτεθούν στην Εξέλιξη και στην άποψη ότι η φυσική επιλογή θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τον γενετικό μας κώδικα. Ο Egnor αντίθετα ισχυρίζεται, «το εάν είναι ο ίδιος ο κώδικας του DNA ή ο νους που καταλαβαίνει τον κώδικα του DNA, και τα δύο απαιτούν μια ερμηνεία που υπερβαίνει όσα γνωρίζουμε για την ύλη.» Και συμπληρώνει πως δεν είναι δημιουργιστής: «Η προσωπική μου οπτική είναι πως έχουμε ψυχές και πως οι ψυχές αυτές έχουν δημιουργηθεί από κάποιον σχεδιαστή. Αλλά δε χρειάζεται να λάβεις υπόψη σου αυτήν την οπτική για να αναγνωρίσεις αυτό που θεωρώ ως ένδειξη ότι ο νους δεν είναι παντελώς υλικός.»

Πεποιθήσεις εν δράση: Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, ότι οι Egnor και Novella έχουν τελείως διαφορετικές απόψεις για την περίπτωση της Terri Schiavo. Η Schiavo ήταν η γυναίκα στη Φλόριντα που είχε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη και της διακόπηκε η μηχανική υποστήριξη που τη διατηρούσε στη ζωή, μετά από μια νομική μάχη που κράτησε επτά χρόνια. Ο Novella λέει ότι το δικαστήριο είχε δίκιο να θεωρήσει ότι ο νους της Schiavo καθοριζόταν από τον φυσικό της εγκέφαλο.

«Είχε σημαντικά αρκετή εγκεφαλική καταστροφή που ήταν ασύμβατη με την ύπαρξη συνείδησης με οποιονδήποτε σημαντικό τρόπο. Και είναι λογικό να βασίζονται ιατρικές αποφάσεις σε τέτοιου είδους επιστημονικά στοιχεία,» λέει ο Novella. «Εάν επιπλέον θέλει κανείς να φέρει ηθικά ζητήματα στο όλο θέμα, η υπόθεση είναι κάπως διαφορετική. Όπως ξέρετε, η επιστήμη δεν κάνει ηθικές αποφάσεις για εμάς. Απλώς μας δίνει τις πληροφορίες για τις ηθικές μας επιλογές.»

Ο Egnor υποστηρίζει ότι η δικαστική απόφαση ήταν λανθασμένη διότι δεν υπάρχει κάποιος επιστημονικός τρόπος ελέγχου που μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία ενός νου. Εξάλλου, ανέκδοτα στοιχεία υποδηλώνουν πως ακόμα και όταν ο εγκέφαλος παύει να λειτουργεί, ο νους μπορεί να συνεχίζει να υπάρχει, συμπληρώνει ο Egnor. Αυτά τα στοιχεία συνήθως σχετίζονται με άτομα που έχουν έρθει κοντά στην κατάσταση του θανάτου.

«Τα άτομα αυτά ήταν σε θέση να έχουν νοητικές λειτουργίες κατά τη διάρκεια που είχαν καρδιακή προσβολή, όταν στο καρδιογράφημα δεν φαινόταν δραστηριότητα και κάποιες φορές, ακόμα και όταν δεν υπήρχαν εγκεφαλικά κύματα,» λέει ο Egnor. «Έτσι πιστεύω, ότι υπάρχουν πολύ πραγματικά επιστημονικά στοιχεία για το ότι ο νους σε κάποιες περιστάσεις μπορεί να υπάρχει χωρίς έναν λειτουργικό εγκέφαλο.»

Οι νευροεπιστήμονες που ασπάζονται τον Δαρβινισμό λένε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο εγκέφαλος εξακολουθεί να λειτουργεί, ακόμα και αν τα ηλεκτρικά σήματά του είναι δύσκολο να ανιχνευτούν.

Ωστόσο, τόσο ο Egnor όσο και ο Novella συμφωνούν σε ένα πράγμα: Το αποτέλεσμα της διαφωνίας σχετικά με τον νου και τον εγκέφαλο θα έχει μια προφανή επίδραση σε οτιδήποτε, από το τι διδάσκονται οι μαθητές και οι φοιτητές, μέχρι το πώς παίρνονται οι αποφάσεις στο τέλος της ζωής.

Αυτή τη στιγμή ο εγκέφαλος και το νευρικό σας σύστημα είναι απασχολημένα με την κατανόηση αυτής της πρότασης. Μόλις διαβάσατε ένα παράδειγμα σχετικά με το βασικό ρόλο του εγκεφάλου σε κάθε λειτουργία που λαμβάνει χώρα όταν είμαστε ξύπνιοι, αλλά και όταν κοιμόμαστε. Αν βλέπετε, τα νευρικά κύτταρα των ματιών σας αισθάνονται τα όρια των γραμμάτων και μεταφέρουν την πληροφορία από τα μάτια στον εγκέφαλο (για τους τυφλούς που διαβάζουν με τη μέθοδο Μπράιγ τα νευρικά κύτταρα των δαχτύλων στέλνουν παρόμοιες πληροφορίες από το δέρμα στον εγκέφαλο μέσω του νωτιαίου μυελού).

Περίπου το ένα τέταρτο του εγκεφάλου εμπλέκεται στη διεργασία της όρασης, περισσότερο από ότι σε οποιαδήποτε άλλη αίσθηση. Γι’ αυτό και η ακριβής διεργασία της ανάγνωσης, όπως και πολλές άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες, αποτελεί πεδίο εκτεταμένης έρευνας από τους νευροεπιστήμονες.

Σε βασικό επίπεδο, το διάβασμα, όπως συμβαίνει και με άλλες λειτουργίες του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβάνει μια σειρά ηλεκτρικών ώσεων που μεταδίδονται μέσω ενός κυκλώματος νευρικών κυττάρων που ονομάζονται νευρώνες.

Ο βασικός στόχος των Νευροεπιστημών είναι να κατανοήσουν πώς οι διάφορες ομάδες νευρώνων αλληλεπιδρούν μεταξύ τους για την εκδήλωση της συμπεριφοράς. Οι νευροεπιστήμονες μελετούν τη δράση μορίων, γονιδίων και κυττάρων και διερευνούν τις περίπλοκες διεργασίες που εμπλέκονται στις διάφορες σωματικές λειτουργίες, στη λήψη αποφάσεων, στο συναίσθημα, στη μάθηση και σε πολλά άλλα. Επίσης, προσπαθούν να κατανοήσουν τις ασθένειες και τις διαταραχές που εμφανίζονται όταν οι παραπάνω διεργασίες είναι ελλιπείς ή λανθασμένες.

Ο βασικός δομικός λίθος του νευρικού συστήματος είναι το μεμονωμένο νευρικό κύτταρο ή αλλιώς νευρώνας. Οι νευρώνες επικοινωνούν μεταξύ τους με συνδέσεις, οι οποίες ονομάζονται συνάψεις και στέλνουν ή λαμβάνουν μικρά «πακέτα» χημικών ή ηλεκτρικών σημάτων.

Η γνώση για το ανθρώπινο νευρικό σύστημα βασίζεται εν μέρει στις συνεχείς ανακαλύψεις που γίνονται από τη μελέτη ζώων (π.χ. σκουλήκια, μύγες, ψάρια, βατράχια, ποντίκια και πρωτεύοντα) και υποβοηθούνται από προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Το Νευρικό Σύστημα ελέγχει και αντιδρά στις σωματικές λειτουργίες και διαμορφώνει τη συμπεριφορά. Ο εγκέφαλος είναι το πιο πολύπλοκο όργανο του σώματος.

Α. Υπάρχουν δισεκατομμύρια νευρώνες στον ανθρώπινο εγκέφαλο και όλοι βρίσκονται σε λειτουργία.

Β. Κάθε νευρώνας επικοινωνεί με άλλους νευρώνες, έτσι ώστε να δημιουργήσει κυκλώματα και να μεταδίδει πληροφορίες.

Γ. Η φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος προϋποθέτει τη συντονισμένη δραστηριότητα νευρώνων σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.

∆. Το νευρικό σύστημα επηρεάζει και επηρεάζεται από όλα τα άλλα συστήματα του σώματος (π.χ. καρδιαγγειακό, ενδοκρινικό, γαστρεντερικό και ανοσοποιητικό σύστημα).

Ε. Αυτό το περίπλοκο σύστημα μπορεί να εμφανίσει πολλαπλές δυσλειτουργίες με αποτέλεσμα την εμφάνιση διαταραχών που έχουν σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Οι νευρώνες επικοινωνούν μέσω ηλεκτρικών και χημικών σημάτων.

Α. Τα αισθητικά ερεθίσματα μετατρέπονται σε ηλεκτρικά σήματα.

Β. Τα δυναμικά ενεργείας είναι ηλεκτρικά σήματα που μεταδίδονται κατά μήκος των νευρώνων.

Γ. Οι συνάψεις είναι χημικές ή ηλεκτρικές συνδέσεις που επιτρέπουν στα ηλεκτρικά σήματα να μεταδίδονται από τους νευρώνες σε άλλα κύτταρα.

∆. Τα ηλεκτρικά σήματα στους μυς προκαλούν σύσπαση και κίνηση.

Ε. Μεταβολές στη δραστηριότητα μιας σύναψης μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει τη λειτουργικότητά της.

Ζ. Η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων ενισχύεται ή αποδυναμώνεται από ορισμένες δραστηριότητες του ατόμου, όπως είναι η σωματική άσκηση, το στρες και η χρήση φαρμακευτικών ουσιών.

ΣΤ. Όλες οι αντιλήψεις, οι σκέψεις και οι συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα συνδυασμού σημάτων μεταξύ των νευρώνων.

Η δομή και η λειτουργία του νευρικού συστήματος καθορίζονται από τα γονίδια και την επίδραση του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Τα γενετικά προκαθορισμένα κυκλώματα αποτελούν τα θεμέλια του εγκεφάλου.

Α. Τα νευρικά κυκλώματα δημιουργούνται από γενετικά προκαθορισμένα σχέδια κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη και μεταβάλλονται μέσω αλληλεπιδράσεων με το εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον.

Β. Τα αισθητικά κυκλώματα (όραση, αφή, ακοή, οσμή και γεύση) στέλνουν πληροφορίες στο νευρικό σύστημα, ενώ τα κινητικά κυκλώματα στέλνουν πληροφορίες στους μυς και τους αδένες.

Γ. Τα αντανακλαστικά αποτελούν τα απλούστερα συστήματα, κατά τα οποία ένα αισθητικό ερέθισμα προκαλεί μία άμεση κινητική αντίδραση.

Δ. Περίπλοκες αντιδράσεις λαμβάνουν χώρα όταν ο εγκέφαλος συνδέει πληροφορίες από πολλά εγκεφαλικά κυκλώματα, έτσι ώστε να παράγει μια αντίδραση.

Ε. Απλές και περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των νευρώνων λαμβάνουν χώρα σε χρονικά διαστήματα εύρους από χιλιοστά του δευτερολέπτου έως μήνες.

ΣΤ. Ο εγκέφαλος είναι έτσι δομημένος, ώστε να αναγνωρίζει αισθητικά ερεθίσματα, να προκαλεί συμπεριφορές, καθώς και να αποθηκεύει και να ανακαλεί μνήμες που διαρκούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής

Οι εμπειρίες της ζωής μεταβάλουν το νευρικό σύστημα.

Α. ∆ιαφορές στα γονίδια και στο περιβάλλον καθιστούν τον εγκέφαλο του κάθε ζώου μοναδικό.

Β. Οι περισσότεροι νευρώνες δημιουργούνται νωρίς κατά την ανάπτυξη του εμβρύου και επιβιώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.

Γ. Ορισμένοι τραυματισμοί προκαλούν μόνιμες βλάβες σε νευρικά κύτταρα, αλλά δεν είναι σπάνιο ο εγκέφαλος να ανακάμπτει από τη βλάβη που προκαλούν το στρες και ορισμένες ασθένειες.

∆. Η συνεχής σωματική και πνευματική άσκηση διατηρεί τον εγκέφαλο σε εγρήγορση και συμβάλλει στη διατήρηση της δομής και της λειτουργίας του – «χρησιμοποίησε τον εγκέφαλό σου για να μην τον χάσεις» (use it or lose it).

Ε. Τα περιφερικά νεύρα έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να αναγεννιούνται μετά από βλάβη, σε σχέση με τους νευρώνες του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.

ΣΤ. Ο θάνατος νευρικών κυττάρων είναι μια φυσική διαδικασία που αποτελεί μέρος της ανάπτυξης και της γήρανσης.

Ζ. Μερικοί νευρώνες συνεχίζουν να αναγεννιούνται κατά τη διάρκεια της ζωής και η δημιουργία τους εξαρτάται από τις ορμόνες και τις εμπειρίες.

Ο εγκέφαλος είναι το θεμέλιο του νου. Νοημοσύνη, ευφυΐα.

Η ευφυΐα απορρέει όταν ο εγκέφαλος σκέφτεται, σχεδιάζει και επιλύει προβλήματα.

Α. Ο εγκέφαλος κατανοεί τον κόσμο χρησιμοποιώντας όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, όπως είναι οι αισθήσεις, τα συναισθήματα, τα ένστικτα και οι αποθηκευμένες στη μνήμη εμπειρίες.

Β. Τα συναισθήματα βασίζονται στην «κρίση» του εγκεφάλου και εκφράζονται ως βασικά αισθήματα, όπως η αγάπη και ο θυμός, αλλά και ως περίπλοκα αισθήματα, όπως η συμπόνια και το μίσος.

Γ. Ο εγκέφαλος μαθαίνει από τις εμπειρίες μας και προβλέπει τις βέλτιστες πράξεις, που αποτελούν την απάντηση σε παρούσες και μελλοντικές προκλήσεις.

∆. Η συνείδηση εξαρτάται από τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου.

Χάρη στον εγκέφαλο η γνώση μεταδίδεται μέσω της γλώσσας.

Α. Η ικανότητα της γλώσσας αποκτάται νωρίς κατά την ανάπτυξη και διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών και τη δημιουργική σκέψη.

Β. Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να επιλύσει, αλλά και να δημιουργήσει πολλά από τα πιο πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Η έρευνα οδηγεί σε ανακαλύψεις απαραίτητες για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τις διαταραχές του νευρικού συστήματος. Η φύση, μέσω του ανθρώπινου εγκεφάλου, μας προικίζει με φυσική περιέργεια για την κατανόηση της λειτουργίας του κόσμου. Η έρευνα οδηγεί σε ανακαλύψεις απαραίτητες για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τις διαταραχές του νευρικού συστήματος

Α. Το νευρικό σύστημα μπορεί να μελετηθεί σε πολλά επίπεδα, από πολύπλοκες συμπεριφορές, όπως ο λόγος και η μάθηση, μέχρι αλληλεπιδράσεις μεταξύ μεμονωμένων μορίων.

Β. Εν τέλει, η έρευνα μπορεί να μας διαφωτίσει για θέματα όπως ο νους, η εξυπνάδα, η φαντασία και η συνείδηση.

Γ. Η περιέργεια μας οδηγεί σε απροσδόκητες και καταπληκτικές ανακαλύψεις που ωφελούν την ανθρωπότητα.

Καίριες ανακαλύψεις προάγουν την υγεία και τη θεραπεία ασθενειών.

Α. Τα πειράματα σε ζώα παίζουν καίριο ρόλο στην κατανόηση του ανθρώπινου εγκεφάλου και συμβάλουν στην επιλογή υγιεινών τρόπων ζωής, στην αντιμετώπιση ασθενειών και στην εύρεση θεραπειών για διάφορες ασθένειες.

Β. Η έρευνα σε ανθρώπους είναι το τελικό απαραίτητο στάδιο πριν την έγκριση νέων θεραπειών για την πρόληψη ή τη θεραπεία ασθενειών.

Γ. Η έρευνα στις Νευροεπιστήμες έχει θέσει τις βάσεις για τη θεραπεία μεγάλου αριθμού νευρολογικών και ψυχικών διαταραχών.

Neurosciences Core Concepts, της Εταιρείας Νευροεπιστημών της Αμερικής (SfN)