Όλοι μας, έχουμε κατά νου, μια συγκεκριμένη ιδέα περί της αστρολογίας. Για τους περισσότερους, είναι ένα εργαλείο πρόβλεψης, συχνά ανακριβούς θεωρίας και για πολλούς ακόμη και εργαλείο εξαπάτησης. Γενικά, ο περισσότερος κόσμος δεν παίρνει την αστρολογία στα σοβαρά, παρόλο που είναι μία καθαρά μαθηματική επιστήμη, κυρίως επειδή το αντικείμενό της είναι αόρατες επιρροές από δυνάμεις, οι οποίες, ενώ είναι κυρίαρχες στο Σύμπαν γύρω μας, δεν αποτελούν κομμάτι της ορατής, υλικής καθημερινότητάς μας.
Γενικά, ο δυτικός πολιτισμός τείνει να απορρίπτει οτιδήποτε δεν είναι άμεσα εξηγήσιμο και βιώσιμο, αντιμετωπίζοντας εναλλακτικές θεωρίες και τρόπους σκέψης ως τσαρλατανισμό. Πόσοι από εσάς, για παράδειγμα, έχουν παρατηρήσει ότι κανένας δεν αμφισβητεί τη δήλωση ότι τα άστρα είναι γιγάντιες σφαίρες αερίων και λοιπών στοιχείων, οι οποίες αναρτημένες στη μέση του τίποτα, εκτελούν αέναες πυρηνικές αντιδράσεις, φωτίζοντας το Σύμπαν, δημιουργώντας παράλληλα όλα τα δομικά του στοιχεία, ενώ εάν κάποιος δηλώσει ότι ο τοίχος είναι φρεσκοβαμμένος, το πιο πιθανό είναι να τον αγγίξουμε με το δάχτυλο ώστε να δούμε αν ισχύει;
Στο σύνολό της, η δυτική σκέψη είναι άκαμπτη και διακατέχεται από το πνεύμα της αμφισβήτησης, με αποτέλεσμα ο δυτικός πολιτισμός να είναι ακόμη σε υποανάπτυκτο επίπεδο σε πνευματικά θέματα.
Η αστρολογία είναι μια επιστήμη, που έχει την ατυχία να προσπαθεί να γεφυρώσει τις θετικές μαθηματικές δομές με την πνευματική θεωρία και ως εκ τούτου αντιμετωπίζεται με καχυποψία, περιφρόνηση και συχνά έλλειψη σοβαρότητας, και από αυτούς που εκμεταλλεύονται την ασάφεια πολλών πνευματικών εννοιών προς ιδίων όφελος, αλλά και αυτούς που πέφτουν θύματά τους.
Κι αν σας έλεγα ότι η αστρολογία, από τη φύση της ένα πολύπλευρο αντικείμενο, έχει εκφάνσεις τις οποίες μπορούμε άμεσα να μετρήσουμε και να αποδείξουμε; Εάν η αστρολογία είχε κάποιο μέσο να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας με τα καλά και τα στραβά του; Να γίνει εργαλείο για την προσωπική μας ανάπτυξη και να ξεφύγει από το πεδίο της ανιαρής διασκέδασης και εξαπάτησης του μέσου ανθρώπου;
Αυτό, βέβαια, απαιτεί να απαγκιστρωθούμε λίγο από τον τρόπο σκέψης του πολιτισμού μας και να λάβουμε σοβαρά υπόψη ως βάση ένα μέρος της ανατολικής πνευματικής φιλοσοφίας. Μεγάλο κομμάτι του ανατολικού πνευματισμού είναι η μετενσάρκωση, η ιδέα δηλαδή ότι κάθε Ψυχή επιστρέφει στην Ύλη ξανά και ξανά, με σκοπό να μαζέψει εμπειρίες και μαθήματα, τα οποία θα την ολοκληρώσουν. Σκεφτείτε λίγο την ιδέα ότι το σύνολο του Πνεύματος στο Σύμπαν, η Υπέρτατη συνείδηση, ο Συμπαντικός Νους, που άλλοι αντιλαμβάνονται και ως Θεό, θέλοντας να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί, έσπασε σε άπειρα κομμάτια τον Εαυτό του, ώστε μέσω της Ύλης να αποκτήσει αυτό που χρειάζεται. Να ζήσει δηλαδή, τον Εαυτό του, μέσα από άπειρες οπτικές γωνίες και εμπειρίες. Η υλική ύπαρξη, αν θέλετε, είναι η ίδια ένα μεγάλο σχολείο των ψυχών.
Σε αυτήν επιστρέφουμε πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πνευματικού μας κύκλου, με διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά, που μας επιτρέπουν να ζήσουμε ως ενσαρκωμένες ψυχές πλέον, τις εμπειρίες αυτές που θα συμβάλλουν στη δική μας εξέλιξη.
Η Ψυχή, σύμφωνα με την ανατολική θεωρία, γνωρίζει εκ των προτέρων τα μαθήματα που της λείπουν και επιλέγει σε κάθε ενσάρκωση τις κατάλληλες συνθήκες που θα αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της ζωής, ώστε να τα βιώσει. Οι συνθήκες αυτές περιέχουν όλο το φάσμα, από την οικογένεια και την κοινωνία στην οποία η Ψυχή επιλέγει να ενσωματωθεί με τη γέννηση, μέχρι και τις κοσμικές επιρροές που ορίζουν το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσει, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι το θάνατο.
Οι κοσμικές επιρροές είναι κάτι που συχνά μας περνάει απαρατήρητο, αποδεικνύεται, όμως, εύκολα εάν λάβουμε υπόψη το φαινόμενο της παλίρροιας. Ως γνωστόν, το νερό επηρεάζεται από τη βαρυτική έλξη της Σελήνης, κάνοντας τις θάλασσες και τους ωκεανούς να φουσκώνουν, αυξομειώνοντας τη στάθμη τους. Με τον ίδιο τρόπο, η Σελήνη επηρεάζει και όλα τα έμβια όντα, όπως εμάς, σωματικά και ψυχικά, δεδομένου ότι αποτελούμαστε κατά 70% από νερό.
Δεν είναι μόνο η Σελήνη, όμως, που μας επηρεάζει, αλλά και όλα τα ουράνια σώματα στο ηλιακό μας σύστημα, μιας και τα βαρυτικά πεδία που ασκούν τα κρατούν σε ισορροπία με τον Ήλιο (γι’ αυτό και είναι μέρος τους ηλιακού μας συστήματος), αλλά και μακρινά άστρα τα οποία βρίσκονται σε βαρυτική ισορροπία με το δικό μας Ήλιο. Από αυτή τη συμπλοκή των αλληλεπικαλυπτόμενων βαρυτικών πεδίων, δημιουργούνται και επιπλέον σημεία ισορροπίας, τα οποία μας επηρεάζουν εξίσου.
Θα μου πείτε αφού βαρύτητα το ένα, βαρύτητα και το άλλο, γιατί μας επηρεάζει το κάθε ουράνιο σώμα διαφορετικά; Αυτό πολύ απλά γιατί κάθε πλανήτης, πλανητοειδής και άστρο, δονείται στη δική του μοναδική συχνότητα, την οποία εκπέμπει και μέσα στο βαρυτικό του πεδίο. Πρόσφατα, μάλιστα, ανακαλύφθηκε ότι τα βαρυτικά πεδία διαδίδονται στο χώρο υπό τη μορφή κύματος, το μήκος του οποίου καθορίζεται από τις συχνότητες των αστρικών σωμάτων. Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσδίδονται, επίσης, κι από την ένταση των πεδίων, αυτών καθεαυτών. Όπως είπε και μια πολύ παρεξηγημένη διάνοια του περασμένου αιώνα, ο Σέρβος φυσικός Νίκολα Τέσλα, εάν θέλουμε να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά του σύμπαντος, πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους ενέργειας, συχνοτήτων και δονήσεων.
Μπορούμε, λοιπόν, με βάση τα παραπάνω, να καταλάβουμε την εξελικτική πορεία, την οποία μία Ψυχή έχει επιλέξει για τον Εαυτό της, αν μελετήσουμε τις κοσμικές επιρροές κάτω από τις οποίες επέλεξε να ενσαρκωθεί, κι αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο της Εξελικτικής Αστρολογίας.
Επίσης, άλλο ένα μέρος ανατολίτικης φιλοσοφίας που πρέπει να κατανοήσουμε, είναι αυτό της δυαδικότητας της Φύσης, της Ψυχής και του Ανθρώπου, ή αλλιώς του διπόλου γιν (θηλυκό) και γιανκ (αρσενικό), όπως αυτό εκφράζεται στο Ταοϊσμό και τα περισσότερα ανατολικά πνευματικά συστήματα. Αυτή τη βάση των διπόλων, εξέφρασε και ο Καρλ Γιουνγκ, μέσω της έρευνάς του στις ψυχολογικές προεκτάσεις της δυαδικότητας, προσπαθώντας και ο ίδιος να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ επιστήμης και πνευματισμού. Ο ίδιος ο κλάδος της εξελικτικής αστρολογίας είναι βασισμένος στη θεωρία του Γιούνγκ περί δυαδικότητας, και το δίπολο συνηδειτού – ασυνείδητου ή, όπως το ονόμασε Περσόνα ή Εγώ και Σκιά.
Ένας από τους πλανητικούς δείκτες στην Εξελικτική Αστρολογία, που φανερώνουν την αποστολή, αν θέλετε, της Ψυχής σε οποιαδήποτε ενσάρκωση, είναι η θέση του Πλούτωνα στο γενέθλιο αστρολογικό χάρτη. Το δίπολο, που δημιουργείται από τον οίκο του χάρτη στον οποίο βρίσκεται ο Πλούτωνας τη στιγμή της γέννησης και τον αντιδιαμετρικό του οίκο, φανερώνει το γενικό πλαίσιο αναφοράς των θεμάτων, τα οποία η Ψυχή επέλεξε να δουλέψει στην παρούσα ενσάρκωση.
Παρομοίως, όλοι οι υπόλοιποι πλανήτες και οι θέσεις τους, καταδεικνύουν επιπλέον επιμέρους θέματα και προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην παρούσα ενσάρκωση. Η θέση της Αφροδίτης για παράδειγμα, σε ένα γενέθλιο χάρτη, φανερώνει τις τάσεις και συμπεριφορές μας σε θέματα σχέσεων, ερωτικών, και ικανοποίησης επιθυμιών. Σε έναν αντρικό χάρτη, μάλιστα, δείχνει και τον τύπο γυναίκας που τον έλκει.
Θα αναρωτηθούν, λογικά, κάποιοι από εσάς, εφόσον οι προκλήσεις που βρίσκουμε μπροστά μας κατά τη διάρκεια της ζωής είναι προδιαγεγραμμένες, ποιο το νόημα της κατανόησης και μελέτης της αστρολογίας σε εξελικτικό υπόβαθρο; Ενώ, όντως, έχουμε προεπιλέξει σαν ψυχές τις συνθήκες της υλικής μας διαβίωσης, εδώ εισέρχεται ο παράγοντας της ελεύθερης βούλησης. Παρόλο που οι πλανητικές επιρροές παραμένουν οι ίδιες, μέσω της κατανόησης του πώς αυτές εκφράζονται πάνω μας, έχουμε την επιλογή να ακολουθήσουμε μοιρολατρικά το ρεύμα ή να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να αντιμετωπίσουμε, όπως θεωρούμε πιο σωστό, τις συνθήκες που διαμορφώνουν την ύπαρξή μας ως τώρα. Στόχος, δηλαδή, αν θέλετε, αυτής της μελέτης του εαυτού μας με γνώμονα την αστρολογία είναι να ξεπεράσουμε τις αστρικές επιρροές που μας διέπουν από τη γέννησή μας και να δημιουργήσουμε το πεπρωμένο που επιθυμούμε για εμάς. Η υπέρβαση της λεγόμενης οικοθεσίας.
Έτσι, μας δίνεται η ευκαιρία να λύσουμε καρμικά ζητήματα, τα οποία είναι και συνήθως οι καταστάσεις που επαναλαμβάνονται περισσότερο στη ζωή μας, με όλο και αυξανόμενη ένταση, μέχρι να κατανοήσουμε τα μαθήματα που επιθυμεί η ψυχή μας να λάβει και να τα κάνουμε μέρος μιας καινούριας, πιο ελεύθερης ύπαρξης και ένα εργαλείο που μας βοηθάει να τα αναγνωρίσουμε είναι η εξελικτική αστρολογία.
Πέρα από το πρίσμα της πρόβλεψης, της διασκέδασης και εκμετάλλευσης απεγνωσμένων νοικοκυρών και ανόητων από δήθεν επιστήμονες ή δήθεν ειδήμονες του χώρου, μια σοβαρή μελέτη των συμπαντικών επιρροών σε συνδυασμό με τις βιωματικές μας εμπειρίες, μπορεί να αποκαλύψει ή να επιβεβαιώσει, για όσους έχουν μια αμυδρή ιδέα, την αποστολή της παρούσας ενσάρκωσης, τις προκλήσεις που έχει κάποιος να αντιμετωπίσει, καθώς και τα δυνατά του σημεία, τα οποία μπορεί να εκμεταλλευτεί, ώστε να τη φέρει εις πέρας.
Μέσω αυτού, μας δίνεται η δυνατότητα για σοβαρή αυτογνωσία, είτε αυτή έχει να κάνει με το τί έχουμε έρθει να εκπληρώσουμε σε αυτή τη γη είτε κάτι πολύ πιο απλό και βασικό, όπως το να γνωρίσουμε τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά μας και να τα δουλέψουμε ανάλογα, δημιουργώντας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Είναι, εν κατακλείδι, μια εναλλακτική επιστήμη, την οποία με ανοιχτό μυαλό και αποφυγή επιπολαιότητας, μπορούμε να αξιοποιήσουμε ως άλλο ένα εφόδιο στην εξελικτική μας πορεία.
Γενικά, ο δυτικός πολιτισμός τείνει να απορρίπτει οτιδήποτε δεν είναι άμεσα εξηγήσιμο και βιώσιμο, αντιμετωπίζοντας εναλλακτικές θεωρίες και τρόπους σκέψης ως τσαρλατανισμό. Πόσοι από εσάς, για παράδειγμα, έχουν παρατηρήσει ότι κανένας δεν αμφισβητεί τη δήλωση ότι τα άστρα είναι γιγάντιες σφαίρες αερίων και λοιπών στοιχείων, οι οποίες αναρτημένες στη μέση του τίποτα, εκτελούν αέναες πυρηνικές αντιδράσεις, φωτίζοντας το Σύμπαν, δημιουργώντας παράλληλα όλα τα δομικά του στοιχεία, ενώ εάν κάποιος δηλώσει ότι ο τοίχος είναι φρεσκοβαμμένος, το πιο πιθανό είναι να τον αγγίξουμε με το δάχτυλο ώστε να δούμε αν ισχύει;
Στο σύνολό της, η δυτική σκέψη είναι άκαμπτη και διακατέχεται από το πνεύμα της αμφισβήτησης, με αποτέλεσμα ο δυτικός πολιτισμός να είναι ακόμη σε υποανάπτυκτο επίπεδο σε πνευματικά θέματα.
Η αστρολογία είναι μια επιστήμη, που έχει την ατυχία να προσπαθεί να γεφυρώσει τις θετικές μαθηματικές δομές με την πνευματική θεωρία και ως εκ τούτου αντιμετωπίζεται με καχυποψία, περιφρόνηση και συχνά έλλειψη σοβαρότητας, και από αυτούς που εκμεταλλεύονται την ασάφεια πολλών πνευματικών εννοιών προς ιδίων όφελος, αλλά και αυτούς που πέφτουν θύματά τους.
Κι αν σας έλεγα ότι η αστρολογία, από τη φύση της ένα πολύπλευρο αντικείμενο, έχει εκφάνσεις τις οποίες μπορούμε άμεσα να μετρήσουμε και να αποδείξουμε; Εάν η αστρολογία είχε κάποιο μέσο να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας με τα καλά και τα στραβά του; Να γίνει εργαλείο για την προσωπική μας ανάπτυξη και να ξεφύγει από το πεδίο της ανιαρής διασκέδασης και εξαπάτησης του μέσου ανθρώπου;
Αυτό, βέβαια, απαιτεί να απαγκιστρωθούμε λίγο από τον τρόπο σκέψης του πολιτισμού μας και να λάβουμε σοβαρά υπόψη ως βάση ένα μέρος της ανατολικής πνευματικής φιλοσοφίας. Μεγάλο κομμάτι του ανατολικού πνευματισμού είναι η μετενσάρκωση, η ιδέα δηλαδή ότι κάθε Ψυχή επιστρέφει στην Ύλη ξανά και ξανά, με σκοπό να μαζέψει εμπειρίες και μαθήματα, τα οποία θα την ολοκληρώσουν. Σκεφτείτε λίγο την ιδέα ότι το σύνολο του Πνεύματος στο Σύμπαν, η Υπέρτατη συνείδηση, ο Συμπαντικός Νους, που άλλοι αντιλαμβάνονται και ως Θεό, θέλοντας να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί, έσπασε σε άπειρα κομμάτια τον Εαυτό του, ώστε μέσω της Ύλης να αποκτήσει αυτό που χρειάζεται. Να ζήσει δηλαδή, τον Εαυτό του, μέσα από άπειρες οπτικές γωνίες και εμπειρίες. Η υλική ύπαρξη, αν θέλετε, είναι η ίδια ένα μεγάλο σχολείο των ψυχών.
Σε αυτήν επιστρέφουμε πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πνευματικού μας κύκλου, με διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά, που μας επιτρέπουν να ζήσουμε ως ενσαρκωμένες ψυχές πλέον, τις εμπειρίες αυτές που θα συμβάλλουν στη δική μας εξέλιξη.
Η Ψυχή, σύμφωνα με την ανατολική θεωρία, γνωρίζει εκ των προτέρων τα μαθήματα που της λείπουν και επιλέγει σε κάθε ενσάρκωση τις κατάλληλες συνθήκες που θα αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της ζωής, ώστε να τα βιώσει. Οι συνθήκες αυτές περιέχουν όλο το φάσμα, από την οικογένεια και την κοινωνία στην οποία η Ψυχή επιλέγει να ενσωματωθεί με τη γέννηση, μέχρι και τις κοσμικές επιρροές που ορίζουν το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσει, από τη στιγμή της γέννησης μέχρι το θάνατο.
Οι κοσμικές επιρροές είναι κάτι που συχνά μας περνάει απαρατήρητο, αποδεικνύεται, όμως, εύκολα εάν λάβουμε υπόψη το φαινόμενο της παλίρροιας. Ως γνωστόν, το νερό επηρεάζεται από τη βαρυτική έλξη της Σελήνης, κάνοντας τις θάλασσες και τους ωκεανούς να φουσκώνουν, αυξομειώνοντας τη στάθμη τους. Με τον ίδιο τρόπο, η Σελήνη επηρεάζει και όλα τα έμβια όντα, όπως εμάς, σωματικά και ψυχικά, δεδομένου ότι αποτελούμαστε κατά 70% από νερό.
Δεν είναι μόνο η Σελήνη, όμως, που μας επηρεάζει, αλλά και όλα τα ουράνια σώματα στο ηλιακό μας σύστημα, μιας και τα βαρυτικά πεδία που ασκούν τα κρατούν σε ισορροπία με τον Ήλιο (γι’ αυτό και είναι μέρος τους ηλιακού μας συστήματος), αλλά και μακρινά άστρα τα οποία βρίσκονται σε βαρυτική ισορροπία με το δικό μας Ήλιο. Από αυτή τη συμπλοκή των αλληλεπικαλυπτόμενων βαρυτικών πεδίων, δημιουργούνται και επιπλέον σημεία ισορροπίας, τα οποία μας επηρεάζουν εξίσου.
Θα μου πείτε αφού βαρύτητα το ένα, βαρύτητα και το άλλο, γιατί μας επηρεάζει το κάθε ουράνιο σώμα διαφορετικά; Αυτό πολύ απλά γιατί κάθε πλανήτης, πλανητοειδής και άστρο, δονείται στη δική του μοναδική συχνότητα, την οποία εκπέμπει και μέσα στο βαρυτικό του πεδίο. Πρόσφατα, μάλιστα, ανακαλύφθηκε ότι τα βαρυτικά πεδία διαδίδονται στο χώρο υπό τη μορφή κύματος, το μήκος του οποίου καθορίζεται από τις συχνότητες των αστρικών σωμάτων. Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσδίδονται, επίσης, κι από την ένταση των πεδίων, αυτών καθεαυτών. Όπως είπε και μια πολύ παρεξηγημένη διάνοια του περασμένου αιώνα, ο Σέρβος φυσικός Νίκολα Τέσλα, εάν θέλουμε να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά του σύμπαντος, πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους ενέργειας, συχνοτήτων και δονήσεων.
Μπορούμε, λοιπόν, με βάση τα παραπάνω, να καταλάβουμε την εξελικτική πορεία, την οποία μία Ψυχή έχει επιλέξει για τον Εαυτό της, αν μελετήσουμε τις κοσμικές επιρροές κάτω από τις οποίες επέλεξε να ενσαρκωθεί, κι αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο της Εξελικτικής Αστρολογίας.
Επίσης, άλλο ένα μέρος ανατολίτικης φιλοσοφίας που πρέπει να κατανοήσουμε, είναι αυτό της δυαδικότητας της Φύσης, της Ψυχής και του Ανθρώπου, ή αλλιώς του διπόλου γιν (θηλυκό) και γιανκ (αρσενικό), όπως αυτό εκφράζεται στο Ταοϊσμό και τα περισσότερα ανατολικά πνευματικά συστήματα. Αυτή τη βάση των διπόλων, εξέφρασε και ο Καρλ Γιουνγκ, μέσω της έρευνάς του στις ψυχολογικές προεκτάσεις της δυαδικότητας, προσπαθώντας και ο ίδιος να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ επιστήμης και πνευματισμού. Ο ίδιος ο κλάδος της εξελικτικής αστρολογίας είναι βασισμένος στη θεωρία του Γιούνγκ περί δυαδικότητας, και το δίπολο συνηδειτού – ασυνείδητου ή, όπως το ονόμασε Περσόνα ή Εγώ και Σκιά.
Ένας από τους πλανητικούς δείκτες στην Εξελικτική Αστρολογία, που φανερώνουν την αποστολή, αν θέλετε, της Ψυχής σε οποιαδήποτε ενσάρκωση, είναι η θέση του Πλούτωνα στο γενέθλιο αστρολογικό χάρτη. Το δίπολο, που δημιουργείται από τον οίκο του χάρτη στον οποίο βρίσκεται ο Πλούτωνας τη στιγμή της γέννησης και τον αντιδιαμετρικό του οίκο, φανερώνει το γενικό πλαίσιο αναφοράς των θεμάτων, τα οποία η Ψυχή επέλεξε να δουλέψει στην παρούσα ενσάρκωση.
Παρομοίως, όλοι οι υπόλοιποι πλανήτες και οι θέσεις τους, καταδεικνύουν επιπλέον επιμέρους θέματα και προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην παρούσα ενσάρκωση. Η θέση της Αφροδίτης για παράδειγμα, σε ένα γενέθλιο χάρτη, φανερώνει τις τάσεις και συμπεριφορές μας σε θέματα σχέσεων, ερωτικών, και ικανοποίησης επιθυμιών. Σε έναν αντρικό χάρτη, μάλιστα, δείχνει και τον τύπο γυναίκας που τον έλκει.
Θα αναρωτηθούν, λογικά, κάποιοι από εσάς, εφόσον οι προκλήσεις που βρίσκουμε μπροστά μας κατά τη διάρκεια της ζωής είναι προδιαγεγραμμένες, ποιο το νόημα της κατανόησης και μελέτης της αστρολογίας σε εξελικτικό υπόβαθρο; Ενώ, όντως, έχουμε προεπιλέξει σαν ψυχές τις συνθήκες της υλικής μας διαβίωσης, εδώ εισέρχεται ο παράγοντας της ελεύθερης βούλησης. Παρόλο που οι πλανητικές επιρροές παραμένουν οι ίδιες, μέσω της κατανόησης του πώς αυτές εκφράζονται πάνω μας, έχουμε την επιλογή να ακολουθήσουμε μοιρολατρικά το ρεύμα ή να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να αντιμετωπίσουμε, όπως θεωρούμε πιο σωστό, τις συνθήκες που διαμορφώνουν την ύπαρξή μας ως τώρα. Στόχος, δηλαδή, αν θέλετε, αυτής της μελέτης του εαυτού μας με γνώμονα την αστρολογία είναι να ξεπεράσουμε τις αστρικές επιρροές που μας διέπουν από τη γέννησή μας και να δημιουργήσουμε το πεπρωμένο που επιθυμούμε για εμάς. Η υπέρβαση της λεγόμενης οικοθεσίας.
Έτσι, μας δίνεται η ευκαιρία να λύσουμε καρμικά ζητήματα, τα οποία είναι και συνήθως οι καταστάσεις που επαναλαμβάνονται περισσότερο στη ζωή μας, με όλο και αυξανόμενη ένταση, μέχρι να κατανοήσουμε τα μαθήματα που επιθυμεί η ψυχή μας να λάβει και να τα κάνουμε μέρος μιας καινούριας, πιο ελεύθερης ύπαρξης και ένα εργαλείο που μας βοηθάει να τα αναγνωρίσουμε είναι η εξελικτική αστρολογία.
Πέρα από το πρίσμα της πρόβλεψης, της διασκέδασης και εκμετάλλευσης απεγνωσμένων νοικοκυρών και ανόητων από δήθεν επιστήμονες ή δήθεν ειδήμονες του χώρου, μια σοβαρή μελέτη των συμπαντικών επιρροών σε συνδυασμό με τις βιωματικές μας εμπειρίες, μπορεί να αποκαλύψει ή να επιβεβαιώσει, για όσους έχουν μια αμυδρή ιδέα, την αποστολή της παρούσας ενσάρκωσης, τις προκλήσεις που έχει κάποιος να αντιμετωπίσει, καθώς και τα δυνατά του σημεία, τα οποία μπορεί να εκμεταλλευτεί, ώστε να τη φέρει εις πέρας.
Μέσω αυτού, μας δίνεται η δυνατότητα για σοβαρή αυτογνωσία, είτε αυτή έχει να κάνει με το τί έχουμε έρθει να εκπληρώσουμε σε αυτή τη γη είτε κάτι πολύ πιο απλό και βασικό, όπως το να γνωρίσουμε τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά μας και να τα δουλέψουμε ανάλογα, δημιουργώντας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Είναι, εν κατακλείδι, μια εναλλακτική επιστήμη, την οποία με ανοιχτό μυαλό και αποφυγή επιπολαιότητας, μπορούμε να αξιοποιήσουμε ως άλλο ένα εφόδιο στην εξελικτική μας πορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου