Ανά πάσα στιγμή η ροή των σκέψεων και των συναισθημάτων, των αισθήσεων και των επιθυμιών σας, καθώς και οι συνειδητές και ασυνείδητες διαδικασίες πλάθουν το νευρικό σας σύστημα όπως ακριβώς το νερό που λαξεύει σταδιακά αυλάκια και τελικά δημιουργεί χαντάκια στην πλαγιά ενός λόφου. Ο εγκέφαλός σας αλλάζει συνεχώς τη δομή του. Το ερώτημα όμως είναι: αυτό συμβαίνει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;
Συγκεκριμένα, εξαιτίας της λεγόμενης «νευροπλαστικότητας εξαρτώμενης από την εμπειρία», οτιδήποτε σας τραβά την προσοχή έχει την ιδιαίτερη δύναμη να αλλάζει τον εγκέφαλό σας. Η προσοχή μοιάζει με τον συνδυασμό ενός προβολέα και μιας ηλεκτρικής σκούπας: φωτίζει το σημείο στο οποίο εστιάζει και στη συνέχεια εκείνο απορροφάται από τον εγκέφαλό σας – και κατά συνέπεια από τον εαυτό σας.
Επομένως, ο έλεγχος της προσοχής σας – δηλαδή η ικανότητα να την εστιάζετε όπου εσείς θέλετε και να τη διατηρείτε εκεί, καθώς και το να την απομακρύνετε από οτιδήποτε ενοχλητικό ή άσκοπο (για παράδειγμα από επαναλαμβανόμενες αγχώδεις σκέψεις, εσωτερική γκρίνια ή αυτοκριτική) – αποτελεί το θεμέλιο της αλλαγής του εγκεφάλου σας και άρα της ζωής σας προς το καλύτερο.
Όπως είχε πει και ο σπουδαίος ψυχολόγος William James έναν αιώνα πριν «Η εκπαίδευση της προσοχής, θα μπορούσε να αποτελέσει την κατ’ εξοχήν εκπαίδευση».
Για να έχουμε όμως καλύτερο έλεγχο της προσοχής μας, να αποκτήσουμε ενσυνειδητότητα και ικανότητα συγκέντρωσης, πρέπει να ξεπεράσουμε ορισμένες προκλήσεις. Οι πρόγονοί μας, προκειμένου να επιβιώσουν εξελίχθηκαν ώστε να ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα και να αποσπώνται πιο εύκολα κάνοντας συνεχή έλεγχο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό περιβάλλον ψάχνοντας για ευκαιρίες και απειλές, «επιβράβευση και τιμωρία». Υπάρχει επίσης ένα φυσικό εύρος ιδιοσυγκρασίας, το οποίο κυμαίνεται από τις πιο συγκεντρωμένες και προσεκτικές «χελώνες» μέχρι τους περιπετειώδεις «λαγούς» με την εύκολη διάσπαση προσοχής. Οι δυσάρεστες εμπειρίες – ειδικά οι τραυματικές – εκπαιδεύουν τον εγκέφαλο να βρίσκεται σε εγρήγορση και την προσοχή να μεταπηδά από το ένα πράγμα στο άλλο. Και ο σύγχρονος πολιτισμός μάς έχει συνηθίσει στο να δεχόμαστε έντονα ερεθίσματα, οπότε οτιδήποτε λιγότερο – όπως απλώς η αίσθηση της αναπνοής – μας φαίνεται ανούσιο, βαρετό ή απογοητευτικό.
Αν θέλετε να ξεπεράσετε αυτές τις προκλήσεις, θα σας βοηθήσει το να καλλιεργήσετε ορισμένους νευρολογικούς παράγοντες που αφορούν την προσοχή, ουσιαστικά δηλαδή να κάνετε τον εγκέφαλό σας σύμμαχο προκειμένου να σας βοηθήσει να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο στο πού στοχεύετε την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου