Σ’ αυτό το ιστορικό ντιβάνι του σαλονιού, λοιπόν, ήταν στρωμένη η Σουσού όταν δέχτηκε την υπηρέτρια που της έστειλε ο μεσίτης. Πόδι πάνω στο πόδι. Μάτια μισόκλειστα. Πλάι της ένα τραπεζάκι. Κάθε τόσο άπλωνε το τσιγάρο στην σταχτοθήκη και με το δείχτη τίναζε τη στάχτη του τσιγάρου.-Πώς σε λένε;
-Κατίνα, κυρία.
-Πρώτον δεν μου αρέσει το όνομα σου. Η υπηρέτρια μια κυρίας καθωσπρέπει, δεν ημπορεί να έχει το όνομα μιας τσοκαρίας, θα σε φωνάζω το λοιπόν Μαρί.
-Μαρί; γιατί ;
-Σιωπή. Οι υπηρέτριες έχουν ορισμένα ονόματα και δεν ημπορείς να κάνεις πράγματα του κεφαλιού σου, να λέγεσαι όπως σου αρέσει. Υπηρέτησες πουθενά αλλού;
-Όχι κυρία.
-Πρώτη φορά λοιπόν, θα υπηρετήσεις. Ευτυχώς και έπεσες σε σπίτι καθωσπρέπει, πτωχή!
-Πόσο μιστό σου είπε ο κύριος μεσίτης;
-Διακόσιες πενήντα το μήνα.
-Όταν σε ερωτούν οι γείτονες εδώ τριγύρω, πόσα παίρνεις, σου επιτρέπω να λες πεντακοσίας.
-Αχ, σας ευχαριστώ.
-Εννοείται ότι θα παίρνεις διακόσιες πενήντα και να μην ακούσω να το πεις πουθενά καθότι θα φύγεις αμέσως από εδώ. Και δεν θα έχεις πολλές κουβέντες με την γειτονιά.
-Μάλιστα.
-Μάλιστα κυρία να λες.
-Μάλιστα κυρία.
– Άμα σου λένε κάτι και δεν ακούς καλά δεν θα γουρλώνεις τα μάτια σου, ανόητη! Ούτε θα λες ε! Ε λένε στα γαϊδούρια. Στους κυρίους λένε μπαρδόν. Με αντιλαμβάνεσαι;
-Μάλιστα.
-Μάλιστα κυρία!
-Μάλιστα κυρία!
-Όχι έτσι ξερά! Θα σκύβεις λιγάκι, θα χαμογελάς με χάρη και θα λες «μπαρδόν, δεν σας ηννόησα, επαναλήψατέ το σας περικαλώ!», κατάλαβες;
-Μάλιστα κυρία!
-Πρόσεχε καλά!
-Προσέχω, κυρία!
-Όταν κανένας επισκέπτης σου ζητεί νερό και τους σερβίρεις τίποτις γλυκό νεράτζι και τα τοιαύτα, θα του λες «με τις υγείες σας μονσιέ». Και άμα σου πει «μερσί» θα του λες: «τίποτις περικαλώ, καλή χώνεψις»! Κατάλαβες;
-Μα για το γλυκό θα του λέω καλή χώνεψις;-
-Μάλιστα
-Κι αν γελάσει;
-Δεν θα γελάσει ανόητη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΘΑΣ, Μαντάμ Σουσού
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου