έργον λαμβάνω, λόγον δίδωμι, ευθύνας υπέχω
Δηλαδή: «Αναλαμβάνω (με την ψήφο του λαού) ένα έργο (π.χ. την διακυβέρνηση της χώρας) δίνω λόγο για το πώς χειρίσθηκα την εντολή και επιτέλεσα το έργο που ανέλαβα, και αναλαμβάνω τις ευθύνες για το έργο και, βέβαια, υφίσταμαι και τις συνέπειες.
Περιδιαβαίνοντας την πολιτική σκέψη του ρήτορα Δημοσθένη τα λάθη των ιδιωτών αφορούν τους ιδίους και το περιβάλλον τους, ενώ τα λάθη των αρχόντων επηρεάζουν όλη την κοινωνία.
Επειδή όμως α) το άρχειν, β) το σφάλλειν είναι ανθρώπινο, για να περιορίσουν τις ζημιές στην κοινωνία από τα σφάλματα και τις ανομίες των ασκούντων την εξουσία, καθιέρωσαν την παραπάνω βασική αρχή για την προστασία της πολιτείας.
Ο πολίτης που αναλάμβανε με εντολή της εκκλησίας του Δήμου, (του λαό δηλαδή) να φέρει εις πέρας ένα έργο, κυρίως διακυβέρνησης της πόλης, έπρεπε:
- Να δώσει λόγο, να λογοδοτήσει δηλαδή στην εκκλησία του Δήμου για το πως ανταποκρίθηκε στη λαϊκή εντολή και τι αποτελέσματα πρόεκυψαν για την πόλη.
- Το σπουδαιότερο, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της πολιτικής δράσης και να υποστεί τις συνέπειες.
Και επειδή η ατιμωρησία των διαχειριζόμενων τα κοινά οδηγεί τελικά στην κατάργηση του πολιτεύματος και στην παρακμή της κοινωνίας, επιβάλλονταν άμεσα ποινές. Και έτσι, για να προστατευτούν από την διαφθορά της εξουσίας, επέβαλαν ποινές ακόμα και στους πιο σπουδαίους ηγέτες, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Περικλής και πολλοί άλλοι.
Εάν με τη λογοδοσία του άρχοντα φαίνονταν θετικά αποτελέσματα της λειτουργίας του, σαν τιμή του αποδίδετο στέφανος δόξης, και όχι βεβαία βίλες, κότερα και άλλες πολυτέλειες….
Εάν όμως τα αποτελέσματα της λειτουργίας του ήταν αρνητικά, τότε επιβάλλονταν σαν ποινές: η ατιμία, δηλαδή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, χρηματικό πρόστιμο, εξορία και σε έσχατες περιπτώσεις θάνατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου