Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

ΑΡΧΑΪΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ, ΠΙΝΔΑΡΟΣ - •Πυθιονίκαις III - Ἱέρωνι Συρακοσίῳ (3.70-3.92)

ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς, [στρ. δ]
πραῢς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς, ξεί-
νοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ.
τῷ μὲν διδύμας χάριτας
εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν
κῶμόν τ᾽ ἀέθλων Πυθίων αἴγλαν στεφάνοις,
τοὺς ἀριστεύων Φερένικος ἕλεν Κίρρᾳ ποτέ,
75 ἀστέρος οὐρανίου
φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάος
ἐξικόμαν κε βαθὺν πόντον περάσαις.

ἀλλ᾽ ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω [αντ. δ]
Ματρί, τὰν κοῦραι παρ᾽ ἐμὸν πρόθυρον σὺν
Πανὶ μέλπονται θαμά
σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι.
80 εἰ δὲ λόγων συνέμεν κορυφάν, Ἱέρων,
ὀρθὰν ἐπίστᾳ, μανθάνων οἶσθα προτέρων
ἓν παρ᾽ ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς
ἀθάνατοι. τὰ μὲν ὦν
οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν,
ἀλλ᾽ ἀγαθοί, τὰ καλὰ τρέψαντες ἔξω.

τὶν δὲ μοῖρ᾽ εὐδαιμονίας ἕπεται. [επωδ. δ]
85 λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται,
εἴ τιν᾽ ἀνθρώπων, ὁ μέγας πότμος. αἰὼν δ᾽ ἀσφαλής
οὐκ ἔγεντ᾽ οὔτ᾽ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ
οὔτε παρ᾽ ἀντιθέῳ Κάδμῳ· λέγονται {γε} μὰν βροτῶν
ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵτε καὶ χρυσαμπύκων
90 μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἑπταπύλοις
ἄϊον Θήβαις, ὁπόθ᾽ Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν,
ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν,

***
τον βασιλιά που κυβερνάει τη Συρακούσα· [στρ. δ]
για τους πολίτες είναι πράος, δίχως φθόνο για τους αγαθούς,και για τους ξένους θαυμαστός πατέρας.Αν έφτανα και του ᾽φερνα εκεί πέρα δίδυμες χάρες:τη χρυσή υγεία και τον ύμνο για τις λαμπρές του νίκες,τα στεφάνια που κάποτε κέρδισε ο Φερένικος στην Κίρρα,στους πυθικούς αγώνες,θα του φαινόμουν, λέω, σαν φως πιο λαμπερό75κι από τ᾽ άστρο του ουρανού,καθώς εκεί θα πήγαινα, το πέλαο το βαθύ περνώντας.
Ωστόσο στη Μητέρα θέλω να δεηθώ, τη σεβαστή θεά, [αντ. δ]που μες στη νύχτα την υμνούν συχνά μπροστά στα πρόθυρά μου,μαζί της και τον Πάνα, νέες κοπέλες.80Κι αν κατέχεις, Ιέρων, το γνήσιο των λόγων τ᾽ απόσταγμα να νιώθειςξέρεις οι πρόγονοι τί είπαν:«Για ένα καλό δυο βάσανα μαζί στέλνουν στον άνθρωπο οι θεοί.»Οι ανόητοι δεν το μπορούν αυτά μ᾽ ευπρέπεια να υποφέρουν,όμως οι γνωστικοί μπορούν, δείχνοντας προς τα έξω μόνο το καλό.
Απ᾽ την ευδαιμονία και συ ένα μερίδιο έχεις. [επωδ. δ]85Σε σένα, τον ηγέτη του λαού, τον τύραννο,σε σένα, πάνω απ᾽ όλους τους θνητούς,έχει το βλέμμα του καλόγνωμα στραμμένο το μέγα πεπρωμένο.Η ζωή ασυννέφιαστη δεν στάθηκε μήτε για τον Πηλέα τον Αιακίδημήτε για τον ισόθεο Κάδμο. Ωστόσο, λένε, τούτοι χάρηκαντην πιο μεγάλη που έλαχε σε άνθρωπο ευτυχία,90αυτοί που ακούσαν τη μολπή των χρυσοστέφανων Μουσών,στο όρος και την εφτάπυλη τη Θήβα,σαν έπαιρναν για ταίρι ο ένας τη βοϊδόματη Αρμονίακι ο άλλος τη Θέτιδα, του βαθυστόχαστου Νηρέατη φημισμένη κόρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου