Η ετυμολογία της λέξης Ευρώπη είναι Ευρεία Ωπή που σημαίνει Διάνοιξη Εσωτερικής Οράσεως. Στο μύθο της Ευρώπης έχουμε τον συμβολισμό της γνώσης και στον μύθο του Κάδμου τον συμβολισμό του αναζητητή της γνώσης. H πόλη της Θήβας κτίστηκε από τον Κάδμο σε ανάμνηση της ιδιαίτερης γενέτειρας του, της Θήβας της Αιγύπτου. Όταν ο Δίας έκλεψε την Ευρώπη από τη Φοινίκη, οι γονείς της, ο βασιλιάς Αγήνορας (αγάν+ανήρ=ευλαβής άνδρας) και η γυναίκα του Τηλεφάσσα (τηλέ+φάος=όραση από μακριά), έδωσαν εντολή στον γιο τους Κάδμο να φύγει με καράβια και στρατό, για να τη βρει.
Η Ευρώπη μια μέρα πήγε στα λιβάδια κοντά στην παραλία προκειμένου να παίξει με τις φίλες της και να μαζέψει λουλούδια. Εκεί συνάντησε το θεό Δία, ο οποίος μόλις την είδε τον χτύπησε ο Έρωτας. Σκεπτόμενος τι να κάνει, για να την πλησιάσει, πήρε τη μορφή ταύρου κι έπαιζε μαζί της. Ήταν πάρα πολύ όμορφος, γιατί ήταν κατάλευκος (επομένως δεν είναι γήινος, είναι φώς), με ωραία στριφογυριστά κέρατα και ήμερο βλέμμα.
Πηδούσε λοιπόν κι αυτός στην ακρογιαλιά και μούγκριζε τόσο γλυκά, που η Ευρώπη τόλμησε ν’ ανέβει πάνω του. Μόλις έγινε αυτό, ο Δίας όρμησε προς τη θάλασσα με κείνη στην πλάτη του, έπεσε μέσα και κολυμπούσε. Αυτή τότε τρομοκρατήθηκε πολύ, με το αριστερό χέρι κρατιόταν από το κέρατο, για να μη πέσει και με το άλλο κρατούσε το πέπλο της που ανέμιζε.
Η Θάλασσα έμεινε αμέσως ακυμάτιστη (Η γνώση των μυστηρίων του κόσμου πρέπει να κρατιέται ψηλά, μακριά από τους βέβηλους),ενώ Έρωτες πετούσαν δίπλα, λίγο πάνω από τη θάλασσα, τραγουδούσαν τον υμέναιο, και οι Νηρηίδες βγήκαν στην επιφάνεια και πήγαιναν δίπλα-δίπλα, καβάλα στα δελφίνια, χειροκροτώντας, ημίγυμνες στα περισσότερα μέλη του σώματός τους.
Το γένος των Τριτώνων επίσης χόρευε γύρω από την κοπέλα. Το αποκορύφωμα ήταν πως δυο Τρίτωνες μετέφεραν την Αφροδίτη ξαπλωμένη σε κοχύλι να ραίνει τη νύφη με κάθε λογής άνθη (Η Αφροδίτη είναι για τη Γη, ότι ο Ανώτερος Εαυτός για την Προσωπικότητα).
Όλα τούτα γίνονταν από τη Φοινίκη μέχρι την Κρήτη. Ο Δίας μετέφερε τη γνώση στην Κρήτη, το νησί όπου γαλουχήθηκε, κι από ‘κει ξεκίνησε ο μεγάλος Κρητομινωϊκός πολιτισμός, που επηρέασε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Ο Δίας- Νους (Δια-νοια) καταλαμβάνεται από Έρωτα για τη γνώση, την οποία επιθυμεί διακαώς να κατακτήσει και με την γονιμοποίηση του πεπερασμένου Νου, Θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του θείου και του ανθρώπινου κόσμου.
Ο Κάδμος λοιπόν άρχισε να γυρνάει όλο τον κόσμο προκειμένου να βρει την αδελφή του, όμως επειδή δεν την έβρισκε και επειδή δεν ήθελε να γυρίσει πίσω χωρίς αυτή, έκτισε την πόλη Καδμεία ή Θήβα στη Βοιωτία όπου έμεινε εκεί με τους συντρόφους του.
Το μέρος όπου ακριβώς κτίστηκε η πόλη του το υπέδειξε μια αγελάδα (θήλεια όψη των Ηλιακών δυνάμεων). Εκεί, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, σκότωσε ένα δράκοντα, απόγονο του Άρη, που φύλασσε την πηγή του θεού· γι’ αυτό το λόγο και τιμωρήθηκε σε οκταετή δουλεία. Μετά την παρέλευση των οχτώ χρόνων, ο Άρης όχι μόνο συγχώρησε τον Κάδμο, αλλά του έδωσε για γυναίκα του την κόρη του, Αρμονία. Μετά από συμβουλή της Αθηνάς, ο Κάδμος έσπειρε τα δόντια του Δράκου στη γη (εκεί όπου χτίστηκαν οι 7 Πύλες της Θήβας) και απ’ αυτά εξήλθαν οι Σπαρτοί, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι και οργισμένοι.
Ο Κάδμος για να τους νικήσει τους έριχνε πέτρες, ενώ αυτοί νόμιζαν ότι οι πέτρες προέρχονταν από τους ίδιους, έτσι συνεπλάκησαν και αλληλοσκοτώθηκαν.
Απ’ αυτούς επέζησαν μόνο πέντε (Εχίονας, Ουδαίος, Πέλωρος, Υπερήνωρας, Χθόνιος), που μαζί με τον Κάδμο ίδρυσαν τη Θήβα. Ο Κάδμος((κ)άδ-ω ή ιωνικά κήδω=ψάλλω) στη Θήβα νυμφεύτηκε την Αρμονία, κόρη του Άρη και της Αφροδίτης, με την οποία μετέβηκε στην Ιλλυρία. Ο γάμος δηλαδή η Ιερή Ένωση του Κάδμου και της Αρμονίας, φέρνει το νοητό αλφάβητο: τον κώδικα συνδέσεως κι επικοινωνίας.
Από το σμίξιμο Δία- Ευρώπης γεννήθηκαν τρεις γιοι. Είναι οι μεγάλοι αναμορφωτές της Μεσογειακής λεκάνης. Ο Μίνωας με το χρυσό σκήπτρο, που του χάρισε ο πατέρας του Δίας, συνένωσε όλες τις Κρητικές πόλεις και κυριάρχησε σε όλη τη Μεσόγειο. Προώθησε τον πολιτισμό, καλλιέργησε τις τέχνες κι επέβαλε τη δικαιοσύνη.
Μέγας νομοθέτης ήταν ο Ροδάμανθυς, που υπήρξε και ιδρυτής πολλών πόλεων.
Ο Σαρπηδόνας είχε το προνόμιο να ζήσει συνέχεια τρεις ανθρώπινες γενιές. Ο χαρισματικός ηγέτης, ο σοφός νομοθέτης, ο άνθρωπος που καλλιεργεί τις τέχνες και προάγει τον πολιτισμό, αυτός που παρατείνει την ανθρώπινη ζωή, μπορεί να κατορθώσει τίποτα χωρίς τη γνώση;
Αυτά, που αναφέραμε, και πολλά παραπάνω, είναι τα αποτελέσματα της γνώσης, που ο Δίας έφερε στην Ελλάδα διαμέσου της αγαπημένης του Ευρώπης. Από την Ελλάδα μεταλαμπαδεύτηκε σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο κι από ‘κει σε ολόκληρο τον κόσμο.
Χρησιμοποιώντας το φως του Ταύρου, που εκφράζεται από το Νου- Δία, μπορεί κάποιος να ενεργοποιήσει τον εσωτερικό του Εαυτό, να τον εκδηλώσει σαν θεία ομορφιά και να γίνει ο δρόμος για τους άλλους.
Η Ευρώπη μια μέρα πήγε στα λιβάδια κοντά στην παραλία προκειμένου να παίξει με τις φίλες της και να μαζέψει λουλούδια. Εκεί συνάντησε το θεό Δία, ο οποίος μόλις την είδε τον χτύπησε ο Έρωτας. Σκεπτόμενος τι να κάνει, για να την πλησιάσει, πήρε τη μορφή ταύρου κι έπαιζε μαζί της. Ήταν πάρα πολύ όμορφος, γιατί ήταν κατάλευκος (επομένως δεν είναι γήινος, είναι φώς), με ωραία στριφογυριστά κέρατα και ήμερο βλέμμα.
Πηδούσε λοιπόν κι αυτός στην ακρογιαλιά και μούγκριζε τόσο γλυκά, που η Ευρώπη τόλμησε ν’ ανέβει πάνω του. Μόλις έγινε αυτό, ο Δίας όρμησε προς τη θάλασσα με κείνη στην πλάτη του, έπεσε μέσα και κολυμπούσε. Αυτή τότε τρομοκρατήθηκε πολύ, με το αριστερό χέρι κρατιόταν από το κέρατο, για να μη πέσει και με το άλλο κρατούσε το πέπλο της που ανέμιζε.
Η Θάλασσα έμεινε αμέσως ακυμάτιστη (Η γνώση των μυστηρίων του κόσμου πρέπει να κρατιέται ψηλά, μακριά από τους βέβηλους),ενώ Έρωτες πετούσαν δίπλα, λίγο πάνω από τη θάλασσα, τραγουδούσαν τον υμέναιο, και οι Νηρηίδες βγήκαν στην επιφάνεια και πήγαιναν δίπλα-δίπλα, καβάλα στα δελφίνια, χειροκροτώντας, ημίγυμνες στα περισσότερα μέλη του σώματός τους.
Το γένος των Τριτώνων επίσης χόρευε γύρω από την κοπέλα. Το αποκορύφωμα ήταν πως δυο Τρίτωνες μετέφεραν την Αφροδίτη ξαπλωμένη σε κοχύλι να ραίνει τη νύφη με κάθε λογής άνθη (Η Αφροδίτη είναι για τη Γη, ότι ο Ανώτερος Εαυτός για την Προσωπικότητα).
Όλα τούτα γίνονταν από τη Φοινίκη μέχρι την Κρήτη. Ο Δίας μετέφερε τη γνώση στην Κρήτη, το νησί όπου γαλουχήθηκε, κι από ‘κει ξεκίνησε ο μεγάλος Κρητομινωϊκός πολιτισμός, που επηρέασε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Ο Δίας- Νους (Δια-νοια) καταλαμβάνεται από Έρωτα για τη γνώση, την οποία επιθυμεί διακαώς να κατακτήσει και με την γονιμοποίηση του πεπερασμένου Νου, Θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του θείου και του ανθρώπινου κόσμου.
Ο Κάδμος λοιπόν άρχισε να γυρνάει όλο τον κόσμο προκειμένου να βρει την αδελφή του, όμως επειδή δεν την έβρισκε και επειδή δεν ήθελε να γυρίσει πίσω χωρίς αυτή, έκτισε την πόλη Καδμεία ή Θήβα στη Βοιωτία όπου έμεινε εκεί με τους συντρόφους του.
Το μέρος όπου ακριβώς κτίστηκε η πόλη του το υπέδειξε μια αγελάδα (θήλεια όψη των Ηλιακών δυνάμεων). Εκεί, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, σκότωσε ένα δράκοντα, απόγονο του Άρη, που φύλασσε την πηγή του θεού· γι’ αυτό το λόγο και τιμωρήθηκε σε οκταετή δουλεία. Μετά την παρέλευση των οχτώ χρόνων, ο Άρης όχι μόνο συγχώρησε τον Κάδμο, αλλά του έδωσε για γυναίκα του την κόρη του, Αρμονία. Μετά από συμβουλή της Αθηνάς, ο Κάδμος έσπειρε τα δόντια του Δράκου στη γη (εκεί όπου χτίστηκαν οι 7 Πύλες της Θήβας) και απ’ αυτά εξήλθαν οι Σπαρτοί, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι και οργισμένοι.
Ο Κάδμος για να τους νικήσει τους έριχνε πέτρες, ενώ αυτοί νόμιζαν ότι οι πέτρες προέρχονταν από τους ίδιους, έτσι συνεπλάκησαν και αλληλοσκοτώθηκαν.
Απ’ αυτούς επέζησαν μόνο πέντε (Εχίονας, Ουδαίος, Πέλωρος, Υπερήνωρας, Χθόνιος), που μαζί με τον Κάδμο ίδρυσαν τη Θήβα. Ο Κάδμος((κ)άδ-ω ή ιωνικά κήδω=ψάλλω) στη Θήβα νυμφεύτηκε την Αρμονία, κόρη του Άρη και της Αφροδίτης, με την οποία μετέβηκε στην Ιλλυρία. Ο γάμος δηλαδή η Ιερή Ένωση του Κάδμου και της Αρμονίας, φέρνει το νοητό αλφάβητο: τον κώδικα συνδέσεως κι επικοινωνίας.
Από το σμίξιμο Δία- Ευρώπης γεννήθηκαν τρεις γιοι. Είναι οι μεγάλοι αναμορφωτές της Μεσογειακής λεκάνης. Ο Μίνωας με το χρυσό σκήπτρο, που του χάρισε ο πατέρας του Δίας, συνένωσε όλες τις Κρητικές πόλεις και κυριάρχησε σε όλη τη Μεσόγειο. Προώθησε τον πολιτισμό, καλλιέργησε τις τέχνες κι επέβαλε τη δικαιοσύνη.
Μέγας νομοθέτης ήταν ο Ροδάμανθυς, που υπήρξε και ιδρυτής πολλών πόλεων.
Ο Σαρπηδόνας είχε το προνόμιο να ζήσει συνέχεια τρεις ανθρώπινες γενιές. Ο χαρισματικός ηγέτης, ο σοφός νομοθέτης, ο άνθρωπος που καλλιεργεί τις τέχνες και προάγει τον πολιτισμό, αυτός που παρατείνει την ανθρώπινη ζωή, μπορεί να κατορθώσει τίποτα χωρίς τη γνώση;
Αυτά, που αναφέραμε, και πολλά παραπάνω, είναι τα αποτελέσματα της γνώσης, που ο Δίας έφερε στην Ελλάδα διαμέσου της αγαπημένης του Ευρώπης. Από την Ελλάδα μεταλαμπαδεύτηκε σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο κι από ‘κει σε ολόκληρο τον κόσμο.
Χρησιμοποιώντας το φως του Ταύρου, που εκφράζεται από το Νου- Δία, μπορεί κάποιος να ενεργοποιήσει τον εσωτερικό του Εαυτό, να τον εκδηλώσει σαν θεία ομορφιά και να γίνει ο δρόμος για τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου