Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα είμαστε ιδιαίτερα καχύποπτοι απέναντι σε ό,τι θεωρούμε πως απειλεί την ανεξαρτησία μας.Η αληθινή ανεξαρτησία, όμως, είναι η κατάσταση που φτάνουν οι άνθρωποι όταν ο συνειδητός τους νους δαμάζει και αντιπαρέρχεται τις αρνητικές τους παρορμήσεις, συγκινήσεις και συναισθήματα. Χρησιμοποιώντας την εσωτερική μας ελευθερία για να αποφασίζουμε πιο ενσυνείδητα παύουμε να είμαστε σκλάβοι των συγκινήσεών μας και γινόμαστε αφέντες τους.
Ένας άντρας επιστρέφει στο σπίτι του αρκετά αργά. Θέλει να φιλήσει τη γυναίκα του και να της εξηγήσει γιατί δεν κατάφερε να γυρίσει στην ώρα του, αλλά εκείνη αποστρέφει το πρόσωπό της ενοχλημένη. Ανησυχούσε, είναι αναστατωμένη και αρνείται να ακούσει τις εξηγήσεις του. Εκείνος ξέρει καλά πως η αργοπορία δεν οφείλεται σε δικό του φταίξιμο, οπότε η αντίδραση της γυναίκας του του φαίνεται εντελώς άδικη, με αποτέλεσμα να θυμώσει και ο ίδιος και η βραδιά τους να καταστραφεί.
Αν ο σύζυγος είχε μεγαλύτερη επίγνωση, δε θα επέτρεπε στον εαυτό του να αντιδράσει παρορμητικά απέναντι στη κακή συμπεριφορά της γυναίκας του και θα αποφάσιζε να μη θυμώσει. Θα κατανοούσε τα συναισθήματά της και θα άκουγε ήρεμα τις επικρίσεις της, προσπαθώντας να απαλύνει το θυμό της και να την πείσει να συμπεριφέρεται πιο λογικά. Εκείνη, με τη σειρά της, περιμένοντας με τόση λαχτάρα την επιστροφή του συζύγου της, δε θα έπρεπε να αποφασίσει να θυμώσει εξαιτίας της αργοπορίας του. Θα μπορούσε να είχε αποφασίσει να τον εμπιστεύεται περισσότερο, αντί να γίνει έξω φρενών με την καθυστέρησή του και να εκμεταλλευτεί το χρόνο της κάνοντας κάτι χρήσιμο και ευχάριστο.
Η ανάλυση αυτή ίσως να φαίνεται μη ρεαλιστική σε ορισμένους αναγνώστες, όμως η δύναμη που κρύβεται πίσω από τέτοιες αλλαγές προτύπων συμπεριφοράς είναι η ισχυρότερη απ’ όσες διαθέτουμε εμείς οι άνθρωποι. Είναι η δύναμη της πίστης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου