Εσύ, πώς θα ταξιδέψεις…;

«Να είσαι σαν το γραμματόσημο. Να κολλάς κάπου μέχρι να φτάσεις στον προορισμό.»
Τζος Μπίλινγκς.

Ο Τζος Μπίλινγκς έζησε σε μία άλλη εποχή. Κατά τον 19ο αιώνα. Χιούμορ στον κόσμο υπήρχε πάντα καθώς ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση. Το χιούμορ είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμο. Είναι ανάγκη. H εποχή του Μπίλινγκς όμως ήταν λίγο πιο σοβαροφανής και πιο εύθικτη. Το πρωτόκολλο και οι τυπολατρείες απέκλειαν ευκολότερα από ό,τι σήμερα το χιούμορ. Χιουμορίστας ο Μπίλινγκς. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είχε να πει βαθυστόχαστα πράγματα που είναι ουσιαστικά για την ανθρώπινη ζωή. Ποιό είναι το κοινό μας λοιπόν με τα γραμματόσημα;

Η πορεία και ο προορισμός
Πόσα χρόνια μπορεί να σου πάρει ο σχεδιασμός ενός ταξιδιού…Δε μιλάμε για ταξίδι διακοπών, αλλά για το ταξίδι της ζωής. Φτιάχνουμε χάρτες, σχεδιάζουμε το ένα, διορθώνουμε το άλλο και παρόλα αυτά, ο σχεδιασμός ποτέ δεν τελειώνει. Ευτυχώς να λέμε. Σε τέτοιο ταξίδι, ποτέ δεν είσαι σίγουρος αν έχεις πάρει τα απαραίτητα και αν υπάρχει καλύτερο μέρος από αυτό που θέλεις να πας…Δύσκολο πολύ να αποφασίσεις όταν υπάρχουν τόσα «μέρη» και ξέρεις οτι ο χρόνος δε θα είναι σύμμαχός σου ώστε να καταφέρεις να πας σε όλα. Αναγκαστικά, πρέπει να επιλέξεις εκείνο που νιώθεις ότι είναι πιο ελκυστικό για σένα. Όπως ακριβώς κάνεις όταν διαλέγεις το μέρος των διακοπών σου. Πας εκεί που νιώθεις οτι σου ταιριάζει.

Ψάχνοντας το όχημα…
Ο προορισμός σου, ασφαλώς και χρειάζεται «χάρτη». Χρειάζεται μια χάραξη δρόμου και πορείας όμως μόλις αυτά γίνουν, χρειάζεται να πάρεις μια ακόμη δύσκολη απόφαση. Με τι θα πας; Ποιό θα είναι το όχημα που θα σε μεταφέρει εκεί; Η δυσκολία της απόφασης είναι πολύ μεγάλη γιατί όσοι οι δρόμοι…τόσα και τα οχήματα. Αν ο προορισμός είναι μακρινός, χρειάζεσαι κάτι ανθεκτικό, δοκιμασμένο στις κακουχίες. Χρειάζεται επίσης να είναι ικανό να σε οδηγήσει εκεί. Να έχει ενσωματωμένη την πυξίδα επάνω του. Πολλοί άνθρωποι έθεσαν στόχο να γίνουν κάτι, κάνοντας πράγματα που δεν τα είχαν στο μυαλό τους. Ειδικά αν τα έβαζες δίπλα-δίπλα, θα έβλεπες ότι ήταν πράγματα μεταξύ τους άσχετα. Παράδειγμα, ο Φρόϋντ. Ο μεγάλος πατέρας της ψυχανάλυσης, ήταν γιατρός όμως το πάθος το οποίο τον οδήγησε στην ιατρική και τελικά στην ψυχολογία, ήταν η…αρχαιολογία. Ο τρόπος σκέψης της αρχαιολογίας, ο τρόπος της «ανασκαφής», τον οδήγησε να σκεφτεί την ανθρώπινη ψυχή ως γη που κάτω από αυτήν, υπάρχουν ανεξερεύνητοι κόσμοι –παλαιότεροι- που ακόμη δεν είχαν δει το φως.

Η υπέροχη ιστορία της Τροίας και η Ιθάκη…
Κάτι τέτοια οχήματα χρησιμοποιήθηκαν για να γίνουν και άλλες τέτοιες ανακαλύψεις σαν του Φρόϋντ. Ο Ερρίκος Σλήμαν, έμεινε γνωστός στην ιστορία για την ανακάλυψη της Τροίας. Ο Σλήμαν «κόλλησε σαν γραμματόσημο» από το πάθος του για την αρχαία Ελλάδα. Η εμμονή με την Τροία, προέκυψε αργότερα. Πάθος του, τα Ομηρικά Έπη. Εκεί «κόλλησε» ο Σλήμαν. Κάποτε, όταν σέρβιρε σε μπυραρία, ένας μεθυσμένος απήγγειλε στίχους από τα Ομηρικά Έπη. «Σε ποιά γλώσσα μιλάς;», ρώτησε ο σερβιτόρος Σλήμαν… «Στα ελληνικά», απάντησε ο πελάτης. Κάπως έτσι, ήρθε το όχημα του Σλήμαν. Βέβαια, αυτές είναι οι μεγάλες ιστορίες, των γνωστών ανθρώπων. Πόσοι άνθρωποι καθημερινά καταλήγουν κάπου και λέμε«ήταν γεννημένοι για να γίνουν αυτό»…Σαφώς και ήταν γεννημένοι για να γίνουν…οδηγοί. Να απολαύσουν το ταξίδι…Όντως μοιάζουμε με «γράμματα». Ένα τέτοιο γραμματόσημο πρέπει να είχε και ο Οδυσσέας, με διεύθυνση την Ιθάκη…Ο ταχυδρόμος όμως, πέρασε τον φάκελο…από πολλά μέρη.

Το μόνο τελικά που πρέπει να κάνεις ως «γραμματόσημο», εκτός από το να ξέρεις τη διεύθυνση, είναι να δεις τα μέρη που θα περάσεις…Και αν θες, μπορείς να πιέσεις τον ταχυδρόμο, να σε βγάλει πιο γρήγορα στον προορισμό σου…