Η απύθμενη σχιζοφρένεια του Ελληνοχριστιανισμού
Δεν θα έπρεπε να εξηγηθεί ούτε το ποιος ήταν ο Αριστοτέλης, ούτε και τι κληροδότησε στην οικουμένη των ανθρώπων – αν και στην χώρα των Ρωμιών χρειάζεται λόγω της αγραμματοσύνης και της αμορφωσιάς που τους μαστίζουν. Όπως θα έπρεπε να τονιστεί ότι ο άγιος Δημήτριος ήταν ένας καθυστερημένος θρησκόληπτος στρατιώτης του Ρωμαϊκού στρατού. Ο πρώτος έγραψε δεκάδες βιβλία για δεκάδες διαφορετικά επιστημονικά θέματα – και μάλιστα για πρώτη φορά παγκοσμίως – ενώ ο δεύτερος ζήτημα είναι αν ήξερε να γράψει το όνομά του. Ήξερε όμως να κάνει τον σταυρό του και να λέει το κυριελέησον.
Ονόμασαν λοιπόν το πανεπιστήμιο Αριστοτέλειο και βάλανε για λογότυπό του τον δεισιδαίμονα Δημητράκη, η θρησκεία του οποίου μισεί τις επιστήμες, τις οποίες με λύσσα καταπολέμησε, για διάστημα μιάμισης χιλιετίας, κλείνοντας στην φυλακή ακόμα και παπάδες, οι οποίοι τόλμησαν να τις διδάξουν (Καΐρης). Δεν θα καταθέσω εδώ σχετικά ντοκουμέντα, διότι η παρούσα ιστοσελίδα βρίθει τοιούτων.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ή ΑΓΙΟΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ;
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Εδώ και δεκαετίες στην σφραγίδα, στα έγγραφα, πιστοποιητικά σπουδών, πτυχία, περγαμηνές κλπ, αντί του θεμελιωτή του ορθολογισμού ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα τιμά, υπάρχει η εικόνα ενός θρησκευτικού συμβόλου του Χριστιανισμού, του Άγιου Δημήτρη.
Αυτό αποτελούσε και αποτελεί προσβολή των θρησκευτικών ελευθεριών, τώρα μάλιστα που από τις ταυτότητες και τους σχολικούς τίτλους απαλείφεται η οποιαδήποτε ένδειξη θρησκεύματος. Πως είναι δυνατόν σε πανεπιστημιακό έγγραφο, στο χώρο της ακαδημαϊκής ελευθερίας, να έχουν θέση θρησκευτικά σύμβολα; Τι άραγε ήθελαν να πουν αυτοί που αντικατέστησαν την εικόνα του
Αριστοτέλη με αυτήν ενός Άγιου του Χριστιανισμού; Μήπως ότι όλοι, φοιτητές, απόφοιτοι, διδακτικό προσωπικό και υπάλληλοι του ΑΠΘ ήταν, είναι και θα είναι χριστιανοί; Από που άντλησαν αυτό το δικαίωμα; Μήπως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι εκκλησιαστικό πανεπιστήμιο; Δεν αποτελεί χώρο πνευματικής ελευθερίας, πέραν της πολιτικής ελευθερίας που εγγυώνται το Σύνταγμα της Ελλάδας και οι σχετικοί διεθνείς νόμοι;
Απαιτούμε λοιπόν την αφαίρεση οποιονδήποτε θρησκευτικών συμβόλων από τον χώρο του ΑΠΘ και την επαναφορά της εικόνας του Αριστοτέλη και επανέκδοση των πτυχίων με την εικόνα του Αριστοτέλη!
Ίδιας φύσεως πρόβλημα, δηλαδή προσβολής των θρησκευτικών αλλά και ακαδημαϊκών ελευθεριών, αποτελεί και η ανάρτηση σε αίθουσες διδασκαλίας, αμφιθέατρα, εργαστήρια και στα γραφεία του πανεπιστημίου Χριστιανικών εικόνων. Πρέπει και αυτές να αποσυρθούν από τον χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης για τον ίδιο λόγο.
Η παραμονή των θρησκευτικών συμβόλων στο χώρο του πανεπιστημίου δίνει εικόνα κράτους κάθε άλλο παρά σύγχρονου και κοσμικού-δημοκρατικού. Πολίτες, φοιτητές, απόφοιτοι και διδακτικό προσωπικό του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης
………………………………..
Το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1925 και αφιερώθηκε στο θεμελιωτή του ορθολογισμού Αριστοτέλη, του πολυγραφότατου αυτού έλληνα Φιλοσόφου, ο οποίος υπήρξε διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από το έργο του μικρό μόνον μέρος διασώθηκε από την καταστροφική μανία των φανατικών χριστιανών του Μεσαίωνα. Η συμβολή του Αριστοτέλη στην πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι αναμφισβήτητη και δικαιολογημένα η δημοκρατική ελληνική κοινωνία εκείνης της εποχής (1925) του αφιέρωσε το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της οποίας δίδαξε κατά πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του. Συνέπεια αυτού ήταν και η εικόνα αυτού του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου να αποτελεί το κεντρικό σύμβολο αυτού του πανεπιστημίου όπως στα πτυχία που απονέμονται, στην σφραγίδα του πανεπιστημίου κλπ και αυτό έπραξαν όταν λειτούργησε αυτό το πανεπιστήμιο γιατί αυτά λέγει η λογική, θεμελιωτής της οποίας υπήρξε ο Αριστοτέλης.
Όμως κάποιοι, μεσαιωνικής αντιλήψεως φανατικοί χριστιανοί, αντικατέστησαν την εικόνα του Αριστοτέλη με την εικόνα του «αγίου» Δημητρίου, ίσως με το σκεπτικό ότι ο εν λόγω «άγιος» έδρασε κι αυτός στη Θεσσαλονίκη. Αυτό όμως δεν αποτελεί κριτήριο γι’ αυτήν την αλλαγή! Γιατί ένα πανεπιστήμιο, αφιερωμένο στον διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμονα Αριστοτέλη, θα έπρεπε να έχει την εικόνα του Αριστοτέλη και όχι το σύμβολο ενός «αγίου» γιατί η χρήση θρησκευτικών συμβόλων στα δημόσια έγγραφα δημιουργούν διεθνώς δικαιολογημένα την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι θεοκρατικό κράτος και όχι δημοκρατικό. Αλλά μήπως αυτό είναι η αλήθεια; Μήπως η σύγχρονη Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα ένα θεοκρατικό κράτος;
Ο ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ προκύπτει από πολλές άλλες εκδηλώσεις του π.χ.
1) η τοποθέτηση της εικόνας του Ιησού πίσω από την έδρα των δικαστών στα δικαστήρια, στις αίθουσες διδασκαλίας των πανεπιστημίων, στα λεωφορεία αστικών κλπ συγκοινωνιών κλπ. Μήπως αυτό σημαίνει ότι και οι δημόσιοι αυτοί χώροι είναι χριστιανικοί ναοί; Αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά συνεπακόλουθα του μη διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας!
2) το 1997 άγνωστοι αλλά γνωστής προελεύσεως σύγχρονοι ταλιμπάμ (προφανώς χριστιανοί) κατέστρεψαν τον βωμό του Διονύσου στον Διόνυσο και το Ελληνικό κράτος ανέλαβε να τον επισκευάσει. Στήθηκαν ικριώματα ο βωμός διαλύθηκε δήθεν για να τον αποκαταστήσουν και έκτοτε μέχρι σήμερα, 7 χρόνια μετά την καταστροφή, ο βωμός είναι διαλυμένος και τα ικριώματα σκουριασμένα και ο περίβολος γεμάτος σκουπίδια! Η καταστροφή του Βωμού του Διονύσου είχε και συνέχεια και μάλιστα από την τότε κυβέρνηση (2002): α)στην ακρόπολη των Αθηνών ο Ναός της απτέρου νίκης διαλύθηκε δήθεν για να επιδιορθωθεί αλλά μένει ακόμα και σήμερα διαλυμένος με ικριώματα στην θέση του ναού (όπως έγινε και με το βωμό του Διονύσου) χωρίς καμία αποκατάσταση β)Το ίδιο έγινε και με την βορινή πλευρά του Παρθενώνος που επίσης διαλύθηκε και παραμένει ακόμα διαλυμένη με τα ικριώματα στην θέση του (όπως έγινε και με το βωμό του Διονύσου) χωρίς μέχρι σήμερα καμιά αποκατάσταση . Δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει το γεγονός ότι μετά πέντε χρόνια οι ναοί αυτοί θα παραμένουν διαλυμένοι και τα ικριώματα θα έχουν σκουριάσει από την πολυκαιρία!
3) για να λειτουργήσει ένα τέμενος άλλης θρησκείας (π.χ. της ελληνικής) απαιτείται η βάσει νόμου του δικτάτορα Μεταξά πρόβλεψη της έγκρισης από την αρχιεπισκοπή Αθηνών (δηλαδή την ορθοδοξία)!!! Τέτοια όμως έγκριση ποτέ δεν δίδεται με δικαιολογίες που θυμίζουν φασιστικές μεθοδεύσεις (π.χ. για λόγους δημοσίας τάξεως …. )
Η ορθοδοξία εδώ στην Ελλάδα δείχνει μια σκληρή θεοκρατική αντίληψη την οποία επιβάλει εύκολα στους πολιτικούς μας με το φόβο των ψήφων της οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν ξεπερνούν το 10% πράγμα που οι πολιτικοί μας αγνοούν. Όμως τόσο οι πολιτικοί μας όσο και η ηγεσία της ορθοδοξίας δεν έχουν αντιληφθεί ότι η κοινωνία εξελίσσεται ο λαός ξυπνάει αργά μεν αλλά σταθερά και δεν είναι δυνατόν αυτό το θεοκρατικό κατεστημένο να επιζήσει για πολύ. Ευτυχώς για μας τους Έλληνες, ελάχιστοι από την ηγεσία της ορθοδοξίας το έχουν αντιληφθεί αυτό (π.χ. ο δεσπότης Ιωαννίνων). Εύχομαι να μην εισακουστούν οι συμβουλές του και να μείνουν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» γιατί έτσι η ανατροπή του θεοκρατικού κατεστημένου, όταν γίνει, θα είναι «θερμή» και οι χρυσοφόροι αρχιερείς θα τα χάσουν όλα…. Δεν πρέπει οι χρυσοφόροι «αρχιερείς» της ορθοδοξίας να κατανοήσουν τα μηνύματα των καιρών (όπως γίνεται με την καθολική εκκλησία) γιατί έτσι η πτώση τους δεν θα είναι «βελούδινη» όπως θα γίνει σύντομα και με την καθολική εκκλησία κλπ
Η αλαζονεία της ορθοδοξίας προκύπτεί και από άλλα γεγονότα π.χ. την διεκδίκηση από την μονή Βατοπεδίου 27.000 στρεμμάτων από τους αγρότες της περιοχής, την διεκδίκηση από την μονή που βρίσκεται κοντά στο Λιτόχωρο χιλιάδων στρεμμάτων βοσκοτόπων κλπ. Θέλει δηλαδή η ορθοδοξία την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία της να την κάνει ακόμα μεγαλύτερη!! Σχετικά με την ορθοδοξία σας συνιστώ να διαβάσετε τα εξής βιβλία α) το βιβλίο του Γ. Καρανικόλα με τίτλο «ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, Η ΣΥΜΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» έκδοση «Θουκυδίδης» β) το βιβλίο του Αθ. Τσέλιου με τίτλο «ΚΑΤΑ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ» έκδοση «Μ. Βερρέτας» γ) το βιβλίο του Στ. Μιχόπουλου με τίτλο «ΒΥΖΑΝΤΙΟ, Αυτοκράτορες, Κλήρος και ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» έκδοση «ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ» δ) το βιβλίο του KARLHEINZ DESCHNER με τίτλο «H ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ» έκδοση «ΚΑΚΤΟΣ» ε) το βιβλίο του Βλάση Ρασσιά με τίτλο «ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ….» έκδοση «ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΗ» στ) το βιβλίο του Αδ. Γεωργιάδη με τίτλο «ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ» έκδοση «ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ» (το βιβλίο αυτό αποτελεί απάντηση σ’ αυτούς που διαδίδουν διεθνώς ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφιλόφυλοι). Επίσης το βιβλίο αυτό του Γεωργιάδη έχει εκδοθεί και στη αγγλική γλώσσα και πρέπει να διαδοθεί και στους μη ελληνόφωνους του εξωτερικού.
Δεν θα έπρεπε να εξηγηθεί ούτε το ποιος ήταν ο Αριστοτέλης, ούτε και τι κληροδότησε στην οικουμένη των ανθρώπων – αν και στην χώρα των Ρωμιών χρειάζεται λόγω της αγραμματοσύνης και της αμορφωσιάς που τους μαστίζουν. Όπως θα έπρεπε να τονιστεί ότι ο άγιος Δημήτριος ήταν ένας καθυστερημένος θρησκόληπτος στρατιώτης του Ρωμαϊκού στρατού. Ο πρώτος έγραψε δεκάδες βιβλία για δεκάδες διαφορετικά επιστημονικά θέματα – και μάλιστα για πρώτη φορά παγκοσμίως – ενώ ο δεύτερος ζήτημα είναι αν ήξερε να γράψει το όνομά του. Ήξερε όμως να κάνει τον σταυρό του και να λέει το κυριελέησον.Ονόμασαν λοιπόν το πανεπιστήμιο Αριστοτέλειο και βάλανε για λογότυπό του τον δεισιδαίμονα Δημητράκη, η θρησκεία του οποίου μισεί τις επιστήμες, τις οποίες με λύσσα καταπολέμησε, για διάστημα μιάμισης χιλιετίας, κλείνοντας στην φυλακή ακόμα και παπάδες, οι οποίοι τόλμησαν να τις διδάξουν (Καΐρης). Δεν θα καταθέσω εδώ σχετικά ντοκουμέντα, διότι η παρούσα ιστοσελίδα βρίθει τοιούτων.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ή ΑΓΙΟΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ;
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Εδώ και δεκαετίες στην σφραγίδα, στα έγγραφα, πιστοποιητικά σπουδών, πτυχία, περγαμηνές κλπ, αντί του θεμελιωτή του ορθολογισμού ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα τιμά, υπάρχει η εικόνα ενός θρησκευτικού συμβόλου του Χριστιανισμού, του Άγιου Δημήτρη.
Αυτό αποτελούσε και αποτελεί προσβολή των θρησκευτικών ελευθεριών, τώρα μάλιστα που από τις ταυτότητες και τους σχολικούς τίτλους απαλείφεται η οποιαδήποτε ένδειξη θρησκεύματος. Πως είναι δυνατόν σε πανεπιστημιακό έγγραφο, στο χώρο της ακαδημαϊκής ελευθερίας, να έχουν θέση θρησκευτικά σύμβολα; Τι άραγε ήθελαν να πουν αυτοί που αντικατέστησαν την εικόνα του
Αριστοτέλη με αυτήν ενός Άγιου του Χριστιανισμού; Μήπως ότι όλοι, φοιτητές, απόφοιτοι, διδακτικό προσωπικό και υπάλληλοι του ΑΠΘ ήταν, είναι και θα είναι χριστιανοί; Από που άντλησαν αυτό το δικαίωμα; Μήπως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι εκκλησιαστικό πανεπιστήμιο; Δεν αποτελεί χώρο πνευματικής ελευθερίας, πέραν της πολιτικής ελευθερίας που εγγυώνται το Σύνταγμα της Ελλάδας και οι σχετικοί διεθνείς νόμοι;
Απαιτούμε λοιπόν την αφαίρεση οποιονδήποτε θρησκευτικών συμβόλων από τον χώρο του ΑΠΘ και την επαναφορά της εικόνας του Αριστοτέλη και επανέκδοση των πτυχίων με την εικόνα του Αριστοτέλη!
Ίδιας φύσεως πρόβλημα, δηλαδή προσβολής των θρησκευτικών αλλά και ακαδημαϊκών ελευθεριών, αποτελεί και η ανάρτηση σε αίθουσες διδασκαλίας, αμφιθέατρα, εργαστήρια και στα γραφεία του πανεπιστημίου Χριστιανικών εικόνων. Πρέπει και αυτές να αποσυρθούν από τον χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης για τον ίδιο λόγο.
Η παραμονή των θρησκευτικών συμβόλων στο χώρο του πανεπιστημίου δίνει εικόνα κράτους κάθε άλλο παρά σύγχρονου και κοσμικού-δημοκρατικού. Πολίτες, φοιτητές, απόφοιτοι και διδακτικό προσωπικό του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης
………………………………..
Το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1925 και αφιερώθηκε στο θεμελιωτή του ορθολογισμού Αριστοτέλη, του πολυγραφότατου αυτού έλληνα Φιλοσόφου, ο οποίος υπήρξε διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από το έργο του μικρό μόνον μέρος διασώθηκε από την καταστροφική μανία των φανατικών χριστιανών του Μεσαίωνα. Η συμβολή του Αριστοτέλη στην πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι αναμφισβήτητη και δικαιολογημένα η δημοκρατική ελληνική κοινωνία εκείνης της εποχής (1925) του αφιέρωσε το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της οποίας δίδαξε κατά πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του. Συνέπεια αυτού ήταν και η εικόνα αυτού του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου να αποτελεί το κεντρικό σύμβολο αυτού του πανεπιστημίου όπως στα πτυχία που απονέμονται, στην σφραγίδα του πανεπιστημίου κλπ και αυτό έπραξαν όταν λειτούργησε αυτό το πανεπιστήμιο γιατί αυτά λέγει η λογική, θεμελιωτής της οποίας υπήρξε ο Αριστοτέλης.
Όμως κάποιοι, μεσαιωνικής αντιλήψεως φανατικοί χριστιανοί, αντικατέστησαν την εικόνα του Αριστοτέλη με την εικόνα του «αγίου» Δημητρίου, ίσως με το σκεπτικό ότι ο εν λόγω «άγιος» έδρασε κι αυτός στη Θεσσαλονίκη. Αυτό όμως δεν αποτελεί κριτήριο γι’ αυτήν την αλλαγή! Γιατί ένα πανεπιστήμιο, αφιερωμένο στον διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμονα Αριστοτέλη, θα έπρεπε να έχει την εικόνα του Αριστοτέλη και όχι το σύμβολο ενός «αγίου» γιατί η χρήση θρησκευτικών συμβόλων στα δημόσια έγγραφα δημιουργούν διεθνώς δικαιολογημένα την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι θεοκρατικό κράτος και όχι δημοκρατικό. Αλλά μήπως αυτό είναι η αλήθεια; Μήπως η σύγχρονη Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα ένα θεοκρατικό κράτος;
Ο ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ προκύπτει από πολλές άλλες εκδηλώσεις του π.χ.
1) η τοποθέτηση της εικόνας του Ιησού πίσω από την έδρα των δικαστών στα δικαστήρια, στις αίθουσες διδασκαλίας των πανεπιστημίων, στα λεωφορεία αστικών κλπ συγκοινωνιών κλπ. Μήπως αυτό σημαίνει ότι και οι δημόσιοι αυτοί χώροι είναι χριστιανικοί ναοί; Αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά συνεπακόλουθα του μη διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας!
2) το 1997 άγνωστοι αλλά γνωστής προελεύσεως σύγχρονοι ταλιμπάμ (προφανώς χριστιανοί) κατέστρεψαν τον βωμό του Διονύσου στον Διόνυσο και το Ελληνικό κράτος ανέλαβε να τον επισκευάσει. Στήθηκαν ικριώματα ο βωμός διαλύθηκε δήθεν για να τον αποκαταστήσουν και έκτοτε μέχρι σήμερα, 7 χρόνια μετά την καταστροφή, ο βωμός είναι διαλυμένος και τα ικριώματα σκουριασμένα και ο περίβολος γεμάτος σκουπίδια! Η καταστροφή του Βωμού του Διονύσου είχε και συνέχεια και μάλιστα από την τότε κυβέρνηση (2002): α)στην ακρόπολη των Αθηνών ο Ναός της απτέρου νίκης διαλύθηκε δήθεν για να επιδιορθωθεί αλλά μένει ακόμα και σήμερα διαλυμένος με ικριώματα στην θέση του ναού (όπως έγινε και με το βωμό του Διονύσου) χωρίς καμία αποκατάσταση β)Το ίδιο έγινε και με την βορινή πλευρά του Παρθενώνος που επίσης διαλύθηκε και παραμένει ακόμα διαλυμένη με τα ικριώματα στην θέση του (όπως έγινε και με το βωμό του Διονύσου) χωρίς μέχρι σήμερα καμιά αποκατάσταση . Δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει το γεγονός ότι μετά πέντε χρόνια οι ναοί αυτοί θα παραμένουν διαλυμένοι και τα ικριώματα θα έχουν σκουριάσει από την πολυκαιρία!
3) για να λειτουργήσει ένα τέμενος άλλης θρησκείας (π.χ. της ελληνικής) απαιτείται η βάσει νόμου του δικτάτορα Μεταξά πρόβλεψη της έγκρισης από την αρχιεπισκοπή Αθηνών (δηλαδή την ορθοδοξία)!!! Τέτοια όμως έγκριση ποτέ δεν δίδεται με δικαιολογίες που θυμίζουν φασιστικές μεθοδεύσεις (π.χ. για λόγους δημοσίας τάξεως …. )
Η ορθοδοξία εδώ στην Ελλάδα δείχνει μια σκληρή θεοκρατική αντίληψη την οποία επιβάλει εύκολα στους πολιτικούς μας με το φόβο των ψήφων της οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν ξεπερνούν το 10% πράγμα που οι πολιτικοί μας αγνοούν. Όμως τόσο οι πολιτικοί μας όσο και η ηγεσία της ορθοδοξίας δεν έχουν αντιληφθεί ότι η κοινωνία εξελίσσεται ο λαός ξυπνάει αργά μεν αλλά σταθερά και δεν είναι δυνατόν αυτό το θεοκρατικό κατεστημένο να επιζήσει για πολύ. Ευτυχώς για μας τους Έλληνες, ελάχιστοι από την ηγεσία της ορθοδοξίας το έχουν αντιληφθεί αυτό (π.χ. ο δεσπότης Ιωαννίνων). Εύχομαι να μην εισακουστούν οι συμβουλές του και να μείνουν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» γιατί έτσι η ανατροπή του θεοκρατικού κατεστημένου, όταν γίνει, θα είναι «θερμή» και οι χρυσοφόροι αρχιερείς θα τα χάσουν όλα…. Δεν πρέπει οι χρυσοφόροι «αρχιερείς» της ορθοδοξίας να κατανοήσουν τα μηνύματα των καιρών (όπως γίνεται με την καθολική εκκλησία) γιατί έτσι η πτώση τους δεν θα είναι «βελούδινη» όπως θα γίνει σύντομα και με την καθολική εκκλησία κλπ
Η αλαζονεία της ορθοδοξίας προκύπτεί και από άλλα γεγονότα π.χ. την διεκδίκηση από την μονή Βατοπεδίου 27.000 στρεμμάτων από τους αγρότες της περιοχής, την διεκδίκηση από την μονή που βρίσκεται κοντά στο Λιτόχωρο χιλιάδων στρεμμάτων βοσκοτόπων κλπ. Θέλει δηλαδή η ορθοδοξία την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία της να την κάνει ακόμα μεγαλύτερη!! Σχετικά με την ορθοδοξία σας συνιστώ να διαβάσετε τα εξής βιβλία α) το βιβλίο του Γ. Καρανικόλα με τίτλο «ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, Η ΣΥΜΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» έκδοση «Θουκυδίδης» β) το βιβλίο του Αθ. Τσέλιου με τίτλο «ΚΑΤΑ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ» έκδοση «Μ. Βερρέτας» γ) το βιβλίο του Στ. Μιχόπουλου με τίτλο «ΒΥΖΑΝΤΙΟ, Αυτοκράτορες, Κλήρος και ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» έκδοση «ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ» δ) το βιβλίο του KARLHEINZ DESCHNER με τίτλο «H ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ» έκδοση «ΚΑΚΤΟΣ» ε) το βιβλίο του Βλάση Ρασσιά με τίτλο «ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ….» έκδοση «ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΗ» στ) το βιβλίο του Αδ. Γεωργιάδη με τίτλο «ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ» έκδοση «ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ» (το βιβλίο αυτό αποτελεί απάντηση σ’ αυτούς που διαδίδουν διεθνώς ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφιλόφυλοι). Επίσης το βιβλίο αυτό του Γεωργιάδη έχει εκδοθεί και στη αγγλική γλώσσα και πρέπει να διαδοθεί και στους μη ελληνόφωνους του εξωτερικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου