Η Χίμαιρα

Η Χίμαιρα ήταν κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας. Αδέλφια της ήσαν ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα και η Σφίγγα. Ο Όμηρος αναφέρει: «Από θεούς κρατούσε η φύτρα της, όχι από ανθρώπους, κι είχε λιόντα κεφάλι, ουρά δρακόφιδου και μεσοκόρμι γίδας και ξεπετούσε από τα ρουθούνια της φωτιές τρανές και φλόγες». Μας πληροφορεί επίσης ότι το τέρας αυτό το είχε αναθρέψει ο Αμισώδαρος ή Αμιωδαρόνης , βασιλιάς της Καρίας.

Ο Ησίοδος επίσης επιβεβαιώνει ότι η Χίμαιρα «είχε τρία κεφάλια. Το ένα ήταν κεφάλι φοβερού λιονταριού, το άλλο κατσίκας και το τρίτο τρομερού δράκοντα. Το κορμί της μπροστά ήταν λιοντάρι, πίσω δράκοντας και στη μέση κατσίκας, που ξερνούσε φωτιές». Γνωρίζουμε ακόμη ότι με τις φωτιές που ξερνούσε από τα τρία της στόματα προξενούσε μεγάλες καταστροφές στα σπαρτά. Έτρωγε επίσης ζώα και ανθρώπους.

Ως κατοικία του τέρατος αυτού αναφέρονται πολλές περιοχές όπως η Φρυγία, οι Ινδίες, ακόμη και η Λιβύη. Επισημότερες όμως φαίνεται πως είναι η αρχαία Κόρινθος και η Σικυώνα, διότι παράσταση Χίμαιρας έφεραν τα νομίσματά τους αλλά και οι ασπίδες των οπλιτών τους. Απεικονίσεις με την χίμαιρα έφεραν στις ασπίδες τους και οι οπλίτες της Κυζίκου και της Ζελείας, γεγονός που σημαίνει ότι η Χίμαιρα είχε γνωρίσει ημέρες δόξας.

Οι μύθοι της Χίμαιρας διαβάζονται στην Αινειάδα του Βιργίλιου, στην Ιλιάδα (Ζ’ 179-182), του Ομήρου, στη Θεογονία του Ησίοδου και αλλού.

 Την Χίμαιρα, που ερήμωνε την πανίδα και την χλωρίδα της Λυκίας, καθώς και τους κατοίκους της, ανέλαβε να σκοτώσει ο ήρωας Βελλεροφόντης, μετά από εντολή του βασιλιά της Ιοβάτη. Ο ήρωας κατάφερε τον άθλο, γιατί περί άθλου επρόκειτο, με την βοήθεια του φτερωτού αλόγου, του Πήγασου. Ο Πήγασος, το άτι με τα χρυσά φτερά, και ο Χρυσάωρ γεννήθηκαν από την ένωση του Ποσειδώνα και της Μέδουσας, άλλο τέρας αυτή, μετά τον αποκεφαλισμό της από τον Περσέα.

Ο κορίνθιος ήρωας Βελλεροφόντης, γιος του Γλαύκου και εγγονός του Σισύφου, εδάμασε τον Πήγασο με τα γκέμια με το χρυσό χαλινάρι , που του δώρισε η Αθηνά. Έτσι ο Βελλεροφόντης υπερήφανος και σίγουρος στην ράχη του Πήγασου πέταξε να συναντήσει τη Χίμαιρα. Μόλις την είδε με δύναμη και χωρίς δισταγμό σήκωσε το κοντάρι του με την μολυβένια αιχμή και το έμπηξε στο φλεγόμενο στόμα της. Το μολύβι έλιωσε από τις φλόγες, την δηλητηρίασε και την θανάτωσε.
Οι επιστήμονες στις μέρες μας έχουν “υιοθετήσει” την λέξη χίμαιρα, για να περιγράψουν όντα που δημιουργήθηκαν από το συνδυασμό ετερόκλητων γενετικών στοιχείων. Η Γενετική επιστήμη περιγράφει ζωντανούς οργανισμούς που έχουν περισσότερους από έναν γενετικούς κώδικες ή κύτταρα από περισσότερους από έναν οργανισμούς. Πρόσφατα μάλιστα επετράπη στους επιστήμονες να αναμείξουν ανθρώπινο γενετικό υλικό με ζωικό, σε υβριδική έστω μόνο μορφή. Δηλαδή, τους δόθηκε η άδεια, να φτιάξουν χίμαιρες!