Για να πιστέψουν σε έναν υπερφυσικό θεό ή σε ένα παγκόσμιο πνεύμα, οι άνθρωποι φαίνεται να καταστέλλουν το εγκεφαλικό δίκτυο που χρησιμοποιείται για την αναλυτική σκέψη και εμπλέκουν το ενσυναισθητικό δίκτυο, λένε οι επιστήμονες. Όταν σκέφτονται αναλυτικά για τον φυσικό κόσμο, οι άνθρωποι φαίνεται να κάνουν το αντίθετο.
«Όταν υπάρχει ζήτημα πίστης, από αναλυτική άποψη, μπορεί να φαίνεται παράλογο», δήλωσε ο Tony Jack, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. “Αλλά, από όσα καταλαβαίνουμε για τον εγκέφαλο, το άλμα της πίστης στα υπερφυσικά φαινόμενα ισοδυναμεί με την παραίτηση του κριτικού / αναλυτικού τρόπου σκέψης για να μας βοηθήσει να επιτύχουμε μεγαλύτερη κοινωνική και συναισθηματική αντίληψη.”
«Ένα ρεύμα έρευνας στη γνωστική ψυχολογία έχει δείξει και ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι που έχουν πίστη (δηλαδή, είναι θρησκευόμενοι) δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο και άλλοι. Στην πραγματικότητα μπορεί να ισχυριστούμε ότι είναι λιγότερο έξυπνοι», δήλωσε ο Ελληνοαμερικανός Ελευθέριος Μπογιατζής, διακεκριμένος καθηγητής πανεπιστημίου και καθηγητής γνωστικής συμπεριφοράς στο Case Western Reserve και μέλος της ομάδας του Jack.
“Οι μελέτες μας επιβεβαίωσαν ότι την στατιστική σχέση, αλλά ταυτόχρονα έδειξαν ότι τα άτομα με πίστη είναι πιο κοινωνικά και με ενσυναίσθηση, ενώ έχουν περισσότερη κατανόηση σε σχέση με εκείνους που δεν πιστεύουν”, είπε.
Σε μια σειρά οκτώ πειραμάτων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο πιο συμπαθητικό είναι το άτομο, τόσο πιο πιθανό είναι θρησκευόμενος.
Αυτό το εύρημα προσφέρει μια νέα εξήγηση για προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι οι γυναίκες τείνουν να έχουν περισσότερες θρησκευτικές ή πνευματικές κοσμοθεωρίες από τους άνδρες. Το χάσμα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν ισχυρότερη τάση προς ενσυναίσθηση από τους άνδρες.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στο online περιοδικό PLOS ONE .
Δομή εγκεφάλου
Η έρευνα βασίζεται στην υπόθεση ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει δύο αντίθετους τομείς σε συνεχή ένταση. Σε προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι ο εγκέφαλος έχει ένα αναλυτικό δίκτυο νευρώνων που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε κριτικά και ένα κοινωνικό δίκτυο που μας επιτρέπει να έχουμε ενσυναίσθηση. Όταν παρουσιάζεται πρόβλημα φυσικής ή ηθικό δίλημμα, ένας υγιής εγκέφαλος πυροδοτεί το κατάλληλο δίκτυο ενώ καταστέλλει το άλλο.
Λόγω της έντασης μεταξύ των δύο δικτύων αυτό σάς δίνει τη δυνατότητα να εμβαθύνετε βαθύτερα στην κοινωνική / συναισθηματική πλευρά. Και αυτό μπορεί να είναι το κλειδί για το γιατί υπάρχουν πεποιθήσεις στο υπερφυσικό πεδίο σε όλη την ιστορία των πολιτισμών. Απευθύνεται σε έναν ουσιαστικά μη υλικό τρόπο κατανόησης του κόσμου και της θέσης μας σε αυτόν.
Έχοντας ενσυναίσθηση δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε αντι-επιστημονικές πεποιθήσεις. Αντίθετα, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι εάν τονίσουμε μόνο την αναλυτική λογική και τις επιστημονικές πεποιθήσεις, όπως υποδηλώνει το νέο αθεϊστικό κίνημα, τότε διακυβεύουμε την ικανότητά μας να καλλιεργούμε διαφορετικός τύπος σκέψης, δηλαδή κοινωνική / ηθική διορατικότητα.
“Αυτά τα ευρήματα συνάδουν με τη φιλοσοφική άποψη, που υποστηρίζεται από τον (Immanuel) Kant, σύμφωνα με τον οποίο υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι αλήθειας: εμπειρικός και ηθικός.”
Πειράματα και αποτελέσματα
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση ανάμεσα στην πίστη στον Θεό ή σε ένα παγκόσμιο πνεύμα με μέτρα αναλυτικής σκέψης και ηθικής ανησυχίας σε οκτώ διαφορετικά πειράματα, το καθένα με 159 έως 527 ενήλικες. Με συνέπεια και στα οκτώ, όσο πιο θρησκευτικό ήταν το άτομο, τόσο πιο ηθική ανησυχία έδειξαν. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε αίτιο και αποτέλεσμα.
Διαπίστωσαν ότι τόσο η πνευματική πίστη όσο και η ενσυναίσθητη ανησυχία συσχετίστηκαν θετικά με τη συχνότητα της προσευχής, τους διαλογισμούς και άλλες πνευματικές ή θρησκευτικές πρακτικές.
Όπως και άλλες μελέτες, αυτά τα πειράματα έδειξαν ότι η αναλυτική σκέψη αποθαρρύνει την αποδοχή πνευματικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αλλά η στατιστική ανάλυση των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν και από τα οκτώ πειράματα δείχνει ότι η ενσυναίσθηση είναι πιο σημαντική για τη θρησκευτική πίστη από ότι η αναλυτική σκέψη που ταιριάζει με την δυσπιστία.
Γιατί λοιπόν η σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας μπορεί να γίνει τόσο δυνατή;
“Επειδή τα δίκτυα καταστέλλουν το ένα το άλλο, μπορεί να δημιουργήσουν δύο άκρα”, δήλωσε ο Ελευθέριος Μπογιατζής, καθηγητής οργανωσιακής συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve. «Αναγνωρίζοντας ότι έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος, ίσως μπορούμε να δημιουργήσουμε περισσότερους λόγους και ισορροπία στις συζητήσεις που αφορούν την επιστήμη και τη θρησκεία».
Οι ερευνητές λένε ότι οι άνθρωποι είναι κατασκευασμένοι για να αλληλεπιδρούν και να εξερευνούν χρησιμοποιώντας και τα δύο δίκτυα.
“Αντί να συγκρούεται πάντα με την επιστήμη, υπό τις σωστές συνθήκες, η θρησκευτική πίστη μπορεί να προωθήσει θετικά την επιστημονική δημιουργικότητα και διορατικότητα”, δήλωσε ο Tony Jack “Πολλοί από τους πιο διάσημους επιστήμονες της ιστορίας ήταν πνευματικοί άνθρωποι ή θρησκευόμενοι. Αυτά τα αξιοσημείωτα άτομα ήταν αρκετά πνευματικά εξελιγμένα ώστε να δουν ότι δεν υπάρχει ανάγκη η θρησκεία και η επιστήμη να έρχονται σε σύγκρουση.”
Αναφέρονται μάλιστα στο βιβλίο του Baruch Aba Shalev 100 χρόνια βραβείων Νόμπελ, το οποίο διαπίστωσε ότι, από το 1901 έως το 2000, 654 βραβευμένοι με Νόμπελ, ή σχεδόν το 90%, ανήκαν σε μία από τις 28 θρησκείες. Το υπόλοιπο 10,5 τοις εκατό ήταν άθεοι, αγνωστικοί ή freethinkers.
Ο Jack λέει ότι η σύγκρουση μπορεί να αποφευχθεί αν θυμόμαστε απλούς κανόνες: «Η θρησκεία δεν έχει καμιά θέση να μας λέει για τη φυσική δομή του κόσμου · αυτή είναι η επιστήμη. Η επιστήμη πρέπει να ενημερώνει την ηθική συλλογιστική μας, αλλά δεν μπορεί να καθορίσει τι είναι ηθική ή να μας πει πώς πρέπει να κατασκευάσουμε νόημα και σκοπό στη ζωή μας. ”
Για να ανακαλύψουν βαθύτερα την πίστη, οι ερευνητές σχεδιάζουν μελέτες για να μάθουν εάν τα άτομα που αυξάνουν την ενσυναίσθηση τους αυξάνουν τη θρησκευτική ή πνευματική τους πεποίθηση ή το αντίστροφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου