ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Βάτραχοι (1414-1450)

ΠΛΟΥΤΩΝ
οὐδὲν ἄρα πράξεις ὧνπερ ἦλθες οὕνεκα;
1415 ΔΙ. ἐὰν δὲ κρίνω τὸν ἕτερον; ΠΛ. λαβὼν ἄπει
ὁπότερον ἂν κρίνῃς, ἵν᾽ ἔλθῃς μὴ μάτην.
ΔΙ. εὐδαιμονοίης. φέρε, πύθεσθέ μου ταδί.
ἐγὼ κατῆλθον ἐπὶ ποητήν. ΕΥ. τοῦ χάριν;
ΔΙ. ἵν᾽ ἡ πόλις σωθεῖσα τοὺς χοροὺς ἄγῃ.
1420 ὁπότερος οὖν ἂν τῇ πόλει παραινέσειν
μέλλῃ τι χρηστόν, τοῦτον ἄξειν μοι δοκῶ.
πρῶτον μὲν οὖν περὶ Ἀλκιβιάδου τίν᾽ ἔχετον
γνώμην ἑκάτερος; ἡ πόλις γὰρ δυστοκεῖ.
ΕΥ. ἔχει δὲ περὶ αὐτοῦ τίνα γνώμην; ΔΙ. τίνα;
1425 ποθεῖ μέν, ἐχθαίρει δέ, βούλεται δ᾽ ἔχειν.
ἀλλ᾽ ὅ τι νοεῖτον εἴπατον τούτου πέρι.
ΕΥ. μισῶ πολίτην, ὅστις ὠφελεῖν πάτραν
βραδὺς φανεῖται, μεγάλα δὲ βλάπτειν ταχύς,
καὶ πόριμον αὑτῷ, τῇ πόλει δ᾽ ἀμήχανον.
1430 ΔΙ. εὖ γ᾽, ὦ Πόσειδον. σὺ δὲ τίνα γνώμην ἔχεις;
ΑΙ. [οὐ χρὴ λέοντος σκύμνον ἐν πόλει τρέφειν.]
μάλιστα μὲν λέοντα μὴ ᾽ν πόλει τρέφειν·
ἢν δ᾽ ἐκτραφῇ τις, τοῖς τρόποις ὑπηρετεῖν.
ΔΙ. νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα, δυσκρίτως γ᾽ ἔχω·
ὁ μὲν σοφῶς γὰρ εἶπεν, ὁ δ᾽ ἕτερος σαφῶς.
1435 ἀλλ᾽ ἔτι μίαν γνώμην ἑκάτερος εἴπατον
περὶ τῆς πόλεως ἥντιν᾽ ἔχετον σωτηρίαν.
ΕΥ. εἴ τις πτερώσας Κλεόκριτον Κινησίᾳ,
αἴροιεν αὖραι πελαγίαν ὑπὲρ πλάκα—
ΔΙ. γέλοιον ἂν φαίνοιτο. νοῦν δ᾽ ἔχει τίνα;
1440 ΕΥ. εἰ ναυμαχοῖεν, κᾆτ᾽ ἔχοντες ὀξίδας
ῥαίνοιεν εἰς τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων.
ἐγὼ μὲν οἶδα καὶ θέλω φράζειν. ΔΙ. λέγε.
ΕΥ. ὅταν τὰ νῦν ἄπιστα πίσθ᾽ ἡγώμεθα,
τὰ δ᾽ ὄντα πίστ᾽ ἄπιστα— ΔΙ. πῶς; οὐ μανθάνω.
1445 ἀμαθέστερόν πως εἰπὲ καὶ σαφέστερον.
ΕΥ. εἰ τῶν πολιτῶν οἷσι νῦν πιστεύομεν,
τούτοις ἀπιστήσαιμεν, οἷς δ᾽ οὐ χρώμεθα,
τούτοισι χρησαίμεσθα, σωθείημεν ἄν.
εἰ νῦν γε δυστυχοῦμεν ἐν τούτοισι, πῶς
1450 τἀναντί᾽ ‹ἂν› πράττοντες οὐ σῳζοίμεθ᾽ ἄν;

***
ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ
Κι αυτό που ήρθες να κάμεις; Θα τ᾽ αφήσεις;
ΔΙΟ. Κι αν τον έναν προκρίνω; ΠΛΟΥ. Όποιον προκρίνεις
πάρ᾽ τον και φεύγα· αλλιώς, χαμένος κόπος.
ΔΙΟ. Να ᾽σαι καλά. — Για ακούστε αυτά από μένα·
εγώ ήρθα δω, ποιητή να βρω. ΕΥΡ. Κι ο λόγος;
ΔΙΟ. Για να οργανώνει η πόλη τους Χορούς της,
1420 αφού σωθεί. Γι᾽ αυτό όποιος απ᾽ τους δυο σας
σωτήρια συμβουλή στην πόλη δώσει,
θά ᾽ρθει μαζί μου. Για τον Αλκιβιάδη
ας πει ο καθένας πρώτα ποιά έχει γνώμη.
Σ᾽ αυτό έχει η πόλη δυστοκία. ΕΥΡ. Εκείνης
η γνώμη ποιά είναι; ΔΙΟ. Ποιά; Και τον ποθεί
και τον μισεί και θέλει να τον έχει.
Μα πείτε εσείς τί σκέφτεστε για δαύτον.
ΕΥΡ. Πολίτη, αργό στο να ωφελεί την πόλη,
γοργό στο να τη βλάφτει, ανοιχτομάτη
για τον εαυτό του και για κείνη στείρο,
τον σιχαίνομαι. ΔΙΟ. Μα τον Ποσειδώνα,
1430 πολύ καλά. Η δική σου γνώμη, Αισχύλε;
ΑΙΣ. Μη θρέφεις λέοντα σε μια πόλη, αν όμως
τρανέψει πια, να πας με τα νερά του.
ΔΙΟ. Δύσκολη η κρίση, μα το Δία Σωτήρα·
ο ένας σοφά, σταράτα τα είπε ο άλλος.
Αλλά μια γνώμη ακόμα ας πει ο καθένας
ως προς τον τρόπο σωτηρίας της πόλης.
ΕΥΡ. Του Κλεόκριτου φτερούγα ο Κινησίας
να γίνει, από το πέλαο πάνω η αύρα
να τους σηκώσει,… ΔΙΟ. Αστείο· μα τι σημαίνει;
1440 ΕΥΡ. στις ναυμαχίες να ᾽χουν αγγειά με ξίδι
και να ραντίζουν των εχθρών τα μάτια.
Ο Διόνυσος κάνει μια κίνηση αποδοκιμασίας.
Ξέρω ένα μέσο· θα το εκθέσω. ΔΙΟ. Λέγε.
ΕΥΡ. Η δυσπιστία να γίνει εμπιστοσύνη
κι η εμπιστοσύνη δυσπιστία. ΔΙΟ. Δε νιώθω.
Πιο ξάστερα και πιο άσοφα έκφρασέ το.
ΕΥΡ. Αν την εμπιστοσύνη μας την πάρουμε
απ᾽ τους πολίτες που την έχουν τώρα
και βάλουμε στη θέση τους τους άλλους,
τους παραμερισμένους, θα σωθούμε.
Αν, με τα τωρινά, κακά τα πάμε,
1450 με τα εναντία δε θά ᾽ρθει η σωτηρία;