Στα απομακρυσμένα σημεία του Ηλιακού Συστήματος, αντικείμενα αποκτούν περίεργες τροχιές και οι αστρονόμοι έχουν αμφιβολίες για το γιατί. Η πιο ενδιαφέρουσα πιθανότητα είναι αυτή ενός τεράστιου, αόρατου πλανήτη που κρύβεται εκεί πέρα από τον Ποσειδώνα. Αλλά τώρα έχει προκύψει μια νέα εξήγηση, δυσκολεύοντας την ιδέα αυτού του αποκαλούμενου Ένατου Πλανήτη.
Μπορεί να υπάρχει ένας ένατος πλανήτης που κρύβεται στις άκρες του ηλιακού μας συστήματος;
Η παρουσία του 9ου πλανήτη γίνεται αποδεκτή από έναν αριθμό αστρονόμων. Μερικά από τα μικρότερα σκουπίδια, μικροί πλανήτες και διαστημικοί βράχοι και λοιπά αντικείμενα στο ηλιακό μας σύστημα, δεν ακολουθούν μια ακριβή τροχιακή πορεία που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε. Κάτι άλλο , κάτι τεράστιο , τα ωθεί έξω από τις προβλέψιμες διαδρομές τους. Η πιο κομψή εξήγηση, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένους αστρονόμους; είναι ένας άγνωστος ένατος πλανήτης (όχι, σαν τον Πλούτωνα που τον εξοβελίσαμε) που είναι αρκετές φορές μεγαλύτερος και πυκνότερος από τη Γη.
Αυτό μπορεί να φαίνεται αρκετά κομψό, αλλά νέα στοιχεία δείχνουν ότι πολλές από τις ιδιορρυθμίες του ηλιακού συστήματος θα μπορούσαν να εξηγηθούν χωρίς έναν τέτοιο πλανήτη. Νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στη 232η συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, δείχνει ότι μερικά από τα στοιχεία που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές για να δείξουν ότι υπάρχει ο Πλανήτης Εννέα θα μπορούσαν να εξηγηθούν και από μικρότερα διαστημικά πετρώματα που κινούνται στον εξωτερικό χώρο του ηλιακού συστήματος σαν ένα σύμπλεγμα βράχων.
Στο παρελθόν, ορισμένοι επικριτές του Ένατου Πλανήτη ισχυρίστηκαν ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καθόλου μεγάλος πλανήτης ή κάποιο σύμπλεγμα. Στους σκεπτικιστές, αυτές οι περίεργες, εσφαλμένες τροχιές πιθανότατα οφείλονται σε ανακριβείς μετρήσεις ή είναι τυχαίες.
Η νέα έρευνα δεν ενισχύει άμεσα τους υποστηρικτές του 9ου Πλανήτη, αλλά δεν υποστηρίζει ούτε τους σκεπτικιστές. Σύμφωνα με τους ερευνητές, σε μια προσπάθεια να μειώσουν την υπολογιστική ισχύ που απαιτείται για να τρέξουν, τα περισσότερα μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση χιλιάδων τέτοιων βράχων, που ονομάζονται δια-Ποσειδώνια Αντικείμενα (Trans-Neptunian Objects), δεν ανταποκρίνονταν σωστά στη μάζα τους. Αυτό θα σήμαινε ότι τα μοντέλα δεν θα ήταν σωστά, παρουσιάζοντας μια απλοποιημένη άποψη για το πώς αυτά τα αντικείμενα αλληλεπιδρούν με άλλα αντικείμενα αλλά και μεταξύ τους, στις μακρινές τροχιές τους. Επειδή είναι τόσο μακριά από τον ήλιο, η βαρύτητα των βράχων θα μπορούσε να είναι αρκετά ισχυρή ώστε να συγκλίνουν μεταξύ τους.
Η μελέτη λοιπόν δείχνει ότι ένα σμήνος από βράχους θα μπορούσε να εξηγήσει μερικά (αν και όχι όλα) τα αστρονομικά φαινόμενα που αποδίδονται στον υποθετικό 9ο Πλανήτη. Για παράδειγμα: γιατί πολλά από αυτά τα απομακρυσμένα αντικείμενα έχουν τροχιές με την ίδια κλίση; Αν ο 9ος Πλανήτης υπήρχε σίγουρα, αυτό θα είχε νόημα. όμως η θεωρία του σμήνους – συμπλέγματος των βράχων δεν εξηγεί αυτό το γεγονός σχεδόν εξίσου καλά.
Έτσι, τελικά αυτή δεν θα είναι η τέλεια θεωρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου