Η ''ΜΑΓΕΙΑ'' ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΜΙΑ ΤΕΛΕΤΗ ΜΑΥΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ ΣΤΗΝ «ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ».

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ" ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: "Εβράιζε..."

Ο Αβραάμ, ο ιδρυτής τριών θρησκειών, ξεκίνησε την σταδιοδρομία του, περί το 1450 π.Χ. στην πόλη Ουρ της Μεσοποταμίας, σαν Χαλδαίος Μάγος.

ΠΟΙΟΣ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΗΤΑΝ Ο "ΘΕΟΣ" ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΑΒΡΑΑΜ;

Ο "θεός" αυτός έλεγε στον Αβραάμ κάθε φορά, μόνο αυτά που ήθελε ν’ ακούσει. Δεν ήταν δηλαδή παρά η φωνή των καυτών πόθων του ίδιου του Αβραάμ. ''Εν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο Κύριος τῷ Ἅβραμ διαθήκην λέγων· τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου".

Για τους Χαναναίους, ο Αβραάμ δεν ήταν παρά ένας «περάτης». Δηλαδή ένας περαστικός ή "εβραίος" όπως τον αποκαλούσαν. Ήταν δηλαδή ένας προσωρινός κάτοικος, ένας φιλοξενούμενος διαβατάρης από την γη τους. Ο μάγος αυτός, διωγμένος σαν επικίνδυνο άτομο από παντού, όταν έφτασε στην Χαναάν, στο πυκνοκατοικημένο αυτό σταυροδρόμι δύσης και ανατολής, ανάμεσα σε έντεκα τουλάχιστο διακριτές εθνότητες, αποφάσισε, δέσμευσε και υποχρέωσε το ιερατείο των απογόνων του, να κατάσχει την "γη" αυτών των λαών και να θρέφεται παρασιτικά, παγιδεύοντας, διαμελίζοντας και καταναλώνοντας, τους κόπους των άλλων εθνών. Τα έθνη είναι μακρόβιες διαχρονικές οντότητες. Ο προφήτης Αβραάμ, διχοτόμησε προφητικά τα έθνη-ζώα και κατόπιν "συνεκάθισε" ανάμεσα στους φυσικούς διαμελιστές τους δηλαδή τα "όρνια"(!) «κατέβησαν δε όρνεα επί τα διχοτομημένα σώματα... και συνεκάθισεν αυτοίς Αβραάμ» Ο΄ Γέν.ΙΕ΄11.

 «Μαγείαν λέγειν την μαγγανείαν και γοητείαν, έστι δε τούτων θεών θεραπεία». 
ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΟΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΝ.

«Τους Χαλδαίους περί αστρονομίαν και πρόρρησιν ασχολείσθαι, τους δε Μάγους περί θεών θεραπείας διατρίβειν».
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ

«Φυλάγεσθε από του προσώπου, διότι γόης και μάγος είναι και αλλοτρίων κακών και πλουτεί και αύξει, συκοφαντών, έλκων και σπαράττων τους εις ουδέν αδικούντας καθώς οι κύνες».
ΔΙΩΝ Ο ΚΑΣΣΙΟΣ

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΕΛΕΤΗ ΜΑΥΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΗΣ "ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΠΟΤΕ.

Η φιλοσοφία του διαμελισμού των κρατών, σύμφωνα με το σημερινό σχέδιο Γινόν, εδρεύει στην παλαιοδιαθηκική μυθολογία (Γεν. ΙΕ 7-20), κατά την οποία ο μάγος Αβραάμ σκηνοθέτησε και εκτέλεσε για τους απογόνους του και με μαεστρία μία τελετή μαύρης μαγείας. Διχοτόμησε προφητικά τα έθνη-«ζώα» και κατόπιν συνεκάθισε με τους φυσικούς διαμελιστές του, τα «όρνια». Όταν δε ο ήλιος έδυσε ο Χαλδαίος αυτός μάγος με λαμπάδες πυρός (από πετρέλαιο και φυσικό αέριο) διήλθεν για καυτηριασμούς ανά μέσον των διχοτομημένων πτωμάτων για να αποκλείσει κάθε δυνατότητα επανένωσης αυτών. Τα «όρνια» συμβολίζουν τους προδότες που σε κάθε χώρα που σιωπηρά συνεργάζονται με τους διαμελιστές των κρατών. Η Παλαιά Διαθήκη από την άποψη αυτή, δεν είναι παρά ο τσελεμεντές του εξανδραποδισμού και της παρανοϊκότερης καταστροφής των λαών της γης. Σκεφτείτε για λίγο τον άνθρωπο αυτόν παρακαθήμενο με τα σαρκοβόρα όρνια πλάι στα διαμελισμένα πτώματα. Η μαγική αυτή τελετή, που πιο μαύρη και ζοφερή δεν θα μπορούσε να την κάνει κανένας, απαντά σε συγκεκριμένη ερώτηση: "πως θα κληρονομήσω εγώ και οι απόγονοί μου αυτή τη γη;" Τα διχοτομημένα απ’ αυτόν ζώα, που ολοφάνερα προσφέρονται βορά στα σαρκοβόρα όρνεα, ανάμεσα στα οποία συνεκάθισε, είναι οι λαοί και τα έθνη, ενάντια στα οποία στρέφει το μαγικό αυτό ανάθεμα. Οι διαμελιστικές δυνάμεις εναντίον τους, θα ενισχύονται από τους φυσικούς τους εχθρούς, (δηλαδή τα όρνια) με τους οποίους σιωπηρά πρέπει να συνεργούν. Οι καυτές δάδες με τις οποίες περνά τελετουργικά ανάμεσα στα διχοτομημένα υπολείμματα τους, είναι οι συνεχείς "καυτηριασμοί" που θα αποκλείουν κάθε δυνατότητα επανένωσης των εθνικών υπολειμμάτων και θα μονιμοποιούν τον συμβολικά εδώ δοσμένο διαμελισμό τους.

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ Ή ΤΟΡΑ, ΒΙΒΛΙΟ "ΓΕΝΕΣΙΣ", ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15:

εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· ἐγὼ ὁ Θεὸς ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ χώρας Χαλδαίων, ὥστε δοῦναί σοι τὴν γῆν ταύτην κληρονομῆσαι.

Γεν. 15,8 εἶπε δέ, Δέσποτα Κύριε, κατὰ τί γνώσομαι ὅτι κληρονομήσω αὐτήν;

Γεν. 15,9 εἶπε δὲ αὐτῷ· λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν τριετίζοντα καὶ τρυγόνα καὶ περιστεράν.

Γεν. 15,10 ἔλαβε δὲ αὐτῷ πάντα ταῦτα καὶ διεῖλεν αὐτὰ μέσα καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἀντιπρόσωπα ἀλλήλοις, τὰ δὲ ὄρνεα οὐ διεῖλε.

Γεν. 15,11 κατέβη δὲ ὄρνεα ἐπὶ τὰ σώματα, ἐπὶ τὰ διχοτομήματα αὐτῶν, καὶ συνεκάθησεν αὐτοῖς Ἅβραμ.

Γεν. 15,12 περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰς ἔκστασις ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβος σκοτεινὸς μέγας ἐπιπίπτει αὐτῷ.

Γεν. 15,13 καὶ ἐῤῥέθη πρὸς Ἅβραμ· γινώσκων γνώσῃ ὅτι πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτοὺς καὶ κακώσουσιν αὐτοὺς καὶ ταπεινώσουσιν αὐτοὺς τετρακόσια ἔτη.

Γεν. 15,14 τὸ δὲ ἔθνος, ᾧ ἐὰν δουλεύσωσι, κρινῶ ἐγώ· μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆς πολλῆς.

Γεν. 15,15 σὺ δὲ ἀπελεύσῃ πρὸς τοὺς πατέρας σου ἐν εἰρήνῃ, τραφεὶς ἐν γήρᾳ καλῷ.

Γεν. 15,16 τετάρτῃ δὲ γενεᾷ ἀποστραφήσονται ὧδε· οὔπω γὰρ ἀναπεπλήρωνται αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμοῤῥαίων ἕως τοῦ νῦν.

Γεν. 15,17 ἐπεὶ δὲ ὁ ἥλιος ἐγένετο πρὸς δυσμάς, φλὸξ ἐγένετο, καὶ ἰδοὺ κλίβανος καπνιζόμενος καὶ λαμπάδες πυρός, αἳ διῆλθον ἀνὰ μέσον τῶν διχοτομημάτων τούτων.

Γεν. 15,18 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο Κύριος τῷ Ἅβραμ διαθήκην λέγων· τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου,

Γεν. 15,19 τοὺς Κεναίους καὶ τοὺς Κενεζαίους καὶ τούς Κεδμωναίους

Γεν. 15,20 καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ Ῥαφαεὶν καὶ τοὺς Ἀμοῤῥαίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.


Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΑΒΡΑΑΜ 

       ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: 

Γεν. 15,7 Είπεν ακόμη ο Θεός προς τον Αβραμ· “εγώ σε έβγαλα από την χώραν των Χαλδαίων, δια να δώσω εις σε και εις τους απογόνους σου ως κληρονομίαν την γην αυτήν”.


Γεν. 15,8 Είπε τότε ο Αβραμ· “Δεσπότα Κυριε, πως εγώ θα πληροφορηθώ σαφώς και θα εννοήσω ότι θα κληρονομήσω αυτήν την χώραν;”

Γεν. 15,9 Είπε προς αυτόν ο Θεός· “πάρε δι' εμέ μίαν δάμαλιν τριών ετών, αίγα επίσης τριών ετών και κριον τριών ετών, ακόμη δε μίαν τρυγόνα και μίαν περιστεράν”.

Γεν. 15,10 Επήρε ο Αβραμ όλα αυτά, τα εδιχοτόμησε και έθεσε τα τεμάχια τα μεν απέναντι των δέ. Τα πτηνά όμως δεν τα εδιχοτόμησε.

Γεν. 15,11 Εις τα διχοτομημένα αυτά σώματα των ζώων επέπεσαν με ορμήν αρπακτικά όρνεα και ο Αβραμ, κοντά εις τα διχοτομημένα εκείνα σώματα, κάθισε μαζί με τα όρνεα.

Γεν. 15,12 Κατά δε το ηλιοβασίλεμμα εβυθισθη ο Αβραμ εις έκστασιν και ένας σκοτεινός μεγάλος φόβος τον κατέλαβεν.

Γεν. 15,13 Εις τοιαύτην ψυχολογικήν κατάστασιν ευρισκόμενος ήκουσε τον Θεόν να του λέγη· “μάθε και κατανόησε καλά ότι οι απόγονοί σου επί τετρακόσια ολόκληρα έτη θα ζήσουν ως ξένοι εις ξένην χώραν, οι κάτοικοι της οποίας θα έχουν αυτούς ως δούλους· θα τους ταλαιπωρήσουν και θα τους εξευτελίσουν επί τετρακόσια έτη.

Γεν. 15,14 Το δε έθνος, το οποίον θα μεταχειρισθή τους απογόνους σου ως δούλους, θα το τιμωρήσω εγώ. Μετά δε τα τετρακόσια αυτά χρόνια οι απόγονοί σου θα εξέλθουν από την χώραν εκείνην και θα έλθουν εδώ εις την Χαναάν με πολλά αγαθά, λαός πολύς.

Γεν. 15,15 Συ δε με ένα ειρηνικόν θάνατον, αφού πλέον θα έχεις φθάσει εις ευτυχιαμένα γεράματα, θα μεταβής στους προπάτοράς σου εις την αιωνιότητα.

Γεν. 15,16 Οι απόγονοί σου θα επιστρέψουν εδώ από την ξένην χώραν κατά την τετάρτην γενεάν. Και τούτο, διότι αι κακίαι των Αμορραίων δεν θα έχουν φθάσει ενωρίτερον στο αποκορύφωμά των, δια να τιμωρηθούν αυτοί όπως τους πρέπει”.

Γεν. 15,17 Οταν δε ο ήλιος έδυε, ήναψε μια φλοξ και ιδού εφάνη ένα καμίνι να καπνίζη και λαμπάδες πυρός, αι οποίαι επέρασαν ανάμεσα από τα διχοτομημένα σώματα των ζώων.

Γεν. 15,18 Κατά την ημέραν εκείνην έκαμε διαθήκην ο Θεός προς τον Αβραμ και του έδωσε την υπόσχεσιν λέγων· “στους απογόνους σου θα δώσω την χώραν αυτήν από τον ποταμόν της Αιγύπτου έως τον μεγάλον ποταμόν της Μεσοποταμίας, τον Ευφράτην.

Γεν. 15,19 Θα σας δώσω επίσης υπό την εξουσίαν σας τους Κεναίους, τους Κενεζαίους, τους Κεδμωναίους,

Γεν. 15,20 τους Χετταίους, τους Φερεζαίους, τους Ραφαείν, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Ευαίους, τους Γεργεσαίους και τους Ιεβουσαίους

  Η εκκλησία μας εορτάζει τον Δίκαιο Αβραάμ και προπάτορα του Ιησού Χριστού την 11η Δεκεμβρίου.

Απολυτίκιον του... Αγίου Αβραάμ:   

Eις τον Aβραάμ.Τὶς οἶκός ἐστιν; Ἀβραὰμ τεθνηκότος.
Οὐ κόλπος ἄλλοις οἶκος, ὡς τῷ Λαζάρῳ.


ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ (του Νέου Μεγάλου Ισραήλ) ΚΑΤΑ ΤΟΝ "ΠΡΟΦΗΤΗ" ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΝΑΥΗ (Περί το 1.100 π.Χ.).

  "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ", ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ. (Ο "Θεός" στον Ιησού του Ναυή: "Μην τους σκοτώνεις όλους. Άφησε μερικούς για δούλους, νεροκουβαλητές και ξυλοκόπους να υπηρετούν τον εβραϊκό λαό").

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

ΙτΝ. 9,26 τοῦτο ποιήσομεν, ζωγρῆσαι αὐτούς, καὶ περιποιησόμεθα αὐτούς, καὶ οὐκ ἔσται καθ᾿ ἡμῶν ὀργὴ διὰ τὸν ὅρκον, ὃν ὠμόσαμεν αὐτοῖς·

ΙτΝ. 9,26 Τούτο μόνον θα κάμωμεν. Θα τους αφήσωμεν ζωντανούς, θα σεβασθώμεν την ζωήν των και έτσι δεν θα οργισθή ο Κυριος εναντίον μας, διότι ετηρήσαμεν τον όρκον που εδώσαμεν εις αυτούς.

ΙτΝ. 9,27 ζήσονται καὶ ἔσονται ξυλοκόποι καὶ ὑδροφόροι πάσῃ τῇ συναγωγῇ, καθάπερ εἶπαν αὐτοῖς οἱ ἄρχοντες.

ΙτΝ. 9,27 Θα ζήσουν λοιπόν αυτοί, θα είναι όμώς ξυλοκόποι και νεροφόροι όλου του Εβραϊκού λαού, όπως είπαν προς αυτούς οι άρχοντες”.

ΙτΝ. 9,28 καὶ συνεκάλεσεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· διατί παρελογίσασθέ με λέγοντες, μακρὰν ἀπὸ σοῦ ἐσμεν σφόδρα, ὑμεῖς δὲ ἐγχώριοί ἐστε τῶν κατοικούντων ἐν ἡμῖν;

ΙτΝ. 9,28 Προσεκάλεσε κατόπιν ο Ιησούς τους Γαβαωνίτας και τους είπε· “διατί με εξηπατήσατε και μου είπατε ότι ανήκετε εις χώραν πολύ μακρυνήν, ενώ σεις είσθε εις την πραγματικότητα εντόπιοι και κατοικείτε εις την περιοχήν μας;

ΙτΝ. 9,29 καὶ νῦν ἐπικατάρατοί ἐστε· οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐξ ὑμῶν δοῦλος οὐδὲ ξυλοκόπος οὐδὲ ὑδροφόρος ἐμοὶ καὶ τῷ Θεῷ μου.

ΙτΝ. 9,29 Επικατάρατοι να είσθε τώρα. Ποτέ δεν θα λείψουν από σας δούλοι, ξυλοκόποι και υδροφόροι δι' εμέ και τον Θεόν”.

Πράγματι στο διάβα του χρόνου οι ανυποψίαστοι λαοί επρόκειτο να καταλήξουν νεροκουβαλητές και ξυλοκόποι (Ιησ. Ναυή Θ΄21), τσοπάνηδες, κηπουροί και ανεγκέφαλοι δούλοι των ταλαντούχων αυτών μάγων. (Ησαΐας ΞΑ΄5)

Η εκκλησία μας εορτάζει τον... Άγιο Ιησού του Ναυή και προπάτορα του Ιησού Χριστού την 1η Σεπτεμβρίου.

  ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΟΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ... ΑΚΑΚΟ ΑΓΙΟ:

Ὃν τοῦ τρέχειν ἔστησεν ἥλιον πάλαι.Λιπὼν Ἰησοῦς, Ἥλιον δόξης βλέπει.
Ὑμνεῖν Ἰησοῦν ποῖος ἀρκέσει λόγος,
ᾯ συλλαλῶν ὑπῆρχε καὶ Θεὸς Λόγος;

Σημείωση: ο Ιησούς του Ναυή έσφαξε με τα ίδια του τα χέρια χιλιάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους βρέφη, παιδιά και γυναίκες. Οι σφαγές των σημερινών Τζιχαντιστών ωχριούν μπροστά στις σφαγές που διέπραξε ο ίδιος ο Ιησούς του Ναυή, όπως τις περιγράφει εκτενώς το βιβλίο μαύρης μαγείας "Παλαιά Διαθήκη".

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ  "ΠΡΟΦΗΤΗ" ΗΣΑΪΑ (Περί το 700 π.Χ.).

  "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ", ΗΣΑΪΑΣ. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 61 (Ο "θεός" στον Ησαΐα: "εσείς θα κάθεστε και οι ξένοι θα σας φέρνουν τους φόρους τους, θα βόσκουν τα ζώα σας και θα οργώνουν τα ΄χωράφια σας"). 

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!

Ησ. 61,5 καὶ ἥξουσι ἀλλογενεῖς ποιμαίνοντες τὰ πρόβατά σου, καὶ ἀλλόφυλοι ἀροτῆρες καὶ ἀμπελουργοί.

Ησ. 61,5 Θα έλθουν ξένοι να ποιμάνουν τα πρόβατά σου, ω Ιερουσαλήμ, και αλλόφυλοι ως γεωργοί και αμπελουργοί.

Ησ. 61,6 ὑμεῖς δὲ ἱερεῖς Κυρίου κληθήσεσθε, λειτουργοὶ Θεοῦ· ἰσχὺν ἐθνῶν κατέδεσθε καὶ ἐν τῷ πλούτῳ αὐτῶν θαυμασθήσεσθε. [ἀντὶ τῆς αἰσχύνης ὑμῶν τῆς διπλῆς καὶ ἀντὶ τῆς ἐντροπῆς ἀγαλλιάσεται ἡ μερὶς αὐτῶν].

Ησ. 61,6 Σεις δε θα γίνετε και θα ονομασθήτε ιερείς Κυρίου, λειτουργοί του Θεού. Θα συντηρήσθε από τας πλουσίας εισφοράς των εθνών και θα γίνετε αξιοθαύμαστοι με τον πλούτον εκείνων

Ησ. 61,7 οὕτως ἐκ δευτέρας κληρονομήσουσι τὴν γῆν, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν.

Ησ. 61,7 Ετσι δε οι Ιουδαίοι θα κληρονομήσουν δια δευτέραν φοράν την γην της Επαγγελίας. Αιωνία χαρά και αγαλλίασις θα στεφανώνη τας κεφαλάς των.

  Η εκκλησία μας εορτάζει τον "Προφήτη" Ησαΐα την 9η Μαΐου.

Ιερά Λείψανα (!): Απότμημα Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ: Ὃς ἄσπορον προεῖδεν υἱομητρίαν,
Πρισθεὶς ἄναρχον εἶδεν υἱοπατρίαν.
Ἡσαΐας δ' ὁρόων μέλλοντ' ἐνάτῃ χερὶ πρίσθη.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ "ΠΡΟΦΗΤΗ" ΙΕΡΕΜΙΑ (Περί το 600 π.Χ.).

 "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ", ΙΕΡΕΜΙΑΣ. 

“ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ", ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, «ΠΡΟΦΗΤΗΣ» ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ο ΑΥΤΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ:

Ιερ. 9,4 ἕκαστος ἀπὸ τοῦ πλησίον αὐτοῦ φυλάξασθε καὶ ἐπ᾿ ἀδελφοῖς αὐτῶν μὴ πεποίθατε, ὅτι πᾶς ἀδελφὸς πτέρνῃ πτερνιεῖ, καὶ πᾶς φίλος δολίως πορεύσεται.

Ιερ. 9,5 ἕκαστος κατὰ τοῦ φίλου αὐτοῦ καταπαίξεται, ἀλήθειαν οὐ μὴ λαλήσωσι· μεμάθηκεν ἡ γλῶσσα αὐτῶν λαλεῖν ψευδῆ, ἠδίκησαν καὶ οὐ διέλιπον τοῦ ἐπιστρέψαι.

Ιερ. 9,6 τόκος ἐπὶ τόκῳ καὶ δόλος ἐπὶ δόλῳ·

Ιερ. 9,4 Να φυλάγεται ο καθένας σας από τον διπλανό του εβραίο, ακόμα και στα αδέλφια σας να μην έχετε εμπιστοσύνη, γιατί κάθε αδελφός σας θέλει να σας εξαπατήσει και κάθε φίλος θα σας φερθεί με δόλο.

Ιερ. 9,5 Κάθε εβραίος φίλος θα σας περιπαίξει, δεν θα πει ποτέ την αλήθεια, έχουν μάθει όλοι οι εβραίοι να λένε πάντα ψέματα, πάντα αδικούν και ποτέ δεν σταματούν τις αδικίες.

Ιερ. 9,6 Οι εβραίοι βάζουν τόκο στον τόκο και δόλο στον δόλο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32 (Μασ. 25,15-38)-

 Προφητεία εναντίον όλων των εθνών.

Ο "θεός" στον Ιερεμία: ¨Θα μεθύσεις όλα τα έθνη, θα παραφρονήσουν, θα τους σφάξεις, θα πέσουν κάτω και δεν θα ξανασηκωθούν".

ΑΥΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!

Ὅσα ἐπροφήτευσεν Ἱερεμίας ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. (Οσα προεφήτευσεν ο Ιερεμίας εναντίον όλων των εθνών) 

Ιερ. 32,1 Οὕτως εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· λαβὲ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ ἀκράτου τούτου ἐκ χειρός μου καὶ ποτιεῖς πάντα τὰ ἔθνη, πρὸς ἃ ἐγὼ ἀποστέλλω σε πρὸς αὐτούς,

Ιερ. 32,1 Κατ' αυτόν τον τρόπον ο Κυριος, ο Θεός του Ισραηλιτικού λαού, ωμίλησε προς τον Ιερεμίαν. Παρε από το χέρι μου το ποτήριον τούτο, που περιέχει άκρατον οίνον, και θα ποτίσης όλα τα έθνη, προς τα οποία εγώ θα σε αποστείλω.

Ιερ. 32,2 καὶ πίονται καὶ ἐξεμοῦνται καὶ ἐκμανήσονται ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας, ἧς ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον αὐτῶν.

Ιερ. 32,2 Θα πιουν από αυτόν, θα κάμουν εμετόν, θα περιέλθουν εις κατάστασιν αλλοφροσύνης, όταν αντικρύσουν την μάχαιραν την εχθρικήν, την οποίαν εγώ θα αποστείλω εναντίον των.

Ιερ. 32,3 καὶ ἔλαβον τὸ ποτήριον ἐκ χειρὸς Κυρίου καὶ ἐπότισα τὰ ἔθνη, πρὸς ἃ ἀπέστειλέ με Κύριος ἐπ᾿ αὐτά,

Ιερ. 32,3 Ελαβον, λέγει ο Ιερεμίας, το ποτήριον από τα χέρια του Κυρίου και επότισα τα έθνη, προς τα οποία ο Κυριος με απέστειλε·

Ιερ. 32,4 τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα καὶ βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἄρχοντας αὐτοῦ τοῦ θεῖναι αὐτὰς εἰς ἐρήμωσιν καὶ εἰς ἄβατον καὶ εἰς συριγμὸν

Ιερ. 32,4 την Ιερουσαλήμ και τας πόλεις της περιοχής Ιούδα, τους βασιλείς και τους άρχοντας του βασιλείου του ιουδαϊκού, δια να γίνουν όλα αυτά έρημα, αδιάβατα, αντικείμενα εμπαικτικού συριγμού.

Ιερ. 32,5 καὶ τὸν Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ

Ιερ. 32,5 Επότισα επίσης τον Φαραώ, βασιλέα της Αιγύπτου, και τους μεγιστάνας αυτού,

Ιερ. 32,6 καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς συμμείκτους καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς ἀλλοφύλων, τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὴν Γάζαν καὶ τὴν Ἀκκάρων καὶ τὸ ἐπίλοιπον Ἀζώτου

Ιερ. 32,6 όλον τον λαόν του, όλον τον σύμμικτον πληθυσμόν και όλους τους βασιλείς των Φιλισταίων, όπως επίσης την Ασκάλωνα, την Γαζαν, την Ακκαρών και τους λοιπούς κατοίκους της Αζώτου.

Ιερ. 32,7 καὶ τὴν Ἰδουμαίαν καὶ τὴν Μωαβῖτιν καὶ τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν

Ιερ. 32,7 Επότισα ακόμη την Ιδουμαίαν, την χώραν Μωάβ, τους Αμμωνίτας,

Ιερ. 32,8 καὶ βασιλεῖς Τύρου καὶ βασιλεῖς Σιδῶνος καὶ βασιλεῖς τοὺς ἐν τῷ πέραν τῆς θαλάσσης

Ιερ. 32,8 τους βασιλείς της Τυρου, τους βασιλείς της Σιδώνος, τους βασιλείς, οι οποίοι ευρίσκονται πέραν από την Μεσόγειον Θαλασσαν.

Ιερ. 32,9 καὶ τὴν Δαιδὰν καὶ τὴν Θαιμὰν καὶ τὴν Ῥῶς καὶ πᾶν περικεκαρμένον κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ

Ιερ. 32,9 Επότισα την Δαιδάν και την Θαιμάν και την Ρως και όλους εκείνους, οι οποίοι έχουν περικόψει το γένειον του προσώπου των εις τιμήν ειδωλικών θεών·

Ιερ. 32,10 καὶ πάντας τοὺς συμμείκτους τοὺς καταλύοντας ἐν τῇ ἐρήμῳ

Ιερ. 32,10 όλους τους αναμίκτους λαούς, οι οποίοι έχουν τα καταλύματά των εις την έρημον,

Ιερ. 32,11 καὶ πάντας βασιλεῖς Αἰλὰμ καὶ πάντας βασιλεῖς Περσῶν

Ιερ. 32,11 όλους τους βασιλείς Αιλάμ και όλους τους βασιλείς των Περσών,

Ιερ. 32,12 καὶ πάντας βασιλεῖς ἀπὸ ἀπηλιώτου τοὺς πόῤῥω καὶ τοὺς ἐγγύς, ἕκαστον πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ πάσας βασιλείας τὰς ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.

Ιερ. 32,12 όλους τους βασιλείς προς τας ανατολικάς περιοχάς τους μακράν και τους πλησίον, τον ένα και τον άλλον, και όλας τας βασιλείας, που υπάρχουν στο πρόσωπον της γης.

Ιερ. 32,13 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· οὕτως εἶπε Κύριος παντοκράτωρ· πίετε καὶ μεθύσθητε καὶ ἐξεμέσετε καὶ πεσεῖσθε καὶ οὐ μὴ ἀναστῆτε ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας, ἧς ἐγὼ ἀποστέλλω ἀνὰ μέσον ὑμῶν.

Ιερ. 32,13 Εις όλους αυτούς, του λέγει ο Θεός, θα είπης, έτσι ωμίλησεν ο Κυριος, ο παντοκράτωρ· Πιέτε, μεθύσετε, κάμετε εμετόν, θα πέσετε εις την γην και δεν θα ημπορέσετε να εγερθήτε ενώπιον της εχθρικής μαχαίρας, την οποίαν εγώ αποστέλλω ανάμεσά σας.

Ιερ. 32,14 καὶ ἔσται ὅταν μὴ βούλωνται δέξασθαι τὸ ποτήριον ἐκ τῆς χειρός σου ὥστε πιεῖν, καὶ ἐρεῖς·οὕτως εἶπε Κύριος· πιόντες πίεσθε·

Ιερ. 32,14 Εάν τυχόν δεν θελήσουν να δεχθούν το ποτήριον αυτό από τα χέρια σου, ώστε να πίουν το περιεχόμενόν του, θα πης προς αυτούς· Ετσι είπεν ο Κυριος θέλοντες και μη θα πίετε από αυτό.

Ιερ. 32,15 ὅτι ἐν πόλει, ἐν ᾗ ὠνομάσθη τὸ ὄνομά μου ἐπ᾿ αὐτήν, ἐγὼ ἄρχομαι κακῶσαι, καὶ ὑμεῖς καθάρσει οὐ μὴ καθαρισθῆτε, ὅτι μάχαιραν ἐγὼ καλῶ ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένους ἐπὶ τῆς γῆς.

Ιερ. 32,15 Εφ' όσον εγώ έχω αρχίσει να στέλλω τιμωρίας και συμφοράς εναντίον πόλεως, η οποία φέρει το όνομά μου, εναντίον της Ιερουσαλήμ, σεις δεν θα υποστήτε την καθαρτήριον αυτήν τιμωρίαν; Θα τιμωρήσω και σας, διότι εγώ προσκαλώ την εχθρικήν μάχαιραν εναντίον όλων των αμαρτωλών κατοίκων της γης.

Ιερ. 32,16 καὶ σὺ προφητεύσεις ἐπ᾿ αὐτοὺς τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐρεῖς· Κύριος ἀφ᾿ ὑψηλοῦ χρηματιεῖ, ἀπὸ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ δώσει φωνὴν αὐτοῦ, λόγον χρηματιεῖ ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ, καὶ αἰδὰδ ὥσπερ τρυγῶντες ἀποκριθήσονται· καὶ ἐπὶ καθημένους τὴν γῆν ἥκει ὄλεθρος

Ιερ. 32,16 Θα προφητεύσης δε προς αυτούς ακόμη και τούτους τους λόγους· ο Κυριος από του ύψους του θρόνου του διαλαλεί τας αποφάσστου. Από τον ιερόν του οίκον, τον ναόν. θα δώση την φωνήν του, θα εκφράση τας αποφάσστου από τον Ιερόν τόπον· και ζωηραί κραυγαί ωσάν τας κραυγάς των τρυγώντων τας αμπέλους θα αποκριθούν. Εις τους κατοίκους της γης έρχεται πλέον ο όλεθρος.

Ιερ. 32,17 ἐπὶ μέρος τῆς γῆς, ὅτι κρίσις τῷ Κυρίῳ ἐν τοῖς ἔθνεσι, κρίνεται αὐτὸς πρὸς πᾶσαν σάρκα, οἱ δὲ ἀσεβεῖς ἐδόθησαν εἰς μάχαιραν, λέγει Κύριος.

Ιερ. 32,17 Εις τα πέρατα της γης θα φθάση η κραυγή της δικαίας αποφάσεώς του, διότι ο Κυριος καταδικάζει τα έθνη, στήνει κρίσιν και παίρνει καταδικαστικήν απόφασιν αυτός εναντίον κάθε ανθρώπου. Οι ασεβείς παρεδόθησαν και θα παραδοθούν εις την μάχαιραν του ολέθρου, λέγει ο Κυριος.

Ιερ. 32,18 οὕτως εἶπε Κύριος· ἰδοὺ κακὰ ἔρχεται ἀπὸ ἔθνους ἐπὶ ἔθνος, καὶ λαῖλαψ μεγάλη ἐκπορεύεται ἀπ᾿ ἐσχάτου τῆς γῆς.

Ιερ. 32,18 Ούτως είπεν ο Κυριος· Ιδού, έρχονται σύμφοραί από ένα έθνος εις άλλο έθνος, θύελλα μεγάλη επέρχεται από τα άκρα της γης.

Ιερ. 32,19 καὶ ἔσονται τραυματίαι ὑπὸ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου, ἐκ μέρους τῆς γῆς, καὶ ἕως εἰς μέρος τῆς γῆς· οὐ μὴ κατορυγῶσιν, εἰς κόπρια ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς ἔσονται.

Ιερ. 32,19 Θα θανατωθούν οι άνθρωποι από τον Κυριον κατά την ημέραν της δικαίας αποφάσεώς και τιμωρίας εκ μέρους του Κυρίου. Από το ένα άκρον της γης έως το άλλο άκρον τα πτώματά των δεν θα ταφούν. θα μείνουν, ως κόπρος εις λίπανσιν της γης.

Ιερ. 32,20 ἀλαλάξατε, ποιμένες, καὶ κεκράξατε· καὶ κόπτεσθε οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, ὅτι ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ὑμῶν εἰς σφαγήν, καὶ πεσεῖσθε ὥσπερ οἱ κριοὶ οἱ ἐκλεκτοί·

Ιερ. 32,20 Ξεσπάσατε εις θρηνώδεις αλαλαγμούς άρχοντες του λαού, κραυγάσατε, θρηνήσατε με κοπετούς σεις, οι οποίοι, όπως οι κριοι δια τα πρόβατα, είσθε αρχηγοί των λαών, διότι συνεπληρώθησαν πλέον αι ημέραι σας δια την σφαγήν και θα πέσετε σφαζόμενοι, όπως οι εκλεκτοί, κριοι.

Ιερ. 32,21 καὶ ἀπολεῖται φυγὴ ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ σωτηρία ἀπὸ τῶν κριῶν τῶν προβάτων.

Ιερ. 32,21 Δεν θα υπάρξη κανείς τρόπος διαφυγής δια τους ποιμένας αυτούς, καμμία σωτηρία δια τους πνευματικούς αυτούς ηγέτας των λογικών προβάτων.

Ιερ. 32,22 φωνὴ κραυγῆς τῶν ποιμένων καὶ ἀλαλαγμὸς τῶν προβάτων καὶ τῶν κριῶν, ὅτι ὠλόθρευσε Κύριος τὰ βοσκήματα αὐτῶν,

Ιερ. 32,22 Θα ακουσθή θρηνώδης κραυγή των αρχόντων αυτών, αλαλαγμός φοβερός των προβάτων και των κριών, διότι ο Κυριος κατέστρεψε τας βοσκάς των, τας πόλεις εις τας οποίας έμεναν.

Ιερ. 32,23 καὶ παύσεται τὰ κατάλοιπα τῆς εἰρήνης ἀπὸ προσώπου ὀργῆς θυμοῦ μου.

Ιερ. 32,23 Και όση, τυχόν, ειρήνη είχε κάπου απομείνει εις την γην, θα παύση πλέον εξ αιτίας του ωργισμένου προσώπου του Κυρίου.

Ιερ. 32,24 ἐγκατέλιπεν ὥσπερ λέων κατάλειμμα αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθη ἡ γῆ αὐτῶν εἰς ἄβατον ἀπὸ προσώπου τῆς μαχαίρας τῆς μεγάλης.

Ιερ. 32,24 Ωσάν λέων αφήκε το κατάλοιπον της θήρας του. Ολη η χώρα των αμαρτωλών ανθρώπων έγινεν έρημος και άβατος εξ αιτίας της φοβεράς μαχαίρας του ολέθρου και της καταστροφής.

Η εκκλησία μας εορτάζει τον "Προφήτη" Ιερεμία την 1η Μαΐου.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ:

Ψυχαὶ λιθώδεις καὶ ξέναι θείου φόβου,
Λίθοις ἀνεῖλον θεῖον Ἱερεμίαν.
Πρώτῃ ἐν Μαΐοιο λίθοις κτάνον Ἱερεμίαν.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ "ΠΡΟΦΗΤΗ" ΙΕΖΕΚΙΗΛ (Περί το 600 π.Χ.).

  "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ", ΙΕΖΕΚΙΗΛ. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33. (Ο "θεός" στον Ιεζεκιήλ: "Ο Αβραάμ κατέσχε αυτήν την γη από τους άλλους λαούς, για να δοθεί κληρονομιά σε σας").

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ!

Ιεζ. 33,23 καὶ ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρός με λέγων·

Ιεζ. 33,24 υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ κατοικοῦντες τὰς ἠρημωμένας ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραὴλ λέγουσιν· εἷς ἦν Ἁβραὰμ καὶ κατέσχε τὴν γῆν, καὶ ἡμεῖς πλείους ἐσμέν, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰς κατάσχεσιν.

Ιεζ. 33,23 Ο Κυριος ωμίλησε προς εμέ και είπεν•

Ιεζ. 33,24 “υιέ ανθρώπου, οι Ιουδαίοι, οι οποίοι κατοικούν την ερημωθείσαν χώραν του ισραηλιτικοί λαού, λέγουν·

Ενας ήτο ο Αβραάμ και εκληρονόμησε ολόκληρον την χώραν. Ημείς είμεθα πολύ περισσότεροι και εις ιδικήν μας κληρονομίαν έχει δοθή η χώρα αυτή.

Η εκκλησία μας εορτάζει τον "Προφήτη" Ιεζεκιήλ στις 23 Ιουλίου εκάστου έτους.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ" ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ" ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ:

  " Ἰεζεκιὴλ ἑβράϊζε κἂν πόλω,
Ἀδωναῒ βλέπω σε, φάσκων Κυρίῳ."

ΕΒΡΑΪΖΕ......

“ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ", ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ

Δευτ. 14,21 πᾶν θνησιμαῖον οὐ φάγεσθε· τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖς πόλεσί σου δοθήσεται, καὶ φάγεται, ἢ ἀποδώσῃ τῷ ἀλλοτρίῳ·

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Δευτ. 14,21 Δεν θα τρώτε κανένα ψοφίμι εσείς οι Ιουδαίοι. Τα ψοφίμια θα τα σερβίρετε μόνο στους ξένους που φιλοξενείτε ή θα τα πουλάτε σε ξένους. 

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΤΗΣ "ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ" ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ. Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΙΕΦΘΑΕ ΣΦΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ, ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ.



 Ο «ΘΕΟΣ» ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΙΑΤΑΖΕΙ: «Να σφάξεις και τα βρέφη που θηλάζουν»

«ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ», ΒΙΒΛΙΟ Α’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:

Α Βασ. 15,2 τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμαλὴκ καὶ Ἱερὶμ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσεις αὐτὸν καὶ ἀναθεματιεῖς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ».  

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΡΙΤΑΙ, 11. (28 – 40)

 Ιεφθάε

 Ο Ιεφθάε είναι πρόσωπο της Βίβλου. Ήταν ο 13ος κατά σειρά Κριτής του Ισραήλ και ένας από τους μέγιστους κριτές του.

Ο Ιεφθάε προερχόταν εκ Γαλαάδ και ήταν νόθος γιος από εταίρα που γι΄ αυτό το λόγο είχε εκδιωχθεί από τους ετεροθαλείς αδελφούς του. Τότε ο Ιεφθάε κατέφυγε στην ύπαιθρο όπου και τέθηκε επικεφαλής ατάκτων Ισραηλιτών οργανώνοντας αξιόλογο στρατό που οδήγησε κατά των Αμμωνιτών. Τολμηρός και γενναίος διακρίθηκε στον πόλεμο αυτό, εξερχόμενος νικητής. Κατά το Ταλμούδ (Ταλμούδ Πεσαχίν: 13 α, β) σ΄ αυτόν και μόνο οφείλονταν η επιτυχής έκβαση αυτού του πολέμου.

Όμως ο Ιεφθάε είναι περισσότερος γνωστός στη Δύση και στη παγκόσμια φιλολογία για τη θυσία της θυγατέρας του που χαρακτηρίσθηκε ως «Βιβλική Ιφιγένεια» και της οποίας το όνομα δεν αναφέρετε πουθενά , επαναλαμβάνοντας τον ελληνικό μύθο πριν της εκστρατείας των Ελλήνων στη Τροία. Το επεισόδιο αυτό έχει ως εξής:

Ο Ιεφθάε ξεκινώντας για την εναντίον των Αμμωνιτών μάχη ορκίσθηκε να θυσιάσει σε περίπτωση νίκης του τον πρώτο που θα τον υποδεχόταν στην επιστροφή του. Έτσι όταν επέστρεφε νικητής έσπευσε η μικρή του θυγατέρα να τον προϋπαντήσει κρατώντας κύμβαλο και θυσίασε την θυγατέρα του.
ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ο ΙΕΦΘΑΕ

Ο Ιεφθάε ήταν ο ένατος κατά σειρά Κριτής του Ισραήλ και διάδοχος του Ιαΐρ. Ήταν νόθος γιος του Γαλαάδ και γιος γυναίκας πόρνης. Ο Ιεφθάε ήταν πολύ δυνατός και γενναίος πολεμιστής και καταγόταν από την Γαλαάδ (Κριταί 11,1). Ο Γεδεών κλήθηκε από τον Κύριο για να λυτρώσει τους Ισραηλίτες από τους Αμμωνίτες (Κριταί 11,4-11. Α' Βασιλειών 12,11). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρονολογιών της Παλαιάς Διαθήκης ο Ιεφθάε θα πρέπει να κυβέρνησε τους Ισραηλίτες περίπου το 1137-1132 π.Χ. για 6 χρόνια (Κριταί 12,7).

Η νόμιμη γυναίκα του Γαλαάδ είχε γεννήσει γιους, οι οποίοι όταν μεγάλωσαν, έδιωξαν τον Ιεφθάε και τον απέκλεισαν από την περιουσία του πατέρα τους, επειδή ήταν γιος άλλης γυναίκας. Τότε έφυγε ο Ιεφθάε μακριά απ' τους αδερφούς του κι εγκαταστάθηκε στη χώρα Τωβ, μια περιοχή που βρισκόταν στα βόρεια της Γαλαάδ. Εκεί, λόγω της δύναμης και του θάρρους του, μάζεψε γύρω του μερικούς τυχοδιώκτες, οι οποίοι έβγαιναν μαζί του στις επιδρομές που έκανε (Κριταί 11,2-3).

Ο ΙΕΦΘΑΕ ΚΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ

Οι Ισραηλίτες μετά τους Κριταί Γεδεών, Θωλά και Ιαΐρ, έπραξαν πάλι ότι δυσαρεστεί τον Κύριο. Λάτρεψαν τον Βάαλ και την Αστάρτη, καθώς και τους θεούς της Αράδ, της Σιδώνας, των Μωαβιτών, των Αμμωνιτών και των Φιλισταίων. Τότε οργίστηκε ο Κύριος εναντίον των Ισραηλιτών και τους παρέδωσε στους Φιλισταίους και στους Αμμωνίτες. Από τότε και για δεκαοχτώ χρόνια αυτοί καταπίεζαν και τυραννούσαν τους Ισραηλίτες, αυτούς που ήταν εγκατεστημένοι ανατολικά του Ιορδάνη, στην περιοχή της Γαλαάδ. Μάλιστα οι Αμμωνίτες πέρασαν τον Ιορδάνη, πολέμησαν εναντίον των φυλών Ιούδα, Βενιαμίν και Εφραίμ και τους νίκησαν. Έτσι οι Ισραηλίτες βρέθηκαν σε μεγάλη απόγνωση και τότε επικαλέστηκαν τον Κύριο. Πέταξαν τους ξένους θεούς που είχαν και λάτρεψαν τον Κύριο. Και ο Κύριος δεν μπορούσε πια να υπομένει τη δυστυχία τους (Κριταί 10,6-16).

Οι Αμμωνίτες συγκεντρώθηκαν για πόλεμο και στρατοπέδευσαν στη Γαλαάδ. Μαζεύτηκαν και οι Ισραηλίτες και στρατοπέδευσαν εκεί κοντά. Στο μεταξύ οι άρχοντες των Ισραηλιτών, που κατοικούσαν στη Γαλαάδ, έψαχναν ποιος θα ηγηθεί του στρατού (Κριταί 10,17-18. 11,4-5). Πήγαν στην Τωβ, βόρεια της Γαλαάδ, και πρότειναν στον Ιεφθάε να ηγηθεί των Ισραηλιτών. Ο Ιεφθάε αρχικά αρνήθηκε επειδή τον είχαν διώξει από το σπίτι του πατέρα του. Μετά όμως από την επιμονή τους να ηγηθεί του στρατού, τους είπε πως αν ο Κύριος του παραδώσει τους Αμμωνίτες, θα πρέπει ως επανόρθωση της αδικίας που του έκαναν, να τον αποδεχτούν ως ισόβιο αρχηγό τους. Εκείνοι αποδέχτηκαν την πρόταση και μαζί με τους άρχοντες της Γαλαάδ πήγε στη Μασσηφά (Μισπά), όπου ο λαός τον αναγνώρισε ως αρχηγό και ηγεμόνα του. Εκεί ο Ιεφθάε επανέλαβε όλα τα λόγια της συμφωνίας ενώπιον του Κυρίου στη Μασσηφά (Μισπά) (Κριταί 11,4-11).

Ο ΙΕΦΘΑΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΜΜΩΝΙΤΩΝ

Ο Ιεφθάε έστειλε αγγελιοφόρους στο βασιλιά των Αμμωνιτών και του ζητούσε να σταματήσει τον πόλεμο εναντίον των Ισραηλιτών. Ο βασιλιάς των Αμμωνιτών αρνήθηκε απαντώντας στον Ιεφθάε, ότι όταν οι Ισραηλίτες βγήκαν από την Αίγυπτο και μπήκαν στη Χαναάν, κατέλαβαν τη χώρα του. Έτσι ζητούσε να πάρει πίσω τα εδάφη που είχαν πάρει οι Ισραηλίτες από τον ποταμό Αρνών έως τον ποταμό Αβόκ (Κριταί 11,12-13).

Ο Ιεφθάε του απάντησε πως οι πρόγονοί του δεν κατέλαβαν την περιοχή των Μωαβιτών και των Αμμωνιτών, αλλά των Αμορραίων και του θύμισε πως οι Εδωμίτες και οι Μωαβίτες αρνήθηκαν στους Ισραηλίτες να περάσουν ειρηνικά από τα εδάφη τους. Όταν το ίδιο ζήτησαν από το Σηών, βασιλιά των Αμορραίων, εκείνος παρατάχτηκε για πόλεμο εναντίον τους. Στη μάχη που ακολούθησε οι Ισραηλίτες νίκησαν τους Αμορραίους που κατοικούσαν στην περιοχή, μεταξύ των ποταμών Αρνών και Αβόκ, και εγκαταστάθηκαν σ' αυτή (Κριταί 11,14-27).

Ο βασιλιάς των Αμμωνιτών όμως δεν δέχτηκε τους συνετούς λόγους του Ιεφθάε και επέμενε να πολεμήσει (Κριταί 11,28). Τότε ήρθε το Πνεύμα του Κυρίου στον Ιεφθάε κι αυτός έκανε τάμα στον Κύριο, πως εάν τον βοηθούσε να νικήσει τους Αμμωνίτες, θα θυσίαζε τον πρώτο που θα έβγαινε από το σπίτι του για να τον προϋπαντήσει. Μετά διέσχισε την περιοχή της Γαλαάδ και του Μανασσή για να ενισχύσει τους Ισραηλίτες (Κριταί 11,29-31).

Έτσι ο Ιεφθάε βάδισε εναντίον των Αμμωνιτών και ο Κύριος τους παρέδωσε σ' αυτόν. Ο Ιεφθάε τους κατατρόπωσε από την Αροήρ έως τον ποταμό Αρνών και επανέκτησε είκοσι πόλεις μέχρι την περιοχή της Εβελχαρμίμ. Έτσι οι Αμμωνίτες έγιναν υποτελείς στους Ισραηλίτες (Κριταί 11,32-33).

Όταν όμως ο Ιεφθάε επέστρεφε νικητής στο σπίτι του, στη Μασσηφά (Μισπά), βγήκε η κόρη του να τον προϋπαντήσει με τύμπανα και με χορούς. Ήταν το μοναχοπαίδι του και εκτός απ' αυτήν δεν είχε άλλο παιδί. Όταν την είδε ο Ιεφθάε έσχισε μ' απόγνωση τα ρούχα του. Εκείνη του αποκρίθηκε να τηρήσει το λόγο που έδωσε στον Κύριο, παρά μόνο του ζήτησε να την αφήσει να πάει για δύο μήνες στα βουνά και να κλάψει τη νιότη και την παρθενιά της μαζί με τις φίλες της. Ο Ιεφθάε αποδέχτηκε την πρόταση της κόρης του κι όταν πέρασαν οι δύο μήνες αυτή επέστρεψε στον πατέρα της κι αυτός εκπλήρωσε το τάξιμο που είχε κάνει. Από τότε έγινε έθιμο στο λαό Ισραήλ, να πηγαίνουν κάθε χρόνο οι κόρες των Ισραηλιτών και να κλαίνε την κόρη του Ιεφθάε για τέσσερις μέρες (Κριταί 11,34-40).

Μετά τη νίκη του Ιεφθάε, οι άντρες της φυλής Εφραίμ του διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν τους κάλεσε να πολεμήσουν μαζί κατά των Αμμωνιτών. Γι' αυτό τον απείλησαν ότι θα έκαιγαν το σπίτι του κι αυτόν μαζί. Αυτός τότε τους υπενθύμισε πως τους είχε καλέσει, αλλά αυτοί δεν πήγαν προς βοήθειά του.

Ο Ιεφθάε συγκέντρωσε τότε όλους τους άντρες της Γαλαάδ και πολέμησε τους Εφραιμίτες. Στη μάχη που ακολούθησε οι Γαλααδίτες νίκησαν τους Εφραιμίτες και μετά έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη για να μη μπορούν να γυρίσουν πίσω οι Εφραιμίτες. Μάλιστα επειδή οι Εφραιμίτες θα έφευγαν ως διαβάτες μεμονωμένα, οι άντρες της Γαλαάδ ρωτούσαν όλους τους περαστικούς να προφέρουν τη λέξη «στάχυς». Οι Εφραιμίτες δεν μπορούσαν να προφέρουν σωστά τη λέξη αυτή και πρόδιναν την καταγωγή τους. Έτσι, εκεί στα περάσματα του Ιορδάνη σκοτώθηκαν τότε 42.000 Εφραιμίτες (Κριταί 12,1-6).

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΕΦΘΑΕ

Ο Ιεφθάε υπήρξε Κριτής του Ισραήλ για έξι χρόνια. Έπειτα πέθανε και τον έθαψαν στην πόλη του τη Μασσηφά (Μισπά), στη Γαλαάδ (Κριταί 12,7).

Ο Σαμουήλ τον αναφέρει σαν έναν από τους Κριτές που χρησιμοποίησε ο Θεός για να ελευθερώσει το λαό Ισραήλ από τους εχθρούς του (Α' Βασιλειών 12,11). Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (Εβραίους 11,32).

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΡΙΤΑΙ, 11. (28 – 40)

 ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ».

Κρ. 11,28 καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς Ἀμμὼν τῶν λόγων Ἰεφθάε, ὧν ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν.

Κρ. 11,28 Ο βασιλεύς όμως των Αμμωνιτών δεν εδέχθη τους συνετούς λόγους, τους οποίους ο Ιεφθάε δι' αγγελιαφόρων του παρήγγειλε. Επέμενε να πολεμήση.

Κρ. 11,29 Καὶ ἐγένετο ἐπὶ Ἰεφθάε πνεῦμα Κυρίου, καὶ παρῆλθε τὸν Γαλαὰδ καὶ τὸν Μανασσῆ καὶ παρῆλθε τὴν σκοπιὰν Γαλαὰδ εἰς τὸ πέραν υἱῶν Ἀμμών.

Κρ. 11,29 Το Πνεύμα όμως του Κυρίου ήλθεν επί τον Ιεφθάε και τον ενίσχυσε. Αυτός δε διήλθε την χώραν Γαλαάδ και την χώραν Μανασσή, δια να ενισχύση τους Ισραηλίτας, έπειτα επέστρεψεν εις την Σκοπιάν της χώρας Γαλαάδ και από εκεί εβάδισε προς πόλεμον εναντίον των Αμμωνιτών, οι οποίοι ευρίσκοντο απέναντι.

Κρ. 11,30 καὶ ηὔξατο Ἰεφθάε εὐχὴν τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· ἐὰν διδοὺς δῷς μοι τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν ἐν τῇ χειρί μου,


Κρ. 11,30 Εκαμε δε ο Ιεφθάε και ένα τάξιμον προς τον Κυριον και είπε· “εάν θελήσης, Κυριε, και παραδώσης εις τα χέρια μου τους Αμμωνίτας,

Κρ. 11,31 καὶ ἔσται ὁ ἐκπορευόμενος, ὃς ἂν ἐξέλθῃ ἀπὸ τῆς θύρας τοῦ οἴκου μου εἰς συνάντησίν μου ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἔσται τῷ Κυρίῳ ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα. 
Κρ. 11,31 σου τάζω, ότι εκείνος που θα εξέλθη από την θύραν της οικίας μου εις συνάντησίν μου, όταν θα επιστρέψω νικητής από τον πόλεμον κατά των Αμμωνιτών, θα προσφερθή ολοκαύτωμα εις σέ, τον Κυριον”.

Κρ. 11,32 καὶ παρῆλθεν Ἰεφθάε πρὸς υἱοὺς Ἀμμὼν παρατάξασθαι πρὸς αὐτούς, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ.

Κρ. 11,32 Ο Ιεφθάε εβάδισεν εναντίον των Αμμωνιτών δια να τους πολεμήση, και ο Κυριος παρέδωκεν αυτούς νικημένους εις τα χέρια του.

Κρ. 11,33 καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ ἕως ἐλθεῖν ἄχρις Ἀρνὼν ἐν ἀριθμῷ εἴκοσι πόλεις καὶ ἕως Ἐβελχαρμὶμ πληγὴν μεγάλην σφόδρα, καὶ συνεστάλησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.

Κρ. 11,33 Οι Ισραηλίται εκτύπησαν αυτούς από Αροήρ μέχρις Αρνών κατέλαβον είκοσι πόλεις μέχρι της χώρας Εβελχαρμίμ και επέφεραν μεγάλην καταστροφήν. Οι Αμμωνίται νικηθέντες εταπεινώθησαν και εσυμμαζεύθησαν ενώπιον των Ισραηλιτών


Κρ. 11,34 Καὶ ἦλθεν Ἰεφθάε εἰς Μασσηφὰ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἐξεπορεύετο εἰς ὑπάντησιν ἐν τυμπάνοις καὶ χοροῖς· καὶ αὕτη ἦν μονογενής, οὐκ ἦν αὐτῷ ἕτερος υἱὸς ἢ θυγάτηρ.

Κρ. 11,34 Ο Ιεφθάε επέστρεφε νικητής εις την πόλιν Μασσηφά, στον οίκον του. Αίφνης είδε την κόρην του να εξέρχεται με τύμπανα και χορούς εις συνάντησίν του. Αυτή δε ήτο μονογενής θυγάτηρ του και δεν είχεν άλλον υιόν η άλλην θυγατέρα.

Κρ. 11,35 καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν αὐτὴν αὐτός, διέῤῥηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ἆ ἆ, θυγάτηρ μου, ταραχῇ ἐτάραξάς με καὶ σὺ ἦς ἐν τῷ ταράχῳ μου, καὶ ἐγώ εἰμι ἤνοιξα κατὰ σοῦ τὸ στόμα μου πρὸς Κύριον καὶ οὐ δυνήσομαι ἀποστρέψαι.

Κρ. 11,35 Οταν ο Ιεφθάε την είδεν, έσχισε το ιμάτιά του και έκραξεν· “πω ! πω ! κόρη μου ! Συ με συνεκλόνισες, συ είσαι η πηγή και η αιτία της ταραχής μου ! Εγώ ο ταλαίπωρος ήνοιξα το στόμα μου προς τον Κυριον εναντίον σου και δεν θα ημπορέσω τώρα να αρνηθώ το τάμα μου”.

Κρ. 11,36 ἡ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· πάτερ, ἤνοιξας τὸ στόμα σου πρὸς Κύριον; ποίησόν μοι ὃν τρόπον ἐξῆλθεν ἐκ στόματός σου, ἐν τῷ ποιῆσαί σοι Κύριον ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν σου ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀμμών.

Κρ. 11,36 Εκείνη δε του είπε· “πατέρα μου, ήνοιξες το στόμα σου και υπεσχέθης κάποιο τάμα στον Κυριον; Καμε ο,τι έταξες, αφού ο Κυριος σου έδωσε την νίκην κι ετιμώρησες τους εχθρούς σου τους Αμμωνίτας”.

Κρ. 11,37 καὶ ἥδε εἶπε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς· ποιησάτω δὴ ὁ πατήρ μου τὸν λόγον τοῦτον· ἔασόν με δύο μῆνας, καὶ πορεύσομαι καὶ καταβήσομαι ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ κλαύσομαι ἐπὶ τὰ παρθένιά μου, ἐγώ εἰμι καὶ αἱ συνεταιρίδες μου.


Κρ. 11,37 Οταν δε έμαθε το τάξιμον του πατρός της προσέθεσε· “ας μου κάμη ο πατέρας μου μίαν μόνην χάριν· άφησέ με να ζήσω δύο μήνας ακόμη. Θέλω να ανεβώ και να κατεβώ τα όρη κι να κλαύσω την παρθενίαν μου εγώ μαζή μα άλλας συντρόφους μου”.

Κρ. 11,38 καὶ εἶπε· πορεύου· καὶ ἀπέστειλεν αὐτὴν δύο μῆνας. καὶ ἐπορεύθη, αὐτὴ καὶ αἱ συνεταιρίδες αὐτῆς, καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια αὐτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη.

Κρ. 11,38 Ο πατήρ της απήντησε· “πήγαινε”. Και την έστειλεν επί δύο μήνας. Και αυτή μαζή με τας συντρόφους της μετέβη και έκλαυσε την παρθενικότητά της επάνω εις τα όρη·

Κρ. 11,39 καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶν δύο μηνῶν καὶ ἐπέστρεψε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς, καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῇ εὐχὴν αὐτοῦ, ἣν ηὔξατο· καὶ αὕτη οὐκ ἔγνω ἄνδρα. καὶ ἐγένετο εἰς πρόσταγμα ἐν Ἰσραήλ·

Κρ. 11,39 Οταν δε επέρασαν οι δύο μήνες επέστρεψεν στον πατέρα της, ο οποίος και εξεπλήρωσε το τάξιμο που είχε κάμει δι' αυτήν. Αυτή δε δεν είχε γνωρίσει άνδρα. Ητο παρθένος. Εκτοτε επεκράτησε συνήθεια μεταξύ των Ισραηλιτών,

Κρ. 11,40 ἀπὸ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐπορεύοντο θυγατέρες Ἰσραὴλ θρηνεῖν τὴν θυγατέρα Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἐν τῷ ἐνιαυτῷ.

Κρ. 11,40 και κάθε έτος επί τέσσαρας ημέρας αι ισραηλίτιδες θυγατέρες μετέβαινον να θρηνούν την θυγατέρα του Ιεφθάε του Γαλααδίτου.

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ (ἔσται τῷ Κυρίῳ ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα).

Οι σημερινοί χριστιανοί πάμπολλες φορές δεν βολεύονται με την «θεόπνευστη» μετάφραση των Εβδομήκοντα, η οποία αναφέρει την αυθεντική ιστορία των Ισραηλιτών. Έτσι όταν δεν τους αρέσει μία ιστορία από την «Παλαιά Διαθήκη» όπως την περιγράφουν οι Εβδομήκοντα, προστρέχουν στο εβραϊκό κείμενο, το οποίο σήμερα το θεωρούν αυθεντικότερο. Μόνο που το εβραϊκό κείμενο έχει υποστεί τόσες «κατάλληλες» αλλαγές από τους λεγόμενους Μασσορίτες εβραίους, (από το 200 – 1000 μ.Χ.), που πολλές φορές λέει τα ακριβώς αντίθετα από τους «θεόπνευστους» Εβδομήκοντα. Παρακολουθήστε τους λεκτικούς ακροβατισμούς του παρακάτω χριστιανού για την ανθρωποθυσία του Ιεφθάε προς τον Ιεχωβά. 

«Ότι θα θυσίαζε την κόρη του και ο Θεός δεν θα απόρριπτε με ένα λόγο αποδοκιμασίας μια ανθρωποθυσία είναι μια απίστευτη και παράλογη θεωρία. Αυτή δεν είναι παρά μια ανθρώπινη ερμηνεία η οποία έχει γίνει χωρίς προσεκτική εξέταση του κειμένου.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι ο αρχαίος Ιουδαίος σχολιαστής Ραβί David Kimchi (1160-1232) αποδίδει τις λέξεις της ευχής (Κριτές 11:31) πολύ διαφορετικά από τις σημερινές μεταφράσεις και μας λέει ότι και ο πατέρας του Ραβί Joseph Kimchi είχε την ίδια άποψη. Πατέρας και γιος μαζί με τον Ραβί Levi ben Gerson, όλοι τους από τους πλέον διαπρεπείς Εβραίους μελετητές - που θα έπρεπε να γνώριζαν καλύτερα από οποιοδήποτε Εθνικό μελετητή - συμφωνούσαν χωρίς περιστροφές σε απόδοση των λέξεων της ευχής η οποία αντί να την κάνει να μοιάζει σαν να αναφέρεται σε ένα και μόνο αντικείμενο, όπως οι σημερινές μεταφράσεις, την μεταφράζει και την ερμηνεύει σαν να αποτελείτε από δυο διαφορετικά μέρη». ( Ε. W. Bullinger: Great cloud of witnesses in Hebrews 11, Kregel Publications, 1979, σελ. 324-331)

Ο Ιεφθάε, που έσφαξε την κόρη του, θυσία στον αιμοβόρο θεό Ιεχωβά, (αυτόν τον ίδιο Ιεχωβά που οι Εβδομήκοντα απέδωσαν με την λέξη "Κύριος") αναφέρεται στον κατάλογο των Αγίων της Καινής Διαθήκης από τον Απόστολο Παύλο. Για 2.000 χρόνια ο Ελληνικός λαός, πότε με το καλό, πότε με το ζόρι έμαθε να προσκυνάει και να "προσεύχεται" στον (ανύπαρκτο) Ιεχωβά, ο λαός με την πιο πλούσια πολιτιστική κληρονομιά στον κόσμο, αυτός ο λαός που έφερε τον πολιτισμό στην γη. 

(Προς Εβραίους επιστολή 11. (31- 33) 

"31 Πίστει Ραὰβ ἡ πόρνη οὐ συναπώλετο τοῖς ἀπειθήσασι, δεξαμένη τοὺς κατασκόπους μετ' εἰρήνης. 

32 Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 

33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων".-