Παιχνίδια έρωτα με εργαλείο την αντίστροφη ψυχολογία

Το μυαλό λένε πως είναι η μεγαλύτερη παγίδα που μπορούμε να πέσουμε, καθώς αυτό είναι που πλάθει τις καταστάσεις μέσα μας, μας καθοδηγεί πολλές φορές νοητά, κι άλλες μας παραπλανά οδηγώντας μας σε σφάλματα. Το ατού αυτής της ύπουλης συσκευής λοιπόν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ν’ αξιοποιηθεί και μέσα στις σχέσεις. Πολλές φορές στην επικοινωνία μας με τους ανθρώπους υπάρχουν δυσκολίες, ανακρίβειες. Άλλα λες εσύ, αλλά λέει ο άλλος κι εκεί κάπου ψάχνεις ένα μαγικό ραβδάκι να κάνεις λιανό ό,τι δεν κατανοείται μέσω της οδού της ομιλίας. Και το μαγικό ραβδάκι βρίσκεται στα χέρια μας, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το μυαλό μας είναι πιο δυνατό απ’ ό,τι η γλώσσα μας. Και τι εννοούμε με αυτό;

Πώς θα σου φαινόταν αν μέσα στη σχέση σου, μπορούσες να δώσεις στο ταίρι σου περισσότερες αφορμές να ενεργοποιηθεί, χωρίς όμως να το πεις; Κι αυτό γιατί πολλές φορές ζητάμε κάτι λέγοντάς το, αλλά το εκφράζουμε σαν παράπονο, άθελά μας, γινόμαστε επικριτικοί, ή κι απότομοι. Κι όλα αυτά επιφέρουν το τρομερό αποτέλεσμα των μούτρων. Απέναντι σε μια τέτοια όχι και τόσο ερωτιάρικη συνθήκη, υπάρχει η λύση της αντίστροφης ψυχολογίας μέσα στην σχέση. «Άλλα θέλω κι άλλα κάνω, πώς να σου το πω». Ναι, γι΄αυτό ακριβώς το τερτίπι μιλάμε. Αυτό που χρησιμοποιώντας το μυαλό μας φέρνουμε τις καταστάσεις σε ισορροπία, αθόρυβα κι ήσυχα.

«Σκέφτηκα πως δε θα θέλεις να πάμε σινεμά σήμερα κι είπα να μην τα κλείσω τα εισιτήρια.» Έχεις πετάξει άρνηση πριν καν ρωτήσεις για πιθανή κατάφαση. Το αποτέλεσμα είναι πιθανότατα να τα κλείσεις τα εισιτήρια. Κι αυτό γιατί στο μυαλό του άλλου αμέσως παίζει το σενάριο με τίτλο «γιατί όχι». Και μιλάμε για το πιο απλό και τυπικό παράδειγμα.

Η αντίστροφη ψυχολογία έχει το εξής υπέροχο γνώρισμα: Μας δείχνει το άσπρο ενώ μας σερβίρεται το μαύρο. Και φυσικά, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως κάτι τέτοιο δε θα γινόταν τόσο απλά με λόγια. Σε σχέσεις που τις περικλείει το αίσθημα του έρωτα, χρειάζεται πολλές φορές να επιστρατεύουμε κι άλλα μέσα, προκειμένου να δούμε νέες πτυχές του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας, και γιατί όχι, να ζήσουμε και λίγο πιο ευχάριστα αυτό που ονομάσαμε ρουτίνα. Επιχειρώντας κανείς να χρησιμοποιήσει την αντίστροφη ψυχολογία, βάζει ουσιαστικά στην καθημερινότητά του την τεχνική του παράδοξου.

Δηλαδή αν κάποιος από τους δύο κάνει επεισοδιακή γκάφα, ξεκινάει την αναγγελία της με τον πρόλογο «ξέρω πως θα νευριάσεις πολύ αλλά…». Κατά πάσα πιθανότητα η αντίδραση θα είναι πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με το αναμενόμενο. Γιατί το παράδοξο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως αυτός που θα ακούσει έναν τέτοιο πρόλογο -ό,τι ευτύχημα κι αν ακολουθήσει μετά από αυτόν- θα βάλει στόχο ν’ αποδείξει πως δε θα νευριάσει τελικά.

Κι εκεί ακριβώς στεκόμαστε όταν μιλάμε για τη δύναμη που έχει το ανθρώπινο μυαλό να ελίσσεται διαφορετικά μέσα σε καταστάσεις. Εκεί που θα είχες καβγά, έχεις συζήτηση, εκεί που θα είχες παράπονα για μια ακυρωμένη πρόταση για έξοδο, τώρα κοιτάτε μαζί τι θα φορέσετε. Γιατί υπάρχει παράκαμψη μιας οδού κι επιλογή μιας άλλης. Και φυσικά, δε μιλάμε για χειριστική συμπεριφορά και μεταχείριση -αυτό είναι άλλο κεφάλαιο- μαύρο κι άραχνο. Εδώ μιλάμε για τη δύναμη να μετατρέπουμε τις καταστάσεις από το κακό στο κάλλιστο. Κι αυτή τη δύναμη την έχει πότε ο ένας, και πότε ο άλλος μέσα στη σχέση.

Η απάντηση σ’ ένα πιθανό γιατί κάπου εδώ, είναι επειδή οι άνθρωποι πολλές φορές, γινόμαστε ντουβάρια και δε βλέπουμε μπροστά μας το προφανές. Μουλαρώνουμε, στυλώνουμε τα πόδια και δεν αντιλαμβανόμαστε ποιο είναι το επόμενο βήμα. Και κάπου εκεί, για πολλούς εκεί έξω, υπάρχουν αυτοί που τους δείχνουν τον δρόμο, ακόμα κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν μέσα που θεωρούνται ύπουλα. Ύπουλα, όμως, γίνονται μόνο αν η πρόθεση είναι κακή ή αν υπάρχει δόλος. Αλλιώς, δεν έγινε και κάτι.

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως το μυαλό μας δουλεύει ασταμάτητα, πολλάκις μας έχει προδώσει, αλλά και μας έχει βγάλει καθαρούς. Το στοίχημα εδώ είναι να εμπιστευτούμε και το μυαλό κάποιου άλλου, αν θέλουμε να βγαίνουμε καθαροί παρέα, χαρούμενοι κι ερωτευμένοι. Τελικά εκείνα τα εισιτήρια θα τα κλείσετε, τι έγινε;