ΑΡΡΙΑΝΟΣ - Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις (5.29.4-5.29.5)

[5.29.4] Ἐν τούτῳ δὲ ἀφίκοντο πρὸς αὐτὸν Ἀρσάκης τε ὁ τῆς ὁμόρου Ἀβισάρῃ χώρας ὕπαρχος καὶ ὁ ἀδελφὸς Ἀβισάρου καὶ οἱ ἄλλοι οἰκεῖοι, δῶρά τε κομίζοντες ἃ μέγιστα παρ᾽ Ἰνδοῖς καὶ τοὺς παρ᾽ Ἀβισάρου ἐλέφαντας, ἀριθμὸν ἐς τριάκοντα· Ἀβισάρην γὰρ νόσῳ ἀδύνατον γενέσθαι ἐλθεῖν. ξυνέβαινον δὲ τούτοις καὶ οἱ παρὰ Ἀλεξάνδρου ἐκπεμφθέντες πρέσβεις πρὸς Ἀβισάρην. 

[5.29.5] καὶ ταῦτα οὐ χαλεπῶς πιστεύσας οὕτως ἔχειν Ἀβισάρῃ τε τῆς αὑτοῦ χώρας σατραπεύειν ἔδωκεν καὶ Ἀρσάκην τῇ Ἀβισάρου ἐπικρατείᾳ προσέθηκεν· καὶ φόρους οὕστινας ἀποίσουσι τάξας θύει αὖ καὶ ἐπὶ τῷ Ἀκεσίνῃ ποταμῷ. καὶ τὸν Ἀκεσίνην αὖ διαβὰς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ἧκεν, ἵνα καὶ τῶν πόλεων τῆς τε Νικαίας καὶ τῶν Βουκεφάλων ὅσα πρὸς τῶν ὄμβρων πεπονηκότα ἦν ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐπεσκεύασε καὶ τὰ ἄλλα τὰ κατὰ τὴν χώραν ἐκόσμει.

***

[5.29.4] Στο μεταξύ ήρθαν στον Αλέξανδρο ο Αρσάκης, ο ύπαρχος της περιοχής που γειτόνευε με τον Αβισάρη, και ο αδελφός του Αβισάρη και οι άλλοι συγγενείς του, οι οποίοι έφεραν δώρα από εκείνα που οι Ινδοί θεωρούν ως τα πολυτιμότερα και τους ελέφαντες που έστειλε ο Αβισάρης, τριάντα περίπου τον αριθμό, γιατί, είπαν, ήταν αδύνατο να έρθει ο Αβισάρης που ήταν άρρωστος. Με αυτούς συμφώνησαν και οι πρέσβεις που έστειλε ο Αλέξανδρος προς τον Αβισάρη. 

[5.29.5] Επειδή εύκολα πίστεψε ο Αλέξανδρος ότι έτσι είχαν τα πράγματα, ανέθεσε πάλι στον Αβισάρη τη σατραπεία της περιοχής του και πρόσθεσε στην εξουσία του Αβισάρη και τον Αρσάκη. Αφού καθόρισε και τους φόρους που θα πλήρωναν, πρόσφερε πάλι θυσίες κοντά και στον Ακεσίνη ποταμό και μετά πέρασε ξανά τον Ακεσίνη και έφθασε στον Υδάσπη. Εκεί επισκεύασε με τον στρατό του τις ζημιές που είχαν προκαλέσει οι βροχές στις πόλεις Νίκαια και Βουκεφάλα και τακτοποίησε και τα άλλα ζητήματα της περιοχής.