Η Αντίληψη της Πραγματικότητας
Για να μιλήσουμε απλά, χωρίς περίπλοκους φιλοσοφικούς όρους, στην ζωή υπάρχουν εύκολα πράγματα (δραστηριότητες) και δύσκολα πράγματα. Συνήθως, κάθε τι φυσικό, όπως το να υπάρχουμε, να ανασαίνουμε, να περπατάμε, να κάνουμε διάφορα πράγματα, να σκεφτόμαστε, να φανταζόμαστε, κλπ., ανήκουν στις εύκολες δραστηριότητες (σε κανονικές συνθήκες βέβαια). Τις περισσότερες φορές τα δύσκολα προέρχονται από την αναγκαστική συμβίωση με άλλους σε μία κοινωνία που βρίσκεται σε διαμάχη και σύγχυση. Είναι εύκολο να αγναντέψουμε ένα τοπίο, να παρατηρήσουμε διάφορα αντικείμενα, αλλά είναι δύσκολο να επιβιώσουμε σε μία εχθρική κοινωνία που ζητάει πάρα πολλά και δίνει ψίχουλα.
Το να αντιληφθούμε την Πραγματικότητα, την Απώτερη, Βαθύτερη Πραγματικότητα, πίσω από τα φαινόμενα, είναι στην πραγματικότητα μία τελείως απλή, φυσική, διαδικασία. Οι άνθρωποι όμως έχουν επινοήσει περίπλοκες θεωρίες για να ερμηνεύσουν τα πιο απλά πράγματα του κόσμου. Αν θελήσετε να ερμηνεύσετε τον κόσμο μέσα από κάποια γνωστή θρησκεία ή φιλοσοφία, στο τέλος θα βρεθείτε σε αδιέξοδο. Η απόδειξη: Δείξτε μας έναν οπαδό, οποιασδήποτε θρησκείας, που έφτασε σε αυτό που η θρησκεία του ορίζει σαν λύτρωση, σωτηρία, τελείωση, κλπ. Απεναντίας, το να αντιληφθείτε μόνοι σας την Πραγματικότητα, να φτάσετε σε αυτό που οι θρησκείες και οι φιλοσοφίες ονομάζουν το Απόλυτο, η Πραγματικότητα, ο Θεός, είναι τελείως απλό.
Στην πραγματικότητα όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι και φιλόσοφοι απλά παρακίνησαν τους άλλους να ανακαλύψουν την Αλήθεια μόνοι τους, με δικά τους μέσα, με δικό τους τρόπο, απλά, ήσυχα κι ολοκληρωτικά. Η ίδια αποκάλυψη έγινε ξανά και ξανά (σε διαφορετικές συνθήκες βέβαια) από τον Βούδα και τον Σανκάρα, τον Λάο-Τσε, τον Πλάτωνα… και την ίδια αποκάλυψη κάνουμε ξανά εδώ. Δεν λέμε κάτι καινούργιο, λέμε κάτι που έχει ξαναειπωθεί… αλλά το λέμε με διαφορετικό τρόπο, μέσα στις παρούσες συνθήκες…
Το πρώτο βήμα λοιπόν: Ξεχάστε όλες τις θεωρίες. Ανακαλύψτε μόνοι σας την Πραγματικότητα, απλά, φυσικά, όπως ανασαίνετε, όπως σηκώνεστε και περπατάτε, ή όπως κάθεστε ήσυχα και ηρεμείτε, όπως φαντάζεστε μία εικόνα, ή φέρνετε στην μνήμη μία ήδη κατακτημένη γνώση… Πόσο απλά; πως; Θα το δούμε στην συνέχεια…
Η Συνείδηση σαν Πραγματικότητα
Το πιο κοντινό, το πιο προσιτό σε μας, στην ύπαρξή μας (η ίδια η ουσία της ύπαρξής μας στην πραγματικότητα), είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Έχουμε Συνείδηση ότι υπάρχουμε, έχουμε Συνείδηση ότι υπάρχουμε μέσα σε ένα «χώρο» κι αντιδρούμε μέσα σε αυτόν τον χώρο. Έχουμε Συνείδηση ότι είμαστε κάτι συγκεκριμένο (με κάποιες ιδιότητες) σε αυτό τον «χώρο» και σε αυτή την «ύπαρξη». ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ λοιπόν, Αντίληψη και Εγώ (με συγκεκριμένες ιδιότητες) υπάρχουν πρώτα από όλα, όλα τα άλλα ακολουθούν. Ο προβληματισμός για το τι είναι ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, τι σχέση έχει με το επιφαινόμενο της ύπαρξης, την ύλη, κλπ., είναι μετασκέψη, ακολουθεί. Αν θέλουμε λοιπόν να αντιληφθούμε την Πραγματικότητα, την πραγματική μας ύπαρξη, την πραγματική μας ουσία, αυτό που είμαστε πραγματικά, θα πρέπει να το κάνουμε μέσω της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, βιώνοντας άμεσα την ύπαρξη κι όχι μέσω της μετασκέψης. Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ είδαμε ότι είναι Συνείδηση, Αντίληψη, Εγώ. Στην πραγματικότητα αυτά τα τρία είναι Ένα. Τα όντα όμως σε αυτόν τον χωρόχρονο τα αντιλαμβάνονται είτε σαν τρεις ταυτόχρονες λειτουργίες, είτε σαν διαδοχικές διαδικασίες. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ σαν ΕΙΝΑΙ Είναι ένας Απέραντος Ωκεανός Ύπαρξης. Η Αντίληψη μπορεί να αγκαλιάζει το Σύνολο της Ύπαρξης κι είναι τότε Καθαρή Αντίληψη ή να περιορίζεται σε κάτι ιδιαίτερο και γίνεται Εγώ. Το Εγώ δεν είναι παρά μία μικρή προβολή του ΕΙΝΑΙ στην επιφάνεια, στις ιδιότητες. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ πρέπει να στραφεί προς το ΕΙΝΑΙ, πέραν ακόμα και της Αντίληψης για να συλλάβει την Πραγματικότητά Της. Η Αντίληψη είναι μία φυσική ικανότητα. Το περιεχόμενο της Αντίληψης (το Εγώ) είναι ένα σύνολο από ιδιαίτερες αντιλήψεις, που μας απορροφούν σε μία ιδιαίτερη ζωή. Απορρίπτοντας όλες τις ιδιαίτερες αντιλήψεις, απορρίπτοντας την ίδια την Αντίληψη νοιώθουμε το Βάθος, το ΕΙΝΑΙ, Άπειρο, Αιώνιο, χωρίς καμία ιδιότητα, το Απόλυτο.
Ένας από τους μεγαλύτερους ψυχολόγους του περασμένου αιώνα, ο Καρλ Γιούγκ, θεωρούσε ότι η Πραγματική Ουσία είναι Ένα Παγκόσμιο Ασυνείδητο, Ένας Ωκεανός Ασυνείδητης Ύπαρξης κι ότι το Εγώ δεν είναι παρά μία επιφανειακή προβολή, ένα σύμπλεγμα από ορισμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Η Ουσία είναι το Βάθος κι όχι το Εγώ. Με αυτή την έννοια το Παγκόσμιο Ασυνείδητο Είναι Μία Ύπαρξη πέρα από το περιορισμένο ον. Το Παγκόσμιο περιέχει το Εγώ κι όχι το αντίθετο. Για τον Γιούγκ το Ασυνείδητο δεν είναι μέρος του Εγώ, όπως θεωρούσαν οι άλλοι σύγχρονοι ψυχολόγοι. Ο Γιούγκ είχε κάνει μία πλήρη αντιστροφή στις ψυχολογικές αντιλήψεις του περασμένου αιώνα. Το ότι τον κατηγόρησαν για μυστικιστή ήταν μάλλον τιμή κι όχι μομφή.
Όπως και να έχει από την Συσχέτιση ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ-Εγώ προκύπτουν κάποιες σχέσεις, προσδιορίζεται μία θέση και σκιαγραφείται κάποιος προορισμός. Για να βρούμε την Ουσία της Ύπαρξης, να Βιώσουμε την Ουσία της Ύπαρξης, πρέπει να στραφούμε στο Βάθος κι όχι στις επιφανειακές λειτουργίες και δραστηριότητες. Αυτή η Διαδικασία (που στην πραγματικότητα είναι το τέλος των διαδικασιών, στα πλαίσια της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ), τελείως απλή, τελείως φυσική, χωρίς προσπάθεια, είναι ο Δρόμος της Ζωής. Στις θρησκείες είναι η Μυστική Οδός, ο Διαλογισμός, η Πνευματική Άσκηση, κλπ. Η Βίωση του Βάθους του ΕΙΝΑΙ, της Ύπαρξης, δεν είναι διαδικασία, όπως είπαμε, αλλά το τέλος των διαδικασιών της εξωτερικής αντίληψης, των εσωτερικών διαδικασιών του Εγώ, της Ίδιας της Αντίληψης σαν Παγκόσμιας Ύπαρξης, η εγκατάλειψη όλων των διαδικασιών για να αναδυθεί το ΑΠΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ. Θα δούμε πως γίνεται αυτό.
Η Πύλη της Ζωής
Το Βάθος της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ είναι ΕΝΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Από αυτό το Ένα Βάθος προβάλλει η Αντίληψη, το Εγώ (το κάθε εγώ) σαν ένα σύμπλεγμα αντιλήψεων και συμπεριφορών μέσα στους διαφόρους χωροχρόνους...
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (η παρούσα συνείδησή μας) είναι η Πύλη της Ζωής και της Απώλειας. Όταν η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ απορροφιέται σε επιφανειακές δραστηριότητες οδηγεί σε μία εξωτερική ζωή και τελικά χάνεται στον «χώρο της φαντασίας»...
Όταν όλες αυτές οι δραστηριότητες απορρίπτονται αναδύεται το Άπειρο Βάθος του ΕΙΝΑΙ. Για να γίνει αυτό δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Όσο προσπαθούμε να κάνουμε κάτι τόσο μπλεκόμαστε στο δίχτυ της δραστηριότητας και βυθιζόμαστε στο χώρο της φαντασίας. Πρέπει να απορρίψουμε όλες αυτές τις προσπάθειες και να αφεθούμε σε Αυτό που Είμαστε Πραγματικά. Όταν εγκαταλειφθούμε ολοκληρωτικά θα αναδυθούμε στο ΕΙΝΑΙ.
Μία Πραγματικότητα όλα... Από εδώ αρχίζει η Εσωτερική Πορεία, στις Εσωτερικές Καταστάσεις, κόσμους... Και πέραν Αυτών, η Αχανής Θεότητα...
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (η παρούσα συνείδηση) είναι συνεχώς σε δραστηριότητα. Είτε απορροφηθούμε σε αυτή την δραστηριότητα, είτε προσπαθούμε να την ελέγξουμε, είμαστε στην ίδια κατάσταση της δραστηριότητας. Δεν είναι αυτός ο τρόπος. Πρέπει να ατενίσουμε ήρεμα τις δραστηριότητες και να τις αφήσουμε να εξελιχθούν χωρίς να απορροφιόμαστε κάπου. Μετά από κάποιο απροσδιόριστο διάστημα όλα αυτά παύουν να έχουν σημασία. Τότε είναι η στιγμή να εγκαταλειφθούν. Η Πρώτη Έξοδος από το φανταστικό γίνεται στην Καθαρή Αντίληψη που αγκαλιάζει όλη την Ύπαρξη. Είναι το Παγκόσμιο Πνεύμα. Αλλά αυτό δεν είναι η Τελική Πραγματικότητα. Κι Αυτό θα πρέπει να εγκαταλειφθεί για να Αναδυθούμε στο ΚΑΘΕΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ.
Είμαστε Αυτό που Είμαστε για πάντα. Δεν χρειάζεται να γίνουμε κάτι. Αυτές οι αντιλήψεις (το να νομίζουμε ότι πρέπει να γίνουμε κάτι) είναι ανοησίες της σκέψης. Όταν εξαντληθούν όλες οι μάταιες δραστηριότητες του νου αποκαλύπτεται Αυτό που Είμαστε Πραγματικά. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Απλά πρέπει να εγκαταλειφθούμε σε Αυτό που Είμαστε Πραγματικά απορρίπτοντας την δραστηριότητα της σκέψης. Έτσι απλά, να χαλαρώσουμε, να εγκαταλειφθούμε, για να αναδυθούμε στο Άπειρο, στο Αιώνιο. Οι λανθασμένες αντιλήψεις μας ωθούν σε δραστηριότητα και νοιώθουμε αγωνία να γίνουμε κάτι. Έτσι παραμένουμε στον κύκλο της δραστηριότητας και δεν μπορούμε να «νοήσουμε» Αυτό που Είμαστε Πραγματικά. Τελικά μας φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να μην κάνουμε τίποτα. Να καθίσουμε ήσυχα, έτσι απλά, να μην κάνουμε τίποτα. Αυτή είναι η Υπέρτατη Σοφία. Κι ενώ είναι τόσο απλό, τόσο εύκολο και τόσο αναπαυτικό και πλήρες, δεν μπορούμε να το κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου