Ολέθρια σύγκριση

«Τώρα: μπορώ να ζήσω χωρίς σύγκριση-χωρίς να συγκρίνομαι με κανένα;
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει το ψηλό ούτε το χαμηλό- δεν υπάρχει αυτός που είναι ανώτερος και ο άλλος που είναι κατώτερος.
Αν πάντα συγκρίνω τον εαυτό μου με κάποιον άγιο ή κάποιο δάσκαλο, με κάποιον επιχειρηματία, συγγραφέα, ποιητή και όλα τα υπόλοιπα, τι μου συμβαίνει- τι έχω κάνει;
Συγκρίνω μόνο με σκοπό να πετύχω, με σκοπό να φτάσω κάπου, με σκοπό να γίνω κάτι- αλλά αν δεν συγκρίνω αρχίζω να κατανοώ τι είμαι.
Το να αρχίσω να καταλαβαίνω τι είμαι είναι πολύ πιο γοητευτικό, πολύ πιο ενδιαφέρον και πάει πέρα από κάθε σύγκριση».

«Εκεί που υπάρχει αγάπη, υπάρχει σύγκριση;
Ξέρετε τι σημαίνει ν’ αγαπάς πραγματικά κάποιον χωρίς μίσος, χωρίς ζήλια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλεις να παρέμβεις σ’ αυτό που κάνει ή σκέφτεται, χωρίς να καταδικάζεις, χωρίς να συγκρίνεις- ξέρεις άραγε τι σημαίνει;
Όταν αγαπάς κάποιον με όλη σου την καρδιά, με όλο σου τον νου, με όλο σου το σώμα, με όλο σου το είναι, υπάρχεισύγκριση;
Όταν εγκαταλείψεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου σ’ αυτή την αγάπη, δεν υπάρχει το άλλο».

«Περνάει κανείς όλη του τη ζωή συγκρίνοντας τον εαυτό του με κάποιον άλλον, με το τι είναι και το τι θα έπρεπε να ήταν, με κάποιον που είναι πιο τυχερός.
Αυτή η σύγκριση πραγματικά σκοτώνει.
Η σύγκριση είναι κάτι εξευτελιστικό, διαστρεβλώνει τον τρόπο που βλέπει κανείς τα πράγματα.
Και μεγαλώνουμε μέσα στη σύγκριση. Όλη μας η εκπαίδευση βασίζεται σ’ αυτήν, όπως και όλη μας η παιδεία.
Έτσι υπάρχει μια αδιάκοπη πάλη να γίνει κανείς κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που είναι.
Η κατανόηση αυτού που είναι κανείς, είναι που φέρνει στην επιφάνεια δημιουργικότητα, αλλά η σύγκριση τρέφει την ανταγωνιστικότητα· τη σκληρότητα· τη φιλοδοξία, που νομίζουμε ότι φέρνουν πρόοδο.
Η πρόοδος μέχρι σήμερα έχει οδηγήσει μόνο σε σκληρότερους πολέμους και σε τέτοια αθλιότητα που δεν είχε γνωρίσει ποτέ ο κόσμος μέχρι τώρα.
Αληθινή εκπαίδευση είναι ν’ αναθρέφεις παιδιά χωρίς σύγκριση».

«Πότε έχω επίγνωση της ζήλιας;
Δεν εμφανίζεται η ζήλια μέσα από τη σύγκριση;
Σίγουρα, ζηλεύω επειδή εσύ έχεις και εγώ δεν έχω. Η ίδια η διαδικασία της σύγκρισης είναι η ζήλια.
Είμαι ένα ασήμαντο μικρό πλάσμα και εσύ είσαι ένας μεγάλος άγιος και θέλω να είμαι σαν και σένα. Έτσι, εκεί που υπάρχεισύγκριση υπάρχει και ζήλια και αν παρατηρήσεις θα δεις πως έχουμε μεγαλώσει με αυτόν τρόπο, ο πολιτισμός μας, η εκπαίδευση μας, όλος ο τρόπος που σκεφτόμαστε βασίζεται στη σύγκριση και στη λατρεία της ικανότητας.
Και μήπως υπάρχει άραγε κατανόηση μέσα από τη σύγκριση;
Μέσα από τη σύγκριση μπορεί να αναπτύσσουμε τη γνώση, αλλά η γνώση σίγουρα δεν είναι κατανόηση».

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ