Η πρώτη φορά στον άνδρα

Στην ελληνική εφηβεία φαίνεται ότι ο ένας στους δύο έχει την πρώτη του σεξουαλική επαφή ανάμεσα στα 14 και 17 του χρόνια. Είναι απόλυτα υγείες και φυσιολογικό, όταν ο έφηβος νιώσει την ανάγκη της σεξουαλικής επαφής να στηριχθεί ψυχολογικά από τον πατέρα, τον αδελφό, τον φίλο ή και από κάποια γυναίκα ακόμα για να πάει την πρώτη φορά.

Δεν πρέπει ούτε να τον σταματήσουμε αλλά και ούτε να τον σπρώξουμε νομίζοντας ότι θα τον κάνουμε γρηγορότερα άνδρα. Θα πρέπει να ξέρουν οι γονείς ότι η πρώτη φορά του γιου τους είναι δική του υπόθεση αλλά θα πρέπει να είναι κοντά του όταν ο ίδιος το ζητήσει ή μας μιλήσει για τις σεξουαλικές του ανησυχίες.

Ο πατέρας, μέσα από την δική του ανασφάλεια για τον ανδρισμό του γιου του, τον πιέζει με τον τρόπο του να πάει με γυναίκα ή κοιτάει να δει αν το παιδί του έχει επαφές με κορίτσια. Σε αντίθεση με τον πατέρα της κόρης , ο πατέρας του αγοριού περιμένει με αγωνία την πρώτη του φορά.

Κάθε μέρα που περνάει, κοιτάει το μεγάλωμα του γιου του και αισθάνεται ότι ο χρόνος πλησιάζει για του δείξει εκείνος ότι έγινε άνδρας, ότι τα κατάφερε. Καμαρώνει μάλιστα για τις σεξουαλικές προκλήσεις του παιδιού του που τις σερβίρει όλο και περισσότερο εάν καταλάβει ο γιος πόσο γοητεύεται ο πατέρας του.

Τις περισσότερες φορές που ο έφηβος, μετά τα 16 χρόνια του, κατακλύζεται από το άγχος της πρώτης φοράς και το πόσο επιτυχημένη ήταν , εκφράζει το φόβο απόρριψης του πατέρα, εάν ο ίδιος δεν τα καταφέρει. Και πρέπει εδώ να πούμε ότι στην αποτυχία του ο έφηβος καταφεύγει για παρηγοριά στην μητέρα του, που κρύβει μέσα της όλη την αγωνία για τον ανδρισμό του παιδιού της.

Το κόστος της αποτυχημένης πρώτης φοράς στο αγόρι είναι μεν θορυβώδες, αλλά δεν είναι αληθινό. Αν και ο έφηβος μέσα στα συντρίμμια της αποτυχίας του, εγκλωβίζεται, δραματοποιεί και καθηλώνεται στο φόβο της ανικανότητας του, γρήγορα μπορεί να το ξεπεράσει πηγαίνοντας σε μια δεύτερη φορά που σίγουρα θα είναι καλύτερη από την πρώτη.

Οι γονείς δεν πρέπει να μπουν μέσα στο πένθος του για τον εξευτελισμό της αποτυχίας του αλλά και ούτε να του δείξουν ότι κάνει σαν μικρό παιδί και ότι δεν είναι τίποτα αυτό που έπαθε. Μάλιστα πολλές φορές ακούω γονείς οι οποίοι μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια του γιου τους τον παρηγορούν λέγοντας ότι και ο πατέρας , όταν ήταν στην ηλικία του, είχε πάθει το ίδιο πράγμα.

Έτσι βέβαια θέλουν να υποτιμήσουν το γεγονός και να συμμαχήσουν με το πρόβλημα. Οι λύσεις αυτές δεν είναι θετικές. Ο γιος μας θέλει να τον ακούσουμε με ψυχραιμία και ηρεμία, μακριά από δραματοποιήσεις και υπεραπλουστεύσεις, κάτι που τον κάνει να αισθάνεται ότι τον κοροϊδεύουμε μπροστά στο μεγάλο του πρόβλημα. Απαντήσεις ρεαλιστικές και ξεκάθαρες όπως «δεν ήσουν έτοιμος αρκετά», «φοβήθηκες», «δεν ερεθίστηκες σεξουαλικά», βιάστηκες γιατί το είδες σαν στόχο και όχι σαν απόλαυση», θα τον κάνουν να ξαναδεί την ανάγκη για μια επόμενη φορά, όταν εκείνος το θελήσει , χωρίς εμείς να τον πιέσουμε, για να μας φέρει το ποθούμενο αποτέλεσμα.

Αρκετοί γονείς αναρωτιούνται με ποια γυναίκα θα είναι καλύτερα να πάει ο γιος τους την πρώτη του φορά. Κάποια φίλη του; Με μια πόρνη; Ακόμα παίζει ρόλο η ηλικία της γυναίκας που θα δεχθεί την παρθενία του νεαρού άνδρα;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο ποια θα είναι και τι είδους θα είναι αυτή η γυναίκα που θα βρεθεί για πρώτη φορά μαζί της. Θα συμφωνήσω ότι για συναισθηματικούς λόγους και μόνο ίσως θα ήταν καλύτερο να πάει με μια φίλη του παρά στο κρεβάτι μιας κοινής γυναίκας, πράγμα ψυχρό και γρήγορο. Επίσης, η ηλικία δεν φαίνεται να είναι σημαντικός παράγοντας θετικής ή αρνητικής ταυτότητας για το πέρασμα στην σεξουαλική ολοκλήρωση.

Πολλοί μάλιστα ρωτούν τι γίνεται όταν και οι δυο σεξουαλικοί σύντροφοι είναι παρθένοι. Είναι καλύτερα ή χειρότερα τότε; Πάλι και εδώ οι απαντήσεις δεν είναι συγκεκριμένες. Το καλύτερο ή χειρότερο σχετίζεται άμεσα με το πόσο νιώθουν όμορφα μέσα στην ανάγκη να ολοκληρωθούν σεξουαλικά, στο να μην βιάζονται να φτάσουν στον ποθούμενο στόχο, στην αναζήτηση της ηδονής, που θα τους προετοιμάσει ψυχικά και σωματικά να φτάσουν στην εισχώρηση σιγά σιγά, μέσα από την γλύκα της ηδονής και της αισθησιακής απόλαυσης. Έτσι είναι απόλυτα βέβαιο ότι η ολοκλήρωση έρχεται από μόνη της με το παιχνίδι της συνεχούς ηδονής και έντασης, φτιάχνοντας πάνω στο ερωτικό κρεβάτι έναν άνδρα και μια γυναίκα.

Ούτε η ηλικία της σεξουαλικής του ζωής πρέπει να αγχώνει τους γονείς, εάν εκείνος αργήσει να την πραγματώσει. Ούτε αυτό το άγχος να αισθανθεί προβληματικός ή να αμυνθεί με άρνηση και φόβο, γιατί ακόμα δεν έκανε έρωτα. Εάν ένας νέος άνδρας που έχει ξεπεράσει τα 20 χρόνια ζωής του δεν έχει ολοκληρωθεί σεξουαλικά, δεν σημαίνει ότι χρειάζεται βοήθεια, ούτε ότι ο γονιός οφείλει να τον «σπρώξει» στη γυναίκα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που ένας άνδρας μπορεί, όταν νιώσει ότι βρήκε την κατάλληλη γυναίκα που θα του πάρει την παρθενιά του τόσο με τον δικό της, όσο και με τον δικό του τρόπο.

Νομίζω ότι ο γονιός πρέπει να το γνωρίζει αυτό και να κρατάει διακριτική στάση στην αργοπορημένη σεξουαλική αφύπνιση του παιδιού του, χωρίς να ανησυχεί.