«Εκείνος που σε θυμώνει, σε κατακτά» Elisabeth Kenny
Ο θυμός με το θυμικό έχουν την ίδια ρίζα και προέρχονται από την αρχαία λέξη ‘θυμός’ που σημαίνει ψυχή. Ο όρος θυμικόν χρησιμοποιήθηκε στην ψυχολογία ως όρος ευρέως περιεχομένου, για να καλύψει όλα εκείνα τα βιώματα στα οποία υπάρχει συναισθηματικός τόνος οποιουδήποτε χαρακτήρα
Αν συμβολίζαμε το θυμικό ως ένα σάκο μέσα στον οποίο υπάρχουν όλα τα συναισθήματα, κομμάτι του σάκου και μάλιστα πολύ δυνατό θα ήταν και ο θυμός, διότι είναι ένα πανίσχυρο συναίσθημα που συνδέεται με καταστάσεις οργής, άγχους και επιθετικότητας.
Σπάνια νιώθουμε θυμό χωρίς να νιώθουμε πληγωμένοι (προσβεβλημένοι) σε κάποιο βαθμό και σπάνια νιώθουμε πληγωμένοι ψυχικά χωρίς να νιώθουμε θυμό γι’ αυτό που προκάλεσε τον πόνο. Μερικές φορές απλά και μόνο η απειλή του να πληγωθούμε ή να ντροπιαστούμε μπορεί να πυροδοτήσει το συναίσθημα του θυμού.
Όλες οι εμπειρίες των διαπροσωπικών σχέσεων που μας υποτιμούν, μας ντροπιάζουν, μας πληγώνουν, μας τραυματίζουν ψυχικά, μας μειώνουν, μας κάνουν να νιώθουμε θυμό. Αν ακόμα αντιληφθούμε ότι στα παραπάνω κρύβεται μια σκοπιμότητα εις βάρος μας τότε θα νιώσουμε περισσότερο θυμό και ή θα τον στρέψουμε ανοιχτά σε αυτόν που μας τον προκάλεσε ή θα τον στρέψουμε σε μας τους ίδιους ή σε κάποιους άλλους.
Ο καθένας μας ξέρει για τον εαυτό του αν είναι ο άνθρωπος που συσσωρεύει το θυμό του για πολύ καιρό, για βδομάδες ή χρόνια ή είναι ο τύπος που εκρήγνυται εκείνη τη στιγμή και σε δέκα λεπτά δεν μπορεί να κατανοήσει πως έχασε τόσο πολύ τον έλεγχο.
Ο Θυμός, είναι ο χειρότερος τρόπος για να ηρεμήσουμε. Ο θυμός είναι ένα αρνητικό συναίσθημα γνωστό σε όλους μας και συχνά επιλεγόμενο. Γεμίζει το μυαλό με μονολόγους και πειστικά επιχειρήματα αυτό-δικαίωσης. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε τι μας θύμωσε, τόσο πιο πολλοί “καλοί λόγοι” εφευρίσκουμε.
Το γέλιο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σκεφτούμε την κατάσταση που μας θύμωσε. Γελάστε με το γελοίο της κατάστασης. Συνήθως ο θυμός προκύπτει από την αίσθηση “κινδυνεύω”, σημάδι απειλής – συχνά συμβολικής – για το Εγώ, την “αξιοπρέπεια” την “αυτοεκτίμηση”.
Η επιλογή του θυμού κλιμακώνει το θυμό. Αν μιλήσετε χαμηλόφωνα, αν ο τόνος της φωνής είναι χαμηλός, είναι αδύνατον να συνεχίσετε να είστε θυμωμένος. Είναι πολύ σημαντικό είναι να λύνει κανείς μια διαφορά χρησιμοποιώντας μέτριο τόνο φωνής και κατάλληλες λέξεις που δεν αναστατώνουν ή δεν ενεργοποιούν στον άλλον ένταση και θυμό.
Ο θυμός με το θυμικό έχουν την ίδια ρίζα και προέρχονται από την αρχαία λέξη ‘θυμός’ που σημαίνει ψυχή. Ο όρος θυμικόν χρησιμοποιήθηκε στην ψυχολογία ως όρος ευρέως περιεχομένου, για να καλύψει όλα εκείνα τα βιώματα στα οποία υπάρχει συναισθηματικός τόνος οποιουδήποτε χαρακτήρα
Αν συμβολίζαμε το θυμικό ως ένα σάκο μέσα στον οποίο υπάρχουν όλα τα συναισθήματα, κομμάτι του σάκου και μάλιστα πολύ δυνατό θα ήταν και ο θυμός, διότι είναι ένα πανίσχυρο συναίσθημα που συνδέεται με καταστάσεις οργής, άγχους και επιθετικότητας.
Σπάνια νιώθουμε θυμό χωρίς να νιώθουμε πληγωμένοι (προσβεβλημένοι) σε κάποιο βαθμό και σπάνια νιώθουμε πληγωμένοι ψυχικά χωρίς να νιώθουμε θυμό γι’ αυτό που προκάλεσε τον πόνο. Μερικές φορές απλά και μόνο η απειλή του να πληγωθούμε ή να ντροπιαστούμε μπορεί να πυροδοτήσει το συναίσθημα του θυμού.
Όλες οι εμπειρίες των διαπροσωπικών σχέσεων που μας υποτιμούν, μας ντροπιάζουν, μας πληγώνουν, μας τραυματίζουν ψυχικά, μας μειώνουν, μας κάνουν να νιώθουμε θυμό. Αν ακόμα αντιληφθούμε ότι στα παραπάνω κρύβεται μια σκοπιμότητα εις βάρος μας τότε θα νιώσουμε περισσότερο θυμό και ή θα τον στρέψουμε ανοιχτά σε αυτόν που μας τον προκάλεσε ή θα τον στρέψουμε σε μας τους ίδιους ή σε κάποιους άλλους.
Ο καθένας μας ξέρει για τον εαυτό του αν είναι ο άνθρωπος που συσσωρεύει το θυμό του για πολύ καιρό, για βδομάδες ή χρόνια ή είναι ο τύπος που εκρήγνυται εκείνη τη στιγμή και σε δέκα λεπτά δεν μπορεί να κατανοήσει πως έχασε τόσο πολύ τον έλεγχο.
Ο Θυμός, είναι ο χειρότερος τρόπος για να ηρεμήσουμε. Ο θυμός είναι ένα αρνητικό συναίσθημα γνωστό σε όλους μας και συχνά επιλεγόμενο. Γεμίζει το μυαλό με μονολόγους και πειστικά επιχειρήματα αυτό-δικαίωσης. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε τι μας θύμωσε, τόσο πιο πολλοί “καλοί λόγοι” εφευρίσκουμε.
Το γέλιο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σκεφτούμε την κατάσταση που μας θύμωσε. Γελάστε με το γελοίο της κατάστασης. Συνήθως ο θυμός προκύπτει από την αίσθηση “κινδυνεύω”, σημάδι απειλής – συχνά συμβολικής – για το Εγώ, την “αξιοπρέπεια” την “αυτοεκτίμηση”.
Η επιλογή του θυμού κλιμακώνει το θυμό. Αν μιλήσετε χαμηλόφωνα, αν ο τόνος της φωνής είναι χαμηλός, είναι αδύνατον να συνεχίσετε να είστε θυμωμένος. Είναι πολύ σημαντικό είναι να λύνει κανείς μια διαφορά χρησιμοποιώντας μέτριο τόνο φωνής και κατάλληλες λέξεις που δεν αναστατώνουν ή δεν ενεργοποιούν στον άλλον ένταση και θυμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου