Η ορθοδοξία αγιοποίησε τον Δίκαιο Αβιμέλεχ. Ξέρετε για ποιόν λόγο; Για να δούμε. Διότι Φιλοξένησε τον Αβραάμ, που του παρουσίασε την γυναίκα του Σάρα ως αδελφή του. Ο Αβιμέλεχ όμως δεν την ιδιοποιήθηκε, επειδή πληροφορήθηκε την αλήθεια από όνειρο πού είδε (Π.Δ. Γεν. κεφ. 20, στίχ. 21). Ήταν Βασιλειάς των Γεράρων. (Αν όμως δεν είχε πληροφορηθεί την αλήθεια από το όνειρο, τι θα έκανε άραγε!)
Συμπέρασμα: αν σου παρουσιάσει κάποιος την γυναίκα του ως αδελφή του και δεν την ιδιοποιηθείς τότε αγιάζεις!
Καταλάβατε τίποτε; Με το δίκιο σας να πείτε όχι. Κάποιο λάκκο επομένως έχει η φάβα. Πρέπει να ψάξουμε την ιστορία του Αβραάμ και το χούι του να παρουσιάζει την Γυναίκα του ως αδελφή.
Ο Αβραάμ λοιπόν, όπως θα δούμε από την Βίβλο, το ιερό αυτό και θεόπνευστο βιβλίο των χριστιανών, ΗΤΑΝ ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ!!! Και δεν την εξέδωσε μόνο μια φορά. Παρακάτω θα δούμε μια τέτοια περίπτωση.
(Τα αποσπάσματα της Βίβλου, στο κείμενο που ακολουθεί, είναι αντιγραμμένα από το βιβλίο της Γενέσεως, μετάφραση της Βιβλικής Εταιρίας, κεφάλαιο ιβ έως ιγ.)
«Και επήγεν ο Άβραμ, καθώς είπε προς αυτόν ο Κύριος( …;). Και έλαβεν ο Άβραμ Σάραν την γυναίκα αυτού, και Λωτ τον υιόν του αδελφού αυτού( …;) δια να υπάγωσιν εις την γην Χαναάν». Ήταν η γη που ο Κύριος την έκανε δώρο στους απογόνους του, «εις το σπέρμα σου θέλω δώσει την γην ταύτην».
Κατά την διάρκεια της παραμονής του στη γη Χαναάν «έγινε πείνα εν τη γη ταύτη, και κατέβει ο Αβραάμ εις την Αίγυπτον δια να παροικήσει εκεί». Τότε η Αίγυπτος ήταν σαν την Ευρώπη και Η. Π. Α. σήμερα. Πλούσια χάρις στα νερά του ποταμού Νείλου, τα εύφορα παραποτάμια χωράφια και την εργατικότητα των κατοίκων της, ήταν πόλος έλξης για τους πεινασμένους, τους άνεργους, μα και για τα κάθε είδους κατακάθια της Μεσογειακής λεκάνης.
Πριν λοιπόν μπούνε στην Αίγυπτο έπιασε ο Αβραάμ τη Σάρρα και της το «φούρνισε το τροπάρι». Είσαι της είπε όμορφη γυναίκα, οι Αιγύπτιοι μπορεί να με σκοτώσουνε για να σε πάρουνε από μένα αν πεις ότι είσαι γυναίκα μου. «Ειπέ λοιπόν ότι είσαι αδελφή μου δια να γίνει καλόν εις εμέ εξ αιτίας σου, και να φυλαχθή η ζωή μου δια σε».
Αν η Σάρρα το “χαψε το παραμύθι ή τη βόλευε κι αυτήν ότι ακολούθησε δεν το ξέρουμε. Η Π. Δ. δεν αναφέρει τίποτα γύρω από αυτό. Πάντως δεν πρέπει να ξεχάσουμε το απόσπασμα « δια να γίνει καλόν εις εμέ ». Εδώ βρίσκεται η ουσία της πρότασης του προπάτορα προς την Σάρρα.
Με το που φτάσανε στον προορισμό τους και «είδον οι Αιγύπτιοι την γυναίκα ότι ήτο ωραία σφόδρα( …;) επήνεσαν αυτήν προς τον Φαραώ». Τότε ο βασιλιάς της Αιγύπτου έστειλε τους ανθρώπους του και αρχίσανε τα σούξου-μούξου με τον Αβραάμ.
- Τι μέρος του λόγου είναι η κυρία;
- Αδελφή μου, είπε ο προπάτορας.
Και «ελήφθη η γυνή εις την οικίαν του Φαραώ» όχι φυσικά για να κάνει τη δούλα μα για να διδάξει την ερωτική της τέχνη στον Βασιλιά της Αιγύπτου. Μην νομίσει κανείς ότι βγήκε χαμένος ο Αβραάμ, από αυτήν την βρώμικη, σύμφωνα με την «αμαρτωλή» μας ηθική, συναλλαγή. Ήξερε πάρα πολύ καλά το νόημα της φράσης όταν έλεγε στη Σάρρα « δια να γίνει καλόν εις εμέ ». Για την εξυπηρέτηση προς τον Φαραώ ο Αιγύπτιος δεν τον άφησε παραπονούμενο «τον δε Αβραάμ μετεχειρίσθησαν καλώς δι “ αυτήν, και είχε πρόβατα, και βόας, και όνους θηλυκάς, και καμήλας».
Ο Γιαχβέ έβλεπε από ψηλά ή από τα χαμηλά, δεν ξέρουμε, τα κατορθώματα του προστατευομένου του, και δεν του πολυάρεσε. Δεν τον πείραζε που βγήκε νταβατζής ο Αβραάμ, αν τον πείραζε δεν θα τον επέλεγε για προπάτορα των εβραίων και των βαρβάρων γενικότερα, μα η ζήλια που σαν σαράκι του έτρωγε τα σωθικά, προερχότανε από τον φόβο μήπως και γκαστρώσει την Σάρρα ο Φαραώ πριν από αυτόν. Ήταν σφόδρα ερωτευμένος με τη Σάρρα.
Τα είχε βάλει με τους πάντες και τα πάντα στον παράδεισο. Όλοι και όλα του φταίγανε. Από την τσαντίλα έτρωγε τα μουστάκια του. Και όταν η αγωνία έφτασε στο κατακόρυφο αποφάσισε να προστατεύσει ο ίδιος την τιμή του « Αγίου » νταβατζή προπάτορά «μας» και της Σάρρας. «Και επέφερεν ο Κύριος επί τον Φαραώ και επί τον οίκον αυτού πληγάς μεγάλας». Η υγιεινή των γενετικών οργάνων της Σάρρας, δεν νομίζω ότι ήταν πρώτη στη λίστα προτεραιότητας γι αυτήν, ούτε καθώς φαίνεται το «έκανε» μόνο με τον Φαραώ.
Όταν έμαθε ο Φαραώ ότι ο Αβραάμ και η Σάρα ήταν αντρόγυνο· «ουδέν κρυφόν υπό τον Ήλιον», κάλεσε τον Αβραάμ στο παλάτι.
- Τι έκανες βρε αθεόφοβε, του είπε. Μου έκανες πάσα την γυναίκα σου πως τάχα είναι αδελφή σου και ο θεός με εκδικείται. Δεν ντρέπεσαι; «ιδού η γυνή σου, λάβε αυτήν και ύπαγε». Ηθικές αναστολές υπήρχαν στους Αιγυπτίους, όχι όμως στο αγαπημένο ζευγάρι του Γιαχβέ, Αβραάμ και Σάρα.
Πήρε λοιπόν τη γυναίκα του, μαζί με πολλά δώρα από τον Φαραώ, (πλήρωσε αδιαμαρτύρητα ο άνθρωπος), και έφυγε ψάχνοντας για καινούργια θύματα.
«Ανέβει δε ο Αβραάμ εξ Αιγύπτου αυτός, και η γυνή αυτού και πάντα όσα είχε».
«Και ο Αβραάμ ήτο πλούσιος σφόδρα εις κτήνη, εις αργύριον και χρυσίον».
Ο μεγαλύτερος «άγιος», ο πατριάρχης, ο «πατέρας πλήθους εθνών», μας βγήκε νταβατζής. Ο πατριάρχης των νταβατζήδων, λόγω «αγιότητας»!! ο Μέγας! Και γω που νόμιζα ότι αυτή η μη συμπαθής κάστα ανήκε στον υπόκοσμο! Συγνώμη αξιότιμοι κύριοι νταβατζήδες. Έκανα λάθος.
***************************************************************************************
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΥΠΗΡΞΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
O Ιωάνν. Χρυσόστομος ομολογεί: «και εις μοιχείαν (την Σάρρα) εξέδωσεν (ο Αβραάμ)»
Επειδή κάποια επιμένουν να αμφιβάλουν ότι ο Αβραάμ ήταν προαγωγός της ίδιας του της γυναίκας!
«Είδες την θαυμάσιαν τούτη γυναίκα που λάμπουσα από της ψυχής το κάλλος αλλά και της όψεως, στις (υποδείξεις) του δικαίου (Αβραάμ) πορευομένη; Αυτήν να μιμείσθε γυναίκες… (!) αυτό είναι φιλίας και υπακοής γνώρισμα… υπέρ του δικαίου (Αβραάμ η Σάρρα) και εις μοιχείαν εαυτήν εξέδωσεν και συνουσίας[1] ανέχετο βαρβαρικής (!!!) …Είδες αγαπητέ μου την ευμήχανον του θεού σοφία;»
Ι. Χρυσοστόμου Παραινετικός… της αγίας Τεσσαρακοστης Ομιλία ΛΒ΄ ε΄25… ή (53.299.22.εως 53.300.48) ή ΤLG Joannes Chrysostomus Scr. Work #112 53.300.46
Να λοιπόν η πεμπτουσία… της ιερής μοιχείας!
Μας κοροϊδεύουν… δεν υπάρχει αμφιβολία!
Συγνώμη, εσείς… ευμήχανον θεϊκή σοφία βλέπετε; Εγώ λοιπόν πως συμβαίνει και βλέπω συνεχώς άλλα πράγματα…;!
Έτσι αποκτήθηκαν τα «αγαθά του Αβραάμ», που χωρίς μια στάλα επίγνωση ή ντροπή, μας εύχονται στις γαμήλιες τελετές μας, οι ιεράρχες των Ελλήνων!!!
[1] Συνουσία: «το συνείναι μετα αλλήλων, συνουσίωσις, συγγαμία» Ησύχιος
***************************************************************************************
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΑΞΙΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΣΘΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
Συμπέρασμα: αν σου παρουσιάσει κάποιος την γυναίκα του ως αδελφή του και δεν την ιδιοποιηθείς τότε αγιάζεις!
Καταλάβατε τίποτε; Με το δίκιο σας να πείτε όχι. Κάποιο λάκκο επομένως έχει η φάβα. Πρέπει να ψάξουμε την ιστορία του Αβραάμ και το χούι του να παρουσιάζει την Γυναίκα του ως αδελφή.
Ο Αβραάμ λοιπόν, όπως θα δούμε από την Βίβλο, το ιερό αυτό και θεόπνευστο βιβλίο των χριστιανών, ΗΤΑΝ ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ!!! Και δεν την εξέδωσε μόνο μια φορά. Παρακάτω θα δούμε μια τέτοια περίπτωση.
(Τα αποσπάσματα της Βίβλου, στο κείμενο που ακολουθεί, είναι αντιγραμμένα από το βιβλίο της Γενέσεως, μετάφραση της Βιβλικής Εταιρίας, κεφάλαιο ιβ έως ιγ.)
«Και επήγεν ο Άβραμ, καθώς είπε προς αυτόν ο Κύριος( …;). Και έλαβεν ο Άβραμ Σάραν την γυναίκα αυτού, και Λωτ τον υιόν του αδελφού αυτού( …;) δια να υπάγωσιν εις την γην Χαναάν». Ήταν η γη που ο Κύριος την έκανε δώρο στους απογόνους του, «εις το σπέρμα σου θέλω δώσει την γην ταύτην».
Κατά την διάρκεια της παραμονής του στη γη Χαναάν «έγινε πείνα εν τη γη ταύτη, και κατέβει ο Αβραάμ εις την Αίγυπτον δια να παροικήσει εκεί». Τότε η Αίγυπτος ήταν σαν την Ευρώπη και Η. Π. Α. σήμερα. Πλούσια χάρις στα νερά του ποταμού Νείλου, τα εύφορα παραποτάμια χωράφια και την εργατικότητα των κατοίκων της, ήταν πόλος έλξης για τους πεινασμένους, τους άνεργους, μα και για τα κάθε είδους κατακάθια της Μεσογειακής λεκάνης.
Πριν λοιπόν μπούνε στην Αίγυπτο έπιασε ο Αβραάμ τη Σάρρα και της το «φούρνισε το τροπάρι». Είσαι της είπε όμορφη γυναίκα, οι Αιγύπτιοι μπορεί να με σκοτώσουνε για να σε πάρουνε από μένα αν πεις ότι είσαι γυναίκα μου. «Ειπέ λοιπόν ότι είσαι αδελφή μου δια να γίνει καλόν εις εμέ εξ αιτίας σου, και να φυλαχθή η ζωή μου δια σε».
Αν η Σάρρα το “χαψε το παραμύθι ή τη βόλευε κι αυτήν ότι ακολούθησε δεν το ξέρουμε. Η Π. Δ. δεν αναφέρει τίποτα γύρω από αυτό. Πάντως δεν πρέπει να ξεχάσουμε το απόσπασμα « δια να γίνει καλόν εις εμέ ». Εδώ βρίσκεται η ουσία της πρότασης του προπάτορα προς την Σάρρα.
Με το που φτάσανε στον προορισμό τους και «είδον οι Αιγύπτιοι την γυναίκα ότι ήτο ωραία σφόδρα( …;) επήνεσαν αυτήν προς τον Φαραώ». Τότε ο βασιλιάς της Αιγύπτου έστειλε τους ανθρώπους του και αρχίσανε τα σούξου-μούξου με τον Αβραάμ.
- Τι μέρος του λόγου είναι η κυρία;
- Αδελφή μου, είπε ο προπάτορας.
Και «ελήφθη η γυνή εις την οικίαν του Φαραώ» όχι φυσικά για να κάνει τη δούλα μα για να διδάξει την ερωτική της τέχνη στον Βασιλιά της Αιγύπτου. Μην νομίσει κανείς ότι βγήκε χαμένος ο Αβραάμ, από αυτήν την βρώμικη, σύμφωνα με την «αμαρτωλή» μας ηθική, συναλλαγή. Ήξερε πάρα πολύ καλά το νόημα της φράσης όταν έλεγε στη Σάρρα « δια να γίνει καλόν εις εμέ ». Για την εξυπηρέτηση προς τον Φαραώ ο Αιγύπτιος δεν τον άφησε παραπονούμενο «τον δε Αβραάμ μετεχειρίσθησαν καλώς δι “ αυτήν, και είχε πρόβατα, και βόας, και όνους θηλυκάς, και καμήλας».
Ο Γιαχβέ έβλεπε από ψηλά ή από τα χαμηλά, δεν ξέρουμε, τα κατορθώματα του προστατευομένου του, και δεν του πολυάρεσε. Δεν τον πείραζε που βγήκε νταβατζής ο Αβραάμ, αν τον πείραζε δεν θα τον επέλεγε για προπάτορα των εβραίων και των βαρβάρων γενικότερα, μα η ζήλια που σαν σαράκι του έτρωγε τα σωθικά, προερχότανε από τον φόβο μήπως και γκαστρώσει την Σάρρα ο Φαραώ πριν από αυτόν. Ήταν σφόδρα ερωτευμένος με τη Σάρρα.
Τα είχε βάλει με τους πάντες και τα πάντα στον παράδεισο. Όλοι και όλα του φταίγανε. Από την τσαντίλα έτρωγε τα μουστάκια του. Και όταν η αγωνία έφτασε στο κατακόρυφο αποφάσισε να προστατεύσει ο ίδιος την τιμή του « Αγίου » νταβατζή προπάτορά «μας» και της Σάρρας. «Και επέφερεν ο Κύριος επί τον Φαραώ και επί τον οίκον αυτού πληγάς μεγάλας». Η υγιεινή των γενετικών οργάνων της Σάρρας, δεν νομίζω ότι ήταν πρώτη στη λίστα προτεραιότητας γι αυτήν, ούτε καθώς φαίνεται το «έκανε» μόνο με τον Φαραώ.
Όταν έμαθε ο Φαραώ ότι ο Αβραάμ και η Σάρα ήταν αντρόγυνο· «ουδέν κρυφόν υπό τον Ήλιον», κάλεσε τον Αβραάμ στο παλάτι.
- Τι έκανες βρε αθεόφοβε, του είπε. Μου έκανες πάσα την γυναίκα σου πως τάχα είναι αδελφή σου και ο θεός με εκδικείται. Δεν ντρέπεσαι; «ιδού η γυνή σου, λάβε αυτήν και ύπαγε». Ηθικές αναστολές υπήρχαν στους Αιγυπτίους, όχι όμως στο αγαπημένο ζευγάρι του Γιαχβέ, Αβραάμ και Σάρα.
Πήρε λοιπόν τη γυναίκα του, μαζί με πολλά δώρα από τον Φαραώ, (πλήρωσε αδιαμαρτύρητα ο άνθρωπος), και έφυγε ψάχνοντας για καινούργια θύματα.
«Ανέβει δε ο Αβραάμ εξ Αιγύπτου αυτός, και η γυνή αυτού και πάντα όσα είχε».
«Και ο Αβραάμ ήτο πλούσιος σφόδρα εις κτήνη, εις αργύριον και χρυσίον».
Ο μεγαλύτερος «άγιος», ο πατριάρχης, ο «πατέρας πλήθους εθνών», μας βγήκε νταβατζής. Ο πατριάρχης των νταβατζήδων, λόγω «αγιότητας»!! ο Μέγας! Και γω που νόμιζα ότι αυτή η μη συμπαθής κάστα ανήκε στον υπόκοσμο! Συγνώμη αξιότιμοι κύριοι νταβατζήδες. Έκανα λάθος.
***************************************************************************************
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΥΠΗΡΞΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
O Ιωάνν. Χρυσόστομος ομολογεί: «και εις μοιχείαν (την Σάρρα) εξέδωσεν (ο Αβραάμ)»
Επειδή κάποια επιμένουν να αμφιβάλουν ότι ο Αβραάμ ήταν προαγωγός της ίδιας του της γυναίκας!
«Είδες την θαυμάσιαν τούτη γυναίκα που λάμπουσα από της ψυχής το κάλλος αλλά και της όψεως, στις (υποδείξεις) του δικαίου (Αβραάμ) πορευομένη; Αυτήν να μιμείσθε γυναίκες… (!) αυτό είναι φιλίας και υπακοής γνώρισμα… υπέρ του δικαίου (Αβραάμ η Σάρρα) και εις μοιχείαν εαυτήν εξέδωσεν και συνουσίας[1] ανέχετο βαρβαρικής (!!!) …Είδες αγαπητέ μου την ευμήχανον του θεού σοφία;»
Ι. Χρυσοστόμου Παραινετικός… της αγίας Τεσσαρακοστης Ομιλία ΛΒ΄ ε΄25… ή (53.299.22.εως 53.300.48) ή ΤLG Joannes Chrysostomus Scr. Work #112 53.300.46
Να λοιπόν η πεμπτουσία… της ιερής μοιχείας!
Μας κοροϊδεύουν… δεν υπάρχει αμφιβολία!
Συγνώμη, εσείς… ευμήχανον θεϊκή σοφία βλέπετε; Εγώ λοιπόν πως συμβαίνει και βλέπω συνεχώς άλλα πράγματα…;!
Έτσι αποκτήθηκαν τα «αγαθά του Αβραάμ», που χωρίς μια στάλα επίγνωση ή ντροπή, μας εύχονται στις γαμήλιες τελετές μας, οι ιεράρχες των Ελλήνων!!!
[1] Συνουσία: «το συνείναι μετα αλλήλων, συνουσίωσις, συγγαμία» Ησύχιος
***************************************************************************************
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΑΞΙΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΣΘΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου