Σε ομιλία που έδωσε το 2002, ο Βρετανός επιστήμονας και γνωστός άθεος Ρίτσαρντ Ντόκινς, εστιάζει στην διάσταση θρησκείας και επιστήμης και στην ασυλία που τυγχάνει η πρώτη, με το πρόσχημα τού σεβασμού τής θρησκευτικής πίστεως. Επικρίνει με καυστικό τρόπο και πινελιές βρετανικού χιούμορ την επιβολή τής θρησκείας στην επιστήμη.
Ο Ντόκινς θεωρεί, πως οι άθεοι, θα πρέπει να είναι πιο μάχιμοι απέναντι στο θρησκευτικό κατεστημένο που τούς έχει δαιμονοποιήσει ως το απόλυτο κακό. Οι θρησκευτικοί ταγοί, στην προσπάθειά τους να υποστηρίξουν την θεωρία τού Δημιουργισμού, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα την θεωρία τής Εξέλιξης, ταυτίζουν σκόπιμα την δεύτερη με τούς άθεους, στους οποίους δεν διστάζουν να καταλογίσουν τα μύρια όσα.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ντόκινς, το να συστήνεται σήμερα κάποιος ως άθεος, «ισοδυναμεί με το να συστήνεται ως κύριος Χίτλερ ή δεσποινίς Βελζεβούλ», ενώ δεν παραλείπει να αναφέρει πως ακόμη και ο Τσαρλς Ντάργουιν (Δαρβίνος) απέφευγε να δηλώνει άθεος και προτιμούσε τον όρο «αγνωστικιστής». Όπως όμως τού επισήμανε ο Άγγλος μαρξιστής και μάχιμος άθεος Έντουαρντ Έιβλινγκ, στην πραγματικότητα «Αγνωστικιστής, είναι απλά ο άθεος γραμμένος ευπρεπώς και άθεος είναι απλά ο αγνωστικιστής γραμμένος επιθετικά».
Ενώ η επιστήμη είναι ανοιχτή στην κριτική και στις νέες ιδέες, το ίδιο μοιάζει σχεδόν αδιανόητο στην περίπτωση τής θρησκείας κι επικαλούμενος ο Ντόκινς τα λόγια τού Βρετανού συγγραφέα Ντάγκλας Άνταμς, παρατηρεί: «Η θρησκεία δεν φαίνεται να λειτουργεί έτσι. Έχει κάποιες ιδέες στον πυρήνα της, τις οποίες αποκαλούμε «ιερές». Αυτό σημαίνει πως εδώ έχουμε μια ιδέα ή μια έννοια, για την οποία δεν έχεις δικαίωμα να πεις οτιδήποτε άσχημο. Απλά δεν μπορείς. Γιατί; Γιατί δεν μπορείς… Το να έχεις άποψη για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν, το ποιος δημιούργησε το σύμπαν, όχι, αυτό είναι «ιερό». Έτσι, έχουμε συνηθίσει να μην αμφισβητούμε θρησκευτικές ιδέες».
Ο Ντόκινς θεωρεί, πως οι άθεοι, θα πρέπει να είναι πιο μάχιμοι απέναντι στο θρησκευτικό κατεστημένο που τούς έχει δαιμονοποιήσει ως το απόλυτο κακό. Οι θρησκευτικοί ταγοί, στην προσπάθειά τους να υποστηρίξουν την θεωρία τού Δημιουργισμού, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα την θεωρία τής Εξέλιξης, ταυτίζουν σκόπιμα την δεύτερη με τούς άθεους, στους οποίους δεν διστάζουν να καταλογίσουν τα μύρια όσα.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ντόκινς, το να συστήνεται σήμερα κάποιος ως άθεος, «ισοδυναμεί με το να συστήνεται ως κύριος Χίτλερ ή δεσποινίς Βελζεβούλ», ενώ δεν παραλείπει να αναφέρει πως ακόμη και ο Τσαρλς Ντάργουιν (Δαρβίνος) απέφευγε να δηλώνει άθεος και προτιμούσε τον όρο «αγνωστικιστής». Όπως όμως τού επισήμανε ο Άγγλος μαρξιστής και μάχιμος άθεος Έντουαρντ Έιβλινγκ, στην πραγματικότητα «Αγνωστικιστής, είναι απλά ο άθεος γραμμένος ευπρεπώς και άθεος είναι απλά ο αγνωστικιστής γραμμένος επιθετικά».
Ενώ η επιστήμη είναι ανοιχτή στην κριτική και στις νέες ιδέες, το ίδιο μοιάζει σχεδόν αδιανόητο στην περίπτωση τής θρησκείας κι επικαλούμενος ο Ντόκινς τα λόγια τού Βρετανού συγγραφέα Ντάγκλας Άνταμς, παρατηρεί: «Η θρησκεία δεν φαίνεται να λειτουργεί έτσι. Έχει κάποιες ιδέες στον πυρήνα της, τις οποίες αποκαλούμε «ιερές». Αυτό σημαίνει πως εδώ έχουμε μια ιδέα ή μια έννοια, για την οποία δεν έχεις δικαίωμα να πεις οτιδήποτε άσχημο. Απλά δεν μπορείς. Γιατί; Γιατί δεν μπορείς… Το να έχεις άποψη για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν, το ποιος δημιούργησε το σύμπαν, όχι, αυτό είναι «ιερό». Έτσι, έχουμε συνηθίσει να μην αμφισβητούμε θρησκευτικές ιδέες».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου