Βαθύς ύπνος

Τι μπορούμε να πούμε για τον βαθύ ύπνο, τον ύπνο χωρίς όνειρα; Μέχρι πρότινος νόμιζα ότι δεν μπορούμε να πούμε απολύτως τίποτα. Πίστευα κατά βάση ότι ο βαθύς ύπνος είναι μια κατάσταση απουσίας συνείδησης. Ξυπνώντας, έλεγα “δεν θυμάμαι τίποτα για το τι συνέβη στην ώρα του βαθέος ύπνου” και πίστευα ότι μόνο συμπερασματικά καταλαβαίνω ότι είχα κοιμηθεί βαθιά.

Και όμως δεν είναι έτσι. Ο βαθύς ύπνος βιώνεται, υπάρχει συνείδηση, δεν υπάρχει απουσία συνείδησης. Δεν είναι ότι υποθέτω συμπερασματικά ότι λογικά κοιμόμουν. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κοιμόμουν, το γνωρίζω βιωματικά (αναρωτηθείτε και εσείς αν θέλετε). Για να το γνωρίζω βιωματικά σημαίνει ότι ήμουν εκεί, παρόν. Και αυτό που εβίωσα δεν ήταν η απουσία συνείδησης (είναι οξύμωρο να βιώνω την απουσία συνείδησης – ό,τι βιώνεται, βιώνεται στα πλαίσια της συνείδησης, μέσα στη συνείδησή μου) αλλά απλώς η απουσία αντικειμενικών εμπειριών (σκέψεις, συναισθήματα, αίσθηση του σώματος, αίσθηση του εξωτερικού κόσμου).

Αν στον βαθύ ύπνο όντως δεν υπήρχε συνείδηση, δεν θα ήταν δυνατόν να νιώθουμε ένα κενό μεταξύ δύο καταστάσεων ξύπνιου. Δύο φάσεις ξύπνιου θα βιωνόταν σαν ένα, χωρίς διακοπή μεταξύ τους, χωρίς κενό. Όμως η εμπειρία μας ξεκάθαρα δεν είναι έτσι (αναρωτηθείτε πάλι): Βιώνουμε ξεκάθαρα κενά μεταξύ των διάφορων φάσεων ξύπνιου. Και μετά κατά την διάρκεια του ξύπνιου θυμόμαστε ότι υπήρξε αυτό το κενό. Αυτά τα αντιληπτά κενά, κάποιος τα βιώνει, εγώ τα βιώνω, είμαι παρόν, συνειδητός, να βιώσω το κενό αντικειμενικών εμπειριών.

“Ο βαθύς ύπνος λοιπόν είναι μια κατάσταση στην οποία έχουμε άμεση και από πρώτο χέρι εμπειρία. Μια και δεν μπορεί να υπάρξει εμπειρία χωρίς συνείδηση, το γεγονός ότι εμπειρώμαστε ξεκάθαρα το βαθύ ύπνο δείχνει ότι έχουμε κάποιο επίπεδο συνείδησης ακόμη και σε αυτό το στάδιο (του βαθέος ύπνου). Αυτό το επίπεδο συνείδησης που βιώνουμε στον ύπνο είναι το βαθύτερο και πιο ουσιώδες επίπεδο συνείδησης – η απλή μη-δυιστική συνείδησης της ύπαρξής μας.