Στον δρόμο της αλλαγής

Η αλλαγή. Πόσο επιθυμητό είτε για μας είτε για κάποιους που μας ενδιαφέρουν, ωστόσο μήπως είναι φρούδα ελπίδα; Άπιαστο όνειρο ή βουνοκορφή που τελικά μπορεί να κατακτηθεί;

Με μια και μόνο φράση θα μπορούσε να τελειώσει το άρθρο τούτο και να μην έχει λόγο ύπαρξης: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ! Κλισέ κι αληθινό βεβαίως μα μήπως έχει περιθώρια εντέλει αυτή η φράση και ό,τι πρεσβεύει; Αξίζει να το προσπαθήσει κανείς, το μόνο σίγουρο. Ας δούμε λοιπό αν στέκει ένα άρθρο που διαπραγματεύεται μια απόλυτη πεποίθηση.

Τι σημαίνει αλλαγή
Μιλώντας για αλλαγή είναι σαφές πως γίνεται αναφορά σε εσωτερική αλλαγή. Σε αλλαγή που έχει να κάνει με την ψυχολογία μας, τη συμπεριφορά μας, την οπτική που αντικρίζουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω μας, τα πιστεύω και τις απόψεις που υιοθετήσαμε και παγιώσαμε με το πέρασμα των χρόνων και ενδεχομένως με τις εμπειρίες μας. Μιλάμε για αλλαγή στη φιλοσοφία με την οποία ζούμε επί της ουσίας, κρίνουμε, κάνουμε επιλογές, αποφασίζουμε και γιατί όχι αξιολογούμε και ονειρευόμαστε το παρακάτω. Για αλλαγή που μας χαρακτηρίζει και μας κάνει να είμαστε ό,τι είμαστε και να επιθυμούμε όσα ελπίζουμε να κατακτήσουμε. Αλλαγή στο πως νιώθουμε ακόμη και για τον εαυτό μας και μετέπειτα για σημαντικά άτομα του περιβάλλοντός μας και τι ακριβώς αξιώνουμε από αμφότερους.

Σκεπτόμενοι και μόνο την αλλαγή ως θεωρία αρχικά, σημαίνει πως πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η ζωή μας και η ψυχική μας υγεία. Αν γίνουμε καλύτεροι θα έχουμε άλλη ποιότητα ζωής ακόμη και της καθημερινότητας. Αν κάποιος δικός μας άνθρωπος αλλάξει έστω και σε μικρό βαθμό κάτι, θα γίνει πιο ομαλή και όμορφη η όποια διαπροσωπική μας σχέση μαζί του.

Πως;
Η αλλαγή είναι υπόθεση εσωτερική και δεν επιβάλλεται καν από ίδιο μας τον εαυτό. Πρέπει κανείς να αισθανθεί έτοιμος για κάτι τέτοιο και κυρίως να το επιθυμεί έχοντας κατανοήσει ότι πρέπει να προσπαθήσει αν μη τι άλλο να αλλάξει. Δεν μπορεί να συμβεί γρήγορα και αμέσως και κυρίως δίχως διεργασίες που ίσως μας δυσκολέψουν αφού απαιτούν δουλειά με τον εαυτό μας.

Αυτή η δουλειά είναι καταρχήν αυτοκριτική και εσωτερική αναζήτηση με στόχο να απαντήσει κανείς σε καίρια ερωτήματα που άπτονται ενίοτε και υπαρξιακές ανησυχίες μα μόνο μέσω αυτών θα φτάσει σε κάποιο συμπέρασμα. Πρέπει κανείς να καταλάβει ποιος είναι και τι θέλει, τι λάθη έχει κάνει αναφορικά με τον εαυτό του μα και άλλους και κυρίως πως θα ήθελε να είναι.

Η αλλαγή δεν είναι αδύνατη όπως θεωρούμε απλά δεν θα είναι ποτέ ριζική αν και θα αποτελεί μόνιμη κατάσταση αν είναι πραγματική και έχει έρθει σταδιακά και με την ανάλογη προσπάθεια που μόνο σε ειλικρίνεια και κίνητρα μπορεί να βασιστεί. Είναι κρίσιμοκαι χρήσιμο επιπροσθέτως να κατανοήσουμε ωστόσο πως με το πέρασμα του χρόνου και τα όποια μας βιώματα οφείλουμε να είμαστε ανοιχτοί σε ενδεχόμενο αλλαγής αν αυτό σημαίνει ευελιξία ή κατάκτηση πραγμάτων αλλά ειδικότερα μια ουσιαστική σχέση με το μέσα μας και τους γύρω μας.

Αποδοχή
Το πρώτο βήμα για να συμβεί οποιαδήποτε αλλαγή είναι η αποδοχή ότι πρέπει να γίνει, όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή. Το να ετοιμαστείς ψυχολογικά αφομοιώνοντας αρχικά κάτι ως θεωρία είναι βασικός παράγοντας. Από κει και έπειτα δεν πρέπει βεβαίως να μείνεις στη θεωρία ή στο να το δεχτείς ως πιθανότητα. Αρχίζεις να ψάχνεις τρόπους να το επιτύχεις και καταβάλλεις πραγματική προσπάθεια δίχως να απογοητεύεσαι αφού θαύματα δε γίνονται και μάλιστα από τη μια στιγμή στην άλλη.

Η όποια πρόοδος θα έρθει σταδιακά. Μελετάς κι αναλύεις..ενδεχομένως υποφέρεις ενίοτε. Θυσιάζεις αρκετά συνεπώς αν μη τι άλλο απαιτείται ωριμότητα, ορθή κρίση, ψυχραιμία κι επικράτηση λογικής. Πρέπει τα συναισθήματα να χαλιναγωγηθούν όσο είναι δυνατόν δεδομένου ότι είναι κακός σύμβουλος ή μας παρασύρουν σε λανθασμένες κινήσεις κι αποφάσεις.

Ζητάμε βοήθεια, είτε αυτό σημαίνει άνθρωποι που εκτιμούμε ή ειδικοί ή ακόμη και αναζήτηση πληροφοριών σε βιβλία. Αποστασιοποιούμαστε από καταστάσεις και παίρνουμε το χρόνο μας. Εννοείται επιδιώκουμε την παρέα με τον εαυτό μας αρκετά αναζητώντας γαλήνη με όποιο τρόπο αφού αυτή θα μας βοηθήσει πολύ.Αρχίζουμε με πράξεις κάποια στιγμή να δείχνουμε την αλλαγή αλλά δε χρειάζεται να πιεστούμε να είναι μεγάλες. Το παραμικρό αρκεί...

Εν κατακλείδι δεν εννοούμε ότι είναι εύκολο να αλλάξει κανείς ή πως πάντα εφικτό. Όμως όχι και αδύνατο σε κάποιο έστω βαθμό αν θέλει και αν παλέψει γι' αυτό. Αν μείνουμε παγιωμένοι σε απόψεις δήθεν κλισέ δεν θα κάνουμε βήμα προς τη βελτίωση ποτέ. Αν μη τι άλλο αξίζει η προσπάθεια.

Γεννιόμαστε σαφώς με κάποια χαρακτηριστικά μα πολλά επίσης είναι μετέπειτα κατακτήσεις. Με γνώμονα αυτό, δεν είναι απίστευτο να διαμορφώσουμε αλλιώς τον εαυτό μας...