Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος μαχητής;
Μια σημαία; Ένα σκοπό σημαντικότερο από την ίδια του την ζωή;
Το θάρρος ενός μαχητή δημιουργείται αυθόρμητα ή σπρώχνεται βίαια από τις ανάγκες του ανθρώπου.
Όλοι έχουμε μέσα μας το πνεύμα του μαχητή.
Είτε το ξέρουμε είτε όχι, όλοι δίνουμε καθημερινά μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Στην δουλειά μας, στην οικογένεια μας, μέσα από αγώνες της καθημερινής ζωής, καθορίζουμε και υπερασπιζόμαστε την αίσθηση σκοπού που έχουμε προσπαθώντας να προσδιορίσουμε τον λόγο ύπαρξης μας.
Φευγοντας απο την Σπαρτη…
Δεν είμαι ιστορικός και η αλήθεια είναι πως από Ιστορία οι γνώσεις μου δεν εντυπωσιάζουν.
Πρόσφατα διάβασα όμως κάτι που έκανε εντύπωση.
Λίγο πριν ξεκινήσει για τις Θερμοπύλες, ο Βασιλιάς Λεωνίδας, όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, επέλεξε 300 από τους καλύτερους στρατιώτες για την προσωπική του φρουρά.
Ο Λεωνίδας ήξερε πως δεν είχε καμία ελπίδα απέναντι στον στρατό των Περσών. Όμως η νοοτροπία του νικητή δεν έχει τόσο σχέση με την νίκη μιας μάχης όσο του πολέμου.
Ο Λεωνίδας δεν πήγαινε στις Θερμοπύλες για να κερδίσει τους Πέρσες σε εκείνο το σημείο.
Πολέμησε για αυτό που επρόκειτο να συμβεί στο μέλλον. Πολεμούσε για να δώσει κίνητρο ώστε να ενωθούν οι δυνάμεις όλης της Ελλάδας.
Ήξερε πως η μάχη που θα έδινε ήταν χαμένη από χέρι. Όμως αυτό δεν είχε τόση σημασία. Αυτό που μετρούσε ήταν να δώσει ένα παράδειγμα ήθους, ανδρείας και αρετών, ικανών να ξεπεράσουν οποιαδήποτε προσωπική ή συλλογική διαμάχη.
Δινοντας μια Μαχη
Η κάθε μάχη που δίνουμε δεν είναι μόνο εξωτερική. Είναι και εσωτερική.
Οι εχθροί που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μέσα μας όπως ζήλια, αδυναμία, φόβος, έλλειψη ελπίδας, είναι οι εχθροί που χρειάζεται να ερχόμαστε αντιμέτωποι αρκετά συχνά.
Προσωπικά πιστεύω πως η ζωή είναι απίστευτη. Ωστόσο οι φράσεις του τύπου η ζωή είναι ένα δώρο με αφήνουν κάπως αδιάφορο. Και γνωρίζω τον κυνισμό του σχήματος που παραθέτω.
Το δώρο είναι κάτι που σου χαρίζεται. Η ζωή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Πρέπει να κερδίσεις την θέση σου οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι.
Αυτό όμως που ξέρω είναι πως η ζωή είναι σκληρή. Και είναι σκληρή όσο και οι αλήθειες που είσαι διατεθειμένος να ανακαλύψεις τόσο για τον εαυτό σου όσο και για τους ανθρώπους γύρω σου.
Καμία κατάσταση δεν είναι ιδεατή, και αν είναι, δεν κρατάει όσο θα θέλαμε.
Οι καταστάσεις που προκύπτουν στην καθημερινότητα, μας ωθούν είτε να παλέψουμε είτε να τραπούμε σε φυγή. Η ψευδαίσθηση είναι πως έχουμε επιλογή.
Όταν οι καταστάσεις γίνονται σκληρές, θα χρειαστεί να γίνεις σκληρότερος.
Και μπορεί να μην ζήτησες τις δυσκολίες που σου προέκυψαν ή ακόμα χειρότερα να είναι άδικες. Όμως είσαι ο μόνος υπεύθυνος για τον τρόπο που πρόκειται να τις διαχειριστείς.
Το οφείλεις στον εαυτό σου.
Και ίσως να μην αλλάξει τίποτα από την προσπάθεια που θα καταβάλεις και την μάχη που θα δώσεις, όμως θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου.
Η σκληράδα και η νοοτροπία του νικητή δεν έρχεται σε περιόδους ειρήνης ούτε τρέχοντας μακριά από προκλήσεις.
Κερδίζεται από τις μάχες σώμα με σώμα που θα δώσεις με τις δυσκολίες και τα σκαμπανεβάσματα μιας ζωής που όλοι θα θέλαμε να είναι πιο εύκολη αλλά αποδεικνύεται πως είναι πιο δύσκολη από ότι περιμέναμε.
Με τον τρόπο που μάχεσαι δείχνεις θάρρος, σέβεσαι τις αρχές σου, σέβεσαι τους άλλους, εξελίσσεσαι και είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου όσον αφορά τις βαθύτερες προθέσεις σου.
Η νοοτροπία του μαχητή είναι ένα είδος προσωπικού κώδικα που σε στηρίζει όταν έρχονται τα δύσκολα.
Θα Παλεψεις…
Η ζωή είναι ήδη αρκετά πολύπλοκη χωρίς εμάς να τραβάμε γραμμές στην άμμο. Όλοι μπορούμε να αποφύγουμε τελικά την μάχη και να πάμε με το κύμα ή με τον άνεμο. Θα ήταν ίσως περισσότερο απολαυστικό.
Όμως η κάθε μάχη που δίνουμε, αν δεν μας σκοτώσει, θα μας κάνει πιο δυνατούς.
Ο χαρακτήρας διαμορφώνεται σαν το σίδερο. Θέλει υψηλές θερμοκρασίες. Και ο μόνος τρόπος για να εξασκήσουμε μια νοοτροπία μαχητή είναι να πιέσουμε τον εαυτό μας να μπει σε διλήμματα, κρίσεις και δύσκολες επιλογές.
Έτσι και αλλιώς, είτε έχεις είτε δεν έχεις διάθεση να παλέψεις, η ζωή θα πετάξει μπροστά σου καταστάσεις που χρειάζονται σκληρή αντιμετώπιση. Που χρειάζονται πάλη.
Δίνοντας την μάχη όμως ανακατεύουμε να πράγματα και σπρώχνουμε λίγο παραπάνω τις συνθήκες βαθύτερης κατανόησης του εαυτού μας. Είναι εύκολο να γνωρίζεις τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σου μόνο στην σκέψη.
Όταν όμως αποκαλύπτονται στο πεδίο της προσπάθειας και του πόνου, η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου στρεσάρεται και κυρίως, αποκαλύπτεται. Είναι οι στιγμές που ερχόμαστε αντιμέτωποι με λάθη και αποτυχίες και κανένας μας δεν το θέλει αυτό.
Ωστόσο, όταν έχεις την νοοτροπία του νικητή, δεν σημαίνει πως παλεύεις άσκοπα ή γυαλίζει το μάτι κάθε λίγο και λιγάκι. Και το σημειώνω γιατί η συνεχής ανάπτυξη ή προσπάθεια στα peak μπορεί να σε κάψει.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν παλεύεις, σημαίνει πως προσπαθείς να δημιουργήσεις, να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο ή γίνεσαι σκληρός στις αντιξοότητες, τις αντέχεις και κάνεις την διαφορά.
Όμως όταν έχεις την νοοτροπία του νικητή κάνεις και κάτι ακόμα.
Όταν έρχεσαι σε τριβή με δύσκολες καταστάσεις, πιέζεις τον εαυτό σου να αποκαλύψει ή να υιοθετήσει νέες ικανότητες.
Και η κάθε νέα ικανότητα που αποκτάς αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας στον στίβο της ζωής.
Η Νοοτροπια του Μαχητη: Με Καθε Μαχη Εξασκεις Ικανοτητες
Η επιτυχία δεν είναι μαγεία. Είναι παράγωγο της επιλογής ενός καλού συστήματος, να το εξασκήσεις μέχρι να λιώσεις και φυσικά μέχρι να σε βρει η τύχη.
Κάθε φορά λοιπόν που εμφανίζεται η οποιαδήποτε δυσκολία, προσπαθείς να την διαχειριστείς βάζοντας σε εφαρμογή κάποια ικανότητα.
Μπορεί να θέλεις απλά να μείνεις ψύχραιμος και να μην πάθεις σοκ και μόνο στην ιδέα του προβλήματος. Υπάρχει περίπτωση να θέλεις να βάλεις σε εφαρμογή την ικανότητα όπου πιέζεις τον εαυτό σου να βρει γρήγορα λύση.
Η ικανότητα ορίζεται ως μία τυποποιημένη απαίτηση, προκειμένου ένα άτομο να εκτελεί υπεύθυνα και αυτόνομα κάποια προκαθορισμένη εργασία/έργο ή λειτουργία.
Η ικανότητα βασίζεται σε ένα συνδυασμό γνώσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών. Η αποτελεσματικότητα της συνδυασμένης εφαρμογής αυτών στην πράξη καθορίζει και το επίπεδο της ικανότητας.
Στο δικό μου μυαλό, μια ικανότητα είναι ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου για να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο. Γιατί αν διαχειριστείς καλύτερα τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να διαχειριστείς καλύτερα και το εξωτερικό περιβάλλον.
Και δεν έχει σημασία πάντα το αποτέλεσμα. Όταν οι καιροί γίνονται σκληροί, τότε εσύ θα χρειαστεί να γίνεις σκληρότερος. Και σκληρότερος σημαίνει να βάλεις σε εφαρμογή νέες ή ήδη υπάρχουσες ικανότητες.
Και αυτό δεν είναι εύκολο. Και αυτό γιατί όπως όλα τα πράγματα, χρειάζεται τριβή και εξάσκηση. Και ξέρουμε και οι δύο τι σημαίνουν αυτά τα δύο: Αποτυχίες.
Η επιτυχία, όπως και όλες οι καταστάσεις στην ζωή, παίζουν με πιθανότητες. Η Θεά τύχη έχει και αυτή με την σειρά της την ικανότητα να παίζει με μαεστρία με τα νεύρα μας.
Ωστόσο, όταν εισάγεις ικανότητες σε οποιοδήποτε παιχνίδι, μετακινείσαι αυτόματα από χαμηλές πιθανότητες προς υψηλές.
Και αυτό ίσως το ξέρεις.
Όμως δεν είναι αυτό το δύσκολο κομμάτι. Το δύσκολο είναι να γνωρίζεις τις ρεαλιστικές σου πιθανότητες και τι πρόκειται να κάνεις αφού τις μάθεις.
Και σε αυτό το σημείο μπαίνει η νοοτροπία του μαχητή. Μια μάχη την δίνεις επειδή γνωρίζεις πως ότι και αν συμβεί δεν θα πέσεις αμαχητί. Ακόμα και όταν οι πιθανότητες δεν ευνοούν.
Με την κάθε μάχη δεν έρχεσαι αντιμέτωπος με την κατάσταση ή τον αντίπαλο αλλά με τμήματα του εαυτού σου που προσπαθούν να σε πείσουν πως δεν είσαι αρκετός.
Μια μάχη την δίνεις όχι τόσο για την νίκη αλλά για να κερδίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Να κερδίσεις αυτό που ονομάζεται αυτοσεβασμός.
Μια σημαία; Ένα σκοπό σημαντικότερο από την ίδια του την ζωή;
Το θάρρος ενός μαχητή δημιουργείται αυθόρμητα ή σπρώχνεται βίαια από τις ανάγκες του ανθρώπου.
Όλοι έχουμε μέσα μας το πνεύμα του μαχητή.
Είτε το ξέρουμε είτε όχι, όλοι δίνουμε καθημερινά μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Στην δουλειά μας, στην οικογένεια μας, μέσα από αγώνες της καθημερινής ζωής, καθορίζουμε και υπερασπιζόμαστε την αίσθηση σκοπού που έχουμε προσπαθώντας να προσδιορίσουμε τον λόγο ύπαρξης μας.
Φευγοντας απο την Σπαρτη…
Δεν είμαι ιστορικός και η αλήθεια είναι πως από Ιστορία οι γνώσεις μου δεν εντυπωσιάζουν.
Πρόσφατα διάβασα όμως κάτι που έκανε εντύπωση.
Λίγο πριν ξεκινήσει για τις Θερμοπύλες, ο Βασιλιάς Λεωνίδας, όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, επέλεξε 300 από τους καλύτερους στρατιώτες για την προσωπική του φρουρά.
Ο Λεωνίδας ήξερε πως δεν είχε καμία ελπίδα απέναντι στον στρατό των Περσών. Όμως η νοοτροπία του νικητή δεν έχει τόσο σχέση με την νίκη μιας μάχης όσο του πολέμου.
Ο Λεωνίδας δεν πήγαινε στις Θερμοπύλες για να κερδίσει τους Πέρσες σε εκείνο το σημείο.
Πολέμησε για αυτό που επρόκειτο να συμβεί στο μέλλον. Πολεμούσε για να δώσει κίνητρο ώστε να ενωθούν οι δυνάμεις όλης της Ελλάδας.
Ήξερε πως η μάχη που θα έδινε ήταν χαμένη από χέρι. Όμως αυτό δεν είχε τόση σημασία. Αυτό που μετρούσε ήταν να δώσει ένα παράδειγμα ήθους, ανδρείας και αρετών, ικανών να ξεπεράσουν οποιαδήποτε προσωπική ή συλλογική διαμάχη.
Δινοντας μια Μαχη
Η κάθε μάχη που δίνουμε δεν είναι μόνο εξωτερική. Είναι και εσωτερική.
Οι εχθροί που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μέσα μας όπως ζήλια, αδυναμία, φόβος, έλλειψη ελπίδας, είναι οι εχθροί που χρειάζεται να ερχόμαστε αντιμέτωποι αρκετά συχνά.
Προσωπικά πιστεύω πως η ζωή είναι απίστευτη. Ωστόσο οι φράσεις του τύπου η ζωή είναι ένα δώρο με αφήνουν κάπως αδιάφορο. Και γνωρίζω τον κυνισμό του σχήματος που παραθέτω.
Το δώρο είναι κάτι που σου χαρίζεται. Η ζωή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Πρέπει να κερδίσεις την θέση σου οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι.
Αυτό όμως που ξέρω είναι πως η ζωή είναι σκληρή. Και είναι σκληρή όσο και οι αλήθειες που είσαι διατεθειμένος να ανακαλύψεις τόσο για τον εαυτό σου όσο και για τους ανθρώπους γύρω σου.
Καμία κατάσταση δεν είναι ιδεατή, και αν είναι, δεν κρατάει όσο θα θέλαμε.
Οι καταστάσεις που προκύπτουν στην καθημερινότητα, μας ωθούν είτε να παλέψουμε είτε να τραπούμε σε φυγή. Η ψευδαίσθηση είναι πως έχουμε επιλογή.
Όταν οι καταστάσεις γίνονται σκληρές, θα χρειαστεί να γίνεις σκληρότερος.
Και μπορεί να μην ζήτησες τις δυσκολίες που σου προέκυψαν ή ακόμα χειρότερα να είναι άδικες. Όμως είσαι ο μόνος υπεύθυνος για τον τρόπο που πρόκειται να τις διαχειριστείς.
Το οφείλεις στον εαυτό σου.
Και ίσως να μην αλλάξει τίποτα από την προσπάθεια που θα καταβάλεις και την μάχη που θα δώσεις, όμως θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου.
Η σκληράδα και η νοοτροπία του νικητή δεν έρχεται σε περιόδους ειρήνης ούτε τρέχοντας μακριά από προκλήσεις.
Κερδίζεται από τις μάχες σώμα με σώμα που θα δώσεις με τις δυσκολίες και τα σκαμπανεβάσματα μιας ζωής που όλοι θα θέλαμε να είναι πιο εύκολη αλλά αποδεικνύεται πως είναι πιο δύσκολη από ότι περιμέναμε.
Με τον τρόπο που μάχεσαι δείχνεις θάρρος, σέβεσαι τις αρχές σου, σέβεσαι τους άλλους, εξελίσσεσαι και είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου όσον αφορά τις βαθύτερες προθέσεις σου.
Η νοοτροπία του μαχητή είναι ένα είδος προσωπικού κώδικα που σε στηρίζει όταν έρχονται τα δύσκολα.
Θα Παλεψεις…
Η ζωή είναι ήδη αρκετά πολύπλοκη χωρίς εμάς να τραβάμε γραμμές στην άμμο. Όλοι μπορούμε να αποφύγουμε τελικά την μάχη και να πάμε με το κύμα ή με τον άνεμο. Θα ήταν ίσως περισσότερο απολαυστικό.
Όμως η κάθε μάχη που δίνουμε, αν δεν μας σκοτώσει, θα μας κάνει πιο δυνατούς.
Ο χαρακτήρας διαμορφώνεται σαν το σίδερο. Θέλει υψηλές θερμοκρασίες. Και ο μόνος τρόπος για να εξασκήσουμε μια νοοτροπία μαχητή είναι να πιέσουμε τον εαυτό μας να μπει σε διλήμματα, κρίσεις και δύσκολες επιλογές.
Έτσι και αλλιώς, είτε έχεις είτε δεν έχεις διάθεση να παλέψεις, η ζωή θα πετάξει μπροστά σου καταστάσεις που χρειάζονται σκληρή αντιμετώπιση. Που χρειάζονται πάλη.
Δίνοντας την μάχη όμως ανακατεύουμε να πράγματα και σπρώχνουμε λίγο παραπάνω τις συνθήκες βαθύτερης κατανόησης του εαυτού μας. Είναι εύκολο να γνωρίζεις τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σου μόνο στην σκέψη.
Όταν όμως αποκαλύπτονται στο πεδίο της προσπάθειας και του πόνου, η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου στρεσάρεται και κυρίως, αποκαλύπτεται. Είναι οι στιγμές που ερχόμαστε αντιμέτωποι με λάθη και αποτυχίες και κανένας μας δεν το θέλει αυτό.
Ωστόσο, όταν έχεις την νοοτροπία του νικητή, δεν σημαίνει πως παλεύεις άσκοπα ή γυαλίζει το μάτι κάθε λίγο και λιγάκι. Και το σημειώνω γιατί η συνεχής ανάπτυξη ή προσπάθεια στα peak μπορεί να σε κάψει.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν παλεύεις, σημαίνει πως προσπαθείς να δημιουργήσεις, να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο ή γίνεσαι σκληρός στις αντιξοότητες, τις αντέχεις και κάνεις την διαφορά.
Όμως όταν έχεις την νοοτροπία του νικητή κάνεις και κάτι ακόμα.
Όταν έρχεσαι σε τριβή με δύσκολες καταστάσεις, πιέζεις τον εαυτό σου να αποκαλύψει ή να υιοθετήσει νέες ικανότητες.
Και η κάθε νέα ικανότητα που αποκτάς αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας στον στίβο της ζωής.
Η Νοοτροπια του Μαχητη: Με Καθε Μαχη Εξασκεις Ικανοτητες
Η επιτυχία δεν είναι μαγεία. Είναι παράγωγο της επιλογής ενός καλού συστήματος, να το εξασκήσεις μέχρι να λιώσεις και φυσικά μέχρι να σε βρει η τύχη.
Κάθε φορά λοιπόν που εμφανίζεται η οποιαδήποτε δυσκολία, προσπαθείς να την διαχειριστείς βάζοντας σε εφαρμογή κάποια ικανότητα.
Μπορεί να θέλεις απλά να μείνεις ψύχραιμος και να μην πάθεις σοκ και μόνο στην ιδέα του προβλήματος. Υπάρχει περίπτωση να θέλεις να βάλεις σε εφαρμογή την ικανότητα όπου πιέζεις τον εαυτό σου να βρει γρήγορα λύση.
Η ικανότητα ορίζεται ως μία τυποποιημένη απαίτηση, προκειμένου ένα άτομο να εκτελεί υπεύθυνα και αυτόνομα κάποια προκαθορισμένη εργασία/έργο ή λειτουργία.
Η ικανότητα βασίζεται σε ένα συνδυασμό γνώσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών. Η αποτελεσματικότητα της συνδυασμένης εφαρμογής αυτών στην πράξη καθορίζει και το επίπεδο της ικανότητας.
Στο δικό μου μυαλό, μια ικανότητα είναι ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου για να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο. Γιατί αν διαχειριστείς καλύτερα τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να διαχειριστείς καλύτερα και το εξωτερικό περιβάλλον.
Και δεν έχει σημασία πάντα το αποτέλεσμα. Όταν οι καιροί γίνονται σκληροί, τότε εσύ θα χρειαστεί να γίνεις σκληρότερος. Και σκληρότερος σημαίνει να βάλεις σε εφαρμογή νέες ή ήδη υπάρχουσες ικανότητες.
Και αυτό δεν είναι εύκολο. Και αυτό γιατί όπως όλα τα πράγματα, χρειάζεται τριβή και εξάσκηση. Και ξέρουμε και οι δύο τι σημαίνουν αυτά τα δύο: Αποτυχίες.
Η επιτυχία, όπως και όλες οι καταστάσεις στην ζωή, παίζουν με πιθανότητες. Η Θεά τύχη έχει και αυτή με την σειρά της την ικανότητα να παίζει με μαεστρία με τα νεύρα μας.
Ωστόσο, όταν εισάγεις ικανότητες σε οποιοδήποτε παιχνίδι, μετακινείσαι αυτόματα από χαμηλές πιθανότητες προς υψηλές.
Και αυτό ίσως το ξέρεις.
Όμως δεν είναι αυτό το δύσκολο κομμάτι. Το δύσκολο είναι να γνωρίζεις τις ρεαλιστικές σου πιθανότητες και τι πρόκειται να κάνεις αφού τις μάθεις.
Και σε αυτό το σημείο μπαίνει η νοοτροπία του μαχητή. Μια μάχη την δίνεις επειδή γνωρίζεις πως ότι και αν συμβεί δεν θα πέσεις αμαχητί. Ακόμα και όταν οι πιθανότητες δεν ευνοούν.
Με την κάθε μάχη δεν έρχεσαι αντιμέτωπος με την κατάσταση ή τον αντίπαλο αλλά με τμήματα του εαυτού σου που προσπαθούν να σε πείσουν πως δεν είσαι αρκετός.
Μια μάχη την δίνεις όχι τόσο για την νίκη αλλά για να κερδίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Να κερδίσεις αυτό που ονομάζεται αυτοσεβασμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου