Ο άνθρωπος αναπτύσσεται πάνω σε δύο γραμμές, τη γραμμή της γνώσης και την γραμμή του είναι. Στη σωστή εξέλιξη, η γραμμή της γνώσης και η γραμμή του «είναι» προχωρούν ταυτόχρονα και παράλληλα, βοηθώντας η μια την άλλη.
Αλλά αν η γραμμή της γνώσης ξεπεράσει πολύ την γραμμή του «είναι», ή αν γραμμή του «είναι» ξεπεράσει την γραμμή της γνώσης, η ανάπτυξη του ανθρώπου δεν γίνεται ομαλά και αργά ή γρήγορα πρέπει να σταματήσει.
Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τι θα πει «γνώση». Και αναγνωρίζουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα γνώσης. Καταλαβαίνουν ότι η γνώση μπορεί να είναι κατώτερη ή ανώτερη, δηλαδή αυτής ή της άλλης ποιότητας. Αλλά δεν το καταλαβαίνουν αυτό, όταν πρόκειται για το «είναι».
Γι' αυτούς «είναι» σημαίνει απλώς «ύπαρξη», που το αντίθετό της είναι η «ανυπαρξία».
Δεν καταλαβαίνουν ότι το «είναι» ή η ύπαρξη, μπορεί να είναι διαφορετικών επιπέδων και κατηγοριών. Αυτό ακριβώς δεν αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνουν ότι η γνώση εξαρτάται από το είναι. Και όχι μόνο δεν το καταλαβαίνουν, αλλά ούτε θέλουν να το καταλάβουν.
Πιστεύεται, ιδιαίτερα στον Δυτικό πολιτισμό, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κατέχει μεγάλη γνώση, να είναι, λόγου χάρη, μεγάλος επιστήμονας, μεγάλος εφευρέτης, να προωθεί την επιστήμη και ταυτόχρονα, να είναι και να έχει το δικαίωμα να είναι μικροπρεπής, εγωιστής, στριμμένος, τσιγκούνης, φθονερός, ματαιόδοξος, αφελής και αφηρημένος. Πιστεύεται ότι ένας καθηγητής πρέπει πάντοτε να ξεχνάει κάπου την ομπρέλα του.
Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του σύγχρονου ανθρώπου είναι η απουσία ενότητας μέσα του και, επίσης, το γεγονός ότι δεν έχει μέσα του ούτε ίχνος από εκείνες τις ιδιότητες που του αρέσει ιδιαίτερα να αποδίδει στον εαυτό του: «καθαρή συνειδητότητα», «ελεύθερη θέληση», ένα «μόνιμο Εγώ» και την «ικανότητα να πράττει». Μπορεί να ξαφνιαστείτε αν σας πω ότι το κύριο γνώρισμα του «είναι» του σύγχρονου ανθρώπου, που εξηγεί όλες τις άλλες ελλείψεις του, είναι ο ύπνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου