«Οι ψήφοι πρέπει να ζυγίζονται και όχι να μετριούνται». Φρίντριχ Σίλερ
Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΨΗΦΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΑΛΕ ΤΗΝ ΑΞΙΩΣΗ ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ
Η ψήφος του λοχαγού Αμομφάρετου πριν τη μάχη των Πλαταιών
Πλαταιές, 479π.Χ., στὸ στρατόπεδο τῶν Ἑλλήνων, λίγο πρὶν τὴν ἀποφασιστικὴ σύγκρουση μὲ τοὺς βαρβάρους, ποὺ θὰ κρίνει τὴν μελλοντικὴ ἱστορικὴ πορεία τῆς Εὐρώπης.
Οἱ Ἕλληνες στρατηγοί, προβληματισμένοι ἀπὸ τὴν τακτική του ἐχθροῦ, ἀναζητοῦν νέο πολεμικὸ σχέδιο ποὺ θὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴ Νίκη. Μέσα ἀπὸ σφοδρὴ ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων ἀποφασίζεται ἡ μετακίνηση τοῦ στρατεύματος σὲ μία νέα περιοχή, περὶ τὰ 2 χλμ δυτικότερα τῆς παρούσης τοποθεσίας. Μία νέα τοποθεσία μάχης ἔχει ἐπιλεγεῖ, ποὺ θὰ προσφέρει στοὺς Ἕλληνες τακτικὸ πλεονέκτημα ἔναντι τῶν Περσῶν. Τὸ σχέδιο προέβλεπε τὴν σύμπτυξη ἀρχικῶς τοῦ κέντρου, μετὰ τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ τέλος τοῦ ἀριστεροῦ. Στὴν συνέχεια διατάσσεται ἡ δεξιὰ παράταξη (Λακεδαιμόνιοι καὶ Τεγεάτες) νὰ συμπτυχθεῖ κι ἐκείνη :
« Ὅλοι λοιπὸν οἱ ἀξιωματικοί της δεξιᾶς πτέρυγος μόλις ἔλαβον τὴν διαταγὴν τῆς συμπτύξεως, ἀμέσως ἐκίνησαν τὰ τμήματά τους πρὸς τὸν τόπον τοῦ προορισμοῦ των. Μόνος εἰς ἀξιωματικός, ὁ Σπαρτιάτης Ἀμομφάρετος, ὁ διοικητὴς τοῦ Πιτανάτου λόχου, ἠρνεῖτο νὰ ἐκτελέσει τὴν διαταγὴν αὐτὴν … Διατί; Ὁ ἀξιωματικὸς αὐτὸς μόλις ἐκείνην τὴν στιγμὴ διὰ πρώτη φορᾶν ἔλαβε γνῶσιν τῆς ὑποχωρήσεως, ὅταν ἤκουσεν ὅτι ἔπρεπε νὰ συμπτυχθεῖ ἀπορῶν διὰ τοῦτο, κατελήφθη ὑπὸ ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς τόσης ὥστε ἠνωρθώθησαν καὶ αὐταὶ ἀκόμη αἳ τρίχες τῆς κεφαλῆς του. Πράγματι ὁ Ἀμομφάρετος δὲν ἠνείχετο αὐτὸς Σπαρτιάτης ὧν μετὰ Λακεδαιμονίων ὁπλιτῶν τῶν ὁποίων Ἦταν λοχαγὸς νὰ ἐγκαταλείψει τὴ θέσιν του !!!
Τότε ἐπενέβη ὁ Εὐρυάναξ, ὁ μετὰ τὸν Παυσανίαν ἀξιωματοῦχος τῶν Λακεδαιμονίων διὰ νὰ τὸν πείση. Ἀλλὰ καὶ πάλιν ὁ Ἀμομφάρετος ἐμμένων εἰς τὴν ἀπόφασίν του εἶπεν ὅτι “δεν ὑποχωρεῖ διότι δὲν θέλει νὰ καταισχύνη τὴν Σπάρτην, φεύγων τοὺς πολεμίους” (Ἠρόδ.ΙΧ 55 κ.ἔ). Κατόπιν προσέτρεξεν αὐτὸς οὗτος ὁ ἀρχιστράτηγος Παυσανίας διὰ νὰ μεταπείσει τὸν ἀπειθάρχητον αὐτὸν ἀξιωματικόν, εἰς μάτην ὅμως, διότι καὶ πάλιν ὁ Ἀμομφάρετος ἦτο ἀνένδοτος… Ὁ Παυσανίας ἀπηυδήσας νὰ τὸν συμβουλεύει τὸν ἠπείλησεν ὅτι θὰ τὸν « ἐγκαταλείψει μόνον, ἴνα ἀντιταχθῆ ἀν ἐπιθυμῆ εἰς τοὺς Πέρσας »… Ὁ Ἀμομφάρετος ὁ ὁποῖος παρέμενεν πιστὸς εἰς τας παραδόσεις τῆς πατρίδος του τοῦ ἀπήντησεν αὐστηρῶς ὅτι ἀδιαφορεῖ… Τότε ὁ Πασυσανίας ὠργίσθη διότι παρήρχετο ἡ νύκτα καὶ ὅτι ἐξ αἰτίας τοῦ λοχαγοῦ αὐτοῦ, οἱ Ἀθηναῖοι δὲν εἶχαν ἀκόμη ὑποχωρήσει… ΄Ἄσχημη ἡ τακτικὴ κατάστασις…
Ἔβλεπε λοιπὸν ὁ Παυσανίας ὅτι παρήρχετο ἡ ὥρα ἐξ αἰτίας τῆς ἀνυπακοῆς αὐτῆς τοῦ Ἀμομφαρέτου καὶ οὐδὲν εἶχε πράξει εἰς τὴν νέαν τοποθεσίαν. Ἀπηλπισμένος καὶ ὠργισμένος ἐναντίον τοῦ λοχαγοῦ του ἀπεφάσινεν νὰ τὸν ἀφήση μόνον. Τοῦ εἶπεν πὼς « ἡ ἀπόφασις τὴν ὁποίαν παραβαίνει ἐγένετο διὰ κοινῆς ὅλων τῶν ἀξιωματικῶν ψήφου »… Ὅταν ἄκουσε ὁ λοχαγὸς καὶ τὴν ἀπόκρισιν αὐτὴν τοῦ Παυσανίου, ἀκόμη περισσότερο ὀργισθεῖς, ἐλησμόνησεν ὅτι ἐμπρὸς τοῦ ἦτο ὁ ἀρχιστράτηγος !!! Ἐπηρεαζόμενος ὑπὸ μόνης της Σπαρτιατικῆς φιλοτιμίας ἔξαλλος ἀπὸ ἀγανάκτησιν ἤρπασεν δι” ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν λίθον μέγα, καὶ ρίψας αὐτὸν πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Παυσανίου τοῦ ἐκραύγασεν : « ΙΔΟΥ, ΔΙΑ ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΨΗΦΙΖΩ ΕΓΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΩΜΕΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΟΥΣ »…. Ενόμιζεν μέχρι τέλους, ὅτι ὁ ἀρχιστράτηγος διέταξεν ὑποχώρησιν ἐκ τοῦ πεδίου τῆς μάχης καὶ ὄχι ὑποχώρησιν εἰς ἄλλο πεδίον μάχης…
Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΨΗΦΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΑΛΕ ΤΗΝ ΑΞΙΩΣΗ ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ
Η ψήφος του λοχαγού Αμομφάρετου πριν τη μάχη των Πλαταιών
Πλαταιές, 479π.Χ., στὸ στρατόπεδο τῶν Ἑλλήνων, λίγο πρὶν τὴν ἀποφασιστικὴ σύγκρουση μὲ τοὺς βαρβάρους, ποὺ θὰ κρίνει τὴν μελλοντικὴ ἱστορικὴ πορεία τῆς Εὐρώπης.Οἱ Ἕλληνες στρατηγοί, προβληματισμένοι ἀπὸ τὴν τακτική του ἐχθροῦ, ἀναζητοῦν νέο πολεμικὸ σχέδιο ποὺ θὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴ Νίκη. Μέσα ἀπὸ σφοδρὴ ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων ἀποφασίζεται ἡ μετακίνηση τοῦ στρατεύματος σὲ μία νέα περιοχή, περὶ τὰ 2 χλμ δυτικότερα τῆς παρούσης τοποθεσίας. Μία νέα τοποθεσία μάχης ἔχει ἐπιλεγεῖ, ποὺ θὰ προσφέρει στοὺς Ἕλληνες τακτικὸ πλεονέκτημα ἔναντι τῶν Περσῶν. Τὸ σχέδιο προέβλεπε τὴν σύμπτυξη ἀρχικῶς τοῦ κέντρου, μετὰ τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ τέλος τοῦ ἀριστεροῦ. Στὴν συνέχεια διατάσσεται ἡ δεξιὰ παράταξη (Λακεδαιμόνιοι καὶ Τεγεάτες) νὰ συμπτυχθεῖ κι ἐκείνη :
« Ὅλοι λοιπὸν οἱ ἀξιωματικοί της δεξιᾶς πτέρυγος μόλις ἔλαβον τὴν διαταγὴν τῆς συμπτύξεως, ἀμέσως ἐκίνησαν τὰ τμήματά τους πρὸς τὸν τόπον τοῦ προορισμοῦ των. Μόνος εἰς ἀξιωματικός, ὁ Σπαρτιάτης Ἀμομφάρετος, ὁ διοικητὴς τοῦ Πιτανάτου λόχου, ἠρνεῖτο νὰ ἐκτελέσει τὴν διαταγὴν αὐτὴν … Διατί; Ὁ ἀξιωματικὸς αὐτὸς μόλις ἐκείνην τὴν στιγμὴ διὰ πρώτη φορᾶν ἔλαβε γνῶσιν τῆς ὑποχωρήσεως, ὅταν ἤκουσεν ὅτι ἔπρεπε νὰ συμπτυχθεῖ ἀπορῶν διὰ τοῦτο, κατελήφθη ὑπὸ ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς τόσης ὥστε ἠνωρθώθησαν καὶ αὐταὶ ἀκόμη αἳ τρίχες τῆς κεφαλῆς του. Πράγματι ὁ Ἀμομφάρετος δὲν ἠνείχετο αὐτὸς Σπαρτιάτης ὧν μετὰ Λακεδαιμονίων ὁπλιτῶν τῶν ὁποίων Ἦταν λοχαγὸς νὰ ἐγκαταλείψει τὴ θέσιν του !!!
Τότε ἐπενέβη ὁ Εὐρυάναξ, ὁ μετὰ τὸν Παυσανίαν ἀξιωματοῦχος τῶν Λακεδαιμονίων διὰ νὰ τὸν πείση. Ἀλλὰ καὶ πάλιν ὁ Ἀμομφάρετος ἐμμένων εἰς τὴν ἀπόφασίν του εἶπεν ὅτι “δεν ὑποχωρεῖ διότι δὲν θέλει νὰ καταισχύνη τὴν Σπάρτην, φεύγων τοὺς πολεμίους” (Ἠρόδ.ΙΧ 55 κ.ἔ). Κατόπιν προσέτρεξεν αὐτὸς οὗτος ὁ ἀρχιστράτηγος Παυσανίας διὰ νὰ μεταπείσει τὸν ἀπειθάρχητον αὐτὸν ἀξιωματικόν, εἰς μάτην ὅμως, διότι καὶ πάλιν ὁ Ἀμομφάρετος ἦτο ἀνένδοτος… Ὁ Παυσανίας ἀπηυδήσας νὰ τὸν συμβουλεύει τὸν ἠπείλησεν ὅτι θὰ τὸν « ἐγκαταλείψει μόνον, ἴνα ἀντιταχθῆ ἀν ἐπιθυμῆ εἰς τοὺς Πέρσας »… Ὁ Ἀμομφάρετος ὁ ὁποῖος παρέμενεν πιστὸς εἰς τας παραδόσεις τῆς πατρίδος του τοῦ ἀπήντησεν αὐστηρῶς ὅτι ἀδιαφορεῖ… Τότε ὁ Πασυσανίας ὠργίσθη διότι παρήρχετο ἡ νύκτα καὶ ὅτι ἐξ αἰτίας τοῦ λοχαγοῦ αὐτοῦ, οἱ Ἀθηναῖοι δὲν εἶχαν ἀκόμη ὑποχωρήσει… ΄Ἄσχημη ἡ τακτικὴ κατάστασις…
Ἔβλεπε λοιπὸν ὁ Παυσανίας ὅτι παρήρχετο ἡ ὥρα ἐξ αἰτίας τῆς ἀνυπακοῆς αὐτῆς τοῦ Ἀμομφαρέτου καὶ οὐδὲν εἶχε πράξει εἰς τὴν νέαν τοποθεσίαν. Ἀπηλπισμένος καὶ ὠργισμένος ἐναντίον τοῦ λοχαγοῦ του ἀπεφάσινεν νὰ τὸν ἀφήση μόνον. Τοῦ εἶπεν πὼς « ἡ ἀπόφασις τὴν ὁποίαν παραβαίνει ἐγένετο διὰ κοινῆς ὅλων τῶν ἀξιωματικῶν ψήφου »… Ὅταν ἄκουσε ὁ λοχαγὸς καὶ τὴν ἀπόκρισιν αὐτὴν τοῦ Παυσανίου, ἀκόμη περισσότερο ὀργισθεῖς, ἐλησμόνησεν ὅτι ἐμπρὸς τοῦ ἦτο ὁ ἀρχιστράτηγος !!! Ἐπηρεαζόμενος ὑπὸ μόνης της Σπαρτιατικῆς φιλοτιμίας ἔξαλλος ἀπὸ ἀγανάκτησιν ἤρπασεν δι” ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν λίθον μέγα, καὶ ρίψας αὐτὸν πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Παυσανίου τοῦ ἐκραύγασεν : « ΙΔΟΥ, ΔΙΑ ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΨΗΦΙΖΩ ΕΓΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΩΜΕΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΟΥΣ »…. Ενόμιζεν μέχρι τέλους, ὅτι ὁ ἀρχιστράτηγος διέταξεν ὑποχώρησιν ἐκ τοῦ πεδίου τῆς μάχης καὶ ὄχι ὑποχώρησιν εἰς ἄλλο πεδίον μάχης…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου