συνεχώς από κουβέντα σε κουβέντα, και αναφέρουν την χρήση του βιβλίου που βοηθά τους συμμετέχοντες να επικαλεστούν τους σκοτεινούς Δαίμονες με σκοπό να ζητήσουν κάτι, και με συνήθως καταστροφικά αποτελέσματα για έναν ή περισσότερους.
Ποιά είναι όμως η πραγματική Σολομωνική; Και ποιά είναι η ιστορία της Δαιμονολογίας, με τους απόκοσμους Δαίμονες και τις σατανικές οντότητές της;
Η Δαιμονολογία και ο ρόλος της στην Κοινωνία
Ο Όρος Δαιμονολογία είναι ένας παρεξηγημένος όρος και αρκετές φορές εμπεριέχεται σε συστήματα πεποίθησης που δίνουν μία σύγχρονη ερμηνεία στον Εξορκισμό. Στις ημέρες μας, αν κάποιος αναζητήσει στο διαδίκτυο το ζήτημα, θα ανακαλύψει αρκετούς «Δαιμονολόγους» και την δουλειά τους. Αρκετοί παρέχουν και φωτογραφίες, έχοντας το ρόλο του Μάγου που κυνηγά και εξορκίζει τους δαίμονες, αν και σπάνια αποσαφηνίζουν την έννοια της λέξης Δαίμονας. Μέσα σε μία κοινωνία που ξεχνά ολοένα και περισσότερο τα μυστήρια και τα τελετουργικά του παλιού κόσμου και αφομοιώνεται στην τεχνολογία και την Επιστήμη η Δαιμονολογία αντιμετωπίζεται μέσα από άγνοια από πολλούς εκει έξω. Τι είναι λοιπόν η Δαιμονολογία; Από πού προήλθε; Ας δούμε παρακάτω:
Η Λέξη «Δαίμων» προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα και έχει διαστρεβλωθεί εντελώς από την ελληνική έννοιά της. Ο Δαίμων αναφέρεται στην Ελληνική Λογοτεχνία ως Ρήμα και Ουσιαστικό και μετέπειτα απέκτησε μία αρνητική και σκοτεινή υπόσταση, κυρίως από τον Χριστιανισμό την εποχή που μαχόταν τον εδραιωμένο στις συνειδήσεις του κόσμου Παγανισμό. Έτσι η Χριστιανική ροή μετέτρεψε διάφορα «πλάσματα» και παλαιούς θεούς σε Δαίμονες και ασπάστηκε διάφορες πρακτικές, όπως αυτή της επίσκεψης των ανθρώπων στον τόπο των νεκρών. Έτσι για την Δύση ένας «Δαίμων» μετατράπηκε σε μία ζοφερή δαιμονική οντότητα που συνδέεται απευθείας με τον Διάβολο.
Η Δαιμονολογία εισήλθε στην Αγγλική Γλώσσα στα μέσα του 1500, και συνδέθηκε με την εποχή της μανίας των Μαγισσών, που ξεκίνησε για διάφορους λόγους που συμπεριλαμβάνουν την πολιτική αναταραχή της εποχής λόγω του τέλους της Φεουδαρχίας, λόγω της Αστικοποίησης του περιβάλλοντος, αλλά και των αρκετών θανάτων που προήλθαν από τις ασθένειες που μάστιζαν την εποχή. Αυτή η ταραχώδης εποχή στιγματίστηκε από το «κυνήγι της Μάγισσας» που επιχείρησε να εξαλείψει την ύπαρξη της μαγείας, και είχε ως αποτέλεσμα την μανιασμένη επίθεση που προκάλεσε τον βασανισμό αλλά και τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων (κυρίως γυναικών) που ξεκίνησε στα τέλη του 1400 με την έκδοση του Malleus Maleficarum (Το Σφυροκόπημα των Μαγισσών).
Χωρίς να πρόκειται για σύμπτωση, αρκετά τέτοια μυστήρια του Κόσμου εξηγήθηκαν μέσα από τους Δαίμονες και τους Νεκρούς που βρίσκουν ανάπαυση. Ο Όρος αναφέρεται στις Δυνάμεις των Δαιμόνων αυτών και συνδέθηκε σχεδόν άρρηκτα με τις Παγανιστικές Μάγισσες του Μεσαίωνα. Αρκετά γραπτά από το 1580 έως και τα τέλη του 16ου Αιώνα αναφέρουν προσωπικές εμπειρίες των αποκαλούμενων «Δαιμονολόγων» που συνδέθηκαν με τις μάγισσες και την συμφωνία με τον Διάβολο. Για παράδειγμα, το 1597 ο Βασιλιάς Ιάκωβος ΣΤ της Σκωτίας δημοσίεσε το δικό του έργο πάνω στο ζήτημα, το Daemonologie, στο οποίο αναφέρεται στους σκλάβους του Διαβόλου, τις Μάγισσες και τους Μάγους.
Φυσικά τα Γροιμόρια που παρουσιάζουν στον αναγνώστη τις άγνωστες πτυχές της Δαιμονολογίας και εξασκούν την χρήση και την επίκληση των Δαιμόνων είναι πολλά και διαφέρουν σε συστήματα πεποίθησης και πρακτικής, όμως ένα είναι το Βιβλίο που γνωρίζουν ακόμα και όσοι δεν καταπιάνονται ενεργά με την έρευνα της Δαιμονολογίας. Πρόκειται για την Σολομωνική, ένα βιβλίο που έχει χτίσει τον δικό του μύθο και συνοδεύεται από πλήθος σκοτεινών ιστοριών. Ποιά είναι όμως η πραγματική Σολομωνική;
Η Κλείδα του Σολομώντος – Η Πραγματική Σολομωνική
Η Κλείδα του Σολομώντος, ή αλλιώς Lemegeton Clavicula Salomonis, είναι ένα ανώνυμο Γροιμόριο του 17ου Αιώνα, και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα βιβλία Δαιμονολογίας. Έχει γίνει αρκετά γνωστό ως Lemegeton, αν και το όνομα αυτό θεωρείται εσφαλμένο αφού βασίζεται σε λανθασμένα Λατινικά. Το Γροιμόριο εμφανίστηκε τον 17ο Αιώνα, όμως αρκετά από τα περιεχόμενά του πάρθηκαν από τον 16ο Αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του Pseudomonarchia Daemonum του Johann Weyer, αλλά και αρκετών άλλων Γροιμορίων του Μεσαίωνα. Φαίνεται πως το εν λόγω βιβλίο επηρεάστηκε επίσης από βιβλία Εβραίων Καμπαλιστών και Μουσουλμάνων Μυστικιστών. Αρκετό από το Υλικό που βρίσκεται στην πρώτη ενότητα από τις 5 συνολικές ενότητες που αποτελούν την πραγματική Σολομωνική και σχετίζονται με τις επικλήσεις των Δαιμόνων χρονολογούνται στον 14ο Αιώνα ή και νωρίτερα.
Λέγεται μάλιστα πως το βιβλίο γράφτηκε από τον ίδιο τον Βασιλιά Σολομώντα, όμως αυτή η πληροφορία είναι εντελώς λανθασμένη. Οι τίτλοι ευγένειας των Δαιμόνων ήταν άγνωστοι εκείνη την εποχή όπως και οι προσευχές στον Χριστό και την Αγία Τριάδα που περιλαμβάνονται στο κείμενο.
Η Κλείδα του Σολομώντος αποτελείται από 5 ενότητες και περιλαμβάνει λεπτομερείς περιγραφές των «Δαιμονικών» Πνευμάτων και τα τελετουργικά που απαιτούνται ώστε κάποιος να μπορέσει να τα επικαλεστεί και να τα αναγκάσει να λειτουργήσουν όπως εκείνος θελήσει (Εκείνος που επικαλείται τους Δαίμονες αναφέρεται μέσα στο βιβλίο ως «Εξορκιστής».) Παρουσιάζει τα προστατευτικά σύμβολα και τα τυπικά που χρειάζονται, τις πράξεις που απαιτούνται έτσι ώστε να μην αποκτήσουν δύναμη τα πνεύματα, καθώς και οδηγίες για την δημιουργία των εργαλείων που απαιτούνται για την χρήση των τελετουργικών.
Οι πέντε ενότητες του Βιβλίου έχουν ως Εξής:
Ars Goetia
Το Ars Goetia (“Η Τέχνη της Γoητείας”),που αναφέρεται συχνά ως Goetia είναι η πρώτη ενότητα του γροιμορίου Clavicula Salomonis και περιέχει περιφραφές από τους 72 Δαίμονες που λέγεται πως επικαλέστηκε ο Βασιλιάς Σολομώντας και περιόρισε σε ένα χάλκινο δοχείο σφραγισμένο με Μαγικά Σύμβολα.
Ars Theurgia Goetia
Το Ars Theurgia Goetia (“Η Τέχνη της Γoητικής Θεουργίας”), είναι η δεύτερη ενότητα και επεξηγεί τα ονόματα, τα χαρακτηριστικά και τις μαγικές σφραγίδες των 31 Αιθέριων Πνευμάτων (που αποκαλούνται Αρχηγοί, Αυτοκράτορες, Βασιλείς και Πρίγκηπες), τους τρόπους προστασίας ενάντιά τους, τα ονόματα των πνευμάτων που τους υπηρετούν και αποκαλούνται Δούκες, τις επικλήσεις που χρειάζονται για να εμφανιστούν αλλά και την φύση τους που είναι θετική αλλά και αρνητική. Το μοναδικό αντικείμενό τους είναι η ανακάλυψη χαμένων αντικειμένων και των μυστικών που έχουν οι άνθρωποι.
Ars Paulina
Το Ars Paulina (“Η Τέχνη του Παύλου”), είναι η Τρίτη ενότητα. Σύμφωνα με τον μύθο, αυτή η τέχνη ανακαλύφθηκε από τον Απόστολο Παύλο, όμως στο βιβλίο αναφέρεται ως η τέχνη του Παύλου από τον Βασιλιά Σολομώντα. Χωρίζεται σε δύο σκέλη στο βιβλίο αυτό.
Το πρώτο κεφάλαιο αφορά στο πως αντιμετωπίζεις τους Αγγέλους στις διαφορετικές ώρες της ημέρας, στις μαγικές σφραγίδες τους, στην φύση αλλά και τους υπηκόους τους, στην σύνδεση των Αγγέλων αυτών με τους 7 πλανήτες που ήταν γνωστοί εκείνη την εποχή, τις σωστές Αστρολογικές πτυχές για την σωστή επίκλησή τους, αλλά και τα ονόματά τους.
Το δεύτερο Κεφάλαιο αναφέρει τους Αγγέλους που κυριαρχούν στα ζωδιακά σύμβολα, τον κάθε βαθμό, την σύνδεσή τους με τα τέσσερα στοιχεία (φωτιά, Γη, Νερό και Αέρα), τα ονόματά τους αλλά και τις μαγικές σφραγίδες. Αυτοί οι Άγγελοι ονομάζονται Άγγελοι του Ανθρώπου, καθώς ο κάθε άνθρωπος διαθέτει ένα ζώδιο.
Ars Almadel
Το τέταρτο μέρος που αποτελεί την Πραγματική Σολομωνική είναι το Ars Almadel, (“Η Τέχνη του Almadel”), και περιγράφει πως να δημιουργήσει κάποιος το Almadel, ενός κέρινου δισκίου που είναι γεμάτο προστατευτικά σύμβολα. Πάνω του τοποθετούνται τέσσερα κεριά. Το κεφάλαιο αυτό περιέχει οδηγίες που αφορούν στα χρώματα, τα υλικά και τα τυπικά για την δημιουργία του δίσκου αλλά και των κεριών. Επισης αναφέρει λεπτομέρειες για τους Αγγέλους που θα επικαλεστούν και εξηγεί μερικά πράγματα για το πως πρέπει να κάνει τις ερωτήσεις του εκείνος που θα τους επικαλεστεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η επίκληση.
Ars Notoria
Το Ars Notoria (“Η Αξιοσημείωτη Τέχνη”), είναι η τελευταία ενότητα της Κλείδας του Σολωμόντος και ήταν ένα γνωστό Γροιμόριο του Μεσαίωνα. Το βιβλίο αναφερει πως η τέχνη αυτή αποκαλύφθηκε από έναν Άγγελο απευθείας στον Βασιλιά Σολομώντα. Περιέχει συλλογή προσευχών (μερικές από αυτές διαχωρίζονται σε αρκετά μέρη) που αναμειγνύουν Καμπαλιστικές πρακτικές και Μαγικές επικλήσεις σε διάφορες Γλώσσες (Εβραϊκά, Ελληνικά, κλπ), εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ειπωθούν οι προσευχές, αλλά και την σχέση που έχουν τα τυπικά αυτά με την κατανόηση και την γνώση όλων των τεχνών. Σύμφωνα με την ενότητα αυτή, η σωστή προφορά των προσευχών παρέχει την γνώση που σχετίζεται με την κάθε προσευχή αλλά και καλή μνήμη, σταθερότητα του νού και διαύγεια.
Το παραπάνω βιβλίο αποτελεί την Πραγματική Σολομωνική, και σίγουρα τα μυστηριώδη Γροιμόρια που την αποτελούν βοήθησαν στο να δημιουργηθούν οι θρύλοι που συνοδεύουν το σκοτεινό; Αυτό Εγχειρίδιο Μαγείας.. Εξάλλου η ίδια η αναζήτηση των υπερβατικών μυστικών του Κόσμου, μας οδηγεί στο μαγικό αλλά και ενίοτε σκοτεινό μονοπάτι της ανάγνωσης των Μαγικών Εγχειριδίων για να διαπιστώσουμε την ύπαρξή τους. Είναι ένα μονοπάτι όμως που απαιτεί τεράστια προσοχή, αφού είναι πολλά τα εμπόδια που υψώνονται σε εκείνο που θα τα αναζητήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου