Όταν αρχίζεις να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για τη ζωή, τότε η ζωή αλλάζει

Πιστεύω πως η ευγνωμοσύνη είναι περισσότερο μια πνευματική κατάσταση παρά μια κατάσταση της ζωής που σχετίζεται με την υγεία ή τον πλούτο. Επιτρέψετέ μου να πω ότι ορισμένοι από τους μεγαλύτερους δασκάλους μου για την ευγνωμοσύνη είναι οι άνθρωποι που ονομάζω φυλακισμένους της ζωής.

Τι εννοώ μ’ αυτό; Εννοώ τους ανθρώπους που είναι κλεισμένοι σε φυλακές ή σε ιδρύματα κι όμως συνεχίζουν να είναι ευγνώμονες για τη ζωή.

Πιστεύω ότι από τη στιγμή που νιώθεις ευγνωμοσύνη για τη ζωή και τη θεωρείς ως μια ευκαιρία για να δίνεις αγάπη, η ζωή σου αλλάζει.

Παράδειγμα γι’ αυτό αποτελούν κάποιοι άνθρωποι που γνωρίζω και που έχουν διάφορες αρρώστιες και αναπηρίες και όμως τους ονομάζω υγιείς. Ποιος είναι ο λόγος που τους θεωρώ υγιείς; Έχουν μάθει αυτό που κάποτε είχε πει ο πατέρας (ένας γιατρός γενικής ιατρικής): «Η πραγματικά καλή υγεία είναι η ικανότητα να ζεις και χωρίς αυτήν».

Ο Σ. αναφέρει ένα φίλο του που πάσχει από την ασθένεια Lou Gehrig. Είναι σοβαρά άρρωστος και δυσκολεύεται πολύ ακόμα και στην αναπνοή του.

Ο Σ. τον επισκέφτηκε και τον επαίνεσε πολύ για τη στάση του. Ο φίλος του τότε απάντησε: «Ποια άλλη επιλογή έχω;» Και ο Σ. είπε: «Θα μπορούσες να γκρινιάζεις και να μουρμουρίζεις λιγάκι». Ο φίλος του είπε: «Μπα, δε μου πηγαίνει κάτι τέτοιο».

Κι όμως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που όταν τους ρωτάς αν η ζωή τους είναι ωραία σου φωνάζουν με ένα μεγάλο ΟΧΙ. Όσο πλουσιότεροι είναι τόσο δυνατότερα σου το φωνάζουν. Αυτό που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι όταν η ζωή γίνεται δύσκολη δε γίνεται και άσχημη. Όλοι έχουμε τα προβλήματά μας. Το κλειδί είναι πώς να μάθουμε να ζούμε μ’ αυτά και μάλιστα πώς να τα χρησιμοποιούμε και για την εξέλιξή μας.

Το μήνυμα που μας περνούσαν ήταν: «Έτσι έπρεπε να γίνει. Η ζωή σου αλλάζει την κατεύθυνση. Κάτι καλό θα βγει απ’ αυτό».

Έμοιαζε πολύ με εκείνο που έλεγε ο Καρλ Γιουνγκ, όπως μου έχουν πει, σ’ εκείνους από τους φίλους του που του ανέφεραν ένα τραγικό γεγονός: «Ας ανοίξουμε ένα μπουκάλι κρασί. Κάτι καλό θα βγει απ’ αυτό». Όταν πάλι του ανέφερε κάποιος ένα ευχάριστο γεγονός έλεγε: «Πολύ δυσάρεστο, αλλά αν προσπαθήσουμε μαζί ίσως μπορέσουμε να σε βγάλουμε από αυτό».

Θα γελάσεις ίσως, αλλά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εκείνων που κέρδισαν το λαχείο ύστερα από τρία με πέντε χρόνια παραπονιούνται ότι εκείνο το γεγονός τους κατέστρεψε τη ζωή.