Ο Χομπς υποστήριζε ότι εάν γνωρίζαμε από πριν τις επιπτώσεις του πολέμου, η γνώση αυτή και μόνο θα ήταν αποτελεσματικά αποτρεπτική . Έγραφε συγκεκριμένα για τον εμφύλιο πόλεμο, σε αντίθεση με τον διεθνή, γιατί ένιωθε ότι η εγγύτητα δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες καταστροφών.
Μπορεί να είστε ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σας, μα επόμενο στη σειρά είναι το άτομο με το οποίο μοιράζεστε μια τρυφερή σχέση. Το να ζεις με κάποιον σου δίνει πολλές πληροφορίες για το πώς να κάνεις αυτό το άτομο δυστυχισμένο. Ο σύντροφός σας ξέρει ακριβώς σε ποιο σημείο είναι εκτεθειμένο το μαλακό υπογάστριό σας. Εάν οι άνθρωποι γνώριζαν τη συναισθηματική, νομική και οικονομική καταστροφή που επιφέρει ένα διαζύγιο προτού το σκεφτούν, μπορεί να δικαίωναν τη Θεωρία του Χομπς για αποτροπή, παραμένοντας παντρεμένοι. Η επίπονη αναστάτωση που ακολουθεί το τέλος των περισσότερων ερωτικών σχέσεων είναι ίσως ο καλύτερος λόγος για να δουλέψει κανείς σκληρά για να συντηρήσει μια ευτυχισμένη και υγιή σχέση. Μερικές φορές αυτές οι προσπάθειες αποτυγχάνουν ανεξάρτητα από το πόσο ειλικρινά και επίμονα προσπαθούμε, έτσι θα συζητήσουμε για τον τερματισμό σχέσεων στο επόμενο κεφάλαιο.
Ο Σωκράτης μπορεί να λάμβανε υπόψη τη δυνατότητα των πιο κοντινών μας προσώπων να μας βλάψουν περισσότερο, όπως και να μας αγαπήσουν καλύτερα, όταν διατύπωνε τη θεωρία του για τη συμμετρία: Έχεις τη δυνατότητα να κάνεις το καλό, που πάντα συνοδεύεται από τη δυνατότητα να κάνεις το κακό με τον ακριβώς αντίστοιχο τρόπο. Όσο περισσότερο πάθος έχουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο ελκύουν ή απωθούν τους άλλους. Σκεφτείτε την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρiτσαρντ Μπάρτον. Παντρεύτηκαν δύο φορές και χώρισαν τρεις, και εναλλάσσονταν συνεχώς μεταξύ των ακραίων καταστάσεων έλξης και απώθησης. Όταν ταξίδευαν μαζί, έπρεπε να νοικιάζουν επιπλέον δωμάτια γύρω από αυτό που έμεναν και να τα κρατούν κενά, διότι οι καβγάδες τους ακούγονταν και μέσα από τους τοίχους. Δεν μπορούσαν να απεμπλακούν από τη σχέση τους ακόμη και όταν προσπαθούσαν. Μπορεί να ήταν φτιαγμένοι «ο ένας για τον άλλο», μα η έλξη τους περιπλεκόταν με την απώθηση. Το αντίθετο του παθιασμένου έρωτα δεν είναι το μίσος, είναι η αδιαφορία. Ακόμη και όταν είσαι πραγματικά ερωτευμένος, ακόμη και όταν το συναίσθημα είναι αμοιβαίο, και πάλι δεν είναι εγγυημένη η ευτυχία. Εάν θες να αποφύγεις τον επίπονο τερματισμό της σχέσης, πρέπει να χρησιμοποιείς τη δύναμή σου σε μία σχέση με σύνεση και να κάνεις την απαραίτητη συντήρηση.
Μπορεί να είστε ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σας, μα επόμενο στη σειρά είναι το άτομο με το οποίο μοιράζεστε μια τρυφερή σχέση. Το να ζεις με κάποιον σου δίνει πολλές πληροφορίες για το πώς να κάνεις αυτό το άτομο δυστυχισμένο. Ο σύντροφός σας ξέρει ακριβώς σε ποιο σημείο είναι εκτεθειμένο το μαλακό υπογάστριό σας. Εάν οι άνθρωποι γνώριζαν τη συναισθηματική, νομική και οικονομική καταστροφή που επιφέρει ένα διαζύγιο προτού το σκεφτούν, μπορεί να δικαίωναν τη Θεωρία του Χομπς για αποτροπή, παραμένοντας παντρεμένοι. Η επίπονη αναστάτωση που ακολουθεί το τέλος των περισσότερων ερωτικών σχέσεων είναι ίσως ο καλύτερος λόγος για να δουλέψει κανείς σκληρά για να συντηρήσει μια ευτυχισμένη και υγιή σχέση. Μερικές φορές αυτές οι προσπάθειες αποτυγχάνουν ανεξάρτητα από το πόσο ειλικρινά και επίμονα προσπαθούμε, έτσι θα συζητήσουμε για τον τερματισμό σχέσεων στο επόμενο κεφάλαιο.
Ο Σωκράτης μπορεί να λάμβανε υπόψη τη δυνατότητα των πιο κοντινών μας προσώπων να μας βλάψουν περισσότερο, όπως και να μας αγαπήσουν καλύτερα, όταν διατύπωνε τη θεωρία του για τη συμμετρία: Έχεις τη δυνατότητα να κάνεις το καλό, που πάντα συνοδεύεται από τη δυνατότητα να κάνεις το κακό με τον ακριβώς αντίστοιχο τρόπο. Όσο περισσότερο πάθος έχουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο ελκύουν ή απωθούν τους άλλους. Σκεφτείτε την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρiτσαρντ Μπάρτον. Παντρεύτηκαν δύο φορές και χώρισαν τρεις, και εναλλάσσονταν συνεχώς μεταξύ των ακραίων καταστάσεων έλξης και απώθησης. Όταν ταξίδευαν μαζί, έπρεπε να νοικιάζουν επιπλέον δωμάτια γύρω από αυτό που έμεναν και να τα κρατούν κενά, διότι οι καβγάδες τους ακούγονταν και μέσα από τους τοίχους. Δεν μπορούσαν να απεμπλακούν από τη σχέση τους ακόμη και όταν προσπαθούσαν. Μπορεί να ήταν φτιαγμένοι «ο ένας για τον άλλο», μα η έλξη τους περιπλεκόταν με την απώθηση. Το αντίθετο του παθιασμένου έρωτα δεν είναι το μίσος, είναι η αδιαφορία. Ακόμη και όταν είσαι πραγματικά ερωτευμένος, ακόμη και όταν το συναίσθημα είναι αμοιβαίο, και πάλι δεν είναι εγγυημένη η ευτυχία. Εάν θες να αποφύγεις τον επίπονο τερματισμό της σχέσης, πρέπει να χρησιμοποιείς τη δύναμή σου σε μία σχέση με σύνεση και να κάνεις την απαραίτητη συντήρηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου