Η κατάκτηση της αυτοπεποίθησης μοιάζει να είναι το κλειδί της επιτυχίας, της γοητείας και τελικά… της ίδιας της ευτυχίας. Στην πραγματικότητα ωστόσο, η αυτοπεποίθηση πολλές φορές γίνεται ένα ακόμα μέσο για να νιώσεις άσχημα με τον εαυτό σου. Πώς;
Όπως επισημαίνει η Tasha Eurich, οργανωτική ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου αυτοβελτίωσης Insight, η αυτοπεποίθηση συχνά οδηγεί στον ναρκισσισμό.
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση οδηγεί σε μία απωθητική αίσθηση ανωτερότητας και παράλληλα σε αδυναμία να μάθει κανείς από τις αποτυχίες του. Η αυτοπεποίθηση είναι ίσως η έννοια που έχει γεννήσει τις περισσότερες “συμβουλές” αλλά και τις περισσότερες, συχνά αντιθετικές, θεωρίες.
Δεδομένου ότι σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αντιμετωπίζουμε μία “επιδημία” μαζικού ναρκισσισμού, με υψηλή αυτοπεποίθηση και χαμηλή ενσυναίσθηση, είναι σημαντικό να αμφισβητήσουμε τώρα την παντοδυναμία της αυτοπεποίθησης.
Τι βάζουν οι ψυχολόγοι στη θέση αυτής; Την έννοια της αυτοαποδοχής, που μάλλον ακούς για πρώτη φορά.
Ενώ η αυτοπεποίθηση ορίζει πως είμαστε υπέροχοι ανεξαρτήτου αντικειμενικής πραγματικότητας, η αυτοαποδοχή σημαίνει να δούμε την πραγματικότητα, να δώσουμε στον εαυτό μας την ελευθερία να είναι κάτι λιγότερο από τέλειος και να πάρουμε συνειδητά την απόφαση να τον εκτιμήσουμε βαθιά.
Σύμφωνα, δε, με έρευνες, η αυτοπεποίθηση και η αυτοαποδοχή είναι και τα δύο δείκτες ευτυχίας. Οι άνθρωποι με υψηλή αυτοαποδοχή ωστόσο “έχουν θετική άποψη του ίδιου τους του εαυτού, που όμως δεν βασίζεται σε εξωτερικές επιβεβαιώσεις (όπως είναι τα likes, οι κολακείες και οι επιτυχίες στον κοινωνικό περίγυρο)”.
Άλλωστε, όσο πιο ρεαλιστικά βλέπουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, τόσο μεγαλύτερη συμπάθεια μπορούμε να του δείξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου